
Encyklopedia leków
Lincocin - Lincomycinum
Podstawowe informacje
- Skład
-
linkomycyna
- Postać
-
kapsułkiroztwór do wstrzykiwań i infuzji
- Kategoria
-
Stosowane w zakażeniach (przeciwinfekcyjne)
- Specjalności
-
Choroby zakaźne i pasożytniczeDermatologia i wenerologiaChoroby płuc
- Działanie
-
antybiotykbakteriostatycznebakteriobójcze
Oferta portalu DOZ.pl
Ciężkie zakażenia (głównie gronkowcowe i paciorkowcowe), m.in. kości i stawów, skóry i tkanek miękkich, dróg oddechowych.
Kapusłki - doustnie, przed posiłkiem lub po jego spożyciu. Roztwór do wstrzykiwań - domięśniowo lub dożylnie. Dawkę i częstotliwość stosowania leku ustala lekarz.
Gdy masz nadwrażliwość na antybiotyki linkozamidowe, miastenię (nużliwość mięśniową), astmę oskrzelową, schorzenia nerek lub wątroby, biegunkę, choroby przewodu pokarmowego, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, astmę oskrzelową, miastenię, choroby przewodu pokarmowego (zwłaszcza zapalenie okrężnicy).
Gdy jesteś leczony środkami zwiotczającymi mięśnie, przyjmujesz inne antybiotyki.
Jeśli jesteś lub przypuszczasz, że jesteś w ciąży, a także gdy karmisz piersią. Lek jest przeciwwskazany w ciąży i okresie karmienia piersią.
Biegunka (niekiedy dopiero po zakończeniu leczenia), która może utrzymywać się nawet miesiącami, rzekomobłoniaste zapalenie jelit o ciężkim przebiegu (lek należy odstawić), nadkażenie drożdżakami, zapalenie języka i jamy ustnej, nudności, wymioty, przejściowe zaburzenia hematologiczne, zwiększenie aktywności aminotransferaz w krwi, bolesność po domięśniowym podaniu. Duże dawki w zbyt szybkim wlewie dożylnym mogą wywołać wymioty, zaburzenia rytmu serca, zatrzymanie czynności serca oraz zakrzepowe zapalenie żyły.
Uwaga! Zapoznaj się z ostrzeżeniem