Testy na helicobacter: z krwi, z kału

Helicobacter pylori to gram-ujemne bakterie, które często wywołują infekcje układu pokarmowego, a także są przyczyną rozwoju wrzodów żołądka i dwunastnicy. Ich skutkiem może być również szerokie spektrum objawów ogólnoustrojowych – w tym dermatologicznych, metabolicznych, alergicznych czy neurologicznych. Dlatego przy dłużej utrzymujących się symptomach, takich jak np. zaparcia, bóle brzucha, mdłości, zgaga czy wzdęcia, wiele osób sięga po testy na helicobacter z apteki. Pozwalają one wstępnie ustalić, czy w organizmie znajdują się te bakterie. Może to być pierwszy krok w diagnostyce oraz leczeniu takiej infekcji.

Test na helicobacter – jak wykonać?

Domowy test na helicobacter można wykonać na dwa sposoby. Próbkę do sprawdzenia pobiera się najczęściej albo z kału, albo z krwi.

Test na helicobacter z kału to szybki test antygenowy. Wykonuje się go poprzez pobranie niewielkiej próbki kału przy pomocy akcesoriów z zestawu. Należy ją wymieszać z dołączonym płynem i przenieść na płytkę testową. Wynik jest uzyskiwany w ciągu ok. 10 minut. Zestaw jest przygotowany tak, aby wykonanie testu było higieniczne.  

Test na helicobacter z krwi również ma charakter płytkowy. Jednak w tym przypadku próbkę pobiera się poprzez nakłucie opuszki palca w celu uzyskania kropli krwi. Należy ją następnie umieścić w okienku testu. Wynik jest uzyskiwany nieco szybciej – po ok. 5 minutach.  

W przypadku obu typów badań o pozytywnym wyniku najczęściej świadczy pojawienie się prążka w strefie testowej na pasku/płytce po czasie wskazanym w ulotce.

Domowy test na helicobacter: z krwi czy z kału?

Różnice między testami wykonywanymi z krwi i z kału wynikają nie tylko ze źródła próbki do badania. Inne są też wnioski płynące z pozytywnego wyniku.

Test z krwi polega na wykryciu przeciwciał IgG przeciwko H. pylori – pozytywny wynik wskazuje więc na to, że organizm pacjenta miał styczność z tą bakterią, ale niekoniecznie trwa w nim aktywna infekcja. Jest odpowiedni w szczególności dla osób, które nigdy wcześniej nie przeszły zakażenia tego typu.

Test z kału pozwala na wykrycie aktywnej infekcji. Może być więc wykorzystany np. w przebiegu leczenia zakażenia, w celu skontrolowania skuteczności terapii.

Warto pamiętać, że domowy test na helicobacter jest jedynie wstępnym elementem diagnostyki. Obecność H. pylori powinna zostać potwierdzona testami laboratoryjnymi zleconymi przez lekarza, np. testem ureazowym.