Zespół metaboliczny – co to takiego? Przyczyny i leczenie zespołu X
Małgorzata Kuberska-Kędzierska

Zespół metaboliczny – co to takiego? Przyczyny i leczenie zespołu X

Na przestrzeni lat wielokrotnie zmieniano definicję i składowe zespołu metabolicznego. Pierwotnie opisany przez Raevena jako zespół X zawierał: insulinooporność, hiperinsulinemię, nietolerancję glukozy, dyslipidemię, nadciśnienie tętnicze, chorobę niedokrwienną serca. Kryteria rozpoznawania są wciąż niejednolite i aktualizowane. Zespół metaboliczny w Polsce dotyczy 20–30% osób dorosłych.  

Zespół metaboliczny – czym jest? 

Zespół metaboliczny (inaczej: zespół polimetaboliczny, zespół X, zespół insulinooporności, zespół Raevena, ang. metabolic syndrome) nie jest chorobą, ale zespołem pewnych nieprawidłowości metabolicznych o różnym stopniu nasilenia.

Składowe zespołu metabolicznego są czynnikami ryzyka chorób sercowo-naczyniowych oraz cukrzycy typu 2.  

Podstawą zespołu jest otyłość trzewna, za nią insulinooporność, hiperinsulinizm, hiperglikemia, nadciśnienie tętnicze, aterogenna (prowadząca do miażdżycy) dyslipidemia (wysokie trójglicerydy, wysoki poziom LDL – tzw. złego cholesterolu, niski poziom HDL – tzw. dobrego cholesterolu), wysoki poziom kwasu moczowego oraz zaburzenia krzepnięcia krwi (stan prozakrzepowy). 

Zespół metaboliczny u dzieci 

Nadwaga i otyłość u dzieci stały się w ostatnich latach potężnym problemem. Dotyczy co siódmego dziecka w wieku szkolnym. Częste występowanie otyłości w tej grupie wiąże się z częstym występowaniem zespołu metabolicznego. Jego kryteria oraz sposób postępowania są podobne jak u dorosłych. 

Przyczyny zespołu metabolicznego 

Struktura zespołu metabolicznego jest wieloczynnikowa. Jakie są zatem przyczyny zespołu X? Wzajemne zależności obejmują predyspozycję genetyczną oraz czynniki środowiskowe, takie jak siedzący tryb życia, mała aktywność fizyczna ora niewłaściwy sposób odżywiania zawierający zbyt dużo kalorii i składający się ze złych tłuszczów i cukrów oraz potraw wysoko przetworzonych, przy jednoczesnym spożywaniu za małej ilości błonnika.  

Powiązane produkty

Zespół metaboliczny – kryteria. Jak rozpoznać zespół metaboliczny X? 

Obowiązujące aktualnie kryteria rozpoznania zespołu metabolicznego ustaliło wspólnie kilka towarzystw w 2005 roku. Według nich muszą być spełnione 3 z 5 warunków: 

  • zwiększony obwód talii ≥80 cm u kobiet i ≥94 cm u mężczyzn, 
  • stężenie triglicerydów na czczo >150 mg/dl (1,7 mmol/l) albo leczona hipertriglicerydemia, 
  • stężenie HDL cholesterolu na czczo <40 mg/dl (1,0 mmol/l) u mężczyzn i <50 mg/dl (1,3 mmol/l) u kobiet,  
  • ciśnienie tętnicze skurczowe ≥130 mm Hg lub rozkurczowe ≥85 mm Hg albo leczenie rozpoznanego wcześniej nadciśnienia tętniczego, 
  • stężenie glukozy w osoczu na czczo ≥100 mg/dl (5,6 mmol/l) lub leczona cukrzyca typu 2.  

Diagnostyka zespołu metabolicznego – jakie badania? 

Diagnostyka zespołu metabolicznego obejmuje pomiar wagi, obwodu talii, pomiar ciśnienia tętniczego, oznaczenie poziomu glukozy (lub w przypadku jej stężenia w granicach 100–110 mg/dl – wykonanie krzywej cukru) oraz lipidogramu z krwi żylnej, a także insuliny na czczo lub krzywej insulinowej. 

Leczenie zespołu metabolicznego 

Leczenie zespołu metabolicznego powinno obejmować leczenie każdego z poszczególnych jego parametrów. Najbardziej istotne jest, aby zredukować masę ciała, bowiem ten element jest kluczowy, z niego prawdopodobnie wynikają inne składowe zespołu. W tym celu konieczne jest zwiększenie ilości aktywności fizycznej do minimum 150 minut tygodniowo oraz zmiana nawyków dietetycznych. Ważna jest kontrola farmakologiczna ciśnienia tętniczego, zaburzeń lipidowych oraz cukrzycy bądź stanu przedcukrzycowego. Lekiem z wyboru jest tu metformina. 

Dieta w zespole metabolicznym – jak powinna wyglądać? Jak układać jadłospis?

Dieta w zespole metabolicznym powinna być niskokaloryczna i dobrze zbilansowana i polegać na:

  • zmniejszeniu spożycia nasyconych tłuszczów oraz tłuszczów trans,
  • zwiększeniu spożycia wielonienasyconych i jednonienasyconych kwasów tłuszczowych (maksymalnie około 35% energii),
  • zwiększeniu spożycia błonnika pokarmowego, węglowodanów złożonych (50–60% energii), w tym produktów zbożowych pełnoziarnistych, warzyw i owoców. Około 15% energii powinno pochodzić z białka,
  • ograniczeniu spożycia soli, cukru i alkoholu,
  • regularnym spożywaniu niewielkich posiłków.  

W zespole metabolicznym zalecane są dieta śródziemnomorska oraz dieta DASH

  1. A. Mamcarz, P. Podolec, G. Kopeć i in, Polish Forum for Prevention Guidelines on Metabolic Syndrome, "Kardiologia Polska", 68 2010. 
  2. S. M. Grund, H. B. Jr Brewer, J. I. Cleeman i in., Definition of Metabolic Syndrome: Report of the National Heart, Lung, and Blood Institute/American Heart Association Conference on Scientific Issues Related to Definition, "Circulation", nr 109 2004. 
  3. E. Małecka-Tendera, A. Agnieszka Zachurzok-Buczyńska, Otyłość i zespół metaboliczny u dzieci i młodzieży- epidemiologia, klasyfikacja i leczenie, [w:] Podręcznik Polskiego Forum Profilaktyki,  pod red. P. Podolec, Medycyna Praktyczna, Kraków 2010.
  4. A. Cichocka, Praktyczny poradnik żywieniowy w odchudzaniu oraz profilaktyce i leczeniu cukrzycy typu 2, Wydawnictwo Medyk, Warszawa 2010. 

Twoje sugestie

Dokładamy wszelkich starań, aby podane zdjęcie i opis oferowanych produktów były aktualne, w pełni prawidłowe oraz kompletne. Jeśli widzisz błąd, poinformuj nas o tym.

Zgłoś uwagi Ikona

Polecane artykuły

  • Czym charakteryzuje się atopowe zapalenie skóry? Objawy, leczenie, pielęgnacja

    Atopowe zapalenie skóry (AZS) to przewlekła, wieloczynnikowa choroba dermatologiczna, która znacząco wpływa na jakość życia. Pomimo że AZS bywa kojarzone przede wszystkim z wiekiem dziecięcym, schorzenie to ujawnia się lub utrzymuje również u pacjentów dorosłych, u których często przybiera postać przewlekłą i nawracającą. W artykule omówione zostaną kluczowe informacje dotyczące charakterystyki choroby, jej symptomów, dostępnych metod terapii oraz odpowiednich strategii pielęgnacyjnych, które pozwalają na kontrolę przebiegu schorzenia i minimalizowanie nieprzyjemnych objawów.

  • Zatrucie czadem – objawy i leczenie. Jak udzielić pierwszej pomocy przy zatruciu tlenkiem węgla?

    Tlenek węgla, potocznie zwany czadem, stanowi poważne zagrożenie zdrowotne i bywa przyczyną wielu zatruć, które często kończą się dramatycznie. Warto nauczyć się rozpoznawać pierwsze sygnały wskazujące na zatrucie tlenkiem węgla, zrozumieć mechanizmy tego zjawiska oraz poznać skuteczne metody ratowania życia i profilaktyki. Niniejszy artykuł kompleksowo przedstawia tematykę zatrucia czadem, omawia objawy kliniczne, sposoby pierwszej pomocy oraz nowoczesne metody leczenia, a także zwraca uwagę na zasady prewencji w codziennym użytkowaniu urządzeń grzewczych i wentylacyjnych.

  • Krew w spermie (hematospermia) – co oznacza krew w nasieniu?

    Pojawienie się krwi w spermie, określane jako hematospermia, może budzić niepokój i rodzić liczne pytania dotyczące przyczyn oraz dalszego postępowania diagnostyczno-leczniczego. Obecność krwistych śladów w nasieniu to sygnał wskazujący na potencjalne zaburzenia lub stan zapalny w obrębie męskiego układu rozrodczego, dlatego zrozumienie tego zjawiska oraz możliwych konsekwencji zdrowotnych jest niezmiernie ważne. W niniejszym artykule przybliżymy istotę hematospermii, omówimy najczęściej występujące symptomy, potencjalne przyczyny oraz dostępne metody diagnostyczne i terapeutyczne. Wyjaśnimy również, kiedy konieczna jest konsultacja medyczna oraz odpowiemy na najczęściej zadawane pytania dotyczące tego problemu.

  • Rak jądra – przyczyny, objawy, rozpoznanie i leczenie

    Rak jądra, mimo że w ogólnej populacji męskiej stanowi zaledwie 1–1,5% wszystkich diagnozowanych schorzeń onkologicznych, jest paradoksalnie najczęściej występującym nowotworem złośliwym wśród młodych mężczyzn, ze szczytem zachorowań przypadającym na okres między 15. a 40. rokiem życia. Schorzenie to wywodzi się z pierwotnych komórek rozrodczych, czyli gonocytów, które z nie do końca poznanych przyczyn rozpoczynają proces niekontrolowanej proliferacji. Współczesna medycyna dysponuje jednak wysoce skutecznymi protokołami terapeutycznymi, dzięki czemu nowotwór jądra jest obecnie jednym z najlepiej rokujących nowotworów litych.

  • Półpasiec oczny – objawy, diagnostyka i leczenie

    Półpasiec oczny stanowi jedną z najgroźniejszych postaci reaktywacji wirusa varicella zoster, polegającą na zajęciu struktur gałki ocznej i okolicznych tkanek. Choroba ta wywołuje uciążliwe dolegliwości bólowe i charakterystyczne zmiany skórne w okolicy oka, a także niesie wysokie ryzyko poważnych powikłań, które mogą prowadzić do trwałego pogorszenia lub nawet utraty wzroku. Szybkie rozpoznanie oraz właściwie dobrana terapia są kluczowe dla uniknięcia długofalowych konsekwencji zdrowotnych.

  • Czym jest gorączka reumatyczna – objawy, przyczyny, rozpoznanie i leczenie

    Gorączka reumatyczna to poważne schorzenie, które w krajach rozwiniętych występuje stosunkowo rzadko, jednak w wielu regionach świata nadal stanowi istotny problem medyczny. Choroba powoduje uogólnioną reakcję zapalną, prowadzącą do uszkodzenia wielu tkanek, a w szczególności serca, stawów oraz ośrodkowego układu nerwowego. Poniższy artykuł kompleksowo omawia mechanizmy patofizjologiczne tego schorzenia, główne symptomy, sposoby diagnozy oraz metody terapeutyczne. Zawiera także kluczowe informacje na temat działań profilaktycznych oraz odpowiada na często pojawiające się pytania dotyczące przebiegu i rokowań choroby.

  • Rodzaje ran – klasyfikacja, charakterystyka i pierwsza pomoc

    Rany stanowią istotny problem medyczny. Różnią się mechanizmem powstawania, głębokością uszkodzeń oraz stopniem powikłań. W kontekście opieki zdrowotnej oraz doraźnej pomocy niezwykle ważne jest prawidłowe rozpoznanie rodzaju rany, ponieważ determinuje to sposób postępowania leczniczego, dobór odpowiednich środków i konieczność monitorowania procesu gojenia. W niniejszym artykule zostaną kompleksowo przedstawione podstawowe klasyfikacje ran wraz z omówieniem ich specyfiki, a także wskazówki dotyczące pierwszej pomocy oraz doboru właściwych opatrunków.

  • Scyntygrafia serca – wskazania i przeciwwskazania do badania, przebieg

    Scyntygrafia serca to zaawansowana technika obrazowania medycznego, która pozwala uzyskać szczegółowy obraz ukrwienia mięśnia sercowego oraz funkcji jego tkanki. Badanie to odgrywa kluczową rolę w diagnostyce chorób układu krążenia, ponieważ dostarcza precyzyjnych informacji o ewentualnych zaburzeniach perfuzji, które mogą prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych takich jak zawał mięśnia sercowego.

Porozmawiaj z farmaceutą
Infolinia: 800 110 110

Zadzwoń do nas jeśli potrzebujesz porady farmaceuty.
Jesteśmy dla Ciebie czynni całą dobę, 7 dni w tygodniu, bezpłatnie.

Pobierz aplikację mobilną Pobierz aplikację mobilną Doz.pl

Ikona przypomnienie o zażyciu leku.
Zdarza Ci się ominąć dawkę leku?

Zainstaluj aplikację. Stwórz apteczkę. Przypomnimy Ci kiedy wziąć lek.

Dostępna w Aplikacja google play Aplikacja appstore
Dlaczego DOZ.pl
Niższe koszta leczenia

Darmowa dostawa do Apteki
Bezpłatna Infolinia dla Pacjentów.

ikona niższe koszty leczenia
Bezpieczeństwo

Weryfikacja interakcji leków.
Encyklopedia leków i ziół

Ikona encklopedia leków i ziół
Wsparcie w leczeniu

Porady na czacie z Farmaceutą.

Ikona porady na czacie z farmaceutą
Newsletter

Bądź na bieżąco z DOZ.pl