Nietolerancja laktozy – objawy. Działanie preparatów z laktazą
Marta Pietroń

Nietolerancja laktozy – objawy. Działanie preparatów z laktazą

Odczuwasz ból brzucha, wzdęcia, przelewanie w jelitach czy nadmierne produkowanie gazów, zwłaszcza po spożyciu produktów mlecznych? Jeśli tak, to najprawdopodobniej jesteś jedną z osób cierpiących na nietolerancję laktozy. Przyczyną jest niedobór enzymu laktazy, odpowiedzialnego za rozkład laktozy do cukrów prostych, przyswajalnych przez organizm. Jak radzić sobie, mając nietolerancję laktozy? Czy odpowiednio skomponowana dieta rozwiąże problem?

Nietolerancja laktozy – czym w ogóle jest laktoza? 

Nietolerancja laktozy jest problemem dotyczącym zarówno dzieci, jak i osób dorosłych. Jej przyczyną jest niedobór laktazy – enzymu odpowiedzialnego za rozkład laktozy (cukru mlekowego). Skąd taka nazwa? Laktoza jest podstawowym składnikiem mleka ssaków, z wyjątkiem lwa morskiego, u którego występuję w ilościach znikomych. Razem z białkami i tłuszczami stanowi główne źródło składników odżywczych dla dzieci karmionych mlekiem matki.

Wśród zalet laktozy można wymienić:

  • mniej słodki smak w porównaniu do glukozy lub sacharozy, dzięki czemu prawidłowo rozwija się zmysł smaku,
  • niski indeks glikemiczny, który w sposób korzystny reguluje gospodarkę hormonalną organizmu (dotyczy to hormonów takich jak: insulina i glukagon),
  • właściwości probiotyczne zapewniają prawidłową pracę jelit,
  • galaktoza będąca składnikiem laktozy jest składnikiem budulcowym komórek układu nerwowego. 

Cukier mleczny znajduje się nie tylko w mleku ssaków czy przetworach mlecznych, ale jest również składnikiem niektórych leków czy produktów spożywczych, do których producenci dodają mleko pod różną postacią. Laktoza nie ulega bezpośredniemu wchłonięciu z przewodu pokarmowego. Aby mogła być przyswajalna, musi zostać rozłożona do cukrów prostych, glukozy i galaktozy, przez enzym zwany laktazą. Dopiero w takiej postaci laktoza spełnia swoje funkcje biologiczne. 

Nietolerancja laktozy – przyczyny

Nietolerancja laktozy i związane z nią dolegliwości żołądkowo–jelitowe, występujące zwłaszcza po spożyciu produktów mlecznych, wynikają z niedoboru enzymu – laktazy. Jest to efekt obniżonej aktywności enzymu albo jego całkowitego braku w przewodzie pokarmowym.

Co ciekawe, laktaza wykazuje różną aktywność w poszczególnych odcinkach jelita cienkiego. Dlaczego jest ona taka istotna? Ponieważ ułatwia rozkład laktozy w jelitach do cukrów prostych: glukozy i galaktozy, które są wchłanianie do krwioobiegu i wykorzystywane przez organizm. 

Niedobór laktazy można podzielić na:

  1. Wrodzony (alaktazja) – całkowity brak laktazy w organizmie spowodowany czynnikami genetycznymi. Osoby cierpiące na to schorzenie nie mogą spożywać nawet najmniejszych ilości laktozy, bowiem z powodu braku jej trawienia może ona stać się niebezpieczna dla zdrowia. 
  2. Pierwotny (hipolaktazja) – zdecydowanie najczęściej występujący typ niedoboru laktazy, związany z fizjologicznym procesem spadku aktywności enzymu oraz predyspozycją genetyczną. Wśród ludzi mogą występować różnice w genach odpowiedzialnych za zachowanie aktywności laktazy. 
  3. Wtórny (nabyty) – towarzyszy chorobom, podczas których dochodzi do uszkodzenia nabłonka i kosmków jelitowych produkujących laktazę lub na skutek alergii pokarmowej. Do takiej sytuacji może również dojść na skutek stosowania leków, np. antybiotyków, kwasu acetylosalicylowego. Niedobór jest przejściowy i mija wraz z regeneracją uszkodzonych wcześniej kosmków jelitowych. 

Powiązane produkty

Nietolerancja laktozy – objawy u dorosłych

Objawy nietolerancji laktozy wynikają bezpośrednio z obniżonej aktywności enzymu laktazy lub jego całkowitego braku, co uniemożliwia trawienie laktozy w jelicie cienkim. Zgromadzona i niestrawiona w laktoza wykorzystywana jest przez bakterie jelitowe, czego efektem są objawy nietolerancji laktozy, do których zaliczamy:

  • wytwarzanie i gromadzenie nadmiernej ilości gazów,
  • wzdęcia,
  • przelewanie w jelitach,
  • kolki,
  • bóle brzucha będące wynikiem podrażnionej błony śluzowej jelita,
  • biegunka,
  • uczucie pełności w jamie brzusznej.

Im większa dawka spożytej laktozy, tym bardziej nasilone będą objawy nietolerancji. Symptomy mogą pojawić się niedługo po spożyciu pokarmu zawierającego laktozę, jak również ich manifestacja może być znacznie odłożona w czasie. Jednocześnie są one na tyle niespecyficzne, że łatwo jest je przypisać innym schorzeniom. Dlatego też, w celu rozpoznania schorzenia, należy wykonać odpowiednie badania na nietolerancję laktozy.

Najczęściej wykonywanym badaniem jest wodorowy test oddechowy, pozwalający wykryć stężenie wodoru w wydychanym powietrzu po spożyciu laktozy w określonym przedziale czasowym. W warunkach fizjologicznych obecność wodoru w wydychanym powietrzu jest znikoma, zaś jego podwyższony poziom (powstaje w wyniku fermentacji w jelicie cienkim) świadczy o zaburzeniach trawienia. Niestety badania te nie dają stuprocentowej pewności diagnozy, na co może wpływać wiele czynników, np. przyjmowanie antybiotyków czy palenie papierosów.

Ponadto do badań na nietolerancję laktozy należą:

  • badanie pH stolca,
  • doustne testy tolerancji laktozy,
  • bezpośrednie badanie aktywności laktazy w bioptacie błony śluzowej jelita cienkiego. 

Nietolerancja laktozy u niemowląt – objawy 

Nietolerancja laktozy u noworodków i niemowląt jest zazwyczaj stanem przejściowym, spowodowanym zbyt niską aktywnością enzymu laktazy, niedostosowanej do ilości laktozy dostarczanej wraz z mlekiem matki. Mały organizm jest przeciążony laktozą, co objawia się pojawieniem luźnych, pieniących stolców po każdym karmieniu. 

Nietolerancja laktozy – postępowanie 

Stwierdzenie nietolerancji laktozy wiąże się z unikaniem mleka, produktów mlecznych oraz wielu innych produktów spożywczych zawierających w swoim składzie laktozę. Oprócz wprowadzenia odpowiedniej diety eliminacyjnej, postępowanie przy nietolerancji laktozy obejmuje stosowanie preparatów z laktazą, suplementów diety uzupełniających niedobory wapnia, a w przypadku noworodków i niemowląt wprowadzenia odpowiedniej techniki karmienia lub mleka modyfikowanego z obniżoną zawartością laktozy. 

Nietolerancja laktozy – dieta

Laktoza występuje przede wszystkim w mleku oraz pokarmach podchodzenia mlecznego. Jednak bardzo często producenci dodają mleko w różnej postaci do wielu produktów, po których nikt nie spodziewałby się „mlecznego” dodatku. Ma to na celu poprawić smak, zapach lub konsystencję wyrobu, dlatego też, bardzo ważne jest, aby osoba z nietolerancją laktozy uważnie czytała etykiety produktów spożywczych. 

W przypadku diety przy nietolerancji laktozy powinno unikać się: 

  • mleka,
  • produktów mlecznych: sery, jogurty, kefiry, masło, maślanki itp.,
  • pieczywa mogącego zawierać mleko,
  • wyrobów mięsnych,
  • słodyczy: ciasta, czekolady itp.

Przy tak długiej liście produktów zawierających laktozę, wydawać by się mogło, że ułożenie diety bez laktozy graniczy z cudem. Wbrew pozorom jest to bardzo proste, zwłaszcza dzięki producentom żywności, którzy wychodząc naprzeciw potrzebom konsumentów, wprowadzają coraz więcej produktów bez laktozy – nawet tych mlecznych. W wyniku procesów technologicznych laktoza zostaje enzymatycznie rozłożona do cukrów prostych – glukozy i galaktozy, dlatego produkty bez laktozy mogą wydawać się słodsze. 

Wyeliminowanie produktów mlecznych będących bogatym źródłem wapnia grozi ryzykiem wystąpienia jego niedoborów. Aby nie doszło do niedoboru wapnia w organizmie, zaleca się jego suplementację gotowymi preparatami lub spożywanie produktów bogatych w ten pierwiastek, np. migdały, z jednoczesnym unikaniem produktów zawierających kwas szczawiowy, utrudniający wchłanianie wapnia (szczaw, szpinak, rabarbar). 

U osób z nietolerancją laktozy dieta nie zawsze musi całkowicie eliminować laktozę. W wielu przypadkach może być ona spożywana i trawiona, gdy jest dostarczana w niewielkich ilościach w dłuższych odstępach czasowych. 

Nietolerancja laktozy – preparaty z laktazą 

W aptekach dostępne są preparaty zawierające w swoim składzie laktazę, enzym umożliwiający rozkład spożytej laktozy, zapobiegając gromadzeniu się jej w jelicie cienkim. Leki na nietolerancję laktozy występują w postaci tabletek lub kropli dla niemowląt, które należy podawać bezpośrednio przed każdym posiłkiem zawierającym mleko lub jego przetwory, ze względu na natychmiastowe działanie enzymu po jego podaniu doustnym. Preparaty zalecane są dla wszystkich osób, u których występują wzdęcia, bóle brzucha, nagromadzenie gazów lub biegunka, bezpośrednio po spożyciu produktów mlecznych. 

Nietolerancja laktozy – mleko dla niemowląt bez laktozy 

Nietolerancja laktozy u noworodków i niemowląt powoduje pogorszenie ich komfortu życia. U dziecka karmionego piersią zazwyczaj wystarczy zmienić technikę karmienia: dłuższe przerwy pomiędzy karmieniami oraz całkowite opróżnianie piersi przez malucha – dalsza część pokarmu jest bogata w tłuszcze, które dają poczucie sytości. Warto zaznaczyć, że zawartość laktozy w mleku kobiecym jest niezależna od diety mamy. Można również zastosować krople dla niemowląt z laktazą.

Gdy wprowadzone zmiany nie przynoszą pożądanego efektu, a objawy stają się nasilone, konieczne jest wprowadzenie na kilka tygodni mleka dla niemowląt z obniżoną zawartością laktozy. W przypadku ciężkich infekcji przewodu pokarmowego, podczas których doszło do uszkodzenia kosmków jelitowych, zaleca się wprowadzić dietę całkowicie bezlaktozową na okres 4-6 tygodni. Po tym czasie, kiedy miną ciężkie objawy, należy powrócić do mleka dla niemowląt z niewielką ilością laktozy ze względu na jej właściwości probiotyczne oraz bycie ważnym składnikiem energetycznym i źródłem wapnia. 

Czy nietolerancja laktozy to alergia na mleko?

Nie. Nietolerancja laktozy nie jest uczuleniem na spożytą laktozę, lecz wynikiem niedoboru enzymu laktazy, odpowiedzialnego za rozkład cukru mlekowego na glukozę i galaktozę, które są bardzo łatwo przyswajalne przez organizm. Na skutek braku rozkładu, laktoza ulega gromadzeniu się w jelitach, wywołując tym samym nieprzyjemne dolegliwości żołądkowo–jelitowe. 

Inaczej jest w przypadku alergii pokarmowej na białko mleka. Jej mechanizm związany jest z nadwrażliwością układu immunologicznego na białka wchodzące w skład mleka i produktów mlecznych. Białko mleka zostaje rozpoznane przez organizm jako zagrożenie i uruchamiane są mechanizmy obronne. 

Nietolerancja częściej dotyczy osób starszych, zaś alergia może ujawnić się już w wieku niemowlęcym. Alergii towarzyszą też zazwyczaj objawy skórne. Zanim wprowadzona zostanie odpowiednia dieta, zaleca się zdiagnozować schorzenie (czy jest to alergia na mleko czy nietolerancja laktozy). Pomimo występujących nimi różnić, schorzenia te wykazują wiele podobieństw, co może być błędnie interpretowane.

  1. P. Zatwarnicki, Nietolerancja laktozy – przyczyny, objawy, diagnostyka, „Piel. Zdr. Publ.” 2014, nr 4, 3, s. 273–276.
  2. E. Fidler, A. Lisowska, J. Walkowiak, Nietolerancja laktozy – klasyfikacja i diagnostyka, „Pediatria Polska” 2009, nr 84(6), s. 562-566.
  3. E. Fidler, J. Walkowiak, Nietolerancja laktozy – podstawowe zalecenia żywieniowe, „Pediatria Polska” 2009, nr 84(6), s. 567-573.
  4. Laktaza (opis profesjonalny), „mp.pl [online], https://www.mp.pl/pacjent/leki/subst.html?id=1052, [dostęp:] 16.08.2021.
  5. A. Horvath, Jakie są objawy nietolerancji laktozy u niemowląt?, „mp.pl” [online], https://lekarz.mp.pl/pytania/pediatria/najnowsze-pytania/219431,jakie-sa-objawy-nietolerancji-laktozy-u-niemowlat, [dostęp:] 16.08.2021.

Twoje sugestie

Dokładamy wszelkich starań, aby podane zdjęcie i opis oferowanych produktów były aktualne, w pełni prawidłowe oraz kompletne. Jeśli widzisz błąd, poinformuj nas o tym.

Zgłoś uwagi Ikona

Polecane artykuły

  • Szczepionka przeciw RSV dla dorosłych. Kto powinien ją przyjąć?

    Wirus syncytialny układu oddechowego (RSV) to patogen powszechnie kojarzony z ciężkimi infekcjami u niemowląt i małych dzieci. Coraz więcej dowodów klinicznych wskazuje jednak, że stwarza on również istotne zagrożenie dla zdrowia dorosłych, szczególnie tych w podeszłym wieku oraz obciążonych chorobami przewlekłymi. Wprowadzenie na rynek nowych szczepionek przeciwko RSV stanowi przełom w profilaktyce i oferuje skuteczną ochronę. W artykule szczegółowo omówimy wskazania do szczepienia na RSV u dorosłych – wyjaśnimy, kto powinien rozważyć przyjęcie tej szczepionki, aby zminimalizować ryzyko ciężkiego przebiegu choroby, hospitalizacji i powikłań, zwłaszcza w obliczu nadchodzącego sezonu infekcyjnego.

  • Czym charakteryzuje się atopowe zapalenie skóry? Objawy, leczenie, pielęgnacja

    Atopowe zapalenie skóry (AZS) to przewlekła, wieloczynnikowa choroba dermatologiczna, która znacząco wpływa na jakość życia. Pomimo że AZS bywa kojarzone przede wszystkim z wiekiem dziecięcym, schorzenie to ujawnia się lub utrzymuje również u pacjentów dorosłych, u których często przybiera postać przewlekłą i nawracającą. W artykule omówione zostaną kluczowe informacje dotyczące charakterystyki choroby, jej symptomów, dostępnych metod terapii oraz odpowiednich strategii pielęgnacyjnych, które pozwalają na kontrolę przebiegu schorzenia i minimalizowanie nieprzyjemnych objawów.

  • Zatrucie czadem – objawy i leczenie. Jak udzielić pierwszej pomocy przy zatruciu tlenkiem węgla?

    Tlenek węgla, potocznie zwany czadem, stanowi poważne zagrożenie zdrowotne i bywa przyczyną wielu zatruć, które często kończą się dramatycznie. Warto nauczyć się rozpoznawać pierwsze sygnały wskazujące na zatrucie tlenkiem węgla, zrozumieć mechanizmy tego zjawiska oraz poznać skuteczne metody ratowania życia i profilaktyki. Niniejszy artykuł kompleksowo przedstawia tematykę zatrucia czadem, omawia objawy kliniczne, sposoby pierwszej pomocy oraz nowoczesne metody leczenia, a także zwraca uwagę na zasady prewencji w codziennym użytkowaniu urządzeń grzewczych i wentylacyjnych.

  • Krew w spermie (hematospermia) – co oznacza krew w nasieniu?

    Pojawienie się krwi w spermie, określane jako hematospermia, może budzić niepokój i rodzić liczne pytania dotyczące przyczyn oraz dalszego postępowania diagnostyczno-leczniczego. Obecność krwistych śladów w nasieniu to sygnał wskazujący na potencjalne zaburzenia lub stan zapalny w obrębie męskiego układu rozrodczego, dlatego zrozumienie tego zjawiska oraz możliwych konsekwencji zdrowotnych jest niezmiernie ważne. W niniejszym artykule przybliżymy istotę hematospermii, omówimy najczęściej występujące symptomy, potencjalne przyczyny oraz dostępne metody diagnostyczne i terapeutyczne. Wyjaśnimy również, kiedy konieczna jest konsultacja medyczna oraz odpowiemy na najczęściej zadawane pytania dotyczące tego problemu.

  • Rak jądra – przyczyny, objawy, rozpoznanie i leczenie

    Rak jądra, mimo że w ogólnej populacji męskiej stanowi zaledwie 1–1,5% wszystkich diagnozowanych schorzeń onkologicznych, jest paradoksalnie najczęściej występującym nowotworem złośliwym wśród młodych mężczyzn, ze szczytem zachorowań przypadającym na okres między 15. a 40. rokiem życia. Schorzenie to wywodzi się z pierwotnych komórek rozrodczych, czyli gonocytów, które z nie do końca poznanych przyczyn rozpoczynają proces niekontrolowanej proliferacji. Współczesna medycyna dysponuje jednak wysoce skutecznymi protokołami terapeutycznymi, dzięki czemu nowotwór jądra jest obecnie jednym z najlepiej rokujących nowotworów litych.

  • Półpasiec oczny – objawy, diagnostyka i leczenie

    Półpasiec oczny stanowi jedną z najgroźniejszych postaci reaktywacji wirusa varicella zoster, polegającą na zajęciu struktur gałki ocznej i okolicznych tkanek. Choroba ta wywołuje uciążliwe dolegliwości bólowe i charakterystyczne zmiany skórne w okolicy oka, a także niesie wysokie ryzyko poważnych powikłań, które mogą prowadzić do trwałego pogorszenia lub nawet utraty wzroku. Szybkie rozpoznanie oraz właściwie dobrana terapia są kluczowe dla uniknięcia długofalowych konsekwencji zdrowotnych.

  • Czym jest gorączka reumatyczna – objawy, przyczyny, rozpoznanie i leczenie

    Gorączka reumatyczna to poważne schorzenie, które w krajach rozwiniętych występuje stosunkowo rzadko, jednak w wielu regionach świata nadal stanowi istotny problem medyczny. Choroba powoduje uogólnioną reakcję zapalną, prowadzącą do uszkodzenia wielu tkanek, a w szczególności serca, stawów oraz ośrodkowego układu nerwowego. Poniższy artykuł kompleksowo omawia mechanizmy patofizjologiczne tego schorzenia, główne symptomy, sposoby diagnozy oraz metody terapeutyczne. Zawiera także kluczowe informacje na temat działań profilaktycznych oraz odpowiada na często pojawiające się pytania dotyczące przebiegu i rokowań choroby.

  • Rodzaje ran – klasyfikacja, charakterystyka i pierwsza pomoc

    Rany stanowią istotny problem medyczny. Różnią się mechanizmem powstawania, głębokością uszkodzeń oraz stopniem powikłań. W kontekście opieki zdrowotnej oraz doraźnej pomocy niezwykle ważne jest prawidłowe rozpoznanie rodzaju rany, ponieważ determinuje to sposób postępowania leczniczego, dobór odpowiednich środków i konieczność monitorowania procesu gojenia. W niniejszym artykule zostaną kompleksowo przedstawione podstawowe klasyfikacje ran wraz z omówieniem ich specyfiki, a także wskazówki dotyczące pierwszej pomocy oraz doboru właściwych opatrunków.

Porozmawiaj z farmaceutą
Infolinia: 800 110 110

Zadzwoń do nas jeśli potrzebujesz porady farmaceuty.
Jesteśmy dla Ciebie czynni całą dobę, 7 dni w tygodniu, bezpłatnie.

Pobierz aplikację mobilną Pobierz aplikację mobilną Doz.pl

Ikona przypomnienie o zażyciu leku.
Zdarza Ci się ominąć dawkę leku?

Zainstaluj aplikację. Stwórz apteczkę. Przypomnimy Ci kiedy wziąć lek.

Dostępna w Aplikacja google play Aplikacja appstore
Dlaczego DOZ.pl
Niższe koszta leczenia

Darmowa dostawa do Apteki
Bezpłatna Infolinia dla Pacjentów.

ikona niższe koszty leczenia
Bezpieczeństwo

Weryfikacja interakcji leków.
Encyklopedia leków i ziół

Ikona encklopedia leków i ziół
Wsparcie w leczeniu

Porady na czacie z Farmaceutą.

Ikona porady na czacie z farmaceutą
Newsletter

Bądź na bieżąco z DOZ.pl