Zielone źródło urody

Obecnie coraz częściej rezygnuje się z naturalnych składników pochodzenia zwierzęcego, zastępując je właśnie surowcami roślinnymi. Substancje biologicznie aktywne mogą znajdować się w kwiatach, liściach, kłączach, korzeniach czy owocach, przy czym surowcem farmaceutycznym czy kosmetycznym jest ta część rośliny, w której występuje największe nagromadzenie związków biologicznie czynnych. Działanie surowca zielarskiego zależne jest od współdziałania wszystkich związków w nim obecnych. Oprócz związków podstawowych, decydujących o własnościach danej rośliny, znajdują się w nim także inne substancje, bardzo często wzmacniające ich działanie. Mówimy tu o tak zwanym efekcie synergicznym.

• produkty pierwotnej przemiany materii, niezbędne roślinie jako materiał budulcowy i źródło energii (cukry, kwasy organiczne, tłuszcze, woski, aminokwasy, białka);
• produkty wtórnej przemiany materii (sterole, saponiny, substancje gorzkie, żywice, garbniki, alkaloidy, olejki eteryczne).

Surowiec roślinny wykorzystuje się w klasycznych formach leczniczo-kosmetycznych, to jest w postaci olejków, ekstraktów, naparów itp. Szczególną rolę w kosmetyce w ostatnim czasie zyskują ekstrakty roślinne. Można je pozyskiwać z całych roślin lub ich części za pomocą ekstrakcji odpowiednio dobranym rozpuszczalnikiem. Do najczęściej używanych w kosmetyce rozpuszczalników stosowanych do pozyskiwania ekstraktów kosmetycznych należą: alkohol etylowy, glikol propylenowy, oleje roślinne.

Opóźnianie efektów starzenia

Celem stosowania ekstraktów jest podwyższenie wartości funkcjonalnej kosmetyku. Składają się one bowiem z mieszanin różnych substancji, które ze względu na szerokie spektrum działania mogą znaleźć zastosowanie w wielu dziedzinach kosmetyki. Opóźniają procesy starzenia skóry, nawilżają, ściągają i napinają skórę, pochłaniają promieniowanie UV, wybielają i likwidują przebarwienia, łagodzą podrażnienia, stymulują krążenie w naczyniach krwionośnych. Również często stosowane są one w preparatach do pielęgnacji włosów. Preparaty zawierające ekstrakty roślinne dobiera się w zależności od rodzaju cery czy włosów oraz pożądanego efektu kosmetycznego jaki chce się osiągnąć.

Stąd też można podzielić je ze względu na ich podstawowe zastosowanie:

• do pielęgnacji skóry: tłustej, suchej, wrażliwej,
• do pielęgnacji włosów: tłustych, suchych, z łupieżem,
• do past do zębów i wód do jamy ustnej,
• do środków do pielęgnacji stóp,
• do środków przeciwsłonecznych,
• do preparatów kąpielowych,
• barwiące.

Ekstrakty roślinne można również podzielić ze względu na główne składniki w nich zawarte. Najczęściej wyróżniamy tu:

• flawonoidy (przeciwzapalne, stymulujące naczynia kapilarne),
• śluzy (ochronne),
• garbniki lub kwas krzemowy(przeciwłojotokowe),
• saponiny (emulgujące i czyszczące),
• barwniki (do barwienia włosów i rzęs),
• związki o działaniu promieniochronnym.

Bardzo szeroko stosowaną w kosmetyce grupę ekstraktów roślinnych stanowią układy o działaniu ściągającym i wzmacniającym skórę. Dzięki obecności garbników, które reagują z białkami zewnętrznych warstw naskórka, zmniejszają one wrażliwość oraz skłonność tkanek do zapaleń, dzięki czemu zwiększa się odporność mechaniczna skóry i śluzówki. Ekstrakty roślinne zawierające garbniki wykazują także działanie antymikrobowe oraz zmniejszają wydzielanie potu. Do grupy roślin zawierających znaczne ilości tych związków zaliczamy: korę i liście oczaru, korę dębu, liście rozmarynu, szałwi, orzecha włoskiego, skrzypu. Ze względu na swoje działanie wykorzystywane są one w środkach przeciwsłonecznych i preparatach posłonecznych, w specyfikach przeciwtrądzikowych, preparatach dezodoryzujących, kosmetykach do pielęgnacji stóp.

Uszczelniają, hamują, chronią przed promieniami

Kolejną istotną grupę powszechnie stosowanych ekstraktów kosmetycznych stanowią preparaty roślinne uszczelniające naczynia, zapobiegające łamliwości kapilar, i pobudzające przepływ krwi. Podstawowymi składnikami ekstraktów roślinnych posiadających te własności są flawonoidy, wśród których najważniejsza substancją czynną jest rutyna. Głównymi przedstawicielami tej grupy są: kasztanowiec, miłorząb, gryka, kwiaty i liście głogu, liście brzozy, kwiaty czarnego bzu. Bardzo ważną grupę ekstraktów, którą stosujemy zarówno do pielęgnacji skóry jak i włosów o tendencji do przetłuszczania się stanowią ekstrakty roślinne hamujące łojotok, do których zaliczamy zawierające siarkę ekstrakty z rukwii i nasturcji. Przeciw łupieżowi i nadmiernemu wydzielaniu łoju często wykorzystywane są ekstrakty z pokrzywy zawierające kwas krzemowy, acetylocholinę i chlorofil. W ostatnich latach obserwuje się zwiększone zainteresowanie naturalnymi środkami promieniochronnymi. Pomiary absorbcji widma promieni UV wykazują, iż wiele ekstraktów roślinnych spełnia warunki stawiane środkom promieniochronnym. Do ekstraktów roślinnych, które nie tylko mogą pełnić funkcję filtrów słonecznych, ale jednocześnie korzystnie działają na skórę możemy zaliczyć między innymi takie jak aloes, dziurawiec rumianek, czy ratanię. Aby ekstrakt roślinny mógł jednak spełniać w preparacie kosmetycznym rolę filtru promieniochronnego musi być wprowadzony do receptury w dość dużym stężeniu, rzędu 10%. Czasami więc proponuje się stosowanie tak zwanych ekstraktów oczyszczonych, zawierających pojedyncze, wyizolowane z ekstraktu związki chemiczne.

Bogactwo minerałów

Niedobór niektórych z nich może powodować — pomijając ogólne znaczenie zdrowotne — zmiany będące wyraźnym defektem kosmetyczny. Prowadzone badania wykazały, że minerały zawarte w roślinach, dzięki synergistycznemu działaniu substancji im towarzyszących takich jak: flawonoidy, garbniki, czy witaminy, są bardziej skuteczne niż ich odpowiedniki syntetyczne. Na szczególną uwagę zasługują tu związki krzemu, które wywierają korzystny wpływ na ścianki naczyń krwionośnych, zmniejszając ich przepuszczalność przez co działają jak środek przeciwzapalny i przeciwprzesiękowy. Zioła zawierające w składzie krzem stosuje się przy wypadaniu włosów, kruchości paznokci, rozszerzonych naczyniach krwionośnych i włosowatych, w trądziku pospolitym i różowatym, żylakach, łupieżu. Są także cennym składnikiem preparatów ujędrniających skórę. Zasadniczo każda prawie roślina zawiera w swoim składzie związki krzemu, jednak szczególne bogate w nie są skrzyp i przywrotnik. Preparaty kosmetyczne powinny pielęgnować oraz zabezpieczać skórę przed działaniem czynników zewnętrznych.

Na koniec tych rozważań warto zatem przedstawić charakterystykę kilku powszechnie stosowanych ekstraktów roślinnych, które wykazują takie działanie. Nagietek lekarski — już w starożytnym Egipcie był uważany za środek odmładzający. Zawiera on w swoim składzie m.in. saponiny, karotenoidy, czyli prowitaminę witaminy A, fitosterole, kwasy organiczne. Działa on kojąco, przeciwzapalnie i przeciwbakteryjnie. Regeneruje, nawilża, oczyszcza i zmiękcza naskórek.

W latach osiemdziesiątych zaczęto stosować ekstrakty z liści miłorzębu japońskiego w leczeniu chorób krążeniowych, stwierdzono bowiem, że zmniejszają one napięcia naczyń krwionośnych, pobudzają krążenie, poprawiają ukrwienie. Te właściwości zainteresowały również laboratoria kosmetyczne. Ekstrakt miłorzębu japońskiego ujędrnia i uelastycznia skórę oraz przywraca jej zdrowy koloryt, łagodzi cienie i "worki" pod oczami, zapobiega pękaniu naczynek krwionośnych, neutralizuje wolne rodniki, hamuje procesy starzenia skóry. Skóra staje się gładsza, wygląda zdrowo. Okazało się także, że ekstrakt ten pomaga zwalczyć cellulit. W kosmetologii ekstrakty miłorzębu japońskiego zdobyły sobie poczesne miejsce. Arnika górska jest rośliną bogatą w kwasy tłuszczowe, aminy i fitosterole. Jej ekstrakty dobrze wchłaniają się przez naskórek, docierając do naczynek włosowatych, które wzmacniają i obkurczają. Wspomagają krążenie krwi, zmniejszają obrzęki i zaczerwienienia, łagodzą podrażnienia, uszkodzenia i stany zapalne skóry. Krwawnik zawiera azulen, garbniki i witaminę C. Przyczynia się do łatwiejszego gojenia uszkodzonego naskórka. Łagodzi podrażnienia, stany zapalne, działa antyseptycznie, ściąga pory i oczyszcza przetłuszczającą się cerę. Melisa — zawiera bioflawonoidy i kwasy flawonowe, które redukują niekorzystne działanie na skórę wolnych rodników. Wykazuje właściwości ochronne przed promieniowaniem UV. Chroni przed rozkładem naturalny kwas hialuronowy obecny w skórze. Kwas ten jako substancja wielkocząsteczkowa charakteryzująca się dużą lepkością, jest jednym z głównych składników cementu międzykomórkowego i jest odpowiedzialny za spoistość tkanki łącznej oraz elastyczność skóry. Melisa wykazuje właściwości uspokajające i ściągające. Odświeża, tonizuje i koi podrażnioną skórę. Rumianek zawiera flawonoidy, karoteny i bisabolol — czynnik o bardzo efektywnych właściwościach kojących, łagodzących i przeciwzapalnych. Goi podrażnienia skóry, chroni przed powstawaniem zaczerwienień i uczuleń, hamuje stany zapalne. Wyciąg z oczaru wirginijskiego wykazuje działanie przeciwzapalne, ściągające, bakteriobójcze, poprawia krążenie podskórne i ukrwienie skóry, działa pojędrniająco i nadaje skórze zdrowszy koloryt. Żeń-szeń powszechnie zwany "korzeniem życia" jest rośliną leczniczą od wieków stosowaną w medycynie chińskiej. Przypisuje mu się mnóstwo właściwości niemal cudownych, przede wszystkim przywracanie młodości. Prawdą jest, że preparaty z żeń-szenia stymulują odnowę naskórka, przywracają skórze zakłóconą równowagę fizjologiczną, tonizują i poprawiają ukrwienie skóry. Ze względu na swoje właściwości w kosmetyce żeń-szeń stosowany jest bardzo często w tzw. preparatach anti-ageing, Używa się go także do produkcji środków zapobiegających łysieniu. Rozmaryn — ma działanie antyseptyczne i ściągające, przyśpiesza odnowę komórek skóry. Jego wyciągi dodawane są do kosmetyków o właściwościach pojędrniających i zapobiegających tworzeniu się zmarszczek. Wyciąg olejowy z ziela jest też doskonałym środkiem do pielęgnacji włosów i skóry głowy. Stosuje się go między innymi w przypadku dręczącego nas łupieżu. Piękną cerę można osiągnąć zarówno pijąc herbatki ziołowe jak i stosując kremy, toniki i inne preparaty kosmetyczne zawierające w swoim składzie surowce roślinne. I tak, w domowym zaciszu można czasem sięgnąć po herbatkę z melisy, rumianku, mięty czy dziurawca, lecz już dłuższe stosowanie tych naparów wymaga wiedzy i świadomości działania specyfiku. Również w przypadku stosowania kosmetyków zawierających w swoim składzie ekstrakty ziołowe nieodzowna jest wiedza o ich działaniu.