Biofleks Izoleks-S Ph.7,4, roztwór do infuzji, 500 ml (Zg.MZ/TR)

Opis

Biofleks Izoleks-S Ph.7,4 to sterylny roztwór do infuzji podawany dożylnie. Zawiera elektrolity i składniki niezbędne do prawidłowego funkcjonowania organizmu. Stosowany jest w leczeniu i zapobieganiu odwodnieniu oraz utracie soli mineralnych w organizmie. Pomaga uzupełnić niedobory płynów i elektrolitów.

Skład

Każdy litr roztworu zawiera 3,7 grama octanu sodu trójwodny, 5,3 grama chlorku sodu, 0,37 grama chlorku potasu, 5 gramów glukonianu sodu, 0,0082 grama fosforanu potasu jednozasadowego,
0,3 grama sześciowodnego chlorku magnezu i 0,12 grama siedmiowodnego fosforanu sodu dwuzasadowego.

Substancje pomocnicze: Sterylna woda do wstrzykiwań.

Dawkowanie

Ten lek należy zawsze stosować dokładnie według zaleceń lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Dawkowanie ustala lekarz indywidualnie dla pacjenta.

Lek należy podawać dożylnie, wyłącznie przez personel medyczny. Leku nie należy stosować samodzielnie. 

Działanie

Biofleks Izoleks-S Ph.7,4 uzupełnia niedobory elektrolitów i płynów w organizmie. Wyrównuje równowagę kwasowo-zasadową, dostarczając sodu, potasu, magnezu i fosforanów. Dzięki temu pomaga w utrzymaniu prawidłowego nawodnienia organizmu i funkcji metabolicznych​.

Wskazania

Wskazania do stosowania Biofleks Izoleks-S Ph.7,4 to: leczenie i zapobieganie odwodnieniu organizmu; uzupełnienie elektrolitów i zapobieganie ich utracie. podtrzymanie prawidłowej równowagi wodno-elektrolitowej.

Przeciwwskazania

Nie należy stosować leku w przypadku: nadwrażliwości na substancję rozpuszczaną lub rozcieńczaną w produkcie leczniczym; przewodnienia; hipernatremii; hipokaliemii; hiperchloremii; kwasicy; stanów wymagających ograniczeń w przyjmowaniu sodu (np. niewydolność serca, uogólnione obrzęki, obrzęk płuc, nadciśnienie, rzucawka, ciężka niewydolność nerek); noworodków w celu uzupełniania niedoboru wody (stosować wyłącznie do wyrównania zaburzeń jonowych.

Działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

W przypadku wystąpienia któregokolwiek z poniższych objawów należy natychmiast powiadomić lekarza lub udać się na oddział ratunkowy najbliższego szpitala: Tworzenie się zakrzepów w żyłach; Krwawienie; Nagromadzenie soli (sodu) w organizmie; Gromadzenie się wody w organizmie, obrzęk i nasilenie zastoinowej niewydolności serca z powodu gromadzenia się płynów; Nadmierne zakwaszenie płynów ustrojowych (kwasica);  Ból głowy; Zawroty głowy; Niepokój; Nadpobudliwość; Skurcze; Śpiączka i śmierć; Kołatanie serca (tachykardia); Podwyższone ciśnienie krwi; Nagromadzenie płynu w płucach (obrzęk); Spowolnienie oddechu; Zatrzymanie oddechu; Nudności, wymioty, biegunka, skurcze brzucha, uczucie pragnienia, zmniejszone wydzielanie śliny; Zmniejszona potliwość; Drganie i sztywność mięśni; Zaburzenia czynności nerek; Gorączka, osłabienie; Ból w miejscu podania; Stan zapalny w miejscu podania; Sztywność, zaczerwienienie lub obrzęk występujące początkowo się w miejscu podania i rozprzestrzeniające się wzdłuż żył.

Więcej informacji w ulotce dołączonej do leku.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Należy zachować ostrożność oraz powiadomić lekarza, jeśli pacjent: ma zastoinową niewydolność serca; ma ciężką niewydolność nerek; u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek lek może spowodować zatrzymanie sodu w organizmie; ma obrzęki (spowodowane zatrzymaniem sodu w organizmie); jest leczony kortykosteroidami lub kortykotropiną.

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci, w temperaturze poniżej 25°C.

Stosowanie innych leków

Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować, w tym również o tych, które wydawane są bez recepty.

W szczególności należy poinformować lekarza, jeśli pacjent stosuje: Kortykoidy/steroidy i karbenoksolon (leki stosowane jako miejscowe lub ogólne w stanach zapalnych); Leki moczopędne, takie jak amiloryd, spironolakton, triamteren, stosowane samodzielnie lub w skojarzeniu; Inhibitory konwertazy angiotensyny (takie jak benazepryl, enalapryl, fosinopryl, chinapryl, lizynopryl, peryndopryl, ramipryl, silazapryl, trandolapryl) i antagoniści receptora angiotensyny II (tacy jak irbesartan, kandesartan, losartan, telmisartan, walsartan); Takrolimus, cyklosporyna (leki immunosupresyjne); Salicylany (grupa leków stosowanych jako środki przeciwbólowe); Barbiturany (lek stosowany w padaczce i drgawkach); Lit (lek stosowany w zaburzeniach psychicznych); Efedryna (lek stosowany w leczeniu astmy, zapalenia oskrzeli i innych schorzeń dróg oddechowych z towarzyszącymi skurczami oskrzeli); Pseudoefedryna (znajdujące się często w lekach przeciw grypie i stosowany w celu udrożnienia nosa); Deksamfetamina, fenfluramina (stymulanty stosowane w celu pobudzenia oddychania w zaburzeniach snu lub jako środki zmniejszające apetyt).

Ciąża i karmienie piersią

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Decyzję o stosowaniu leku  u kobiet w okresie ciąży oraz podczas karmienia piersią, podejmuje lekarz.

Stosowanie leku u dzieci i młodzieży

Decyzję o stosowaniu leku u dzieci i młodzieży podejmuje lekarz.