Megapar, 500 mg, tabletki musujące, 24 szt.

Opis

Megapar to lek w postaci tabletek musujących, którego substancją czynną jest paracetamol, obniżający gorączkę i wykazujący łagodne działanie przeciwbólowe.

Skład

Substancją czynną leku jest paracetamol.

Jedna tabletka musująca zawiera 500 mg paracetamolu.

Substancje pomocnicze: kwas cytrynowy bezwodny, sorbitol, sodu węglan bezwodny, sodu wodorowęglan, powidon K 25, symetykon, sacharyna sodowa, makrogol 6000, aromat cytrynowy Powdarome Lemon Premium.

Podarome Lemon Premium: preparaty  aromatyczne, substancje aromatyczne, naturalne substancje aromatyczne, maltodekstryna kukurydziana, guma arabska, α-tokoferol, woda.
 

Dawkowanie

Ten lek należy zawsze stosować dokładnie tak, jak to opisano w ulotce dla pacjenta lub według zaleceń lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Nie przekraczać zalecanej dawki.

Regularnie lek można zażywać do 3 dni, w przypadku konieczności dłuższego stosowania należy skonsultować się z lekarzem.
Jeśli gorączka utrzymuje się przez ponad 3 dni lub ból trwa dłużej niż 5 dni, objawy ulegają nasileniu czy pojawiają się nowe, należy  przerwać leczenie i zasięgnąć porady lekarza.

Działanie

Megapar zawiera paracetamol, który wykazuje działanie przeciwbólowe i przeciwgorączkowe. Postać tabletek musujących pozwala na szybsze wchłanianie i także działanie leku w porównaniu ze zwykłymi tabletkami.

Wskazania

Wskazaniami do stosowania Megapar są bóle o umiarkowanym nasileniu różnego pochodzenia:

• ból głowy, w tym migrena,
• ból napięciowy,
• ból zębów, ból gardła,
• nerwobóle,
• ból kręgosłupa,
• ból reumatyczny i mięśniowy,
• ból menstruacyjny,
• gorączka i ból związane z przeziębieniem lub grypą.

Przeciwwskazania

Kiedy nie stosować Megapar:

• jeśli pacjent jest uczulony na paracetamol lub którykolwiek ze składników leku,
• w przypadku osób z chorobą alkoholową,
• w przypadku pacjentów z ciężką niewydolnością nerek lub wątroby.

Działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Należy przerwać stosowanie leku i bezzwłocznie skonsultować się z lekarzem jeśli wystąpią takie działania niepożądane jak:

• natychmiastowa ciężka reakcja alergiczna,
• wstrząs anafilaktyczny,
• nagromadzenie się płynu w krtani z towarzyszącą swędzącą wysypką,
• obrzęk twarzy, ust, rąk (obrzęk naczynioruchowy),
• zagrażające życiu objawy skórne.

Rzadko występujące działania niepożądane (u 1 do 10 osób na 10 000 pacjentów):

• obrzęk,
• zaburzenia widzenia,
• wysypka skórna lub pokrzywka (ciemnoczerwona wysypka na skórze),
• krwotok (krwawienie),
• ból brzucha, biegunka, nudności, wymioty,
• zawroty głowy,
• gorączka, złe samopoczucie,
• uspokojenie polekowe,
• zaburzenia związane z: płytkami krwi, komórkami macierzystymi,
• nieprawidłowa czynność wątroby, niewydolność wątroby, martwica wątroby,
• żółtaczka,
• przedawkowanie i zatrucie,
• drżenie, ból głowy,
• depresja, splątanie, omamy,
• pocenie się,
• świąd (swędzenie).

Bardzo rzadko występujące działania niepożądane (rzadziej niż u 1 na 10 000 pacjentów):

• leukopenia, neutropenia, agranulocytoza, niedokrwistość hemolityczna,
• hypoglikemia (niski poziom cukru we krwi),
• zmętnienie moczu i zaburzenia nerek.

Zgłaszano przypadki ciężkich reakcji skórnych.

Działania niepożądane, których częstość występowania nie może być określona na podstawie dostępnych danych:

• rumień wielopostaciowy,
• krwiomocz (krew w moczu),

Odnotowano przypadki trudności w oddychaniu, świszczący oddech, kaszel i duszność podczas przyjmowania paracetamolu, jednak wystąpienie tych objawów jest bardziej prawdopodobne u pacjentów z astmą i nadwrażliwością na kwas acetylosalicylowy lub inne niesteroidowe leki przeciwzapalne, takie jak ibuprofen.

Bardzo rzadko zgłaszano ciężkie reakcje skórne.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Nie przyjmować żadnych innych produktów zawierających w składzie paracetamol. W przypadku przedawkowania należy bezzwłocznie zasięgnąć porady lekarza, nawet jeśli samopoczucie pacjenta jest dobre.

Lek zawiera w 1 tabletce musującej 100 mg sorbitolu (źródło fruktozy), jeśli stwierdzono u pacjenta  nietolerancję niektórych cukrów lub stwierdzono wcześniej u pacjenta dziedziczną nietolerancję fruktozy czy rzadką chorobę genetyczną, w której organizm pacjenta nie rozkłada fruktozy, przed zażyciem należy skonsultować się z lekarzem.

Megapar zawiera w jednej tabletce musującej 418,5 mg sodu (20,92% maksymalnej zalecanej dobowej dawki sodu w diecie u osób dorosłych). Maksymalna zalecana dzienna dawka leku zawiera 3348 mg (167,4 % zalecanej maksymalnej dziennej normy spożycia sodu u dorosłych). W przypadku pacjentów kontrolujących zawartość sodu w diecie, którzy przyjmują 1 lub więcej tabletek musujących dziennie przez dłuższy czas, należy skonsultować się z lekarzem.

Korek zawiera środek osuszający, nie nadający się do spożycia.

Należy poinformować lekarza, jeśli pacjent jest: odwodniony lub ciężko niedożywiony, z anoreksją, niskim wskaźnikiem BMI czy posiada ciężką infekcję, mogącą zwiększać ryzyko wystąpienia kwasicy metabolicznej.

W przypadku wstąpienia: gorączki, nawet po zaprzestaniu stosowania paracetamolu albo  niedoborów enzymu dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej i (lub) reduktazy methemoglobinowej należy bezzwłocznie skontaktować się z lekarzem.

• Nie stosować produktu, jeśli widoczne są jakiekolwiek oznaki zepsucia, typu: brązowe lub czarne plamki na tabletkach, wybrzuszenie czy przebarwienie tabletek.
• Lek przechowywać w temperaturze poniżej 30°C.
• Nie stosować leku po upływie 30 dni od daty pierwszego otwarcia tuby.
• Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
• Przechowywać w oryginalnym szczelnie zamkniętym opakowaniu w celu ochrony przed światłem i wilgocią.

Stosowanie innych leków

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować, w tym również o tych, które wydawane są bez recepty.

Przed przyjęciem leku należy poinformować lekarza, jeśli pacjent przyjmuje leki:

• przeciwzakrzepowe,
• przeciwwymiotne,
• stosowane w terapii pacjentów z wysokim stężeniem cholesterolu we krwi,
• probenecyd
• niesteroidowe leki przeciwzapalne( tzw. NLPZ, w tym kwas acetylosalicylowy, salicylamid)
• nasenne czy przeciwpadaczkowe,
• trójcykliczne leki przeciwdepresyjne, inhibiotry MAO,
• stosowane w terapii gruźlicy (ryfampicyna, izoniazyd).

Stosowanie leku z jedzeniem i piciem

Megapar można podawać z jedzeniem i piciem lub niezależnie od posiłków. Szybkość wchłaniania zmniejsza się w przypadku przyjmowania paracetamolu wraz z posiłkiem.

Podczas leczenia Megaperem nie należy przyjmować alkoholu, gdyż zwiększa to ryzyko wystąpienia toksycznego uszkodzenia wątroby.

Ciąża i karmienie piersią

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Megapar można stosować w czasie ciąży, jeżeli jest to klinicznie uzasadnione. Należy przyjmować możliwie najmniejszą zalecaną dawkę zmniejszającą ból i (lub) gorączkę, przez jak najkrótszy czas i jak najrzadziej. Należy skonsultować się z lekarzem, jeżeli ból i (lub) gorączka nie zmniejszają się lub gdy pacjentka potrzebuje częściej przyjmować lek.

Paracetamol przenika do mleka kobiet. W okresie karmienia piersią można go stosować w dawkach terapeutycznych.

Wpływ na badania laboratoryjne

Paracetamol wpływa na wyniki badań stężenia kwasu moczowego oraz cukru we krwi.

Stosowanie leku u dzieci i młodzieży

Nie stosować u dzieci poniżej 12 lat.