Metoda McKenziego – na czym polega terapia McKenziego? Wskazania, przeciwwskazania i przykładowe ćwiczenia McKenziego
Mateusz Burak

Metoda McKenziego – na czym polega terapia McKenziego? Wskazania, przeciwwskazania i przykładowe ćwiczenia McKenziego

Metoda McKenziego to popularna metoda fizjoterapeutyczna stosowana w diagnozowaniu i terapii bólu m. in. kręgosłupa szyjnego i lędźwiowego, a także bólu barku czy stawów obwodowych. Rehabilitacja metodą McKenziego skupia się nie tylko na objawach, ale także na przyczynach dolegliwości, dlatego jej skuteczność jest wysoka. Fizjoterapeuta po przeprowadzeniu dokładnego wywiadu z pacjentem oraz badania fizykalnego, dobiera odpowiedni, indywidualny zestaw ćwiczeń. Jak wygląda terapia McKenziego?

Czym jest metoda McKenziego?

Metoda McKenziego to mocno spopularyzowany sposób diagnostyczno–terapeutyczny w leczeniu bólu kręgosłupa szyjnego, piersiowego, lędźwiowego oraz stawów obwodowych. System został stworzony przez Nowozelandczyka, fizjoterapeutę Robina McKenzie’ego w latach 50. ubiegłego wieku.

Głównym celem metody KcKenziego jest takie zaprogramowanie terapii, aby zmniejszyć ból, umożliwić jak najszybsze odzyskanie sprawności oraz uniknąć nawrotów epizodów bólowych. Ćwiczenia wg McKenziego są dedykowane osobom z dolegliwościami o podłożu mechanicznym, jak np. dyskopatia, obszerne publikacje naukowe udowadniają skuteczność takiego postępowania. W opinii specjalistów jest to jeden z najlepszych sposobów na pozbycie się bólu. 

Metoda McKenziego – zasady

Podstawą rozpoczęcia terapii McKenziego jest bardzo skrupulatnie i dociekliwie zebrany wywiad. Pozwala on ustalić etap uszkodzenia struktur oraz obrać właściwy kierunek leczenia. Informacje uzyskane podczas anamnezy pozwalają sklasyfikować pacjenta, przypisując go do odpowiedniej grupy. Dodatkowo przeprowadza się także badanie kliniczne w oparciu o pomiar zakresu ruchomości dysfunkcyjnej części ciała, topografię objawów oraz szereg dodatkowych testów. Mając pełen obraz dolegliwości, dokonuje się wspomnianej klasyfikacji. Na tej podstawie można dobrać właściwe podejście rehabilitacji metodą McKenziego. 

Wyróżnia się 4 takie zespoły kliniczne:

  1. Pierwszy z nich to posturalny zespół bólowy. Dotyczy najczęściej osób młodych, u których dolegliwości są związane z przeciążeniem struktur narządu ruchu. Może to być spowodowane niewłaściwą pozycją podczas codziennych czynności, jak podnoszenie ciężkich przedmiotów z ziemi z wyprostowanymi kolanami. 
  2. Wyróżnia się także zespół dysfunkcyjny. Tutaj mamy już do czynienia ze zmianami degeneracyjnymi w obrębie tkanki, do takich zaliczamy np. przykurcze oraz zrosty tkankowe. Dolegliwości występują na końcu osiąganego zakresu ruchomości. 
  3. Kolejny zespół określany jest jako derangement lub zespół srukturalny. Pojawiają się tutaj objawy neurologiczne pod postacią drętwienia i mrowienia kończyn. Znamienne jest także zjawisko centralizacji, czyli wycofywania się bólu z części dystalnych (położenie anatomiczne skierowane ku końcowi danej kończyny) w kierunku proksymalnym (położenie anatomiczne skierowane ku końcowi, przyczepowi kończyny), co jest dobrym objawem. Drugim, tym niekorzystnym, jest peryferalizacja. Jest to „wędrowanie”, rozprzestrzenianie się bólu na większe obszary. Świadczy o pogłębianiu patologii. W tym zespole klinicznym może występować tzw. skolioza reflektoryczna, czyli skrzywienie kręgosłupa, które może pojawić się nagle i ma związek z bodźcem bólowym. 
  4. Istnieje jeszcze jedna kategoria w której umieszczono poważne patologie kręgosłupa, które również mogą być przyczyną bólu (np. stenoza, kręgozmyk). Nie wszystkie będą stanowiły wskazanie do ćwiczeń metodą McKenziego (np. nowotwór). 

Powiązane produkty

Metoda McKenziego – wskazania i przeciwwskazania

Wskazania do ćwiczeń metodą McKenziego obejmują:

  • przewlekłą przepuklinę kręgosłupa,
  • ostrą dyskopatię szyjną, piersiową i lędźwiową,
  • dolegliwości bólowe barku,
  • zespoły bólowe stawów obwodowych,
  • bóle o podłożu mechanicznym wynikające także z ucisku struktur nerwowych.

Obecnie ćwiczenia McKenziego są także jednym z najpopularniejszych działań stosowanych na rwę kulszową.

Przeciwwskazania do gimnastyki McKenziego to:

  • gruźlica,
  • nowotwór,
  • ciąża,
  • gorączka,
  • długotrwałe zażywanie preparatów sterydowych,
  • stany zapalne o ostrym przebiegu,
  • świeże złamania,
  • choroba Pageta,
  • kręgozmyk 3–4 stopnia,
  • zespół ogona końskiego,
  • półpasiec,
  • RZS,
  • objawy ucisku rdzenia kręgowego,
  • schorzenia osłabiające strukturę kości,
  • choroby poważne upośledzające wydolność naczyń krwionośnych mózgu,
  • choroba Marie–Strümplla–Bechterewa (zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa – ZZSK).

Wśród przeciwwskazań wyróżnia się także wszystkie niemechaniczne podłoża bólu.

Rehabilitacja metodą McKenziego – ćwiczenia

Ćwiczenia na kręgosłup metodą McKenziego bezwarunkowo powinny być dobrane indywidualnie, w oparciu o wnikliwie sporządzony protokół badania składający się z wywiadu i badania klinicznego. Samodzielne dobieranie pozycji może poskutkować poważnym pogłębieniem się patologii kręgosłupa.

Ćwiczenia McKenziego na kręgosłup szyjny

Ćwiczenia McKenziego na kręgosłup szyjny bazują na wykorzystaniu stabilnej pozycji, np. siedzącej oraz ruchu odcinka szyjnego w określonym kierunku. Jego rodzaj oraz częstotliwość jest ściśle uzależniona od wykrytej patologii. Bardzo dobrze znane jest ćwiczenie, które potocznie nazywa się szufladą. Polega ono na cofaniu brody i utrzymywaniu jej przez kilka sekund w krańcowym położeniu, co pomaga rozluźnić mięśnie podpotyliczne oraz poprawia funkcjonowanie odcinka szyjnego.

Ćwiczenia McKenziego na kręgosłup lędźwiowy

Ćwiczenia McKenziego na kręgosłup lędźwiowy również są uzależnione od etiologii i topografii bólu. Mitem jest twierdzenie, że są to jedynie przeprosty. W sytuacji, kiedy podłożem dolegliwości jest zwężenie kanału kręgowego, czyli stenoza, wykorzystuje się ruchy prowokujące zgięcie odcinka lędźwiowego kręgosłupa. Niemal w każdym przypadku rehabilitacji McKenzie wykorzystuje się kombinacje mechanizmu zgięciowego i wyprostnego. Chcąc wiedzieć, jak należy to zestawić, trzeba dokładnego badania i analizy. Takie kombinacje są ściśle uzależnione od etapu postępowania oraz rodzaju patologii.

Ćwiczenia McKenziego na rwę kulszową

Rehabilitacja metodą McKenziego w przypadku rwy kulszowej zazwyczaj opiera się na wykonywaniu tzw. przeprostów. W sytuacji, kiedy przepuklina jądra miażdżystego drażni nerw kulszowy obserwujemy charakterystyczne objawy, są to najczęściej: drętwienie nogi, ból pośladka, mrowienia wzdłuż przebiegu nerwu. Topografia w przypadku zmian na poziomie L4–L5 obejmuje tylną powierzchnię kończyny dolnej. Przykładem ćwiczenia metodą McKenziego jest wtedy wspomniany przeprost. Polega to na wykorzystaniu pozycji leżenia na brzuchu, ręce są umieszczone z boku na wysokości barków. Następnie wykonuje się ruch polegający na wyproście kręgosłupa, odchylając się do tyłu. Taki mechanizm pozwala często na repozycję struktury krążka międzykręgowego i łagodzenie bólu (zmniejsza się wtedy ucisk na nerw kulszowy). Terapia McKenziego wymaga jednak stałego nadzoru terapeuty oraz dużej sumienności i systematyczności. Ćwiczenia zazwyczaj wykonuje się co kilka godzin z dużą ilością powtórzeń.

Metoda McKenziego – efekty

Efekty ćwiczeń metodą McKenzie są raczej niepodważalne. Istotny jest właściwy program terapii oraz współpraca pacjenta z fizjoterapeutą. Wśród rezultatów odpowiednio poprowadzonego procesu usprawniania wymienia się poprawę mechaniki kręgosłupa, stawów oraz kończyn. Ból zostaje stopniowo eliminowany na skutek repozycji struktury krążka międzykręgowego, bardzo często zostaje przywrócona pełna funkcja struktur narządu ruchu. Ćwiczenia w terapii McKenziego niejednokrotnie pozwalają na uniknięcie zabiegów operacyjnych. 

Metoda McKenziego – profilaktyka bólu kręgosłupa

Chcąc zapobiec dolegliwościom ze strony układu ruchu, bardzo ważne jest stosowanie zasad profilaktyki. Należy pamiętać o unikaniu dźwigania oraz podnoszenia przedmiotów z ziemi na wyprostowanych kolanach – taką czynność powinno się wykonać po przysiadzie – zniweluje to ryzyko nadmiernego obciążania odcinka lędźwiowego. 

Warto wziąć też pod uwagę, że pozycja siedząca jest jedną z najbardziej niekorzystnych dla kręgosłupa. Osobom narażonym na długotrwałe jej utrzymywanie, jak np. zawodowym kierowcom i pracownikom biurowym poleca się wykorzystanie wałka lędźwiowego McKenziego lub specjalnie wyprofilowanego krzesła. Pozwoli to na właściwy, korzystny rozkład obciążenia poprzez zwiększenie wartości lordozy lędźwiowej. Wkładanie i wyjmowanie przedmiotów z bagażnika powinno odbywać się z wykrokiem jednej nogi i oparciem jej na podwyższeniu. Pozwala to zredukować działanie czynnika stresowego na kręgosłup, wówczas rozkłada się to także na staw biodrowy. 

Ćwiczenia na ból kręgosłupa powinny obejmować poprawę zakresu ruchomości segmentów kręgosłupa rozciąganie mięśnia biodrowo–lędźwiowego oraz wzmacnianie mięśni głębokich. Obecnie stosuje się szereg programów terapeutycznych w postaci zajęć grupowych określanych najczęściej jako ćwiczenia na zdrowe plecy. W przypadku silnych ataków bólu poleca się przyjęcie tzw. pozycji krzesełkowej. Polega to na położeniu się na plecach na podłodze i zgięciu kończyn dolnych w biodrach i kolanach do 90 stopni. Następnie należy oprzeć łydki o krawędź krzesła i utrzymać pozycję przez kilka minut. Jest to przykładowe ćwiczenie oparte o filozofię metody McKenziego. 

Jak widać profilaktyka ma bardzo duże znaczenie. Zastosowanie wałka lędźwiowego, masażu, ćwiczeń na kręgosłup czy na barki również może pomóc w uniknięciu starcia z bólem. 

  1. H. A. Clare, R. Adams, C. G. Maher, A systematic review of efficacy of McKenzie therapy for spinal pain, „Australian Journal of Physiotherapy” 2004, nr 50, s. 209–216
  2. P. Tomaszewska, Metoda mechanicznego diagnozowania i terapii McKenziego w zespołach bólowych lędźwiowo–krzyżowego odcinka kręgosłupa, „Praktyczna Fizjoterapia i Rehabilitacja” 2016, nr 72, s. 28–34.
  3. E. Tessitore, G. Molliqaj, B. Schatlo, Clinical evaluation and surgical decision making for patients with lumbar discogenic pain and facet syndrome, „European Journal of Radiology” 2015, nr 84(5), s. 765–770.

Twoje sugestie

Dokładamy wszelkich starań, aby podane zdjęcie i opis oferowanych produktów były aktualne, w pełni prawidłowe oraz kompletne. Jeśli widzisz błąd, poinformuj nas o tym.

Zgłoś uwagi Ikona

Polecane artykuły

  • Zatrucie pokarmowe – jak sobie pomóc? Co jeść i pić?

    Zatrucie pokarmowe i wynikające z niego objawy potrafią być bardzo uciążliwe i mogą przysporzyć wielu niedogodności. Z tego względu warto wiedzieć, jak sobie z nimi radzić. Ile trwa zatrucie pokarmowe oraz jak mu zapobiegać?

  • Kaszel palacza – objawy, co na niego stosować?

    Kaszel palacza powstaje w wyniku podrażnienia górnych dróg oddechowych przez substancje zawarte w dymie tytoniowym. Nikotynizm prowadzi do szeregu zmian zachodzących w drzewie oskrzelowym, które są reakcją na przewlekłą ekspozycję układu oddechowego na substancje toksyczne. Samo palenie jest również czynnikiem ryzyka rozwoju innych chorób takich jak nowotwory układu oddechowego czy przewlekła obturacyjna choroba płuc.

  • Wszawica łonowa – jak z nią walczyć?

    Wszawicą (łac. Pediculosis) nazywamy zmiany skórne wywołane przez stawonogi – wszy ludzkie. Wyróżniamy wszawicę głowową, odzieżową i łonową. O ile głowowa dotyczy przede wszystkim dzieci (zarażenie ma miejsce w szkole i innych placówkach edukacyjnych), o tyle odmiana łonowa spotykana jest wśród dorosłych i występuje w okolicach intymnych. Charakteryzuje ją uporczywy świąd skóry, który występuje między innymi w okolicach wzgórka łonowego.

  • Choroby tropikalne – objawy, diagnostyka, szczepienia

    Choroby tropikalne pochodzą z rejonów charakteryzujących się klimatem sprzyjającym rozwojowi drobnych organizmów, czyli ciepłym i wilgotnym. W takich warunkach łatwo namnażają się zarówno chorobotwórcze bakterie, jak i wirusy. Szerzenie się chorób tropikalnych jest szczególnie łatwe w krajach o niskim poziomie higieny i słabych warunkach socjoekonomicznych. Przed wyjazdem warto sprawdzić, jakie choroby występują w rejonie świata, do którego się wybieramy.

  • Narkolepsja – czym jest? Objawy, przyczyny

    Narkolepsja dotyka głównie ludzi młodych w wieku 15-20 oraz 30-35 lat, a napady snu w ciągu dnia z reguły występują pod wpływem silnych emocji: radości, lęku czy stresu. Leczeniem zajmują się psychiatrzy lub neurolodzy i polega ono głównie na łagodzeniu objawów. Wielu specjalistów twierdzi, że narkolepsja często jest błędnie diagnozowana przez fakt, że w obecnych czasach duża część zdrowego społeczeństwa skarży się na nadmierną senność w ciągu dnia – stąd wielkie znaczenie ma dogłębna diagnostyka i uświadamianie społeczeństwa na temat tego, czym jest narkolepsja.

  • Częste oddawanie moczu (częstomocz) – przyczyny, leczenie

    Częstomocz jest przykrym schorzeniem dotykającym zarówno mężczyzn, jak i kobiety najczęściej w podeszłym wieku, ale zdarzają się także przypadki dzieci i młodych dorosłych borykających się z tą dolegliwością. Częstomocz może się pojawić m.in. przy chorobach ginekologicznych, urologicznych, nefrologicznych, psychicznych czy nawet onkologicznych. Przez to, że wiąże się z przymusem patologicznie częstego oddawania moczu, może stać się udręką dla pacjentów i mieć negatywny wpływ na codzienne funkcjonowanie chorego w społeczeństwie. Mimo że nie zawsze jest oznaką poważnej choroby, to warto zwrócić się o pomoc do specjalisty, który pomoże rozwiązać ten problem.

  • Zespoły mielodysplastyczne (MDS) – objawy, przyczyny, leczenie

    DNA organizmów żywych – choć wspaniale zaprojektowane – jest bardzo podatne na działanie mutagennych czynników zewnętrznych. Narażenie na różnorodne substancje chemiczne (np. benzen), metale ciężkie, nawozy sztuczne, dym tytoniowy, promieniowanie jonizujące i fale X używane w radioterapii znacząco zwiększa ryzyko uszkodzenia materiału genetycznego i zachorowania na nowotwór. W obecnych czasach unikanie czynników mutagennych jest praktycznie niemożliwe, toteż odsetek chorych na zespoły mielodysplastyczne i inne choroby nowotworowe będzie niestety coraz większy.

  • Pacjenci z migreną przewlekłą skorzystają z nowoczesnej terapii

    Dzięki staraniom, które poczyniło Polskie Towarzystwo Bólów Głowy, pacjenci uzyskali dostęp do nowoczesnej terapii migreny przewlekłej z wykorzystaniem m.in. botoxu (toksyny botulinowej) i dwóch przeciwciał monoklonalnych (erenumab i fremanezumab). Leczenie tymi preparatami będzie refundowane przez Narodowy Fundusz Zdrowia (NFZ). Co trzeba zrobić i jakie warunki spełnić, aby wziąć udział w programie?

Porozmawiaj z farmaceutą
Infolinia: 800 110 110

Zadzwoń do nas jeśli potrzebujesz porady farmaceuty.
Jesteśmy dla Ciebie czynni całą dobę, 7 dni w tygodniu, bezpłatnie.

Pobierz aplikację mobilną Pobierz aplikację mobilną Doz.pl

Ikona przypomnienie o zażyciu leku.
Zdarza Ci się ominąć dawkę leku?

Zainstaluj aplikację. Stwórz apteczkę. Przypomnimy Ci kiedy wziąć lek.

Dostępna w Aplikacja google play Aplikacja appstore
Dlaczego DOZ.pl
Niższe koszta leczenia

Darmowa dostawa do Apteki
Bezpłatna Infolinia dla Pacjentów.

ikona niższe koszty leczenia
Bezpieczeństwo

Weryfikacja interakcji leków.
Encyklopedia leków i ziół

Ikona encklopedia leków i ziół
Wsparcie w leczeniu

Porady na czacie z Farmaceutą.
E-wizyta z lekarzem specjalistą.

Ikona porady na czacie z farmaceutą
Newsletter

Bądź na bieżąco z DOZ.pl

Ważne: Użytkowanie Witryny oznacza zgodę na wykorzystywanie plików cookie. Szczegółowe informacje w Regulaminie.

Zamnij