Rispolept, 3 mg, tabletki powlekane, 20 szt.

Opis

Rispolept to lek przeciwpsychotyczny zawierający rysperydon, stosowany w leczeniu schizofrenii, epizodów maniakalnych oraz zaburzeń zachowania u osób z otępieniem i dzieci z niepełnosprawnością intelektualną. Działa poprzez wpływ na neuroprzekaźniki w mózgu, łagodząc objawy choroby i zapobiegając ich nawrotom.

Skład

Substancją czynną leku jest rysperydon (Risperidonum).

Każda tabletka powlekana zawiera 3 mg rysperydonu.

Substancje pomocnicze: Rdzeń tabletki: laktoza jednowodna; skrobia kukurydziana; celuloza mikrokrystaliczna; hypromeloza; magnezu stearynian; krzemionka koloidalna bezwodna; sodu laurylosiarczan. Otoczka tabletki: hypromeloza; glikol propylenowy; tytanu dwutlenek; talk; żółcień chinolinowa (E 104).

Dawkowanie

Ten lek należy zawsze stosować dokładnie według zaleceń lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Dawkowanie ustala lekarz indywidualnie dla pacjenta.

Lek należy stosować doustnie.

Działanie

Rispolept należy do grupy leków o działaniu przeciwpsychotycznym.

Wskazania

Rispolept jest wskazany: w leczeniu schizofrenii; w leczeniu epizodów maniakalnych o nasileniu umiarkowanym do ciężkiego w chorobie afektywnej dwubiegunowej; w krótkotrwałym (do 6 tygodni) leczeniu agresji u pacjentów z otępieniem w chorobie Alzheimera, gdy inne metody są nieskuteczne, a pacjent stanowi zagrożenie dla siebie lub innych; w krótkotrwałym (do 6 tygodni) leczeniu agresji u dzieci od 5. roku życia i młodzieży z upośledzeniem umysłowym i zaburzeniami zachowania, gdy potrzebne jest leczenie farmakologiczne.

Przeciwwskazania

Nie należy stosować leku w przypadku nadwrażliwości na substancję czynną lub którykolwiek składnik preparatu.

Działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Więcej informacji w ulotce dołączonej do leku.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Należy poinformować lekarza, jeśli pacjent: ma zaburzenia czynności serca (np. niemiarowy rytm pracy serca); ma skłonność do niskiego ciśnienia krwi lub przyjmuje leki obniżające ciśnienie;
ma czynniki ryzyka udaru (np. wysokie ciśnienie tętnicze, zaburzenia krążenia mózgowego); doświadczył mimowolnych ruchów języka, ust lub twarzy; miał objawy zespołu neuroleptycznego (gorączka, sztywność mięśni, splątanie); choruje na chorobę Parkinsona lub otępienie; w przeszłości miał małą liczbę białych krwinek; choruje na cukrzycę; ma padaczkę; jest mężczyzną i doświadcza przedłużającej się erekcji; ma zaburzenia regulacji temperatury ciała lub łatwo się przegrzewa; ma zaburzenia czynności nerek lub wątroby; ma nieprawidłowo podwyższony poziom prolaktyny we krwi lub podejrzenie guza prolaktynozależnego; ma lub miał zakrzepy krwi, lub występowały one w jego rodzinie.

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci, w temperaturze poniżej 25°C.

Stosowanie innych leków

Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie, ostatnio lub jeśli niedawno otrzymał jakąkolwiek szczepionkę, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować, w tym również o tych, które wydawane są bez recepty.

Leki osłabiające działanie rysperydonu: ryfampicyna; karbamazepina; fenobarbital.

Leki nasilające działanie rysperydonu: chinidyna; leki przeciwdepresyjne (paroksetyna, fluoksetyna, trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne); leki beta-adrenolityczne; fenotiazyny; cymetydyna; ranitydyna; ketokonazol; leki stosowane w leczeniu HIV/AIDS (np. rytonawir); werapamil; sertralina; fluoksetamina.

Inne istotne leki: leki uspokajające (benzodiazepiny), opioidowe przeciwbólowe, przeciwalergiczne (przeciwhistaminowe), przeciwdepresyjne, przeciwpsychotyczne; leki zmniejszające poziom potasu we krwi (np. leki moczopędne); leki na nadciśnienie; leki na chorobę Parkinsona (np. lewodopa); leki moczopędne (np. furosemid) – szczególnie u osób starszych z otępienie.

Ciąża i karmienie piersią

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Decyzję o zastosowaniu leku w okresie ciąży i karmienia piersią podejmuje lekarz.

Stosowanie leku u dzieci i młodzieży

Nie należy stosować leku u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat.

Prowadzenie pojazdów i obsługa maszyn

Lek może powodować zawroty głowy uczucie skrajnego zmęczenia i zaburzenia widzenia. Należy to wziąć pod uwagę jeśli pacjent zamierza prowadzić pojazdy lub obsługiwać maszyny.