Triveram, 20 mg + 5 mg + 5 mg, tabletki powlekane, 30 szt.

Opis

Triveram to lek podawany przy nadciśnieniu tętniczym i może być stosowany również w stabilnej chorobie wieńcowej, czemu towarzyszy podwyższony poziom cholesterolu albo także tłuszczów. Produkt leczniczy ma postać tabletek, które zawierają trzy substancje czynne: atorwastatynę, peryndopryl i amlodypinę.

Skład

Substancjami czynnymi leku są atorwastatyna (Atorvastatinum), peryndopryl z argininą (Perindoprilum argininum) i amlodyipna z bezylanem(Amlodipinum).

1 tabletka zawiera 21,64 mg atorwastatyny wapniowej trójwodnej, co odpowiada 20 mg atorwastatyny, 5 mg peryndoprylu z argininą, co odpowiada 3,40 mg peryndoprylu oraz 6,94 mg amlodypiny bezylanu, co odpowiada 5 mg amlodypiny.

Substancje pomocnicze: rdzeń tabletki – laktoza jednowodna, wapnia węglan, hydroksypropyloceluloza, karboksymetyloskrobia sodowa (typ A), celuloza mikrokrystaliczna, maltodekstryna, magnezu stearynian; otoczka – glicerol, hypromeloza, makrogol 6000, magnezu stearynian, tytanu dwutlenek (E 171), żelaza tlenek żółty (E 172).

Dawkowanie

Ten lek należy zawsze stosować dokładnie tak, jak to opisano w ulotce dla pacjenta lub według zaleceń lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Lek stosuje się doustnie, popijając tabletkę szklanką wody. Triveram najlepiej przyjmować rano przed posiłkiem, każdego dnia o tej samej porze.

Lek jest przeznaczony dla osób dorosłych i zwykle stosuje się 1 tabletkę dziennie.

Działanie

Działanie leku wynika z zawartości trzech substancji czynnych. Pierwsza z nich to atorwastatyna, należąca do statyn regulujących poziom tłuszczów, czyli lipidów we krwi. Drugi składnik aktywny stanowi peryndopryl z argininą, który jest inhibitorem konwertazy angiotensyny (inhibitor ACE), rozszerzający naczynia krwionośne, a przez to ułatwia sercu pompowanie krwi. Trzecią substancją czynną jest amlodypina, należąca do antagonistów wapnia, która rozluźnia naczynia krwionośne i w ten sposób obniża ciśnienie tętnicze. W przypadku osób z dławicą piersiową amlodypina poprawia dopływ krwi do mięśnia sercowego, przez otrzymuje on więcej tlenu i zmniejsza się ból w klatce piersiowej.

Wskazania

Wskazaniem do zastosowania leku Triveran jest leczenie wysokiego ciśnienia krwi, czyli nadciśnienia tętniczego. Lek może być również stosowany w stabilnej chorobie wieńcowej u osób dorosłych, której towarzyszy podwyższony poziom cholesterolu we krwi (tzw. pierwotna hipercholesterolemia) albo zwiększone stężenie cholesterolu i trójglicerydów (tłuszczów) w tym samym czasie, czyli hiperlipidemia złożona lub mieszana.

Przeciwwskazania

Kiedy nie stosować leku Triveram:

• u osób uczulonych na: atorwastatynę czy inną statynę, peryndopryl albo inny inhibitor ACE, amlodypinę lub innych antagonistów wapnia bądź na którykolwiek z pozostałych składników leku,
• u pacjentów z: chorobą, wpływającą na wątrobę, niewyjaśnionymi nieprawidłowymi wynikami badań czynności wątroby, cukrzycą, zaburzeniami czynności nerek,
• jeśli pacjent ma: niedociśnienie tętnicze, wstrząs kardiogenny, zblokowany odpływ krwi z lewej komory serca, niewydolność po zawale serca,
• u pacjentów poddawanych dializoterapii albo filtracji krwi inną metodą,
• u kobiet w ciąży lub zamierzających zajść w ciążę,
• u pacjentek karmiących piersią.

Działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Bardzo często występujące działanie niepożądane: obrzęk (zatrzymanie płynów).

Często występujące działania niepożądane: stan zapalny przewodów nosowych, ból gardła, krwawienie z nosa, reakcje alergiczne (takie jak wysypki, swędzenie), zwiększenie stężenia cukru we krwi (jeśli pacjent ma cukrzycę, powinien dokładnie kontrolować stężenia cukru we krwi), zwiększenie aktywności kinazy kreatynowej we krwi, ból głowy, zawroty głowy pochodzenia ośrodkowego lub błędnikowego, uczucie kłucia i mrowienia, uczucie zmęczenia, zaburzenie widzenia, podwójne widzenie, szum uszny (słyszenie dźwięków lub dzwonienie w uszach), kaszel, duszność, zaburzenia żołądkowo-jelitowe: nudności, wymioty, zaparcia, wiatry, zaburzenia trawienia, zmieniona czynność jelit, biegunka, ból brzucha, zaburzenia smaku, niestrawność, ból stawów, ból mięśni, skurcze mięśni i ból pleców, zmęczenie, osłabienie, opuchnięcie kostek, palpitacje (odczuwanie bicia serca), zaczerwienienie skóry, wyniki badań krwi wskazujące na zaburzenie czynności wątroby.

Niezbyt często występujące działania niepożądane: jadłowstręt (utrata apetytu), zwiększenie lub zmniejszenie masy ciała, zmniejszenie stężenia cukru we krwi (jeśli pacjent ma cukrzycę, powinien dokładnie kontrolować stężenia cukru we krwi), koszmary senne, bezsenność, zaburzenia snu, senność, zmieniony nastrój, niepokój, depresja, zdrętwienie lub mrowienie w palcach dłoni i stóp lub w kończynach, zmniejszenie odczuwania
bólu lub dotyku, zmiana odczuwania smaku, utrata pamięci, zamazane widzenie, niskie ciśnienie tętnicze, kichanie lub katar, spowodowane przez zapalenie śluzówki nosa, odbijanie się, suchość błony śluzowej jamy ustnej, ból w górnej i dolnej części brzucha, intensywne swędzenie lub ciężkie wysypki, czerwone plamy na skórze, odbarwienie skóry, tworzenie się skupisk pęcherzy na skórze, pokrzywka, reakcja nadwrażliwości na światło (zwiększona wrażliwość skóry na słońce), wypadanie włosów, zaburzenia nerek, zaburzenie oddawania moczu, parcie na pęcherz moczowy w nocy, zwiększona częstość oddawania moczu, niezdolność uzyskania wzwodu, impotencja, dyskomfort lub powiększenie piersi u mężczyzn, ból szyi, osłabienie mięśni.

Rzadko występujące działania niepożądane: nasilenie łuszczycy, splątanie, nieoczekiwanie krwawienie albo siniaczenie, cholesteaza (zażółcenie skóry i białek oczu), uszkodzenie ścięgna, zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, wysoki poziom bilirubiny w surowicy, zaburzenia nerwów mogące objawiać się osłabieniem, mrowieniem albo zdrętwieniem.

Bardzo rzadko występujące działania niepożądane: eozynofilowe zapalenie płuc, utrata słuchu, wrażliwość na światło, zwiększone napięcie mięśni, opuchlizna dziąseł, ostra niewydolność nerek, wzdęcie brzucha (zapalenie błony śluzowej żołądka), nieprawidłowa czynność wątroby, zażółcenie skóry (żółtaczka), zmiany składu krwi, takie jak: zmniejszenie liczby krwinek białych i krwinek czerwonych, zmniejszenie stężenia hemoglobiny, zmniejszenie liczby płytek krwi, co może powodować nietypowe siniaczenie lub krwawienie (uszkodzenie krwinek czerwonych), choroba wynikająca z uszkodzenia krwinek czerwonych.

Częstość nieznana: trwałe osłabienie mięśni, drżenie, sztywna postawa ciała, maskowata twarz, spowolnienie ruchów i powłóczenie nogami, niezrównoważony chód, zasinienie, drętwienie i ból pleców albo dłoni.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Przed zastosowaniem leku należy poinformować lekarza, jeśli pacjent:

regularnie spożywa alkohol, w ciągu ostatnich 7 dni przyjmował kwas fusydynowy, ma powtarzające się lub niewyjaśnione bóle mięśni, miał dolegliwości mięśni
w przeszłości albo podobne dolegliwości występowały u osób spokrewnionych, choruje na niedoczynność tarczycy, znajduje się w stanie zwiększającym stężenie statyn we krwi, choruje na cukrzycę, cierpi na niewydolność serca albo jakiekolwiek zaburzenia serca, niedawno przebył zawał, jest odwodniony (np. po biegunce), ma pierwotny aldosteroizm, jest poddawany zabiegowi aferezy LDL albo odczulaniu na użądlenia pszczół i os, choruje na kolagenozę (np. toczeń rumieniowaty układowy albo twardzina skóry), stosuje zamienniki soli kuchennej zawierające potas.

Przed zastosowaniem znieczulenia lub zabiegiem chirurgicznym pacjent powinien poinformować lekarza o przyjmowaniu leku Triveram.

U pacjentów rasy czarnej może wystąpić większe ryzyko pojawienia się obrzęku naczynioworuchowego, a sam lek może słabiej obniżać ciśnienie tętnicze.

Należy także powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie, jeśli utrzymuje się osłabienie mięśni. Mogą być potrzebne dodatkowe badania i leki, aby zdiagnozować i leczyć ten stan.

Lek zawiera laktozę, więc jeśli u pacjenta stwierdzono nietolerancję niektórych cukrów to przed zastosowaniem leku należy skonsultować się z lekarzem.

Podczas leczenia Triveranem nie można spożywać owoców ani soku z grejpfruta a także alkoholu.

Przechowywanie:

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci. Tabletki w pojemniku zawierającym ich 30 sztuk są trwałe przez 30 dni od pierwszego otwarcia.

Stosowanie innych leków

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować, w tym również o tych, które wydawane są bez recepty.

Triveram może wchodzić w interakcje z:

• lekami immunosupresyjnymi,
• ketokonazolem, itrakonazolem, worykonazolem, flukonazolem, pozakonazolem,
• ryfampicyną, erytromycyną, klarytromycyną, telitromycyną, kwasem fusydynowym, trimetoprimem,
• kolchicyną,
• innymi lekami regulującymi stężenie lipidów,
• niektórymi anatagonistami wapnia, np. diltiazem,
• lekami regulującymi rytm serca,
• lekami stsowanymi w leczeniuzakażń wirusem HIV,
• warfaryną,
• doustnymi środkami antykoncepcyjnymi,
• styrypentolem,
• cymetydyną,
• fenazonem,
• lekami zobojętniającymi sok żołądkowy (glin, magnez),
• zielem dziurawca zwyczajnego (Hypericum perforatum),
• dantrolenem,
• innymi lekami stosowanymi w leczeniu nadciśnienia tętniczego, np. aliskiren, walsartan,
• lekami oszczędzającymi potas,
• estramustyną,
• litem,
• racekadotrylem,
• syrolimusem, ewerolimusem, temsyrolimusem i innymi lekami z grupy inhibitorów mTOR,
• lekami zawierającymi sakubitryl i walsartan,
• lekami przeciwcukrzycowymi, jak insulina, metformina, gliptyny,
• baklofenem,
• niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi (NLPZ, np. ibuprofen) a także dużymi dawkami kwasu acetylosalicylowego,
• lekami rozszerzającymi naczynia krwionośne, także azotany,
• lekami stosowanymi w terapii zaburzeń psychiatrycznych (np. TLPD, leki przeciwpsychotyczne),
• leki podawane w leczeniu niskiego ciśnienia tętniczego, wstrząsu albo astmy (np. adrenalina, efedryna, noradrenalina),
• solami złota,
• allopurynolem,
• prokainamidem.

Ciąża i karmienie piersią

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Leku Triveram nie wolno stosować w czasie ciąży i karmienia piersią.

Stosowanie leku u dzieci i młodzieży

Triveran jest przeznaczony dla osób dorosłych i nie zaleca się jego stosowania u dzieci.

Prowadzenie pojazdów i obsługa maszyn

Triveram może powodować zawroty głowy, ból głowy, zmęczenie lub nudności. Jeśli lek wpływa na pacjenta w ten sposób, zdolność prowadzenia pojazdów lub obsługiwania maszyn może być zaburzona, zwłaszcza na początku leczenia.