Najczęstsze stany zapalne u kobiet
Drobnoustroje chorobotwórcze atakują nas każdego dnia. W większości przypadków nasze mechanizmy obronne nie pozwalają na rozwój infekcji. Jednak u kobiet szczególnie narażony na rozwój stanów zapalnych na tle zakażenia jest układ moczowo-płciowy.
Zapalenie pęcherza moczowego
Występuje u płci pięknej często, ponieważ kobieca cewka moczowa jest znacznie krótsza niż u mężczyzn i jej ujście znajduje się bliżej odbytu, co ułatwia przenikanie drobnoustrojów do układu moczowego zwłaszcza, jeśli kobieta nie zachowuje podstawowych zasad higieny osobistej. W większości przypadków drobnoustrojami tymi są jelitowe bakterie Escherichia coli. Escherichią można również zarazić się w czasie pływania w brudnym basenie czy zanieczyszczonej rzece.
Pierwszymi objawami zapalenia pęcherza moczowego są pieczenie i szczypanie podczas oddawania moczu. Następnie pojawia się uczucie częstego parcia na mocz z oddawaniem niewielkich jego ilości o silnej woni, a czasem podbarwionego krwią. Niekiedy dołącza się stan podgorączkowy. Większości kobiet zapalenie pęcherza moczowego zdarzyło się lub zdarzy co najmniej raz w życiu. Okresem usposabiającym do tej infekcji jest ciąża, a zwłaszcza jej pierwsze miesiące. Podatność na zapalenie pęcherza wzrasta także u kobiet po menopauzie, co jest związane z obniżeniem się pęcherza i skróceniem cewki moczowej.
Jak zapobiegać zapaleniu pęcherza moczowego?
Bardzo ważne jest utrzymywanie codziennej higieny osobistej. Profilaktycznie można zażywać preparaty z żurawiną dostępne w aptekach bez recepty, które utrudniają Escherichii coli kolonizację dróg moczowych. Leczenie zapalenia pęcherza moczowego należy zacząć od razu. Popularne są ziołowe mieszanki i tabletki odkażające drogi moczowe, lecz nie zawsze dają one wyraźną ulgę. Dlatego wskazane jest zgłoszenie się do lekarza, który zapisze skuteczny lek przeciwbakteryjny.
Poza tym, w czasie leczenia ważne jest wypijanie dużej ilości płynów i całkowite opróżnianie pęcherza moczowego przy każdym oddaniu moczu. Przy powtarzających się kilkakrotnie zapaleniach pęcherza moczowego u kobiety wskazana jest konsultacja ginekologiczna, ponieważ nie wyleczone stany zapalne jajników czy macicy mogą również sprzyjać przenoszeniu zakażenia na drogi moczowe. Czasem może być konieczna też konsultacja urologiczna w celu stwierdzenia czy w obrębie dróg moczowych nie występują wady sprzyjające zakażeniu.
Zakażenie bakteryjne pochwy
Pochwa kobiety jest skolonizowana przez bakterie kwasu mlekowego, które utrzymują kwaśny odczyń fizjologicznej wydzieliny dróg rodnych. Odczyn ten ma zapobiegać namnażaniu się bakterii i innych drobnoustrojów chorobotwórczych w pochwie. Jeśli jednak bakterie przełamią mechanizmy obronne dróg rodnych, może dojść do rozwoju zakażenia bakteryjnego. Objawem infekcji bakteryjnej w pochwie jest duża ilość jednorodnej, wodnistej wydzieliny koloru mlecznoszarego o nieprzyjemnym, rybim zapachu, której towarzyszy uczucie pieczenia i świądu, a czasem również ból okolicy sromu.
Jak zapobiegać bakteryjnemu zakażeniu pochwy?
Podstawą jest utrzymywanie higieny intymnej, do czego należy używać płynów o pH 5,5 czyli kwaśnym. Tampony usposabiają do zakażenia bakteryjnego, dlatego ich stosowanie powinno być ograniczone tylko do wyjątkowych sytuacji. W czasie antybiotykoterapii wskazane jest stosowanie dopochwowo preparatów zawierających pałeczki kwasu mlekowego (Lactobacillus).
Leczenie polega na zastosowaniu dopochwowo leków przeciwbakteryjnych zaleconych przez ginekologa.
Grzybica pochwy
Objawami grzybicy pochwy są: swędzenie, pieczenie oraz dość skąpe białe upławy o konsystencji przypominającej twaróg i bezwonne. Pieczenie może nasilać się po współżyciu i przy oddawaniu moczu.
Do grzybicy pochwy usposabiają: antybiotykoterapia, tabletki antykoncepcyjne, stres, cukrzyca, obcisła odzież.
Profilaktyka grzybicy pochwy
Również i w profilaktyce grzybicy pochwy niezmiernie istotna jest dbałość o codzienną higienę intymną. Można dodatkowo stosować dopochwowe preparaty zawierające bakterie Lactobacillus w celu uzupełnienia fizjologicznej flory bakteryjnej pochwy, które chronią pochwę przed drobnoustrojami chorobotwórczymi.
Leczenie grzybicy pochwy
Najskuteczniejsze są leki przeciwgrzybiczne stosowane w postaci kremów lub tabletek dopochwowych zalecone przez ginekologa. Oczywiście, jak przy każdej infekcji intymnej, terapia przeciwgrzybiczna powinna dotyczyć również partnera seksualnego kobiety. Tylko wtedy jest szansa na pełne wyleczenie grzybicy i brak nawrotów choroby.
Rzęsistek pochwowy
Rzęsistkowica jest częstą chorobą przenoszoną drogą płciową. Jednak korzystanie ze wspólnych sanitariatów czy też kąpiele w basenach mogą niekiedy być również źródłem zakażenia tym chorobotwórczym pierwotniakiem. Do infekcji może dojść również podczas używania wspólnych ręczników czy wspólnej pościeli.
Rzęsistek wywołuje zapalenie pochwy, kanału szyjki i pęcherza. Pierwszymi symptomami rzęsistkowicy u kobiety są obfite pieniste upławy barwy białawej lub zielonkawej, którym towarzyszy silne pieczenie, ból i świąd. Czasem dołączają się objawy zapalenia pęcherza moczowego. Rozpoznanie rzęsistkowicy potwierdza się badaniem mikroskopowym lub hodowlą. Przypadkowo można go wykryć również w badaniu ogólnym moczu.
Jak zapobiegać rzęsistkowicy?
Aby ustrzec się przed zakażeniem rzęsistkiem ważne jest przestrzeganie higieny osobistej, unikanie wspólnych sanitariatów, używanie tylko własnych przyborów toaletowych i stosowanie wszystkich środków ostrożności, jakich wymaga zabezpieczanie się przed chorobami przenoszonymi drogą płciową.
Leczenie rzęsistkowicy
Leczenie rzęsistkowicy polega na podaniu jednorazowej dawki leku przeciwpasożytniczego. Ważne jest jednoczesne leczenie partnera seksualnego, nawet jeśli nie ma on objawów choroby.
Zapalenie przydatków
Nazwą przydatki obejmuje się jajowody i jajniki, a zapalenie przydatków w większości przypadków występuje u młodych kobiet aktywnych seksualnie. Najczęstsze objawy choroby to: silne kurczowe bóle brzucha, złe samopoczucie, gorączka.
Następstwem nie wyleczonego zapalenia przydatków są zrosty w okolicy jajników i jajowodów utrudniające lub uniemożliwiające zajście w ciążę.
Profilaktyka zapalenia przydatków
Znów trzeba powtórzyć, że dla zdrowia przydatków ważna jest higiena intymna. Konieczne jest także leczenie każdej infekcji pochwy, gardła, migdałków i zatok oraz zębów, ponieważ z miejsc tych zakażenie może przenieść się na przydatki. Istotną sprawą jest wzajemne dochowanie wierności seksualnej jednemu partnerowi.
Istotny jest także wybór metody antykoncepcji i w profilaktyce zapalenia przydatków można polecać tabletki hormonalne, które zmniejszają ryzyko zapalenia jajowodów i jajników.
Leczenie zapalenia przydatków
Do leczenia zapalenia przydatków konieczny jest antybiotyk o szerokim zakresie działania połączony z lekiem przeciwzapalnym zmniejszającym odczyn zapalny i zapobiegający zrostom zalecony oczywiście przez lekarza ginekologa. Dodatkowo korzystnie też działa leżenie i rozgrzewanie miednicy.