
Seminogram – badanie nasienia. Na czym polega i jak się przygotować?
Seminogram to badanie polegające na ocenie makroskopowych i mikroskopowych parametrów męskiego nasienia. Badanie wykonywane jest przede wszystkim w przebiegu diagnostyki i leczenia niepłodności, ale ma znaczenie również w ocenie skuteczności zabiegu wazektomii. Na czym polega badanie nasienia? Jak się do niego przygotować?
- Na czym polega seminogram?
- Jak wygląda badanie nasienia?
- Jakie są wskazania do wykonania seminogramu?
- Seminogram – co mówią wyniki badań?
- Jak się przygotować do badania nasienia?
- Seminogram – najczęściej zadawane pytania
- Seminogram – podsumowanie
Na czym polega seminogram?
Seminogram, inaczej nazywany także spermiogramem lub badaniem nasienia, to badanie umożliwiające ocenę liczby i budowy plemników w męskim nasieniu wraz z oceną wydzieliny gruczołu krokowego i pęcherzyków nasiennych. Badanie wykonywane jest głównie w diagnostyce przyczyn niepłodności męskiej i niepowodzeń położniczych w związkach starających się o dziecko, ale ma również znaczenie w kontroli skuteczności przeprowadzonej wazektomii.
Nasienie oceniane jest zgodnie z normami ustalonymi przez Światową Organizację Zdrowia (WHO), zarówno metodą manualną, jak i w badaniu komputerowym (CASA). Seminogram pozwala m.in. ocenić, czy objętość ejakulatu jest prawidłowa lub obniżona, czy liczba i ruchliwość plemników pozostają na właściwym poziomie oraz czy budowa morfologiczna plemników mieści się w normie. Oprócz morfologii plemników dodatkowo opisuje się ewentualną obecność w ejakulacie komórek krwi (białych i czerwonych krwinek lub makrofagów), komórek nabłonka układu moczowo-płciowego oraz bakterii.
Jak wygląda badanie nasienia?
Podczas badania parametrów nasienia ocenia się:
- wygląd nasienia (kolor, obecność krwinek, klarowność) – kolor nasienia powinien charakteryzować się jednorodnością, być opalizujący i kremowoszary lub żółtawy, z kolei czerwonawy kolor świadczy o obecności erytrocytów w nasieniu, a wyraźnie żółty może wskazywać na przyjmowanie niektórych leków lub żółtaczkę;
- objętość całkowitą, która powinna wynosić przynajmniej 1,4 ml;
- całkowitą liczbę plemników w nasieniu (minimalnie 39 milionów w całym ejakulacie) oraz liczbę plemników w 1 ml nasienia (minimalnie 15 milionów w 1 ml);
- budowę morfologiczną plemników z wyszczególnieniem ich poszczególnych części (główki, szyjki, wstawki i witki);
- lepkość – o wyniku prawidłowym mówi się, gdy małe krople nasienia upuszczane z pipety spadają pojedynczo pod wpływem siły grawitacji, natomiast nieprawidłowy wynik uzyskuje się, gdy nasienie upuszczane z pipety tworzy nitkę dłuższą niż 2 cm;
- czas upłynnienia nasienia – powinien być krótszy niż 60 minut;
- agregację i aglutynację plemników;
- ruchliwość plemników – całkowita ruchliwość powinna wynosić co najmniej 42%, a postępująca ruchliwość co najmniej 30%;
- odsetek nieruchomych plemników – nie powinien przekraczać 20%;
- żywotność plemników – minimum 54% żywych plemników;
- pH nasienia, które powinno mieścić się w zakresie 7,2 do 7,8.
Jak pobrać nasienie do badania?
Próbkę nasienia pobiera się do sterylnego pojemnika o szerokim otworze, wykonanego z materiału nietoksycznego dla plemników.
Próbka nasienia do seminogramu może zostać pobrana poprzez masturbację albo w efekcie współżycia z wykorzystaniem specjalnie skonstruowanej prezerwatywy pozbawionej środków plemnikobójczych. W pierwszym przypadku pacjent pozostaje w osobnym, zamykanym pokoju sam albo w towarzystwie partnerki, a pozyskany materiał oddaje do sterylnego pojemnika, który od razu trafia do laboratorium. Drugi ze sposobów jest natomiast nieco dyskusyjny – niektóre kliniki leczenia niepłodności całkowicie z niego rezygnują, inne dopuszczają jego stosowanie wyłącznie na swoim terenie, a jeszcze inne zgadzają się na dostarczenie materiału do 30 czy 60 minut od pobrania, przy zachowaniu odpowiednich warunków przechowywania i transportu.
Jakie są wskazania do wykonania seminogramu?
Wskazaniem do oceny nasienia jest przede wszystkim rozpoczęcie diagnostyki niepłodności u pary, która stara się o dziecko i po roku starań nie uzyskała ciąży. Wcześniejsze wykonanie badania może być zalecane w przypadku mężczyzn, którzy przebyli choroby jąder lub powrózków nasiennych, choroby zakaźne z zajęciem jąder czy zabiegi chirurgiczne. Seminogram wykonuje się również u pacjentów, którzy planują zostać dawcami nasienia oraz u mężczyzn po zabiegu wazektomii w celu potwierdzenia jego skuteczności.
|
|
Seminogram – co mówią wyniki badań?
Jeżeli wynik seminogramu mieści się w normie, należy poszukiwać innych przyczyn niepłodności pierwotnej lub wtórnej niż niepłodność po stronie męskiej. Natomiast jeśli seminogram wykaże, że pacjent ma zbyt mało plemników w ejakulacie lub że plemniki występują w prawidłowej liczbie, ale mają zaburzoną budowę, ruchliwość, żywotność czy dojrzałość, albo że nasienie ma nieprawidłowy skład chemiczny, wtedy należy przyjrzeć się możliwym przyczynom tego stanu i – jeśli to możliwe – dążyć do ich wyeliminowania lub zredukowania.
Do głównych czynników wpływających na nieprawidłowe wyniki seminogramu należą zaburzenia hormonalne i fizjologiczne, ale na jakość nasienia wpływ mają także niektóre leki i substancje chemiczne, promieniowanie jonizujące, ultradźwięki, wysokie temperatury, ucisk (np. noszenie zbyt obcisłych ubrań czy bielizny, jazda na rowerze, praca z komputerem na kolanach), nadużywanie alkoholu i papierosów oraz innych używek czy długotrwała abstynencja seksualna.
W niektórych przypadkach uzyskanie u pacjenta plemników w odpowiedniej ilości i jakości może być niemożliwe. W takiej sytuacja para będzie mogła rozważyć zapłodnienie wspomagane medycznie (inseminacja domaciczna, zapłodnienie metodą in vitro, zapłodnienie nasieniem dawcy, adopcja zarodka).
Jak się przygotować do badania nasienia?
W przypadku seminogramu odpowiednie przygotowanie się do badania ma bardzo duże znaczenie.
Oprócz abstynencji seksualnej wskazane jest powstrzymanie się przez kilka dni od palenia tytoniu i picia alkoholu oraz przyjmowania innych używek. Materiału do badania nie powinny oddawać osoby po długotrwałym bądź intensywnym wysiłku fizycznym, pacjenci przebywający w warunkach przegrzania (sauna, basen) lub po infekcji przebiegającej z gorączką, osoby przemęczone i po leczeniu antybiotykiem. W przypadku zaistnienia wymienionych przeciwwskazań z oddaniem materiału na badanie nasienia należy wstrzymać się co najmniej 2 tygodnie.
Seminogram – najczęściej zadawane pytania
Ile się czeka na wynik seminogramu?
Wynik badania nasienia gotowy jest zwykle po jednym dniu roboczym od oddania materiału.
Ile dni nie palić przed badaniem nasienia?
W związku z tym, że palenie papierosów oraz przyjmowanie innych używek niekorzystnie wpływa na jakość nasienia, przed wykonaniem seminogramu należy powstrzymać się od palenia tytoniu przez około 2–5 dni, a w miarę możliwości nawet dłużej.
Ile dni abstynencji seksualnej przed badaniem nasienia?
Przed wykonaniem seminogramu należy zachować abstynencję seksualną minimum przez 2 dni. Standardowo zaleca się, by okres wstrzemięźliwości przed wykonaniem badania wynosił od 2 dni do tygodnia.
Kto zleca seminogram?
Badanie seminogramu można wykonać odpłatnie w laboratorium zajmującym się diagnostyką niepłodności. Koszt badania wynosi wówczas mniej więcej 150–400 złotych w zależności od wybranego pakietu.
Jeśli badanie zostało zlecone przez lekarza specjalistę w ramach NFZ, będzie wykonane nieodpłatnie. Skierowanie na bezpłatne badanie może wystawić lekarz ginekolog (w ramach terapii pary starającej się o dziecko), urolog, androlog bądź endokrynolog.
Warunki skierowania na nieodpłatne badanie nasienia:
- bezskuteczne staranie się o ciążę przez co najmniej 12 miesięcy z partnerką w wieku poniżej 35 lat lub przynajmniej 6 miesięcy z partnerką w wieku powyżej 35 lat;
- skierowanie partnerki na inseminację domaciczną nasieniem partnera;
- rozpoznanie niepłodności męskiej zgodnie z klasyfikacją ICD-10 (kod: N46).
Seminogram – podsumowanie
Seminogram to podstawowe badanie wykorzystywane w diagnostyce męskiej niepłodności. W uzasadnionych przypadkach wskazane jest wykonanie więcej niż jednego badania nasienia. Na bazie wyników seminogramu lekarz prowadzący podejmuje dalsze decyzje diagnostyczno-kliniczne i planuje leczenie pary prowadzące do uzyskania ciąży lub potwierdza skuteczność wazektomii przeprowadzonej u pacjenta.