Leczenie nietrzymania moczu. Metoda TOT i TVT – na czym polegają?

Problem nietrzymania moczu znacząco obniża komfort życia wielu kobiet. Wśród nowoczesnych sposobów terapii wyróżniają się metody operacyjne wykorzystujące specjalistyczne taśmy podtrzymujące cewkę moczową. Do najczęściej stosowanych technik należą procedury TOT (Transobturator Tape) oraz TVT (Tension-free Vaginal Tape). Poniżej przedstawiamy szczegółowe omówienie tych metod, ich wskazań, przebiegu zabiegów oraz efektów terapeutycznych.

1. Czym są taśmy TOT i TVT?
2. Jakie są wskazania do zabiegu założenia taśmy na nietrzymanie moczu?
3. Taśma na nietrzymanie moczu – zabieg
4. Efekty zabiegu TVT i TOT
5. Jak wygląda rekonwalescencja po zabiegu wszczepienia taśmy?
6. Metoda TOT i TVT – najczęściej zadawane pytania
7. Metoda TOT i TVT – podsumowanie

Czym są taśmy TOT i TVT?

Taśmy TOT i TVT to innowacyjne, minimalnie inwazyjne rozwiązania chirurgiczne dedykowane dla kobiet cierpiących na wysiłkowe nietrzymanie moczu. Obie metody polegają na implantacji cienkiej, syntetycznej taśmy z polipropylenu, która ma za zadanie podtrzymać cewkę moczową, zapobiegając mimowolnemu wyciekowi moczu podczas wzrostu ciśnienia w jamie brzusznej, np. przy kaszlu, śmiechu czy wysiłku fizycznym. Różnica między tymi technikami polega głównie na sposobie wprowadzenia taśmy i lokalizacji nacięć chirurgicznych. W przypadku metody TOT taśma jest wprowadzana przez nacięcia wykonane w okolicy pachwin, przechodząc przez otwory zasłonowe, natomiast technika TVT wymaga nacięcia nad spojeniem łonowym, a taśma jest wprowadzana z dostępu nadłonowego. Obie procedury są przeprowadzane drogą przezpochwową, co minimalizuje widoczność blizn i zmniejsza ryzyko powikłań pooperacyjnych. Po implantacji taśmy dochodzi do jej integracji z tkankami otaczającymi, co stymuluje produkcję kolagenu i wzmacnia podparcie dla cewki moczowej. 

Jakie są wskazania do zabiegu założenia taśmy na nietrzymanie moczu?

Głównym wskazaniem do zastosowania taśm TOT i TVT jest wysiłkowe nietrzymanie moczu typu II według klasyfikacji Stameya, które wynika z niewydolności aparatu więzadłowego miednicy. Procedura jest rekomendowana u pacjentek, u których leczenie zachowawcze, takie jak ćwiczenia mięśni dna miednicy, elektrostymulacja czy farmakoterapia, nie przyniosło oczekiwanych rezultatów. Ponadto, zabieg jest wskazany w sytuacjach, gdy występuje dominujący objaw mimowolnego wycieku moczu podczas wzrostu ciśnienia w jamie brzusznej (np. przy kaszlu, śmiechu, wysiłku fizycznym).

Dodatkowo, metoda ta bywa wykorzystywana w korekcji obniżenia przedniej ściany pochwy (cystocele) w połączeniu z plastyką pochwy. Wskazaniem do zabiegu są także przypadki, w których wcześniejsze interwencje chirurgiczne nie przyniosły poprawy, a także u kobiet starszych, u których istnieją przeciwwskazania do bardziej rozległych operacji rekonstrukcyjnych, ze względu na minimalną inwazyjność procedury i krótszy czas rekonwalescencji. 

Taśma na nietrzymanie moczu – zabieg

Na czym polega metoda TOT?

Procedura TOT polega na wszczepieniu cienkiej taśmy polipropylenowej pod cewkę moczową poprzez małe nacięcia wykonane w przedniej ścianie pochwy oraz w okolicy pachwin. Chirurg wprowadza taśmę przez otwory zasłonowe, co pozwala na jej stabilne umocowanie bez napięcia, a końce taśmy wychodzą na powierzchnię skóry w okolicy pachwin. Zabieg jest wykonywany najczęściej w znieczuleniu miejscowym, rdzeniowym lub ogólnym, w zależności od indywidualnych wskazań i stanu pacjentki. Cała procedura trwa zwykle nie dłużej niż pół godziny. Po implantacji taśmy nacięcia są zamykane szwami, a pacjentka może zazwyczaj opuścić szpital tego samego dnia lub następnego. 

Na czym polega metoda TVT?

W technice TVT chirurg wykonuje niewielkie nacięcie w przedniej ścianie pochwy oraz dwa dodatkowe nacięcia na skórze nad spojeniem łonowym. Taśma jest wprowadzana pod cewkę moczową i jej końce wyprowadzane przez nacięcia nadłonowe. Podobnie jak w metodzie TOT, taśma jest beznapięciowa i ma za zadanie podtrzymać cewkę, przywracając jej prawidłową funkcję zamykania. Zabieg jest minimalnie inwazyjny, a czas jego trwania wynosi około 20-30 minut. Po zakończeniu operacji nacięcia są zszywane, a pacjentka podlega krótkiej obserwacji pooperacyjnej. 

Efekty zabiegu TVT i TOT

Zarówno metoda TOT, jak i TVT charakteryzują się wysoką skutecznością w leczeniu wysiłkowego nietrzymania moczu, sięgającą około 85-90% w długoterminowych obserwacjach.

Trwałość rezultatów zależy od indywidualnych cech pacjentki, przestrzegania zaleceń pooperacyjnych oraz stylu życia. 

Jak wygląda rekonwalescencja po zabiegu wszczepienia taśmy?

Okres powrotu do zdrowia po implantacji taśmy jest stosunkowo krótki w porównaniu do bardziej inwazyjnych operacji. Pacjentki zazwyczaj mogą wrócić do domu w ciągu jednego dnia po zabiegu. Po operacji zaleca się unikanie intensywnego wysiłku fizycznego, dźwigania ciężkich przedmiotów oraz stosunków seksualnych z penetracją pochwy przez około 4-6 tygodni po operacji, aby umożliwić prawidłowe gojenie się tkanek i zapobiec infekcjom. Konieczne są także regularne wizyty kontrolne u lekarza, który monitoruje proces rekonwalescencji i ewentualne powikłania. Dzięki minimalnej inwazyjności procedury, powrót do codziennych aktywności następuje stosunkowo szybko, co znacząco poprawia komfort życia pacjentek.

Metoda TOT i TVT – najczęściej zadawane pytania

Jakie są zalecenia po taśmie TOT?

Po zabiegu TOT zaleca się unikanie forsownych ćwiczeń, dźwigania ciężarów oraz stosunków seksualnych przez około 4-6 tygodni. Ważne jest także dbanie o higienę okolic intymnych oraz regularne kontrole lekarskie, które pozwalają na wczesne wykrycie ewentualnych komplikacji i prawidłowy przebieg rekonwalescencji. 

Ile trwa zabieg założenia taśmy na nietrzymanie moczu?

Procedura implantacji taśmy, zarówno metodą TOT, jak i TVT, trwa zwykle od 20 do 30 minut, co czyni ją stosunkowo krótkim i mało obciążającym zabiegiem chirurgicznym. 

Czy założenie taśmy na nietrzymanie moczu jest refundowane?

W wielu krajach, w tym także w Polsce, zabiegi z wykorzystaniem taśm TOT i TVT są objęte refundacją w ramach publicznego systemu ochrony zdrowia, co umożliwia pacjentkom dostęp do tej skutecznej metody leczenia bez konieczności ponoszenia pełnych kosztów zabiegu. 

Metoda TOT i TVT – podsumowanie

Implantacja taśm TOT i TVT stanowi obecnie jedną z najskuteczniejszych i najbezpieczniejszych stosowanych metod leczenia wysiłkowego nietrzymania moczu u kobiet. Dzięki minimalnej inwazyjności, krótkim czasom zabiegu oraz szybkiemu powrotowi do codziennych aktywności, procedury te znacząco poprawiają jakość życia pacjentek dotkniętych tym problemem. Wybór odpowiedniej metody powinien być poprzedzony dokładną diagnostyką i indywidualną oceną stanu zdrowia, co pozwala na optymalizację efektów terapeutycznych i minimalizację ryzyka powikłań. Współczesne techniki leczenia wysiłkowego nietrzymania moczu metodą TOT i TVT stanowią ważny element nowoczesnej urologii i ginekologii, oferując skuteczne rozwiązanie dla kobiet zmagających się z nietrzymaniem moczu.