Rasburykaza, Rasburicasum - Zastosowanie, działanie, opis

Podstawowe informacje o rasburykazie

Rok wprowadzenia na rynek
2001
Substancje aktywne
rasburykaza
Działanie rasburykazy
zmniejszenie stężenia kwasu moczowego w osoczu
Postacie rasburykazy
proszek i rozpuszczalnik do sporządzania koncentratu roztworu do infuzji
Układy narządowe
układ moczowy
Specjalności medyczne
Onkologia i hematologia dziecięca, Onkologia kliniczna
Rys historyczny rasburykazy

Rasburykaza jest rekombinowanym ludzkim enzymem oksydazy moczanowej wyprodukowanym dzięki zmodyfikowanym szczepom Saccharomyces cerevisiae. Substancja czynna została dopuszczona do obrotu w roku 2001, w Europie. Podmiotem odpowiedzialnym za rejestrację leku była firma Sanofi–Aventis Groupe. Firma Sanofi–Aventis w roku 2009 wprowadziła lek na rynek japoński. 

Wzór sumaryczny rasburykazy

C1521H2381N417O461S7

Spis treści

Wskazania do stosowania rasburykazy

Rasburykaza jest peptydem wykorzystywanym w łagodzeniu nagłego i ostrego wzrostu poziomu kwasu moczowego u osób poddanych chemioterapii. Lek może być stosowany u osób poniżej osiemnastego roku życia oraz u pacjentów dorosłych. 
Głównym celem stosowania rasburykazy jest zmniejszenie prawdopodobieństwa pojawienia się ciężkiej niewydolności nerek u pacjentów cierpiących na złośliwe nowotwory układu krwiotwórczego z podwyższonym ryzykiem rozpadu guza lub z możliwością zmniejszenia jego masy po rozpoczęciu chemioterapii. 

Dawkowanie rasburykazy

Schemat dawkowania rasburykazy jest zależny przede wszystkim od masy ciała pacjenta. Substancja czynna jest podawana we wlewie dożylnym trwającym trzydzieści minut. Długość terapii wynosi zwykle siedem dni, a podczas leczenia należy kontrolować stężenie kwasu moczowego w osoczu.

Rasburykazę należy podawać na początku chemioterapii, zalecana dawka dobowa dla osób dorosłych i dzieci wynosi 0.20 mg/kg masy ciała pacjenta. Brak badań potwierdzających bezpieczeństwo wielokrotnego stosowania leku.

Lek należy podawać z wykorzystaniem innego dostępu żylnego, niż dostęp który służy do podania infuzji chemioterapeutyków. W przypadku braku takiej możliwości, założony wcześniej dostęp należy przepłukać roztworem soli.

Przeciwskazania do stosowania rasburykazy

Przeciwwskazaniem do stosowania rasburykazy jest wystąpienie reakcji nadwrażliwości na tę substancję czynną. Innymi ograniczeniami w wykorzystaniu leku podczas chemioterapii są:

  • niedobór dehydrogenazy glukozo–6–fosforanowej;
  • niedokrwistość hemolityczna.

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania rasburykazy

W przypadku pojawienia się u pacjenta objawów methemoglobinemii lub hemolizy należy natychmiast przerwać terapię rasburykazą i rozpocząć odpowiednie leczenie.

Wskazane jest zachowanie szczególnej ostrożności podczas leczenia pacjentów z alergiami atopowymi.

Podczas terapii rasburykazą należy zachować szczególną ostrożność ze względu na ryzyko rozpadu guza. Rozpad guza może wywołać wzrost stężenia fosforanów lub potasu i zmniejszenie stężenia wapnia w osoczu. Ze względu na nieskuteczność rasburykazy w terapii wymienionych zaburzeń elektrolitowych zalecana jest uważna obserwacja pacjentów podczas leczenia.

Skuteczność leku w terapii podwyższonego stężenia kwasu moczowego wywołanego przez zaburzenia mieloproliferacyjne nie została potwierdzona.

Z powodu pojawienia się przeciwciał skierowanych przeciwko cząsteczce leku, długotrwała i wielokrotna terapia rasburykazą nie jest rekomendowana.

Peptydowa struktura substancji czynnej może być przyczyną występowania reakcji nadwrażliwości (w tym wstrząsu anafilaktycznego) u niektórych pacjentów. Podczas pojawienia się objawów reakcji anafilaktycznej leczenie rasburykazą należy niezwłocznie przerwać.

Wpływ rasburykazy na prowadzenie pojazdów

Brak badań potwierdzających lub wykluczających wpływ substancji czynnej na prowadzenie pojazdów lub obsługę maszyn. 

Wpływ rasburykazy na ciążę

Brak badań potwierdzających bezpieczeństwo substancji czynnej u kobiet w ciąży. Ze względu na występowanie endogennej oksydazy moczanowej w organizmie badanych zwierząt nie istnieje możliwość przeniesienia wyników badań na organizm człowieka. 

Stosowanie rasburykazy podczas ciąży jest możliwe jedynie po rozważeniu stosunku korzyści odniesionej z terapii przez matkę i ryzyka pojawienia się działań niepożądanych u dziecka. 

Wpływ rasburykazy na laktację

Stosowanie substancji czynnej w okresie karmienia piersią jest dopuszczalne po wcześniejszej analizie korzyści wynikających z karmienia dla dziecka oraz ryzyka pojawienia się u niego działań niepożądanych. 

Ze względu na peptydową strukturę leku jego transfer do pokarmu jest mało prawdopodobny. 

Inne możliwe skutki uboczne

Podczas terapii rasburykazą istnieje ryzyko pojawienia się zaburzeń o różnej częstotliwości występowania. Należy do nich:

  • bardzo często – ból głowy, biegunka, nudności, wymioty, gorączka;
  • często – reakcje alergiczne  (w tym wysypka i pokrzywka); 
  • niezbyt często – skurcz oskrzeli, nadmierny spadek ciśnienia tętniczego, drgawki, poważne reakcje nadwrażliwości, niedokrwistość hemolityczna, methemoglobinemia;
  • rzadko – stan zapalny błony śluzowej nosa, reakcja anafilaktyczna;
  • zaburzenia o nieznanej częstotliwości występowania – skurcze mięśniowe, wstrząs anafilaktyczny. 

Objawy przedawkowania rasburykazy

Przyjęcie zbyt dużej dawki rasburykazy może spowodować spadek stężenia kwasu moczowego w osoczu do minimalnych wartości oraz wzrost stężenia nadtlenku wodoru.

Mechanizm działania rasburykazy

Działanie substancji czynnej polega na katalizowaniu procesu oksydacji kwasu moczowego do alantoiny. Podczas chemioterapii – w wyniku rozpadu dużej ilości komórek nowotworowych – może dojść do zwiększenia poziomu kwasu moczowego w osoczu. Nadmierne stężenie kwasu moczowego w osoczu może spowodować wytrącenie się jego kryształów w kanalikach nerkowych, co prowadzi do ciężkiego uszkodzenia nerek. 
Przekształcenie kwasu moczowego w rozpuszczalną w wodzie alantoinę zmniejsza ryzyko uszkodzenia nerek podczas leczenia nowotworu.

Wchłanianie rasburykazy

Stan stacjonarny w osoczu, po podaniu dożylnym występuje drugiego lub trzeciego dnia od rozpoczęcia leczenia. 

Metabolizm rasburykazy

Substancja czynna jest białkiem, które ulega rozkładowi na mniejsze peptydy, a następnie aminokwasy.

Wydalanie rasburykazy

Substancja lecznicza w niewielkim stopniu wydalana jest przez nerki.

Porozmawiaj z farmaceutą
Infolinia: 800 110 110

Zadzwoń do nas jeśli potrzebujesz porady farmaceuty.
Jesteśmy dla Ciebie czynni całą dobę, 7 dni w tygodniu, bezpłatnie.

Pobierz aplikację mobilną Pobierz aplikację mobilną Doz.pl

Ikona przypomnienie o zażyciu leku.
Zdarza Ci się ominąć dawkę leku?

Zainstaluj aplikację. Stwórz apteczkę. Przypomnimy Ci kiedy wziąć lek.

Dostępna w Aplikacja google play Aplikacja appstore
Dlaczego DOZ.pl
Niższe koszta leczenia

Darmowa dostawa do Apteki
Bezpłatna Infolinia dla Pacjentów.

ikona niższe koszty leczenia
Bezpieczeństwo

Weryfikacja interakcji leków.
Encyklopedia leków i ziół

Ikona encklopedia leków i ziół
Wsparcie w leczeniu

Porady na czacie z Farmaceutą.
E-wizyta z lekarzem specjalistą.

Ikona porady na czacie z farmaceutą
Newsletter

Bądź na bieżąco z DOZ.pl

Ważne: Użytkowanie Witryny oznacza zgodę na wykorzystywanie plików cookie. Szczegółowe informacje w Regulaminie.

Zamnij