Papryka czerwona, żółta a zielona – różnice, właściwości, która najlepsza?
Papryka jest jednym z najpopularniejszych warzyw w Polsce. Warto zatem znać różnice występujące pomiędzy poszczególnymi kolorowymi odmianami papryki. Która z nich jest najlepsza i najzdrowsza?
Papryka słodka (Capsicum annuum L.) nazywana inaczej pieprzowcem rocznym jest niezwykle popularnym warzywem w Polsce, które zaliczane jest do grupy roślin z rodziny psiankowatych (Solanaceae). Papryka należy do warzyw, które są bardzo cenione przez konsumentów ze względu na charakterystyczny smak, wysoką wartość odżywczą oraz prozdrowotny wpływ na organizm człowieka. Dane statystyczne pokazują, że roczne spożycie papryki w Polsce wynosi blisko 1 kg w przeliczeniu na jednego mieszkańca.
Czy kolor papryki ma znaczenie?
Papryka jest warzywem o małej wartości energetycznej i niskim indeksie oraz ładunku glikemicznym. Cechuje się ona bardzo wysoką zawartością witaminy C oraz karotenoidów (zwłaszcza beta-karotenu). Papryka jest również dobrym źródłem kwasu foliowego, witamin (A, E i K), składników mineralnych (w szczególności potasu, manganu, żelaza i magnezu), błonnika pokarmowego oraz flawonoidów i kwasów fenolowych. Wszystko to sprawia, że ma ona korzystny wpływ na zdrowie człowieka. Sugeruje się, że regularne włączanie do diety papryki w różnych kolorach może obniżać ryzyko wystąpienia chorób sercowo-naczyniowych, nowotworowych i cukrzycy typu 2, jak również zwiększać odporność organizmu i wzmacniać układ kostny.
Obecnie w sklepach i na targowiskach można spotkać paprykę, która występuje w kilku różnych kolorach, między innymi żółtym, zielonym, pomarańczowym, czerwonym, a nawet fioletowym. Większość owoców słodkiej papryki zmienia kolor z zielonego na żółty, pomarańczowy, czerwony lub fioletowy, gdy są one w pełni dojrzałe. Zielona papryka jest zatem często zbierana, zanim całkowicie dojrzeje, stąd zwykle jej charakterystyczny gorzki posmak. Należy podkreślić, że etap dojrzałości owoców słodkiej papryki może częściowo wpływać na zawartość witamin i bioaktywnych fitozwiązków w papryce, a tym samym na dostępność przeciwutleniaczy w diecie.
Papryka czerwona, zielona i żółta – różnice
Wyniki dotychczas przeprowadzonych badań wskazują, że papryka czerwona charakteryzuje się istotnie wyższą zawartością antyoksydantów ogółem niż papryka zielona. Stwierdzono także, że papryka czerwona ma przeważnie wyższy poziom beta-karotenu (prowitaminy A), kapsantyny, kwercetyny i luteoliny w porównaniu z papryką żółtą, pomarańczową oraz zieloną. Wszystkie cztery rodzaje papryki (czerwona, żółta, pomarańczowa i zielona) mają natomiast podobną zdolność wymiatania wolnych rodników DPPH oraz skutecznie zapobiegają utlenianiu cholesterolu i kwasu dokozaheksaenowego (DHA) podczas ogrzewania w wysokiej temperaturze. Ponadto dojrzała czerwona papryka cechuje się na ogół najwyższą zawartością witaminy C i beta-karotenu, bowiem ilość tych ważnych składników pokarmowych wzrasta wraz z osiągnięciem odpowiedniego stanu dojrzałości owocu.
Oprócz tego papryka czerwona, żółta i pomarańczowa jest słodsza od papryki zielonej ze względu na wzrost zawartości glukozy w fazie dojrzewania. Z drugiej strony stężenie chlorofilu (zielonego barwnika) o szerokim spektrum aktywności biologicznej jest wyższe w niedojrzałej zielonej papryce aniżeli w dojrzałej pomarańczowej, żółtej i czerwonej papryce.
Przykładowe przepisy z każdym rodzajem papryki (czerwona, zielona i żółta)
Makaron w paprykowo-pomidorowym sosie z tuńczykiem
Składniki:
passata pomidorowa – 1 szklanka,
cukinia – ⅓ średniej sztuki,
papryka czerwona – ½ średniej sztuki,
pomidor – 1 średnia sztuka,
tuńczyk w sosie własnym – 1 opakowanie,
cebula – 1 mała sztuka,
oliwa z oliwek extra virgin – 2 łyżki,
czosnek – 2 średnie ząbki,
zioła prowansalskie – 1 łyżeczka,
pieprz czarny mielony – 2 szczypty,
sól biała – 2 szczypty,
ser parmezan – 1 średni plaster,
makaron pszenny pełnoziarnisty – 1 szklanka.
Przygotowanie:
1. Makaron ugotować w lekko osolonej wodzie zgodnie z instrukcją na opakowaniu.
2. Cebulę i czosnek obrać i posiekać w kostkę, podsmażyć krótko na oliwie.
3. Do cebuli i czosnku dodać posiekanego w drobną kostkę pomidora, cukinię oraz czerwoną paprykę. Wlać szklankę wrzącej wody i dusić składniki do odparowania nadmiaru wody.
4. Na końcu dodać odsączonego z sosu własnego tuńczyka, passatę pomidorową oraz wszystkie przyprawy i dusić całość do zgęstnienia sosu.
5. Wymieszać przygotowany sos z ugotowanym makaronem i posypać startym serem.
Leczo z indykiem i kaszą jaglaną
Składniki:
mięso z piersi indyka bez skóry – 1 porcja,
pomidor – 1 średnia sztuka,
passata pomidorowa – 1 szklanka,
cebula – 1 mała sztuka,
papryka żółta – ½ średniej sztuki,
cukinia – ⅓ średniej sztuki,
bazylia suszona – 1 łyżeczka,
mielona papryka słodka – 1 łyżeczka,
oliwa z oliwek extra virgin – 2 łyżki,
pieprz czarny mielony – 2 szczypty,
sól biała – 2 szczypty,
mielona papryka chili – 1 szczypta,
kasza jaglana – 7 łyżek.
Przygotowanie:
1. W garnku rozgrzewamy oliwę i przez chwilę smażymy pokrojoną w kostkę cebulę oraz pokrojonego w kostkę indyka. Dodajemy pokrojoną cukinię i żółtą paprykę.
2. Pomidora kroimy w kostkę lub blendujemy. Passatę, pomidora oraz wszystkie przyprawy dodajemy do pozostałych składników.
3. Dusimy całość przez 7 minut, następnie przepłukujemy kaszę wrzątkiem i wsypujemy do garnka z pozostałymi składnikami. Wlewamy 1-2 szklanki wrzącej wody, przyprawiamy i gotujemy bez przykrycia przez około 15 minut.
Pieczony łosoś w warzywach z kaszą gryczaną
Składniki:
łosoś świeży – 1 porcja,
pomidory koktajlowe – 6 sztuk,
cukinia – ⅓ średniej sztuki,
sok z cytryny – 1 łyżka,
sól biała – 2 szczypty,
pieprz czarny mielony – 2 szczypty,
miód pszczeli – 1 łyżeczka,
sos sojowy – 1 łyżka,
papryka zielona – ½ średniej sztuki,
oliwa z oliwek extra virgin – 1 łyżka,
kasza gryczana niepalona – 7 łyżek.
Przygotowanie:
1. Odcinamy skórkę z łososia i dzielimy go na mniejsze kawałki.
2. W misce mieszamy wszystkie składniki marynaty (miód, sos sojowy, sok z cytryny, oliwa z oliwek, sól, pieprz) i smarujemy nią filet z łososia.
3. Gotujemy kaszę gryczaną zgodnie z instrukcją na opakowaniu (bez woreczka) i przekładamy odcedzoną z wody do naczynia żaroodpornego. Następnie układamy na niej filet łososia, pomidorki koktajlowe, kilka plasterków cytryny oraz pokrojoną cukinię i zieloną paprykę.
4. Pieczemy całość w piekarniku rozgrzanym do temperatury 200 stopni Celsjusza przez około 20 minut.
Kto nie powinien spożywać papryki? Papryka – przeciwwskazania
Papryka jest produktem żywnościowym, który jest dobrze tolerowany przez zdecydowaną większość konsumentów i dlatego może być ona regularnie włączana do diety jako jej zdrowy element. Niemniej jednak istnieje pewna grupa osób, która powinna znacząco ograniczyć spożycie papryki w diecie lub nawet całkowicie z niej zrezygnować. Są to przede wszystkim pacjenci ze schorzeniami przewodu pokarmowego (zwłaszcza wątroby i żołądka), zaburzeniami trawiennymi oraz alergią i nadwrażliwością na paprykę.
Alergia na paprykę jest spowodowana reakcją krzyżową między warzywem a pyłkami roślin (tzw. alergia wziewna). W przypadku występowania nadwrażliwości pokarmowej na paprykę osoba może doświadczyć pewnych problemów trawiennych po zjedzeniu posiłku zawierającego paprykę, natomiast gdy mowa o alergii – może pojawić się wysypka i/lub objawy ze strony górnych dróg oddechowych. Warto także nadmienić o tym, że wbrew wielu obiegowym opiniom nie ma przekonujących dowodów naukowych na to, iż papryka, podobnie jak i pozostałe warzywa psiankowate, wywołuje stan zapalny w ludzkim organizmie.