Sulfasalazyna, Sulfasalazinum - Zastosowanie, działanie, opis

Podstawowe informacje o sulfasalazynie

Rok wprowadzenia na rynek
1950
Substancje aktywne
sulfasalazyna
Działanie sulfasalazyny
immunosupresyjne (zmniejsza odporność), przeciwbakteryjne, przeciwzapalne
Postacie sulfasalazyny
tabletki dojelitowe, tabletki powlekane
Układy narządowe
układ immunologiczny (odpornościowy), układ pokarmowy (trawienny), układ połączeń kości (stawy i jego elementy)
Specjalności medyczne
Gastroenterologia, Immunologia kliniczna, Medycyna rodzinna, Proktologia, Reumatologia
Rys historyczny sulfasalazyny

Pierwszy lek zawierający sulfasalazynę został wprowadzony na rynek w Szwajcarii, na początku lat pięćdziesiątych dwudziestego wieku. W 1950 (ten sam rok) koncern Pharmacia and UpJohn uzyskały zgodę na dopuszczenie związku do obrotu na terenie Stanów Zjednoczonych.

Wzór sumaryczny sulfasalazyny

 C18H14N4O5S

Spis treści

Wybrane produkty lecznicze dopuszczone do obrotu w RP zawierające sulfasalazynę

Wskazania do stosowania sulfasalazyny

Sulfasalazyna należy do pochodnych kwasu aminosalicylowego. 

Ze względu na swoje właściwości przeciwzapalne jest stosowana w terapii reumatoidalnego zapalenia stawów, gdy niesteroidowe leki przeciwzapalne są nieskuteczne. Cząsteczkę wykorzystuje się również do leczenia chorób zapalnych przewodu pokarmowego (choroba Leśniowskiego-Crohna, wrzodziejące zapalenie jelita grubego i odbytnicy) w okresach ich zaostrzeń oraz remisji.

Dawkowanie sulfasalazyny

Sulfasalazynę należy zażywać w trakcie posiłków. Terapia lekiem, u osób, które wcześniej nie stosowały związku, powinna odbywać się przy  cotygodniowym, stopniowym zwiększaniu dawki. Optymalne efekty leczenia uzyskiwane są zwykle po 6-10 tygodniach terapii. Sam okres stosowania leku nie powinien być krótszy niż 6 miesięcy.

Dawkowanie sulfasalazyny zależy od jednostki chorobowej jej okresów remisji bądź zaostrzeń oraz stanu ogólnego pacjenta.

Zwykle stosowane dawki dobowe u osób dorosłych oraz młodzieży powyżej 16 roku życia wynoszą od 500 mg do nawet 8 g.

Dzieci powyżej 2 lat: Zwykle podaje się od 20 mg do 60 mg na kg masy ciała na dobę.

Przeciwskazania do stosowania sulfasalazyny

Przeciwwskazaniem do stosowania sulfasalazyny jest nadwrażliwość na lek oraz na sulfonamidy i salicylany.

Związku nie należy stosować w przypadku występowania niedrożności jelit lub dróg moczowych, a także u dzieci poniżej 2 roku życia. Osoby cierpiące na porfirię ostrą przerywaną oraz mieszaną, a także pacjenci z granulocytopenią  również nie powinny stosować sulfasalazyny.

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania sulfasalazyny

Sulfasalazyna może powodować ciężkie reakcje nadwrażliwości, które obejmują powłoki skórne oraz narządy wewnętrzne w dużym stopniu upośledzając ich funkcjonowanie. Odnotowano pojawienie się kilku bardzo ciężkich odczynów skórnych, które stanowią bezpośrednie zagrożenie dla życia, takie jak zespól Stevensa-Johnsona czy zespół Lyella. Związek może prowadzić także, do pojawienia się zwłóknień tkanki płucnej, zapalenia  mięśnia sercowego, nerek, wątroby czy poważnych zaburzeń hematologicznych. Przy czym reakcje nadwrażliwości często mogą przebiegać nawet bez wystąpienia wysypki i innych odczynów skórnych (możliwe jest np. pojawienie się gorączki), dlatego należy zachować szczególną ostrożność jeśli w trakcie terapii lekiem wystąpią niepokojące objawy podmiotowe czy przedmiotowe mogące świadczyć o pojawieniu się nadwrażliwości na lek. Ponadto leczenie sulfasalazyną powinno być rozważone u osób z uczuleniami czy ciężką astmą oskrzelową w wywiadzie, gdyż pacjenci ci są bardziej narażeni na wystąpienie ciężkich reakcji nadwrażliwości. Jeśli w trakcie terapii pojawią się łagodne objawy nadwrażliwości, w tej grupie osób można zastosować odczulanie, natomiast wystąpienie ciężkich objawów nadwrażliwości jest równoznaczne z przerwaniem leczenia.

Podczas terapii sulfasalazyną powinno nawadniać się odpowiednią ilością płynów, gdyż w trakcie leczenia może pojawić się kamica nerkowa, a także krystaluria (tworzenie się kryształów substancji w wydalanym moczu).

W związku z tym, że lek obniża wchłanianie kwasu foliowego, istnieje możliwość wystąpienia zaburzeń hematologicznych związanych z niedoboru kwasu foliowego takich jak pancytopenia czy anemia makrocytarna. W razie pojawienia się powyższych działań niepożądanych,  należy wdrożyć suplementację kwasu foliowego.

Osoby z niedoborem dehydrogenazy-6-fosforanowej są bardziej narażone na pojawienie się niedokrwistości hemolitycznej w trakcie leczenia sulfasalazyną. Pacjenci ci powinni być szczególnie obserwowani pod kątem wystąpienia objawów tego typu anemii.

U pacjentów, u których występują zaburzenia układu krwiotwórczego, leczenie związkiem może być wdrożone tylko jeśli korzyści zdrowotne przewyższają ryzyko dalszego uszkodzenia układu krwionośnego oraz krwiotwórczego.

Pacjenci z ciężkimi zaburzeniami wątroby i nerek są również narażeni na pojawienie się poważnych działań niepożądanych w tracie leczenia sulfasalazyną. Rozpoczęcie terapii powinno odbyć się po dokładnym oszacowaniu korzyści do ryzyka zdrowotnego dla tej grupy osób.

Podczas leczenia związkiem donoszono o pojawieniu się bardzo ciężkich zakażeń, wynikających z uszkodzenia szpiku. Odnotowano wystąpienie sepsy oraz bardzo ciężkich zakażeń płuc. Rekomenduje się baczne obserwowanie osób u których pojawiły się infekcje, w trakcie stosowania leku oraz przerwanie leczenia jeśli zakażenia mają ciężki przebieg. Rozpoczęcie terapii powinno być rozważone u pacjentów podatnych na infekcje.

Pojawienie się gorączki, bladości skóry, bólu gardła czy też plamicy oraz żółtaczki, może świadczyć o wystąpieniu poważnych zaburzeń szpiku, hemolizie  lub hepatotoksyczności. Jeśli pojawią się powyższe działania niepożądane należy wykonac badania diagnostyczne i przerwać leczenie do momentu uzyskania wyników badań krwi.

Osoby stosujące sulfasalazynę powinny mieć często wykonywane badania monitorujące bezpieczeństwo leczenia. Przez rozpoczęciem terapii należy skontrolować obraz krwi w tym wymaz białych krwinek oraz zaleca się wykonanie badań określających czynność wątroby.  Wartości powyższych parametrów należy oceniać co 2 tygodnie przez 3 pierwsze miesiące leczenia,a przez kolejne 3 miesiące raz na 4 tygodnie terapii. Po pół roku zaś zaleca się wykonywanie tych badań co 3 miesiące. Czynność nerek również należy określać (łącznie z badaniem moczu), u wszystkich osób w początkowej fazie leczenia, w późniejszym okresie raz na 4 tygodnie przez pierwsze 3 miesiące terapii.  Zaleca się wykonywanie badan diagnostycznych oceniających wydolność układową  także, w razie pogorszenia stanu klinicznego pacjenta czy pojawienia się niepokojących działań niepożądanych.

Interakcje sulfasalazyny z innymi substancjami czynnymi

Możliwość zmniejszenia wchłaniania digoksyny, ryzyko obniżenia skuteczności terapii digoksyną.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Digoksyna (Digoxin) glikozydy nasercowe
Ryzyko zmniejszonego wchłaniania kwasu foliowego.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Kwas foliowy (Witamina B9) (Folic acid) witaminy z grupy B
Wzrost ryzyka wystąpienia leukopenii oraz uszkodzenia szpiku kostnego.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Azatiopryna (Azathioprine) inne leki immunosupresyjne
Merkaptopuryna (Mercaptopurine) antymetabolity, analogi puryn
Zmniejszenie stężenia sulfapirydyny w osoczu krwi.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Ryfampicyna (Rifampicin (rifampin)) antybiotyki - INNE
Zwiększone ryzyko uszkodzenia szpiku kostnego.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Metotreksat (Methotrexate) antymetaboilty kwasu foliowego (inhibitory reduktazy kwasu dihydrofoliowego)
Ryzyko zmniejszenia skuteczności leczenia sulfasalazyną.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Glukonian żelaza (Ferrous gluconate) związki żelaza
Siarczan żelaza (Ferrous sulfate) środki stosowane w niedokrwistościach
Ryzyko zmniejszenie skuteczności leczenia sulfasalazyną, wywieranie wpływu na florę bakteryjną jelit.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Chlorotetracyklina (Chlortetracycline) antybiotyki tetracyklinowe - tetracykliny
Doksycyklina (Doxycycline) antybiotyki tetracyklinowe - tetracykliny
Limecyklina (Limecycline) antybiotyki tetracyklinowe - tetracykliny
Tetracyklina (Tetracyline) antybiotyki tetracyklinowe - tetracykliny

Interakcje sulfasalazyny z pożywieniem

Podczas terapii sulfasalazyną wchłanianie kwasu foliowego może być zmniejszone nawet o około 30%.

Wpływ sulfasalazyny na prowadzenie pojazdów

Sulfasalazyna nie upośledza zdolności prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

Inne rodzaje interakcji

Mała podaż płynów w trakcie leczenia sulfasalazyną może przyczynić się do rozwoju krystalurii.

Związek oraz jego metabolity mogą fałszować wyniki oznaczeń normetanefryny (wskaźnika pomocnego w diagnostyce nowotworów neuroednokrynnych czy w rozpoznaniu nadciśnienia tętniczego). Donoszono o uzyskiwaniu fałszywie większych ilości normetanefryny w moczu, oznaczanej metodą chromatografii cieczowej, u pacjentów stosujących sulfasalazynę.

Wpływ sulfasalazyny na ciążę

Sulfasalazyna przenika przez łożysko w znacznym stopniu. Badania na zwierzętach nie wykazały zwiększonego ryzyka uszkodzenia płodu w czasie podawania substancji. U ludzi również nie zaobserwowano większej częstotliwości pojawienia się wad wrodzonych bądź toksycznego działania leku u noworodków. Nie odnotowano także żółtaczki jąder podkorowych czy ciężkiej żółtaczki pourodzeniowej u dzieci, których matki były leczone związkiem, nawet w późnym okresie ciąży. Zaleca się jednak zachowanie ostrożności, gdyż inne sulfonamidy mogą wywoływać żółtaczkę u noworodków. Ponadto odnotowano kilka przypadków pojawienia się porodów martwych oraz występowania wad wrodzonych, nie da się wykluczyć, że zjawiska te mogły wynikać nie z działania samego leku, ale ze zmniejszonego poziomu kwasu foliowego obserwowanego w trakcie terapii cząsteczką.

W związku z tym, że sulfasalazyna znacząco osłabia wchłanianie kwasu foliowego, kobiety w wieku rozrodczym i jednocześnie przyjmujące lek powinny stale zażywać kwas foliowy. Niski poziom tej witaminy w pierwszym trymestrze ciąży przyczynia się do powstawania wad cewy nerwowej.

Decyzję o stosowaniu sulfasalazyny podczas ciąży podejmuje lekarz.

Wpływ sulfasalazyny na laktację

Sulfasalazyna w niewielkiej ilości przenika do mleka kobiecego. Uważa się, że związek może być stosowany w trakcie laktacji, natomiast dzieci karmione mlekiem kobiet przyjmujących lek, powinny być obserwowane pod kątem wystąpienia działań niepożądanych, przy czym szczególną ostrożność należy zachować w stosunku do wcześniaków oraz noworodków, u których pojawiła się żółtaczka fizjologiczna.  Donoszono o pojedynczych przypadkach występowania biegunek lub krwawych stolców u osesków karmionych pokarmem kobiet stosujących sulfasalazynę.

Decyzję o stosowaniu sulfasalazyny podczas laktacji podejmuje lekarz.

Wpływ sulfasalazyny na płodność

Sulfasalazyna powoduje zmniejszenie ilości oraz ruchliwości plemników. Zjawisko to zaobserwowano zarówno u zwierząt jak i mężczyzn przyjmujących lek. Działanie to upośledza płodność, natomiast uważa się, że negatywny wpływ sulfasalazyny na  męskie komórki rozrodcze jest odwracalny i ustępuje po przerwaniu terapii związkiem.

Skutki uboczne

leukopenia
białkomocz
biegunka
ból głowy
kaszel
szumy uszne
wymioty
ból brzucha
świąd
gorączka
ból stawów
utrata apetytu
wzdęcia
zaburzenia smaku
zawroty głowy
depresja
duszność
łysienie
obrzęk twarzy
pokrzywka
trombocytopenia
zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych
zaburzenia paznokci
żółtaczka
zespół Stevensa-Johnsona
zespół lyella – toksyczna nekroliza naskórka
krwiomocz
obrzęk naczynioruchowy
rumień
toczeń rumieniowaty układowy
agranulocytoza
wysypka
zapalenie trzustki
złuszczające zapalenie skóry
pancytopenia
nadwrażliwość na światło
niedokrwistość megaloblastyczna
zaburzenia węchu
oligospermia / azoospermia
anemia aplastyczna
śródmiąższowe zapalenie nerek
zespół nerczycowy
aseptyczne zapalenie opon mózgowych
krystaluria
zespół choroby posurowiczej
rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego
piorunująca marskość wątroby
neuropatia obwodowa
niewydolność wątroby
ostra uogólniona osutka krostkowa
Śródmiąższowa choroba płuc
wstrząs anafilaktyczny
niedokrwistość hemolityczna
niedokrwistość makrocytowa
encefalopatia (uszkodzenie mózgu)
żółte zabarwienie płynów organizmu
zażółcenie skóry
indukowanie przeciwciał
sinica
zapalenie osierdzia
włókniejące zapalenie płuc
nacieki eozynofilowe
zespół Sjörgena
liszaj płaski
toksyczne krostkowe zapalenie skóry
zaostrzenie przebiegu choroby wrzodziejącego zapalenia okrężnicy

Działania niepożądane zostały podzielone ze względu na częstotliwość występowania u pacjentów. (Klasyfikacja MdDRA)

Bardzo często
(≥1/10)
Często
(≥1/100 do <1/10)
Niezbyt często
(≥1/1000 do <1/100)
Rzadko
(≥1/10 000 do < 1/1000)
Bardzo rzadko
(<1/10 000)
Częstość nieznana
Nie można ocenić na podstawie dostępnych danych

Objawy przedawkowania sulfasalazyny

Stosowanie zbyt wysokich dawek leku powoduje nasilone działań niepożądanych ze strony przewodu pokarmowego takie jak nudności, wymioty, czy bóle brzucha. Natomiast symptomy te mają najczęściej charakter łagodny. Zażywanie wielokrotnie wyższych ilości leku może jednak doprowadzić do pojawienia się bezmoczu, krystalurii oraz krwiomoczu, możliwe jest również pojawienie się drgawek.

Mechanizm działania sulfasalazyny

Sulfasalazyna stanowi połaczenie sulfapirydyny z kwasem 5-aminosalicylowym, czyli mesalazyny. Związek macierzysty jest rozkładany do powyższych związków przez środowisko bakteryjne okrężnicy. Uwolniona w ten sposób sulfapirydyna wchłania się z przewodu pokarmowego, natomiast mesalazyna jest praktycznie niewchłaniana, pozostaje w jelitach i  uważa się, że to ona odpowiada za farmakologiczne działanie leku.

Mechanizm działania sulfasalazyny nie jest do końca poznany. Postuluje się, że efekt leczniczy, w głównej mierze, wynika z miejscowych przeciwzapalnych właściwości mesalazyny, która hamuje szlaki syntezy leukotrienów oraz prostaglandyn (mediatorów stanu zapalnego). Dodatkowo zaobserwowano, że sulfasalazyna, mesalazyna oraz sulfapirydyna wykazują działanie immunosupresyjne, poprzez wpływ na metabolizm i procesy enzymatyczne granulocytów oraz limfocytów. Uważa się również, że efekt leczniczy sulfalazyny, może być potęgowany przez właściwości bakteriostatyczne sulfapirydyny.

Wchłanianie sulfasalazyny

Po podaniu doustnym biodostępność wynosi około 20%. Lek wchłania się w jelicie cienkim i ulega krążeniu jelitowo-wątrobowemu. Stężenie maksymalne w osoczu pojawia się po 3-6 godzinach od zażycia 

Dystrybucja sulfasalazyny

Związek prawie całkowicie łączy się z białkami osocza we krwi. Sulfasalazyna przenika przez łożysko i do mleka kobiecego. Cząsteczka może kumulować się w organizmie.

Metabolizm sulfasalazyny

Sulfasalazyna jest rozkładana przez bakterie jelitowe do dwóch głównych metabolitów, mesalazyny oraz sulfapirydyny. Aktywny metabolit, mesalazyna, wchłania się w niskim stopniu ze światła jelit i jest w większości wydalany wraz z kałem. Natomiast sulfapirydyna szybko wchłania się z okrężnicy, wiąże się z białkami osocza i jest acetylowana wątrobie do nieaktywnego metabolitu. Związek jest w większości usuwany z organizmu wraz z moczem. Stopień acetylacji sulfapirydyny podlega zmienności genetycznej, im mniej wydajny jest ten proces tym wyższe ryzyko pojawienia się działań niepożądanych w trakcie terapii sulfasalazyną.

Wydalanie sulfasalazyny

Większość przyjętej dawki jest wydalana wraz z kałem, tylko niewielka ilość leku jest eliminowana na drodze nerkowej. Okres półtrwania sulfasalazyny wynosi od 5 do 10 godzin.

Porozmawiaj z farmaceutą
Infolinia: 800 110 110

Zadzwoń do nas jeśli potrzebujesz porady farmaceuty.
Jesteśmy dla Ciebie czynni całą dobę, 7 dni w tygodniu, bezpłatnie.

Pobierz aplikację mobilną Pobierz aplikację mobilną Doz.pl

Ikona przypomnienie o zażyciu leku.
Zdarza Ci się ominąć dawkę leku?

Zainstaluj aplikację. Stwórz apteczkę. Przypomnimy Ci kiedy wziąć lek.

Dostępna w Aplikacja google play Aplikacja appstore
Dlaczego DOZ.pl
Niższe koszta leczenia

Darmowa dostawa do Apteki
Bezpłatna Infolinia dla Pacjentów.

ikona niższe koszty leczenia
Bezpieczeństwo

Weryfikacja interakcji leków.
Encyklopedia leków i ziół

Ikona encklopedia leków i ziół
Wsparcie w leczeniu

Porady na czacie z Farmaceutą.
E-wizyta z lekarzem specjalistą.

Ikona porady na czacie z farmaceutą
Newsletter

Bądź na bieżąco z DOZ.pl

Ważne: Użytkowanie Witryny oznacza zgodę na wykorzystywanie plików cookie. Szczegółowe informacje w Regulaminie.

Zamnij