Ketoprofen, Ketoprofenum - Zastosowanie, działanie, opis

Podstawowe informacje o ketoprofenie

Rok wprowadzenia na rynek
1973
Substancje aktywne
ketoprofen
Działanie ketoprofenu
przeciwbólowe (bez opioidów), przeciwgorączkowe, przeciwzapalne
Postacie ketoprofenu
czopki doodbytnicze, granulat do przygotowania roztworu doustnego, iniekcje, kapsułki o przedłużonym uwalnianiu, kapsułki twarde, płyn do stosowania na skórę, tabletki o zmodyfikowanym uwalnianiu, tabletki powlekane, żel
Układy narządowe
układ kostny, układ mięśniowy, układ połączeń kości (stawy i jego elementy)
Specjalności medyczne
Chirurgia klatki piersiowej, Chirurgia naczyniowa, Chirurgia ogólna, Chirurgia onkologiczna, Chirurgia plastyczna, Chirurgia stomatologiczna, Chirurgia szczękowo - twarzowa, Fizjoterapia, Medycyna paliatywna, Medycyna ratunkowa, Medycyna rodzinna, Medycyna sportowa, Medycyna transportu, Neurochirurgia, Ortodoncja, Ortopedia i traumatologia narządu ruchu, Pielęgniarstwo, Rehabilitacja medyczna, Stomatologia estetyczna, Stomatologia ogólna, Stomatologia zachowawcza
Rys historyczny ketoprofenu

Ketoprofen został zsyntetyzowany we Francji w 1967 roku przez chemików z firmy Rhône-Poulenc. Jako środek przeciwzapalny został wprowadzony do obrotu we Francji oraz Wielkiej Brytanii w 1973 roku.

Wzór sumaryczny ketoprofenu

C16H14O3

Spis treści

Wybrane produkty lecznicze dopuszczone do obrotu w RP zawierające ketoprofen

Wskazania do stosowania ketoprofenu

Ketoprofen należy do Niesteroidowych Leków Przeciwzapalnych (NLPZ). Jest to pochodna kwasu propionowego, która wykazuje działanie przeciwzapalne, przeciwbólowe i przeciwgorączkowe. Występuje w wielu postaciach: tabletkach, kapsułkach, żelach do stosowania miejscowego, czopkach oraz płynie do stosowania na skórę.

Wskazania do stosowania Ketoprofenu:

  • leczenie objawowe chorób reumatycznych (m.in. RZS);
  • zapalenia kości i stawów, w tym pourazowe;
  • przy zmianach zwyrodnieniowych stawów, które przebiegają z dużym nasileniem bólu, uniemożliwiającym normalne życie choremu;
  • stany zapalne pozastawowe, w tym zapalenia pochewek ścięgnistych i zespole bolesnego barku;
  • krótkotrwałe leczenie objawowe bólu i zapalenia o słabym lub umiarkowanym nasileniu, które przebiega z gorączką lub bez niej, w tym również bóle miesiączkowe;
  • bóle pooperacyjne.

Dawkowanie ketoprofenu

Maksymalna dawka dobowa ketoprofenu w podaniu doustnym to 200 mg, natomiast w postaciach o przedłużonym uwalnianiu to 150 mg, maksymalnie 200 mg na dobę.

Maksymalna dawka ketoprofenu w podaniu doodbytniczym to 200 mg na dobę.

Ketoprofen w podaniu domięśniowym może być stosowany maksymalnie w dawce 200 mg na dobę.

W miejscowym podaniu ketoprofenu niewielką ilość żelu stosować do 3 razy lub do 6 dawek leku natryskiwanego na powierzchnię skóry, aby maksymalna dawka leku nie przekroczyła 200 mg na dobę. Po każdym użyciu należy dokładnie umyć ręce (chyba, że to dłonie są leczone).

Leku nie wolno stosować u dzieci poniżej 15 roku życia. Przy stosowaniu doustnym ketoprofenu, lek należy przyjmować podczas posiłków, popijając szklanką wody. Aby zmniejszyć ryzyko niekorzystnego wpływu leku na przewód pokarmowy, często zalecane jest równoczesne stosowanie leków zobojętniających kwas solny w żołądku.

Przeciwskazania do stosowania ketoprofenu

Stosowanie Ketoprofenu jest przeciwwskazane:

  • u osób, u których wystąpiły reakcje nadwrażliwości, m.in. skurcz oskrzeli, zapalenie błony śluzowej nosa, napady astmy oskrzelowej, pokrzywka, bądź jakiekolwiek inne rodzaje reakcji alergicznych, które wystąpiły po podaniu ketoprofenu, salicylanów lub innych niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ);
  • ciężka niewydolność serca;
  • ciężka niewydolność nerek;
  • ciężka niewydolność wątroby;
  • czynna bądź nawracająca choroba wrzodowa żołądka, dwunastnicy, krwawienia z przewodu pokarmowego, owrzodzenia lub perforacje przewodu pokarmowego w wywiadzie;
  • reakcja nadwrażliwości na światło po podaniu doustnym lub miejscowym;
  • krwawienia z naczyń mózgowych, bądź skłonności do krwawień;
  • skaza krwotoczna;
  • przy podaniu domięśniowym przeciwwskazane jest u pacjentów z zaburzeniem hemostazy i przyjmujących leki przeciwzakrzepowe;
  • przy podaniu doodbytniczym nie wolno stosować u pacjentów, u których występują krwawienia z odbytu bądź zapalenia odbytu.

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania ketoprofenu

Przy stosowaniu ketoprofenu powinno się zachować szczególne środki ostrożności, najlepiej jest przyjmować go w jak najmniejszej dawce, przez jak najkrótszy okres czasu, który konieczny jest do łagodzenia objawów. Pozwala to na maksymalne zmniejszenie ryzyka wystąpienia działań niepożądanych, gdyż stosowanie wysokich dawek ketoprofenu znacznie zwiększa ryzyko jego toksycznego wpływu na przewód pokarmowy.

Podczas stosowania ketoprofenu, zwiększa się przede wszystkim ryzyko owrzodzenia, krwawienia lub perforacji w obrębie przewodu pokarmowego, zwłaszcza u pacjentów, którzy wcześniej przebyli chorobę wrzodową żołądka lub dwunastnicy, a także u pacjentów w podeszłym wieku, gdzie leczenie powinno rozpocząć się od najmniejszej dawki. U tych pacjentów, a także u pacjentów leczonych jednocześnie np. kwasem acetylosalicylowym, powinno podawać się leki o działaniu ochronnym na błonę śluzową żołądka, np. inhibitory pompy protonowej. Pacjenci (głównie w podeszłym wieku, i z wcześniejszymi incydentami ze strony przewodu pokarmowego), powinni bezzwłocznie zgłaszać do lekarzy wszelkie nietypowe objawy ze strony przewodu pokarmowego.

Zalecana jest szczególna ostrożność u pacjentów, u których stosuje się jednocześnie leki, które mogą powodować zwiększone ryzyko wystąpienia owrzodzeń, bądź krwawień z przewodu pokarmowego. Do tych leków zaliczyć możemy doustnie przyjmowane kortykosteroidy, leki przeciwzakrzepowe (np. warfaryna), leki przeciwdepresyjne (wpływające na poziom serotoniny), a także leki przeciwpłytkowe (np. kwas acetylosalicylowy).

Należy także unikać jednoczesnego stosowania ketoprofenu wraz z innymi NLPZ-ami, a szczególnie z selektywnymi inhibitorami cyklooksygenazy-2.

Szczególnie ostrożnie należy stosować ketoprofen u pacjentów z istniejącymi chorobami przewodu pokarmowego, tj. wrzodziejące zapalenie jelita, bądź choroba Leśniowskiego-Crohna, gdyż może dojść do zaostrzenia objawów choroby.

Przy stosowaniu ketoprofenu, (zwłaszcza u pacjentów przyjmujących leki moczopędne oraz z marskością, nerczycą, niewydolnością nerek, a także u osób starszych) należy kontrolować czynność nerek oraz ilość wydalanego moczu, szczególnie na początku leczenia. U pacjentów z nadciśnieniem tętniczym lub lekką bądź umiarkowaną zastoinową niewydolnością serca, może dojść do zatrzymania płynów w organizmie i obrzęków.

Ketoprofen ze względu na swoje działanie może maskować objawy rozwijającego się w organizmie zakażenia, np. gorączkę.

Pacjenci, u których wystąpiły choroby wątroby, bądź mają nieprawidłowe wyniki czynności wątroby, powinno się okresowo kontrolować aktywność aminotransferaz, zwłaszcza przy długotrwałym leczeniu. Opisywano również przypadki wystąpienia żółtaczki i zapalenia wątroby podczas terapii ketoprofenem.

Szczególną ostrożność należy zachować podczas stosowania ketoprofenu u pacjentów, u których stwierdzono astmę oskrzelową wraz z przewlekłym zapaleniem błony śluzowej nosa, przewlekłym zapaleniem zatok i polipami nosa. U tych pacjentów może dojść do napadu astmy i skurczu oskrzeli, a także reakcji alergicznych, zwłaszcza u osób, które uczulone są na kwas acetylosalicylowy.

Szczególne środki ostrożności należy stosować u pacjentów z niekontrolowanym nadciśnieniem tętniczym, zastoinową niewydolnością serca, chorobą niedokrwienną serca, chorobą tętnic obwodowych lub chorobą naczyń mózgowych, a także w momencie leczenia długotrwałego, u pacjentów, którzy mają wysokie ryzyko chorób układu krążenia (np. przy hiperlipidemii, cukrzycy, u palaczy).

Zachowanie ostrożności wskazane jest także u pacjentów z zaburzeniami hemostazy, hemofilią, chorobą von Willebranda, ciężką trombocytopenią, a także u osób przyjmujących leki przeciwzakrzepowe (heparyny drobnocząsteczkowe, pochodne kumaryny).

U pacjentów z cukrzycą, bądź przyjmujących leki oszczędzające potas, może się nasilić hiperkaliemia, dlatego konieczne jest kontrolowanie stężenie potasu.

Ketoprofen nie powinien być stosowany u osób z chorobą alkoholową.

Przy wystąpieniu jakichkolwiek zaburzeń wzroku, trzeba bezwzględnie zaprzestać stosowania ketoprofenu.

Przed dużymi zabiegami chirurgicznymi konieczne jest odstawienie leczenia ketoprofenem.

Przy stosowaniu ketoprofenu na skórę, należy podczas leczenia, jak i do dwóch tygodni po zakończonym leczeniu, chronić te obszary skóry przed działaniem promieni słonecznych. Ochrona skóry zmniejsza ryzyko pojawienia się skórnych reakcji nadwrażliwości na promienie słoneczne.

Interakcje ketoprofenu z innymi substancjami czynnymi

zwiększone ryzyko krwawienia, zwłaszcza z przewodu pokarmowego
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Apiksaban (Apixaban) leki przeciwzakrzepowe - inhibitory czynnika Xa
Dabigatran (Dabigatran) leki przeciwzakrzepowe-inhibitory trombiny
Edoksaban (Edoxaban) leki przeciwzakrzepowe - inhibitory czynnika Xa
Heparyna (Heparin) leki przeciwzakrzepowe - heparyna, heparynoidy i pochodne
Klopidogrel (Clopidogrel) leki przeciwzakrzepowe - inhibitory agregacji płytek
Rywaroksaban (Rivaroxaban) leki przeciwzakrzepowe - inhibitory czynnika Xa
Tiklopidyna (Ticlopidine) leki przeciwzakrzepowe - inhibitory agregacji płytek
Warfaryna (Warfarin) leki przeciwzakrzepowe - antagoniści witaminy K
zmniejszenie wydalania litu i zwiększenie jego stężenia w surowicy
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Węglan litu (Lithium carbonate) neuroleptyki atypowe
zwiększone ryzyko toksyczności hematologicznej; ciężkie, czasami zakończone zgonami zatrucia
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Metotreksat (Methotrexate) antymetaboilty kwasu foliowego (inhibitory reduktazy kwasu dihydrofoliowego)
zmniejszenie działania leków moczopędnych; zwiększenie nefrotoksycznego działania NLPZ - ryzyko rozwoju niewydolności nerek (szczególnie u pacjentów odwodnionych)
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Acetazolamid (Acetazolamide) inhibitory anhydrazy węglanowej
Eplerenon (Eplerenone) leki moczopędne, diuretyki - oszczędzające potas - antagoniści aldosteronu
Furosemid (Furosemide) leki moczopędne, diuretyk - pętlowe
Hydrochlorotiazyd (Hydrochlorothiazide) leki moczopędne, diuretyk - tiazydy i tiazydopodobne
Indapamid (Indapamide) sulfonamidy
Klopamid (Clopamide) leki moczopędne, diuretyk - tiazydy i tiazydopodobne
Spironolakton (Spironolactone) leki moczopędne, diuretyki - oszczędzające potas - antagoniści aldosteronu
Torasemid (Torasemide) leki moczopędne, diuretyk - pętlowe
zwiększone ryzyko niewydolności nerek
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Tenofowir (Tenofovir) inne substancje przeciwwirusowe działające bezpośrednio na wirusy
zmniejszenie czynności nerek oraz obniżenie klirensu nerkowego glikozydów naparstnicy
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Digoksyna (Digoxin) glikozydy nasercowe
ryzyko hiperkaliemii i dodatkowego działania nefrotoksycznego, szczególnie w podeszłym wieku
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Cyklosporyna (Cyclosporine) inhibitory kalcyneuryny
Takrolimus (Tacrolimus) inhibitory kalcyneuryny
zwiększone ryzyko krwawienia
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Abcyksymab (Abciximab) leki przeciwzakrzepowe - inhibitory agregacji płytek
Eptyfibatyd (Eptifibatide) leki przeciwzakrzepowe - inhibitory agregacji płytek
Iloprost (Iloprost) leki przeciwzakrzepowe - inhibitory agregacji płytek
nasilenie działania fenytoiny
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Fenytoina (Phenytoin) leki przeciwpadaczkowe - blokujące kanały sodowe i stabilizujące błony neuronów
zmniejszone wchłanianie ketoprofenu
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Metoklopramid (Metoclopramide) prokinetyki o zróżnicowanym mechanizmie działania
ryzyko hiperkaliemii; u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek (np. odwodnionych lub w podeszłym wieku) ryzyko dalszego pogorszenia czynności nerek, z możliwością wystąpienia ostrej niewydolności nerek
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Benazepryl (Benazepril) inhibitory konwertazy angiotensyny - ACEI
Chinapryl (Quinapril) inhibitory konwertazy angiotensyny - ACEI
Cilazapryl (Cilazapril) inhibitory konwertazy angiotensyny - ACEI
Enalapril (Enalapril) inhibitory konwertazy angiotensyny - ACEI
Eprosartan (Eprosartan) ARB, sartany - blokery receptora angiotensyny II
Fozynopryl (Fosinopril) inhibitory konwertazy angiotensyny - ACEI
Imidapryl (Imidapril) inhibitory konwertazy angiotensyny - ACEI
Irbesartan (Irbesartan) ARB, sartany - blokery receptora angiotensyny II
Kandesartan (Candesartan) ARB, sartany - blokery receptora angiotensyny II
Kaptopril (Captopril) inhibitory konwertazy angiotensyny - ACEI
Lizynopryl (Lisinopril) inhibitory konwertazy angiotensyny - ACEI
Losartan (Losartan) ARB, sartany - blokery receptora angiotensyny II
Olmesartan (Olmesartan) ARB, sartany - blokery receptora angiotensyny II
Peryndopryl (Perindopril) inhibitory konwertazy angiotensyny - ACEI
Ramipryl (Ramipril) inhibitory konwertazy angiotensyny - ACEI
Telmisartan (Telmisartan) ARB, sartany - blokery receptora angiotensyny II
Trandolapryl (Trandolapril) inhibitory konwertazy angiotensyny - ACEI
Walsartan (Valsartan) ARB, sartany - blokery receptora angiotensyny II
Zofenopryl (Zofenopril) inhibitory konwertazy angiotensyny - ACEI
ryzyko hiperkaliemii
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Eplerenon (Eplerenone) leki moczopędne, diuretyki - oszczędzające potas - antagoniści aldosteronu
Heparyna (Heparin) leki przeciwzakrzepowe - heparyna, heparynoidy i pochodne
Kanrenoinian potasu (Potassium canrenoate) leki moczopędne, diuretyki - oszczędzające potas - antagoniści aldosteronu
Spironolakton (Spironolactone) leki moczopędne, diuretyki - oszczędzające potas - antagoniści aldosteronu
Trimetoprim (Trimethoprim) sulfonamidy i trimetoprim
zmniejszenie skuteczności działania ketoprofenu, ryzyko słabszego działania przeciwnadciśnieniowego beta-blokerów
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Acebutolol (Acebutolol) antagoniści receptorów beta 1 oraz rozszerzające naczynia obwodowe
Atenolol (Atenolol) antagoniści receptorów beta 1 oraz rozszerzające naczynia obwodowe
Betaksolol (Betaxolol) antagoniści receptorów beta-1 i beta-2 adrenergicznych
Bisoprolol (Bisoprolol) antagoniści receptorów beta 1 oraz rozszerzające naczynia obwodowe
Celiprolol (Celiprolol) antagoniści receptorów beta 1 oraz rozszerzające naczynia obwodowe
Esmolol (Esmolol) antagoniści receptorów beta-1 i beta-2 adrenergicznych
Karteolol (Carteolol) antagoniści receptorów beta-1 i beta-2 adrenergicznych
Metoprolol (Metoprolol) antagoniści receptorów beta-1 i beta-2 adrenergicznych
Nebiwolol (Nebivolol) antagoniści receptorów beta 1 oraz rozszerzające naczynia obwodowe
Pindolol (Pindolol) antagoniści receptorów beta-1 i beta-2 adrenergicznych
Propranolol (Propranolol) antagoniści receptorów beta-1 i beta-2 adrenergicznych
Tymolol (Timolol) antagoniści receptorów beta-1 i beta-2 adrenergicznych
Metipranolol (Metipranolol) antagoniści receptorów beta-1 i beta-2 adrenergicznych
zwiększone ryzyko krwawień z przewodu pokarmowego
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Citalopram (Citalopram) SSRI - selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny
Escitalopram (Escitalopram) SSRI - selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny
Fluoksetyna (Fluoxetine) SSRI - selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny
Fluwoksamina (Fluvoxamine) SSRI - selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny
Paroksetyna (Paroxetine) SSRI - selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny
Sertralina (Sertraline) SSRI - selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny
zwiększone ryzyko krwawienia
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Pentoksyfilina (Pentoxifylline) antagoniści receptorów beta 1 oraz rozszerzające naczynia obwodowe
zwiększone ryzyko owrzodzeń przewodu pokarmowego i krwawień
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Budezonid (Budesonide) glikokortykosteroidy
Deksametazon (Dexamethasone) glikokortykosteroidy
Fludrokortyzon (Fludrocortisone) mineralokortykosteroidy
Hydrokortyzon (Hydrocortisone) glikokortykosteroidy
Metyloprednizolon (Methylprednisolone) glikokortykosteroidy
Prednizolon (Prednisolone) glikokortykosteroidy
Prednizon (Prednisone) glikokortykosteroidy
Triamcynolon (Triamcinolone) glikokortykosteroidy
zwiększone ryzyko drgawek
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Ciprofloksacyna (Ciprofloxacin) fluorochinolony
Kwas pipemidynowy (Pipemidic acid) chinolony - inhibitory gyrazy
Lewofloksacyna (Levofloxacin) fluorochinolony
Moksyfloksacyna (Moxifloxacin) fluorochinolony
Norfloksacyna (Norfloxacin) fluorochinolony
Pefloksacyna (Pefloxacin) fluorochinolony
zwiększone ryzyko owrzodzenia i krwawienia w obrębie przewodu pokarmowego
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Aceklofenak (Aceclofenac) NLPZ hamujące silniej COX-2 niż COX-1
Acemetacyna (Acemetacin) NLPZ hamujące nieswoiście COX-1 i COX-2 oraz paracetamol
Celekoksyb (Celecoxibum) NLPZ hamujące wybiórczo COX-2 - koksyby
Deksibuprofen (Dexibuprofen) NLPZ hamujące nieswoiście COX-1 i COX-2 oraz paracetamol
Deksketoprofen (Dexketoprofen) NLPZ hamujące nieswoiście COX-1 i COX-2 oraz paracetamol
Etorykoksyb (Etoricoxib) NLPZ hamujące wybiórczo COX-2 - koksyby
Ibuprofen (Ibuprofen) NLPZ hamujące nieswoiście COX-1 i COX-2 oraz paracetamol
Indometacyna (Indomethacin) NLPZ hamujące nieswoiście COX-1 i COX-2 oraz paracetamol
Kwas acetylosalicylowy (Acetylsalicylic acid) leki przeciwzakrzepowe - inhibitory agregacji płytek
Kwas mefenamowy (Mefenamic acid) NLPZ hamujące nieswoiście COX-1 i COX-2 oraz paracetamol
Kwas tolfenamowy (Tolfenamic acid) NLPZ hamujące nieswoiście COX-1 i COX-2 oraz paracetamol
Lornoksykam (Lornoxicam) NLPZ hamujące nieswoiście COX-1 i COX-2 oraz paracetamol
Metamizol (Metamizole) NLPZ hamujące nieswoiście COX-1 i COX-2 oraz paracetamol
Nabumeton (Nabumetone) NLPZ hamujące silniej COX-2 niż COX-1
Naproksen (Naproxen) NLPZ hamujące nieswoiście COX-1 i COX-2 oraz paracetamol
Nimesulid (Nimesulide) NLPZ hamujące silniej COX-2 niż COX-1
Piroksykam (Piroxicam) NLPZ hamujące nieswoiście COX-1 i COX-2 oraz paracetamol
Salicylamid (Salicylamide) NLPZ hamujące silniej COX-2 niż COX-1
Diklofenak (Diclofenac) NLPZ hamujące nieswoiście COX-1 i COX-2 oraz paracetamol
nasilenie działania doustnych leków przeciwcukrzycowych
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Akarboza (Acarbose) doustne leki przeciwcukrzycowe - inhibitory alfa-glukozydazy
Alogliptyna (Alogliptin) doustne leki przeciwcukrzycowe - INNE
Gliklazyd (Gliclazide) doustne leki przeciwcukrzycowe - pochodne sulfonylomocznika
Glimepiryd (Glimepiride) doustne leki przeciwcukrzycowe - pochodne sulfonylomocznika
Glipizyd (Glipizide) doustne leki przeciwcukrzycowe - pochodne sulfonylomocznika
Kanagliflozyna (Canagliflozin) doustne leki przeciwcukrzycowe - inhibitory transportera sodowo-glukozowego2 - SGLT2
Linagliptyna (Linagliptin) doustne leki przeciwcukrzycowe - gliptyny - inhibitor peptydazy dipeptydylowej IV (DPP-4)
Pioglitazon (Pioglitazone) doustne leki przeciwcukrzycowe - INNE
Saksagliptyna (Saxagliptin) doustne leki przeciwcukrzycowe - gliptyny - inhibitor peptydazy dipeptydylowej IV (DPP-4)
Sitagliptyna (Sitagliptin) doustne leki przeciwcukrzycowe - gliptyny - inhibitor peptydazy dipeptydylowej IV (DPP-4)
Wildagliptyna (Vildagliptin) doustne leki przeciwcukrzycowe - gliptyny - inhibitor peptydazy dipeptydylowej IV (DPP-4)
zwiększenie wydalania ketoprofenu i ryzyko zmniejszenia skuteczności jego działania
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Dapagliflozyna (Dapagliflozin) doustne leki przeciwcukrzycowe - inhibitory transportera sodowo-glukozowego2 - SGLT2

Interakcje ketoprofenu z alkoholem

Nie powinno się pić alkoholu podczas terapii ketoprofenem. Alkohol może zwiększyć ryzyko krwawień z przewodu pokarmowego powodowanych przez ketoprofen.

Wpływ ketoprofenu na prowadzenie pojazdów

Ketoprofen, jak i inne leki należące do grupy NLPZ, mogą wpływać na ośrodkowy układ nerwowy, powodując senność, zawroty głowy, zaburzenia widzenia i drgawki. W razie wystąpienia podobnych objawów nie należy prowadzić pojazdów, ani obsługiwać maszyn wymagających zwiększonej koncentracji.

Inne rodzaje interakcji

Ketoprofen bardzo często zwiększa wyniki testów czynności wątroby do granicznych wartości.

Lek może powodować reakcje nadwrażliwości na światło. W okolicach ciała eksponowanych na promieniowanie słoneczne pojawiają się zmiany skórne w postaci grudek rumieniowatych i obrzękowych z towarzyszącym świądem. Działanie fotouczulające może pojawić się podczas stosowania ketoprofenu zarówno w postaci doustnej jak i miejscowej.

Wpływ ketoprofenu na ciążę

Hamowanie syntezy prostaglandyn może mieć szkodliwy wpływ na przebieg ciąży oraz rozwój płodu. Z dotychczas przeprowadzonych badań wynika, że stosowanie inhibitorów syntezy prostaglandyn we wczesnym okresie ciąży może zwiększyć ryzyko poronienia, a także rozwoju wad wrodzonych serca, jak również wytrzewienia jelit. Zauważono również, że ryzyko to zwiększa się wraz ze wzrostem dawki oraz czasu stosowania. Nie zaleca się stosowania ketoprofenu w I i II trymestrze ciąży, chyba, że jest to bezwzględnie konieczne. Jeżeli natomiast lek ten podawany jest u kobiet starających się zajść w ciążę, jak i będących w I i II trymestrze ciąży, ketoprofen powinien być podawany w jak najmniejszej dawce i w jak najkrótszym czasie. 

Wszystkie inhibitory syntezy prostaglandyn, które podawane są w III trymestrze ciąży mogą powodować bardzo toksyczne działanie u płodu na układ oddechowy i układ krążenia. Może dojść do przedwczesnego zamknięcia się przewodu tętniczego, co w konsekwencji może doprowadzić do nadciśnienia płucnego. Ketoprofen powodować może również zaburzenia czynności nerek, aż do ich niewydolności wraz z małowodziem. Natomiast przyjmowany pod koniec ciąży może spowodować wydłużenie czasu krwawienia (nawet po zastosowaniu niewielkich dawek leku), a także zahamowania skurczów macicy, przez co może dojść do opóźnienia bądź wydłużenia porodu.

Wpływ ketoprofenu na laktację

Nie ma dostępnych danych, dotyczących przenikania ketoprofenu do mleka kobiecego, dlatego też nie zaleca się jego stosowania w okresie karmienia piersią - istnieją bezpieczniejsze substancje o działaniu przeciwbólowym.

Wpływ ketoprofenu na płodność

Stosowanie ketoprofenu u kobiet może mieć wpływ na płodność, dlatego nie należy go podawać u kobiet planujących ciążę. Kobiety, które moją trudności z zajściem w ciążę, a także są w trakcie badań w kierunku niepłodności, powinny rozważyć odstawienie ketoprofenu.

Skutki uboczne

nudności
astenia
depresja
koszmary senne
obrzęki obwodowe
ogólne osłabienie
nerwowość
niestrawność
jadłowstręt
ból brzucha
parestezje
zmęczenie
złe samopoczucie
senność
wymioty
biegunka
ból głowy
wyprysk
duszność
wysypka
złuszczające zapalenie skóry
krwotok miesiączkowy
plamica
nieregularne miesiączkowanie
wzdęcia
nadmierne pocenie się
reakcje skórne
zawroty głowy
zapalenie błony śluzowej żołądka
zaparcia
świąd
astma oskrzelowa
zapalenie błony śluzowej jamy ustnej
omamy
zaburzenia widzenia
zwiększenie aktywności aminotransferaz
zapalenie wątroby
podwyższone stężenie bilirubiny i enzymów wątrobowych
zaburzenia mowy
szumy uszne
ostre zaburzenia czynności wątroby
zapalenie spojówek
zapalenie okrężnicy
rzekomy guz mózgu
drgawki
hiperkaliemia
reakcje anafilaktyczne
skurcz oskrzeli
pokrzywka
zmiany nastroju
niedokrwistość hemolityczna
nadwrażliwość na światło
owrzodzenie
niewydolność serca
ostra niewydolność nerek
obrzęk naczynioruchowy
hiponatremia
nadciśnienie tętnicze
zapalenie naczyń (także jako zespół odstawienia po długotrwałym leczeniu)
małopłytkowość
splątanie
łysienie
agranulocytoza
leukopenia
zespół nerczycowy
jalowe zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych
choroba wrzodowa żołądka
choroba wrzodowa dwunastnicy
perforacja przewodu pokarmowego
zespół Stevensa-Johnsona

Działania niepożądane zostały podzielone ze względu na częstotliwość występowania u pacjentów. (Klasyfikacja MdDRA)

Bardzo często
(≥1/10)
Często
(≥1/100 do <1/10)
Niezbyt często
(≥1/1000 do <1/100)
Rzadko
(≥1/10 000 do < 1/1000)
Bardzo rzadko
(<1/10 000)
Częstość nieznana
Nie można ocenić na podstawie dostępnych danych

Inne możliwe skutki uboczne

Jak wynika z dotychczasowo przeprowadzonych badań i danych epidemiologicznych, przyjmowanie niektórych NLPZ może wiązać się ze zwiększonym ryzykiem zatorów tętnic, a co za tym idzie zwiększone jest ryzyko zawałów serca czy udarów.

W przypadku podawania miejscowego opisywane były reakcje anafilaktyczne. Niekiedy nawet jednorazowe podanie ketoprofenu może doprowadzić do nadwrażliwości na światło, opisywano również przypadki toksycznego, martwiczego oddzielania się naskórka.

Objawy przedawkowania ketoprofenu

W większości opisanych przypadków przedawkowanie ma przebieg łagodny i może wystąpić m. in. letarg, nudności, wymioty, bądź też bóle w nadbrzuszu.

Mechanizm działania ketoprofenu

Ketoprofen hamuje nieselektywnie cyklooksygenazę 1 i 2. Cyklooksygenaza 1 (COX-1) tzw. konstytutywna jest odpowiedzialna za syntezę prostaglandyn o znaczeniu fizjologicznym, natomiast cyklooksygenaza 2 (COX-2) tzw. indukowalna odpowiada za syntezę prostaglandyn prozapalnych charakterystycznych dla stanów zapalnych. Ketoprofen hamuje również aktywność lipooksygenazy i syntezę leukotrienów. Mechanizm działania przeciwgorączkowego ketoprofenu nie jest znany, ale prawdopodobnie jest on związany z hamowaniem syntezy prostaglandyn w podwzgórzu.  

Wchłanianie ketoprofenu

Ketoprofen dobrze wchłania się z przewodu pokarmowego. Po podaniu doustnym dostępność wynosi 90% i nie zmienia się ona podczas przyjmowania leku z posiłkiem. Maksymalne stężenie w osoczu osiągane jest po 1-2 h od podania leku w postaci tabletki o standardowym uwalnianiu, a w przypadku postaci o przedłużonym uwalnianiu po 3-7 h.  Z kolei biodostępność ketoprofenu podanego dożylnie wynosi 90%, a podanego domięśniowo lub doodbytniczo ponad 70%. Stężenie maksymalne osiągane jest po 45-60 minutach w przypadku podania domięśniowego i 20-30 minutach po podaniu domięśniowym. Biodostępność ketoprofenu podanego miejscowo w postaci żelu wynosi ok. 5%.

Ketoprofen dostępny jest również w połączeniach z aminokwasem lizyną. Sól ta jest lepiej rozpuszczalna, co powoduje, że lek lepiej i szybciej wchłania się z przewodu pokarmowego, a jego stężenie jest dwukrotnie wyższe po 15 min od podania preparatu w porównaniu do standardowej postaci ketoprofenu po 1h od podania.

Dystrybucja ketoprofenu

Ketoprofen w 99% wiąże się z białkami, głównie albuminami. Wolno przenika do płynu maziowego i przestrzeni stawowych: torebki stawowej, maziówki i tkanek ścięgnistych, ale również jest z tych obszarów wolno usuwany. Stężenie maksymalne w płynie maziowym jest osiągane po ok. 2 h od uzyskania maksymalnego stężenia w osoczu. Ponadto ketoprofen przenika przez łożysko, a także przez barierę krew-mózg.

Metabolizm ketoprofenu

Ketoprofen jest metabolizowany w wątrobie, gdzie jest sprzęgany w kwasem glukuronowym.

Wydalanie ketoprofenu

Ketoprofen w ok. 80% wydalany jest wraz z moczem, głównie w postaci glukuronidu ketoprofenu (ok. 90%). Ok. 10% leku wydalane jest wraz z kałem. Ketoprofen nie ulega kumulacji w organizmie, a jego okres półtrwania wynosi ok. 2 h. U pacjentów z niewydolnością nerek lek wydalany jest wolniej, a okres półtrwania wydłuża się do ok. 3h. U osób z ciężką niewydolnością nerek należy zmniejszyć dawki ketoprofenu. U pacjentów z niewydolnością wątroby prawdopodobnie na skutek hipoalbuminemii stężenie ketoprofenu zwiększa się dwukrotnie, dlatego efekt kliniczny często zapewnia najmniejsza dawka dobowa. Również u osób starszych może w nieznacznym stopniu wydłużyć się okres półtrwania leku w surowicy oraz jego czas eliminacji.

Porozmawiaj z farmaceutą
Infolinia: 800 110 110

Zadzwoń do nas jeśli potrzebujesz porady farmaceuty.
Jesteśmy dla Ciebie czynni całą dobę, 7 dni w tygodniu, bezpłatnie.

Pobierz aplikację mobilną Pobierz aplikację mobilną Doz.pl

Ikona przypomnienie o zażyciu leku.
Zdarza Ci się ominąć dawkę leku?

Zainstaluj aplikację. Stwórz apteczkę. Przypomnimy Ci kiedy wziąć lek.

Dostępna w Aplikacja google play Aplikacja appstore
Dlaczego DOZ.pl
Niższe koszta leczenia

Darmowa dostawa do Apteki
Bezpłatna Infolinia dla Pacjentów.

ikona niższe koszty leczenia
Bezpieczeństwo

Weryfikacja interakcji leków.
Encyklopedia leków i ziół

Ikona encklopedia leków i ziół
Wsparcie w leczeniu

Porady na czacie z Farmaceutą.
E-wizyta z lekarzem specjalistą.

Ikona porady na czacie z farmaceutą
Newsletter

Bądź na bieżąco z DOZ.pl

Ważne: Użytkowanie Witryny oznacza zgodę na wykorzystywanie plików cookie. Szczegółowe informacje w Regulaminie.

Zamnij