Lomitapid, Lomitapidum - Zastosowanie, działanie, opis

Podstawowe informacje o lomitapidzie

Rok wprowadzenia na rynek
2012
Substancje aktywne
lomitapid, mezylan lomitapidu
Działanie lomitapidu
hipocholesterolemiczne (obniża stężenie cholesterolu), zmniejsza stężenie trójglicerydów
Postacie lomitapidu
kapsułki twarde
Układy narządowe
układ krwiotwórczy i krew, układ pokarmowy (trawienny), układ krwionośny (sercowo-naczyniowy)
Specjalności medyczne
Choroby wewnętrzne, Kardiologia
Rys historyczny lomitapidu

W grudniu 2012 roku lomitapid został zaaprobowany przez United States FDA (Food and Drug Administration, Agencja Żywności i Leków). Podmiotem odpowiedzialnym za wprowadzenie leku na rynek amerykański została firma farmaceutyczna Aegerion. W 2013 roku lomitapid został wprowadzony do lecznictwa europejskiego na mocy decyzji EMA (European Medicines Agency, Europejska Agencja Leków). W 2016 roku lek zatwierdziła organizacja PMDA Japan.

Wzór sumaryczny lomitapidu

C39H37F6N3O2

Spis treści

Wskazania do stosowania lomitapidu

Lomitapid to substancja lecznicza hamująca białko MTP (Microsomal Triglyceride Transfer Protein). MTP jest białkiem przenoszącym trójglicerydy. Wskazaniem do stosowania lomitapidu jest homozygotyczna rodzinna hipercholesterolemia (HoFH).  Homozygotyczna rodzinna hipercholesterolemia to zaburzenie o podłożu genetycznym. Wynika najczęściej z mutacji w obrębie genów kodujących receptor LDL, apolipoproteinę B oraz konwertazę proproteinową subtiliziny/keksyny typu 9. Pacjenci z HoFH posiadają podwyższone stężenie cholesterolu LDL (low-density lipoprotein cholesterol) i rozwija się u nich przedwczesna choroba niedokrwienna mięśnia sercowego.  

Lomitapid jest stosowany w połączeniu z innymi lekami obniżającymi stężenie lipidów we krwi. Pacjentom zalecana jest także dieta niskotłuszczowa w celu szybkiej i stałej poprawy parametrów lipidowych.

Dawkowanie lomitapidu

Lomitapid przyjmuje się doustnie w postaci kapsułek twardych. Zwykle stosowana maksymalna dawka dobowa wynosi 60 mg. Terapię rozpoczyna się od niskich dawek lomitapidu (5mg) aby uniknąć działań niepożądanych ze strony przewodu pokarmowego i wątroby, po czym stopniowo zwiększa się je aż do zadowalających wyników chorego. 

Lek przyjmuje się wieczorem, co najmniej 2 godziny po kolacji. 

Zaburzenia czynności nerek w stopniu ciężkim oraz wątroby o nasileniu słabym (klasa A według skali Childa-Pugha) są wskazaniem do zmniejszenia stosowanych dawek lomitapidu.

Brak jest badań określających bezpieczeństwo stosowania lomitapidu u dzieci i młodzieży poniżej 18 roku życia. Modyfikacja dawkowania u osób starszych nie jest konieczna, jednak zwiększanie dawek powinno być ściśle kontrolowane pod kątem parametrów wątrobowych.

Przeciwskazania do stosowania lomitapidu

Lomitapid jest przeciwwskazany u osób nadwrażliwych na tę substancję czynną. Leku nie mogą stosować kobiety w ciąży. Terapia lomitapidem jest zabroniona wśród pacjentów z przewlekłymi i ciężkimi chorobami jelit oraz wśród osób cierpiących na zaburzenia czynności wątroby (stopień umiarkowany do ciężkiego). Lek jest przeciwwskazany w razie złych wyników parametrów wątrobowych, także w przypadku niewyjaśnionych przyczyn takich wyników. 

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania lomitapidu

Lomitapid zmniejsza stężenie witaminy K, witaminy E oraz karotenu we krwi poprzez hamowanie wchłaniania tłuszczowych składników odżywczych w obrębie jelita cienkiego. Z tego powodu wskazana jest odpowiednia suplementacja witaminowa podczas terapii lekiem oraz przyjmowanie kwasów tłuszczowych (ALA- kwas alfa-liponowy, EPA- kwas eikozapentaenowy, DHA- kwas dokozaheksaenowy). 

Leczenie lomitapidem może prowadzić do odwodnienia pacjenta. Należy wypijać odpowiednią ilość płynów w ciągu dnia i zawiadomić lekarza prowadzącego w przypadku wystąpienia ciężkich reakcji niepożądanych ze strony przewodu pokarmowego (wymioty, biegunka). 

Podczas stosowania lomitapidu przez kobiety w wieku rozrodczym przyjmujące doustne środki antykoncepcyjne należy zachować szczególną ostrożność. Lomitapid ze względu na działania niepożądane ze strony przewodu pokarmowego (wymioty, biegunka) może zmniejszać skuteczność hormonalnych pigułek antykoncepcyjnych. W razie wątpliwości pacjentki powinny wdrożyć dodatkowe metody zabezpieczenia (np. prezerwatywy). 

Należy zachować ostrożność podczas jednoczesnego przyjmowania lomitapidu i leków o udowodnionym działaniu hepatotoksycznym. Są to między innymi izotretynoina, amiodaron, acetaminofen, metotreksat, tetracykliny i tamoksyfen. Takie połączenie leków wymaga wykonywania częstej kontroli parametrów wątrobowych. 

Lomitapid wpływa na działanie leków przeciwzakrzepowych z grupy pochodnych kumaryny. Lek zwiększa stężenie warfaryny we krwi i wydłuża wartość czasu protrombinowego. Pacjenci leczeni warfaryną oraz lomitapidem powinni przechodzić częste badania INR (Międzynarodowy Współczynnik Znormalizowany). 

Podczas przyjmowania lomitapidu i leków obniżających stężenie cholesterolu z grupy statyn należy zwracać uwagę na pojawienie się takich objawów jak bóle mięśniowe, tkliwość mięśni i osłabienie siły mięśniowej. Lomitapid może zwiększyć stężenie statyn we krwi, co z kolei podnosi ryzyko wystąpienia miopatii i rabdomiolizy (rozpadu mięśni poprzecznie prążkowanych). 

Podczas ustalania dawek lomitapidu dla pacjentów przyjmujących leki indukujące CYP3A4 należy uwzględnić możliwość zmniejszenia skuteczności terapii lomitapidem. Induktory CYP3A4 pobudzają przemiany metaboliczne leku i zmniejszają stężenie lomitapidu we krwi. Zaleca się wówczas częstsze badanie poziomu lipidów we krwi, a w niektórych przypadkach zwiększenie dawek lomitapidu. Do induktorów CYP3A4 zaliczamy aminoglutetymid, nafcylinę, nienukleozydowe inhibitory odwrotnej transkryptazy, fenobarbital, ryfampicynę, karbamazepinę, pioglitazon, ziele dziurawca, glikokortykosteroidy, modafinyl i fenytoinę.

Stosowanie lomitapidu i silnych oraz umiarkowanych inhibitorów CYP3A4 jest przeciwwskazane. W przypadku jednoczesnej terapii lomitapidem i lekiem z grupy słabych inhibitorów CYP3A4 wskazane jest zapewnienie 12 godzinnej przerwy między dawkami leków. Do słabych inhibitorów CYP3A4 zalicza się alprazolam, amiodaron, amlodypinę, atorwastatynę, azytromycynę, bikalutamid, cylostazol, cymetydynę, cyklosporynę, klotrymazol, fluoksetynę, fluwoksaminę, fosaprepitant, miłorząb japoński, gorzknik kanadyjski, izoniazyd, iwakaftor, lacydypinę, lapatynib, linagliptynę, nilotynib, doustne środki antykoncepcyjne zawierające estrogen, pazopanib, olejek z mięty pieprzowej, propiwerynę, ranitydynę, ranolazynę, roksytromycynę, pomarańczę gorzką, takrolimus, tikagrelor i tolwaptan.

Jednym z działań niepożądanych lomitapidu jest działanie hepatotoksyczne. W celu ograniczenia ryzyka wystąpienia stłuszczenia wątroby, która może prowadzić do marskości narządu przed rozpoczęciem terapii lomitapidem wykonywane jest badanie parametrów wątrobowych (aminotransferazy alaninowej, aminotransferazy asparaginianowej, fosfatazy alkalicznej, stężenie bilirubiny całkowitej, aktywność transpeptydazy gamma-glutamylowej).  Badania parametrów wątrobowych należy powtarzać co miesiąc przez pierwszy rok leczenia i nie rzadziej niż co 3 miesiące po upływie 12 miesięcy terapii lomitapidem. Nieprawidłowe wartości enzymów wątrobowych oraz objawy takie jak nudności, wymioty, ból brzucha, gorączka, żółtaczka, letarg, objawy grypopodobne są wskazaniem do przerwania terapii lomitapidem.

Przeciwwskazania lomitapidu do łączenia z innymi substancjami czynnymi

Lomitapidu nie mogą stosować pacjenci przyjmujący simwastatynę w dawce 40 mg i więcej. Przeciwwskazana jest jednoczesna terapia lomitapidem i lekami hamującymi w sposób umiarkowany bądź silny CYP450 izoenzym 3A4. Do tych leków należą itrakonazol, flukonazol, ketokonazol, worykonazol, pozakonazol; erytromycyna, klarytromycyna; telitromycyna; inhibitory proteazy wirusa HIV; diltiazem,werapamil; dronedaron.

Interakcje lomitapidu z innymi substancjami czynnymi

nasilenie metabolizmu lomitapidu
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Abatacept (Abatacept) przeciwciała monoklonalne - immunosupresyjne
Adalimumab (Adalimumab) przeciwciała monoklonalne - immunosupresyjne
Anakinra (Anakinra) inhibitory interleukiny
Beklometazon (Beclomethasone) glikokortykosteroidy
Betametazon (Betamethasone) glikokortykosteroidy
Bosentan (Bosentan) antagoniści receptora endoteliny ETA
Budezonid (Budesonide) glikokortykosteroidy
Chlorpromazyna (Chlorpromazine) neuroleptyki klasyczne - pochodne fenotiazyny
Cyklofosfamid (Cyclophosphamide) cytostatyki alkilujące
Flutikazon (Fluticasone) glikokortykosteroidy
Golimumab (Golimumab) przeciwciała monoklonalne - przeciwreumatyczne
Hydrokortyzon (Hydrocortisone) glikokortykosteroidy
Infliksymab (Infliximab) inhibitory czynnika martwicy nowotworów alfa - TNF-alfa
Klobetazol (Clobetasol) glikokortykosteroidy
Klozapina (Clozapine) neuroleptyki atypowe
Omeprazol (Omeprazole) IPP - inhibitory pompy protonowej
Norgestimat (Norgestimate) progesteron i gestageny
Prednizolon (Prednisolone) glikokortykosteroidy
Witamina E (Tokoferol, tokoferyl) (Tocopherol) witamina E i jej pochodne
Testosteron (Testosterone) testosteron i pochodne
osłabienie przemian metabolicznych lomitapidu
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Acetazolamid (Acetazolamide) inhibitory anhydrazy węglanowej
Atazanawir (Atazanavir) inne substancje przeciwwirusowe działające bezpośrednio na wirusy
Busulfan (Busulfan) cytostatyki alkilujące
Detreomycyna (Chloramfenikol) (Chloramphenicol) antybiotyki - INNE
Ciprofloksacyna (Ciprofloxacin) fluorochinolony
Deksametazon (Dexamethasone) glikokortykosteroidy
Diazepam (Diazepam) BZD - benzodiazepiny
Diltiazem (Diltiazem) leki blokujące kanały wapniowe - działające na mięsień sercowy
Doksycyklina (Doxycycline) antybiotyki tetracyklinowe - tetracykliny
Drospirenon (Drospirenone) progestageny
Erytromycyna (Erythromycin) antybiotyki makrolidowe - makrolidy
Flukonazol (Fluconazole) przeciwgrzybicze pochodne triazolu
Fluoksetyna (Fluoxetine) SSRI - selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny
Kabergolina (Cabergoline) agoniści receptorów dopaminowych
Ketokonazol (Ketoconazole) przeciwgrzybicze pochodne imidazolu
Kwas walproinowy (Valproic acid) inne leki przeciwpadaczkowe
Losartan (Losartan) ARB, sartany - blokery receptora angiotensyny II
Mikonazol (Miconazole) przeciwgrzybicze pochodne imidazolu
Nalokson (Naloxone) antagoniści receptora opioidowego
Tamoksyfen (Tamoxifen) SERM - selektywne modulatory receptora estrogenowego
Teofilina (Theophylline) metyloksantyny - blokery adenozyny i fosfodiesterazy
Tetracyklina (Tetracyline) antybiotyki tetracyklinowe - tetracykliny
Tramadol agoniści receptora opioidowego
Werapamil (Verapamil) leki blokujące kanały wapniowe - działające na mięsień sercowy
Worykonazol (Voriconazole) przeciwgrzybicze pochodne triazolu
spowolnienie metabolizmu leków podczas terapii łączonej z lomitapidem
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Alfuzosyna (Alfuzosin) antagoniści receptorów alfa-1 adrenergicznych
Alprazolam (Alprazolam) BZD - benzodiazepiny
Amiodaron (Amiodarone) leki przeciwarytmiczne - klasa III
Atorwastatyna (Atorvastatin) statyny - inhibitory reduktazy HMG-CoA
Azytromycyna (Azithromycin) antybiotyki makrolidowe - makrolidy
Cefaleksyna (Cefalexinum) cefalosporyny I generacji
Dihydroergokrystyna (Dihydroergocristine) alkaloidy sporyszu
Fenofibrat (Fenofibrate) fibraty
Fentanyl (Fentanyl) agoniści receptora opioidowego
Karbamazepina (Carbamazepine) leki przeciwpadaczkowe - blokujące kanały sodowe
Klomipramina (Clomipramine) TLPD - trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne
Loperamid (Loperamide) leki przeciwbiegunkowe
Rosuwastatyna (Rosuvastatin) statyny - inhibitory reduktazy HMG-CoA
Wardenafil (Vardenafil) inhibitory fosfodieasterazy V - PDE5
Winblastyna (Vinblastine) alkaloidy barwinka (Vinca) i analogi
Zopiklon (Zopiclone) niebenzodiazepinowe leki nasenne
Zuklopentyksol (Zuclopenthixol) neuroleptyki klasyczne - pochodne tioksantenu
Albendazol (Albendazole) substancje przeciwpasożytnicze do użytku ogólnego
zwiększone stężenie lomitapidu w surowicy krwi podczas terapii łączonej z wybranymi lekami
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Bisoprolol (Bisoprolol) antagoniści receptorów beta 1 oraz rozszerzające naczynia obwodowe
Cyklosporyna (Cyclosporine) inhibitory kalcyneuryny
Kolchicyna (Colchicine) substancje niewpływające na metabolizm kwasu moczowego (przeciw dnie moczanowej)
Tasimelteon (Tasimelteon) melatonina i analogi
Haloperidol (Haloperidol) neuroleptyki klasyczne - pochodne butyrofenonu
przyspieszenie metabolizmu leków podczas terapii łączonej z lomitapidem
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Klobazam (Clobazam) BZD - benzodiazepiny
zwiększone stężenie leków w surowicy krwi podczas jednoczesnego stosowania z lomitapidem
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Etopozyd (Etoposide) inne cytostatyki pochodzenia naturalnego
Ewerolimus (Everolimus) inhibitory kinazy białkowej
Klomifen (Clomifene (clomiphene)) SERM - selektywne modulatory receptora estrogenowego
Lowastatyna (Lovastatin (monacolin k, mevinolin)) statyny - inhibitory reduktazy HMG-CoA
Midazolam (Midazolam) BZD - benzodiazepiny
Sildenafil (Sildenafil) inhibitory fosfodieasterazy V - PDE5
Simwastatyna (Simvastatin) statyny - inhibitory reduktazy HMG-CoA
Topotekan (Topotecan) inne leki przeciwnowotworowe
Warfaryna (Warfarin) leki przeciwzakrzepowe - antagoniści witaminy K
upośledzona eliminacja leków podczas terapii łączonej z lomitapidem
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Digoksyna (Digoxin) glikozydy nasercowe
Winkrystyna (Vincristine) alkaloidy barwinka (Vinca) i analogi

Interakcje lomitapidu z pożywieniem

Lomitapid należy przyjmować na czczo, co najmniej 2 godziny po wieczornym posiłku. Zmniejsza to ryzyko działań niepożądanych ze strony przewodu pokarmowego. Zaobserwowano, że posiłki niskotłuszczowe zmniejszają częstość i nasilenie działań niepożądanych lomitapidu. 

Podczas kuracji lekiem powinno się unikać spożywania grejpfruta oraz picia soku z tego owocu. Grejpfrut hamuje enzymy cytochromu P450 (CYP3A4) co prowadzi do wzrostu stężenia lomitapidu we krwi. 

Interakcje lomitapidu z alkoholem

Alkohol nasila hepatotoksyczne działanie lomitapidu. Picie alkoholu podczas kuracji lekiem może powodować uszkodzenia hepatocytów i stłuszczenie wątroby. 

Wpływ lomitapidu na prowadzenie pojazdów

Lomitapid w niewielkim stopniu wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznych, w tym samochodów. Lek może wywoływać zawroty głowy.

Inne rodzaje interakcji

Jeżówka purpurowa Echinacea purpurea nasila przemiany metaboliczne lomitapidu. Analogiczne właściwości wykazuje Dziurawiec zwyczajny Hypericum perforatum.

Miłorząb japoński Ginko biloba spowalnia metabolizm lomitapidu, co skutkuje zwiększonym stężeniem leku w surowicy krwi. Podobnie działa połączenie leku z olejkiem z mięty pieprzowej Mentha piperita.

Lomitapid hamuje metabolizm medycznej marihuany, nasilając jej działanie oraz potęgując działania  niepożądane. 

Lomitapid wpływa na wyniki szeregu badań diagnostycznych. Lek zwiększa aktywność aminotransferazy alaninowej, aminotransferazy aspraginianowej oraz gamma-glutamylotranspeptydazy. Lomitapid zwiększa  aktywność fosfatazy alkalicznej we krwi oraz zmniejsza stężenie potasu we krwi. 

Lomitapid wpływa na wartość czasu protrombinowego, wydłużając go. Lek zwiększa wartość międzynarodowego współczynnika znormalizowanego INR.

Wpływ lomitapidu na ciążę

Lomitapid jest przeciwwskazany w okresie ciąży. Badania z wykorzystaniem zwierząt laboratoryjnych wykazały toksyczne i teratogenne działanie leku na płód. Pacjentki w wieku rozrodczym przyjmujące lomitapid są zobligowane do stosowania skutecznych metod antykoncepcyjnych. Lek może powodować biegunki i wymioty, które obniżają skuteczność tabletek hormonalnych, wówczas wskazane jest użycie dodatkowych metod zabezpieczających (prezerwatywy). 

Wpływ lomitapidu na laktację

Brak jest badań dotyczących wpływu lomitapidu na dziecko karmione mlekiem matki przyjmującej lek. Ze względu na potencjalne działania niepożądane lomitapidu zaleca się przerwanie karmienia na czas terapii bądź rezygnacja z leku. 

Wpływ lomitapidu na płodność

Badania z wykorzystaniem zwierząt laboratoryjnych nie wykazały toksycznego wpływu lomitapidu na płodność. Lek nie oddziaływał negatywnie na zdolności reprodukcyjne zwierząt. Podanie lomitapidu w dawce przekraczającej 200-krotną dawkę ludzką powodowało toksyczne działanie na jądra psów. 

Skutki uboczne

wzdęcia brzucha
biegunka
ból brzucha
bóle nadbrzusza
zmniejszenie apetytu
dyspepsja
dyskomfort w jamie brzusznej
zmniejszenie masy ciała
wymioty
nudności
zaparcia
zwiększenie aktywności AspAT i AlAT
bóle głowy
zmniejszenie stężenia karotenu
rozstrój żołądka
rumień
zmniejszenie liczby białych krwinek
powiększenie wątroby;
wybroczyny
zmęczenie
zaburzenia czynności wątroby
zapalenie żołądka
hipokaliemia
zawroty głowy
odbijanie
choroba refluksowa przełyku
zapalenie jelit
Zwiększenie aktywności fosfatazy zasadowej
hepatotoksyczność
zmniejszenie liczby neutrofilów
krwawienie z odbytu
stłuszczenie wątroby
wykwity skórne
migrenowe bóle głowy
bolesne parcie na stolec
kwaśne odbijanie
zmniejszenie stężenia witaminy K
zmniejszenie stężenia witaminy E
zapalenie nosogardzieli
zwiększenie stężenia bilirubiny w surowicy
Ból kończyn
zapalenie zatok
obrzęk stawów
białkomocz
kaszel
wzrost aktywności gamma-glutanylotransferazy
krwiomocz
Krwotok z przewodu pokarmowego
obrzęk błony śluzowej gardła
obrzęk oka
parestezje
senność
złe samopoczucie
drżenia mięśniowe
wydłużenie czasu protrombinowego
suchość skóry
zaburzenia chodu
twarde stolce
krwawe wymioty
nadmierna potliwość
pęcherze
niedokrwistość
grypa
odwodnienie
łysienie
bóle mięśniowe

Działania niepożądane zostały podzielone ze względu na częstotliwość występowania u pacjentów. (Klasyfikacja MdDRA)

Bardzo często
(≥1/10)
Często
(≥1/100 do <1/10)
Niezbyt często
(≥1/1000 do <1/100)
Rzadko
(≥1/10 000 do < 1/1000)
Bardzo rzadko
(<1/10 000)
Częstość nieznana
Nie można ocenić na podstawie dostępnych danych

Objawy przedawkowania lomitapidu

Dotychczas nie opisano objawów toksycznego działania lomitapidu po przyjęciu zbyt dużej dawki leku. Badania z wykorzystaniem szczurów laboratoryjnych nie wykazały objawów przedawkowania po podaniu dawki lomitapdiu 600 razy większej od maksymalnej dawki zalecanej u ludzi. 

Mechanizm działania lomitapidu

Lomitapid hamuje w sposób selektywny mikrosomalne białko przenoszące trójglicerydy (Microsomal Triglyceride Transfer Protein). Białko MTP znajduje się w retikulum endoplazmatycznym komórek i bierze udział w transporcie lipidów (trójglicerydów, estrów cholesterolu i fosfolipidów) pomiędzy błonami komórkowymi. Składa się z dwóch podjednostek białkowych, co odróżnia je od dotychczas poznanych innych białek transportujących lipidy. Lopitamid poprzez zahamowanie białka MTP blokuje powstawanie apolipoproteiny B, a co za tym idzie hamuje tworzenie cząsteczek VLDL (lipoproteiny o bardzo małej gęstości, Very Low Density Lipoprotein) i chylomikronów. 

Wchłanianie lomitapidu

Biodostępność lomitapidu po podaniu doustnym  jest niska i wynosi 7%. Czas potrzebny do osiągnięcia maksymalnego stężenia lomitapidu w surowicy krwi wynosi średnio 6 godzin (wśród osób zdrowych). Lek podlega efektowi pierwszego przejścia przez wątrobę. 

Dystrybucja lomitapidu

Objętość dystrybucji dla lomitapidu wynosi 985-1292 litrów w stanie stacjonarnym. Lek wiąże się z białkami osocza w 99,8%. Badania z wykorzystaniem zwierząt laboratoryjnych wykazały duże stężenia leku w wątrobie. 

Metabolizm lomitapidu

Przemiany metaboliczne lomitapidu przebiegają za pośrednictwem enzymów CYP450 3A4. W mniejszym stopniu lek jest metabolizowany przez enzymy mikrosomalne CYP 1A2,2B6,2C8,2C19. 

Wydalanie lomitapidu

Okres półtrwania lomitapidu szacuje się na około 39,7 godziny. Lek jest eliminowany z organizmu wraz z moczem i kałem (52,9-59,5%- mocz, 33,4-35,1%- kał). W kale oznakowano głównie metabolity lomitapidu. 

Porozmawiaj z farmaceutą
Infolinia: 800 110 110

Zadzwoń do nas jeśli potrzebujesz porady farmaceuty.
Jesteśmy dla Ciebie czynni całą dobę, 7 dni w tygodniu, bezpłatnie.

Pobierz aplikację mobilną Pobierz aplikację mobilną Doz.pl

Ikona przypomnienie o zażyciu leku.
Zdarza Ci się ominąć dawkę leku?

Zainstaluj aplikację. Stwórz apteczkę. Przypomnimy Ci kiedy wziąć lek.

Dostępna w Aplikacja google play Aplikacja appstore
Dlaczego DOZ.pl
Niższe koszta leczenia

Darmowa dostawa do Apteki
Bezpłatna Infolinia dla Pacjentów.

ikona niższe koszty leczenia
Bezpieczeństwo

Weryfikacja interakcji leków.
Encyklopedia leków i ziół

Ikona encklopedia leków i ziół
Wsparcie w leczeniu

Porady na czacie z Farmaceutą.
E-wizyta z lekarzem specjalistą.

Ikona porady na czacie z farmaceutą
Newsletter

Bądź na bieżąco z DOZ.pl

Ważne: Użytkowanie Witryny oznacza zgodę na wykorzystywanie plików cookie. Szczegółowe informacje w Regulaminie.

Zamnij