Letrox, 25 mcg, tabletki, 50 szt.

Opis

Lek Letrox zawiera substancję czynną lewotryoksynę, czyli syntetyczny hormon tarczycy, stosowany w leczeniu zaburzeń czynności i chorób tarczycy.

Skład

Substancją czynną leku jest lewotyroksyna (Levothyroxinum natricum).

Każda tabletka produktu leczniczego Letrox 25 mikrogramów zawiera 25 mikrogramów lewotyroksyny sodowej.

Substancje pomocnicze: cysteiny chlorowodorek jednowodny (częściowo obecny w tabletce jako cystyna); celuloza mikrokrystaliczna; skrobia kukurydziana; skrobia żelowana; magnezu tlenek lekki; talk.

Dawkowanie

Ten lek należy zawsze stosować dokładnie według zaleceń lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Dawkowanie ustala lekarz indywidualnie dla pacjenta.

Lek należy stosować doustnie. 

Należy przyjąć całkowitą dobową dawkę rano, popijając dużą ilością płynu, najlepiej szklanką wody, na czczo, co najmniej na pół godziny przed śniadaniem. Substancja czynna leku jest lepiej wchłaniana na czczo.

Działanie

Syntetyczny hormon tarczycy, stosowany w leczeniu zaburzeń czynności i chorób tarczycy. Ma on takie samo działanie jak hormon tarczycy występujący naturalnie w organizmie. Ulega on przemianie do T3 w narządach obwodowych i podobnie jak naturalny hormon, wywiera swoje specyficzne działanie na receptory T3. Organizm nie jest w stanie odróżnić lewotyroksyny endogennej od egzogennej.

Wskazania

Lek Letrox jest wskazany: w terapii zastępczej i uzupełniającej w niedoczynności tarczycy o różnej etiologii;  w zapobieganiu wznowy wola tarczycy po leczeniu operacyjnym u pacjentów z prawidłową czynnością tarczycy (eutyreoza); leczeniu wola o charakterze łagodnym u pacjentów z prawidłową czynnością tarczycy (eutyreoza); w pomocniczym leczeniu nadczynności tarczycy w skojarzeniu z tyreostatykami po uzyskaniu eutyreozy; w terapii zastępczej i supresyjnej nowotworów złośliwych tarczycy, szczególnie po operacji wycięcia tarczycy.

Przeciwwskazania

Nie należy stosować leku w przypadku: nadwrażliwości na którykolwiek składnik produktu; nieleczonej nadczynności tarczycy; nieleczonej niedoczynności nadnerczy; nieleczonej nadczynności przysadki; ostrego zawału mięśniowego serca; ostrego zapalenia mięśnia sercowego; ostrego zapalenia serca. 

Działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią. 

W przypadku wystąpienia reakcji alergicznej: obrzęku twarzy i gardła (obrzęk naczynioruchowy), wysypki i pokrzywki, należy jak najszybciej skontaktować się z lekarzem.

Działania niepożądane występujące bardzo często (może dotyczyć więcej niż 1 na 10 pacjentów): kołatanie serca; bezsenność; ból głowy.

Więcej informacji w ulotce dołączonej do leku.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Należy zachować ostrożność podczas stosowania leku Letrox u pacjentów z: niewystarczającym przepływem krwi w naczyniach krwionośnych serca (dławica piersiowa), niewydolnością serca, szybką i nieregularną czynnością serca, wysokim ciśnieniem krwi (nadciśnienie tętnicze), złogami tłuszczowymi w tętnicach (miażdżyca naczyń krwionośnych).

Przed rozpoczęciem przyjmowania leku Letrox należy omówić z lekarzem: jeśli pacjentka jest w okresie menopauzy lub po menopauzie; jeśli pacjent zmienia lek zawierający lewotyroksynę na inny lek zawierający lewotyroksynę; przed rozpoczęciem stosowania orlistatu (lek stosowany w leczeniu otyłości)i; w przypadku objawów zaburzeń psychotycznych; jeżeli u pacjenta występuje niedoczynność nadnerczy (niewydolność kory nadnerczy).

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci, w temperaturze poniżej 30°C.

Stosowanie innych leków

Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować, w tym również o tych, które wydawane są bez recepty.

Szczególnie ważna jest informacja jeśli pacjent przyjmuje lub niedawno przyjmował: leki przeciwcukrzycowe, pochodne kumaryny (leki stosowane w zapobieganiu zakrzepom krwi), leki wiążące kwasy żółciowe i zmniejszające duże stężenie cholesterolu (np. cholestyramina lub kolestypol), leki zobojętniające (stosowane w łagodzeniu niestrawności), sukralfat (stosowany w leczeniu wrzodów żołądka lub dwunastnicy), inne leki zawierające glin, leki zawierające żelazo, leki zawierające wapń, propylotiouracyl (lek przeciwtarczycowy), glikokortykoidy (leki przeciwalergiczne i przeciwzapalne), leki beta-adrenolityczne (leki obniżające ciśnienie tętnicze krwi, stosowane również w leczeniu chorób serca), - sertralina (lek przeciwdepresyjny), chlorochina lub proguanil (leki stosowane w zapobieganiu lub leczeniu malarii), leki pobudzające pewne enzymy wątrobowe, np. barbiturany (leki uspokajające, nasenne) lub karbamazepina, leki zawierające estrogeny, sewelamer (lek wiążący fosforany, stosowany u pacjentów z przewlekłą niewydolnością nerek), inhibitory kinazy tyrozynowej (leki przeciwnowotworowe i leki przeciwzapalne), orlistat (lek stosowany w leczeniu otyłości), salicylany (leki przeciwbólowe i przeciwgorączkowe), dikumarol (lek zmniejszający krzepnięcie krwi), furosemid w dużych dawkach od 250 mg (lek moczopędny), klofibrat (lek zmniejszający stężenie lipidów we krwi), inhibitory proteazy (rytonawir, indynawir, lopinawir) stosowane w leczeniu HIV i przewlekłego wirusowego zapalenia wątroby typu C, fenytoina (lek przeciwpadaczkowy).

Ciąża i karmienie piersią

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży, lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Lekarz podejmuje decyzję o stosowaniu leku Letrox w okresie ciąży oraz w okresie karmienia piersią.

Stosowanie leku u dzieci i młodzieży

Decyzję o stosowaniu leku u dzieci, podejmuje lekarz.