Żurawina – właściwości i działanie
Żurawina (Oxycoccus). Choć jej skład chemiczny nie został do końca poznany, wiadomo, że składa się w 88% z wody. Poza tym ma dużo błonnika, witamin (B1, B2, B6, C, E, karoten), a także zawiera minerały: sód, potas, fosfor, wapń, magnez, jod i żelazo, oraz flawonoidy, które pełnią funkcję przeciwutleniaczy. Kwas benzoesowy sprawia, że jest ona owocem długo zachowującym świeżość. Kwasy cytrynowy i jabłkowy nadają jej kwaśny, cierpki smak.
Antybakteryjne działanie żurawiny
Naukowo związek pomiędzy jedzeniem żurawiny a infekcjami dróg moczowych po raz pierwszy wykazano w 1840 roku. Jednak dopiero współczesna nauka umożliwiła przeprowadzenie szczegółowych badań nad właściwościami żurawiny.
Zdaniem profesor Terri Camesano z Worcester Polytechnic Institute, badania nad żurawiną wykazały, że wyciąg z tej rośliny niszczy aż 80% szczepów bakterii odpornych na antybiotyki.
- Zaczynamy tworzyć obraz tanin znajdujących się w żurawinach. Postrzegamy je jako potencjalne środki antybakteryjne. Rezultaty, które otrzymaliśmy, są zaskakujące i intrygujące, biorąc pod uwagę fakt, że coraz więcej bakterii jest odpornych na działanie antybiotyków - uważa Camesano.
W opinii prof. Iwony Wawel z Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego, żurawina zmniejsza ilość bakterii E. coli, która wywołuje infekcje dróg moczowych, a przy tym osłania same drogi moczowe. Owoc pomaga osobom, które mają problemy z częstym oddawaniem moczu i niewypróżnianiem pęcherza do końca.
Działanie żurawiny na schorzenia układy moczowego
W 2002 roku na konferencji „Experimental Biology” potwierdzono, że że jedną z właściwości żurawiny jest hamowanie adhezyjności fimbrii bakterii chorobotwórczych do komórek nabłonka dróg moczowych dzięki proantocyjanidom (PACs) i fruktozie. Inaczej mówiąc, chorobotwórcze bakterie nie są w stanie przykleić się do ścianek układu moczowego, a ich wydalenie na zewnątrz jest dla organizmu znacznie łatwiejsze.
Wiele ośrodków badawczych (Marucci Center for Blueberry Cranberry Research, Rutgers University, Chatsworth, Department of Animal Sciences, University of Wisconsin, Madison) potwierdza, że działanie żurawiny obejmuje nie tylko wspomaganie leczenie zapalenia układu moczowego (ZUM), ale również wspomaga profilaktykę nawracających postaci ZUM oraz leczenie tych infekcji, które wywołane są przez trudne do zwalczenia bakterie o właściwościach lekoodporności.
Właściwości żurawiny i soku żurawinowego
Profilaktyczne działanie żurawiny zostało również udowodnione w stomatologii. Owoc zapobiega bowiem próchnicy i chorobom dziąseł. Działa tu ten sam mechanizm, co w przypadku chorób pęcherza - bakterie nie przyczepiają się do tkanek.
Właściwości soku żurawinowego to przede wszystkim zmniejszenie ryzyka zawału. Picie szklanki soku dziennie podnosi poziom dobrego cholesterolu, zapobiega zatykaniu się naczyń krwionośnych. Kolejnymi właściwościami soku żurawinowego są: ochrona przed wrzodami żołądka, zwalczając bakterie Helicobacter pylori. Usuwa też wolne rodniki, dzięki czemu znacznie zmniejsza ryzyko wielu poważnych chorób, m.in. nowotworów, zaćmy, choroby Parkinsona, Alzheimera oraz reumatyzmu.
Wyniki najnowszych badań potwierdzają, że proantocyjaniny (bioflawonoidy) zawarte w żurawinie hamują rozwój komórek nowotworowych. Z badań wynika, że żurawina podnosi nawet o ponad 120 proc. poziom przeciwutleniaczy zapobiegających chorobom nowotworowym. Nadzieje wiąże się z hamującym postępy choroby działaniem żurawiny w przypadku raka płuc, okrężnicy oraz białaczki.
Jednocześnie żurawina chroni mózg. Spożywanie owoców żurawiny, a także żurawinowych soków i napojów, wpływa na spowolnienie procesu starzenia się szarych komórek, a tym samym zapobiega przedwczesnemu upośledzeniu funkcji motorycznych oraz poznawczych. Dzieje się tak dzięki wysokiej zawartości przeciwutleniaczy.
Działanie żurawiny jest zbawiennie na funkcje serca. Odpowiednia ilość potasu (wielokrotnie większa niż sodu) przyczynia się do normalizacji ciśnienia tętniczego krwi, co ma istotne znaczenie dla sprawnego funkcjonowania serca. Flawonoidy występujące w żurawinie są odpowiedzialne za zmniejszenie zapadalności na choroby serca poprzez powstrzymywanie tworzenia zakrzepów krwi oraz korzystny wpływ na rozszerzanie naczyń krwionośnych. Dzięki swym własnościom antyoksydacyjnym zapobiegają utlenianiu cholesterolu, a to z kolei znacząco zmniejsza ryzyko arteriosklerozy i zapychania naczyń krwionośnych, jednocześnie zmniejszając ich kruchość i przepuszczalność.