Cefaleksyna, Cephalexin - Zastosowanie, działanie, opis

Podstawowe informacje o cefaleksynie

Rok wprowadzenia na rynek
1971
Substancje aktywne
cefaleksyna
Działanie cefaleksyny
przeciwbakteryjne
Postacie cefaleksyny
granulat do przygotowania zawiesiny doustnej, kapsułki
Układy narządowe
układ kostny, układ moczowy, układ nerwowy i narządy zmysłów, układ oddechowy, układ połączeń kości (stawy i jego elementy)
Specjalności medyczne
Choroby płuc, Choroby wewnętrzne, Ortopedia i traumatologia narządu ruchu, Pulmonologia, Urologia
Rys historyczny cefaleksyny

Cefaleksyna w lecznictwie została zatwierdzona przez Agencję żywności i leków 4 stycznia 1971 roku.

Wzór sumaryczny cefaleksyny

C16H17N3O4S

Spis treści

Wskazania do stosowania cefaleksyny

Cefaleksyna jest wskazana w leczeniu niektórych zakażeń wywoływanych przez wrażliwe bakterie. Zakażenia te obejmują zakażenia dróg oddechowych, zapalenie ucha środkowego, zakażenia skóry i struktury skóry, zakażenia kości oraz zakażenia dróg moczowo-płciowych.

Dawkowanie cefaleksyny

Cefaleksyna jest przeznaczona do stosowania doustnego. Lek występuje w postaci kapsułek doustnych lub w postaci granulatu do sporządzania zawiesiny doustnej. W przypadku osób dorosłych zwykle stosuje się 1-4 gramów dobowo. Dawkę dostosowuje się indywidualnie biorąc pod uwagę stopień nasilenia objawów. W wyjątkowych, ciężkich przypadkach konieczne jest zastosowanie dawki większej niż 4 gramy na dobę. W takiej sytuacji należy rozważyć podanie pozajelitowe. W przypadku dzieci zwykle stosuje się 25-50mg/kg masy ciała, natomiast niemowlętom lek można podawać tylko i wyłącznie w sytuacjach gdy jest to bezwzględnie konieczne i pod ścisłą opieką lekarza.

Przeciwskazania do stosowania cefaleksyny

Lek jest przeciwwskazany w przypadku nadwrażliwości na inne leki z grupy cefalosporyn.

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania cefaleksyny

Cefaleksynę należy podawać ostrożnie pacjentom, u których wykazała nadwrażliwość na inne leki. Cefalosporyny należy podawać ostrożnie pacjentom wrażliwym na penicyliny, ponieważ istnieją dowody na częściową alergię krzyżową między penicylinami i cefalosporynami. Pacjenci mieli ciężkie reakcje (w tym anafilaksję) na oba leki.

Rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego opisywano w przypadku praktycznie wszystkich antybiotyków o szerokim spektrum działania, w tym makrolidów, półsyntetycznych penicylin i cefalosporyn. Dlatego ważne jest, aby rozważyć jego rozpoznanie u pacjentów, u których wystąpiła biegunka w związku ze stosowaniem antybiotyków. Takie zapalenie okrężnicy może mieć nasilenie od łagodnego do zagrażającego życiu. Łagodne przypadki rzekomobłoniastego zapalenia jelita grubego zwykle ustępują po odstawieniu leku. W przypadkach od umiarkowanych do ciężkich należy podjąć odpowiednie środki.

W przypadku wystąpienia u pacjenta reakcji alergicznej należy przerwać podawanie cefaleksyny i rozpocząć leczenie odpowiednimi lekami.

Długotrwałe stosowanie cefaleksyny może spowodować nadmierny wzrost niewrażliwych drobnoustrojów. Niezbędna jest uważna obserwacja pacjenta. W przypadku nadkażenia podczas leczenia należy podjąć odpowiednie środki.

Cefaleksynę należy podawać ostrożnie u pacjentów ze znacznymi zaburzeniami czynności nerek, ponieważ jest on wydalany głównie przez nerki. Należy przeprowadzić dokładne badania kliniczne i laboratoryjne, ponieważ bezpieczna dawka może być niższa niż zwykle zalecana.

Podczas leczenia cefalosporynami zgłaszano pozytywne wyniki bezpośrednich testów Coombsa.

Fałszywie dodatni wynik na obecność glukozy w moczu może wystąpić w przypadku roztworów Benedicta lub Fehlinga lub tabletek testowych z siarczanem miedzi. Można bezpiecznie stosować testy oparte na reakcjach utleniania glukozy.

Ostra uogólniona osutka krostkowa (AGEP) była opisywana w związku z leczeniem cefaleksyną. W momencie przepisywania pacjentom należy poinformować o oznakach i objawach oraz ściśle monitorować pod kątem reakcji skórnych. Jeśli pojawią się oznaki i objawy sugerujące takie reakcje, cefaleksynę należy natychmiast odstawić i rozważyć alternatywne leczenie. Większość z tych reakcji wystąpiła najprawdopodobniej w pierwszym tygodniu leczenia.

Interakcje cefaleksyny z innymi substancjami czynnymi

Stosowanie obu leków jednocześnie może spowodować osłabienie antykoncepcyjnego działania etynyloestradiolu.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Etynyloestradiol (Ethinylestradiol) estrogeny naturalne i syntetyczne
Stosowanie obu leków jednocześnie zwiększa ryzyko upośledzenia funkcji nerek.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Furosemid (Furosemide) leki moczopędne, diuretyk - pętlowe
Torasemid (Torasemide) leki moczopędne, diuretyk - pętlowe
Doustne stosowanie obu leków jednocześnie może zmniejszać skuteczność działania metotreksatu.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Metotreksat (Methotrexate) antymetaboilty kwasu foliowego (inhibitory reduktazy kwasu dihydrofoliowego)
Łączne stosowanie obu leków może osłabiać odporność organizmu, zwiększając podatność na wszelkiego rodzaju zakażenia.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Betametazon (Betamethasone) glikokortykosteroidy
Stosowanie obu leków jednocześnie nasila działanie metforminy, zwiększając tym samym ryzyko wystąpienia zbyt niskiego stężenia glukozy we krwi.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Metformina (Metformin) doustne leki przeciwcukrzycowe - biguanidy

Interakcje cefaleksyny z pożywieniem

Lek można stosować niezależnie od posiłku.

Wpływ cefaleksyny na prowadzenie pojazdów

Dotychczas nie wykazano wpływu cefaleksyny na prowadzenie pojazdów mechanicznych i maszyn potencjalnie niebezpiecznych. Niemniej jednak należy wziąć pod uwagę ryzyko pojawienia się zawrotów głowy lub dezorientacji podczas wykonywania powyższych czynności.

Inne rodzaje interakcji

Wpływ na wyniki badań laboratoryjnych. Może pojawić się: wydłużony czas protrombinowy, podwyższony poziom azotu mocznikowego we krwi (BUN), podwyższony poziom kreatyniny, podwyższona aktywność fosfatazy alkalicznej, podwyższony poziom bilirubiny, podwyższony poziom dehydrogenazy mleczanowej (LDH), leukopenia i agranulocytoza.

Wpływ cefaleksyny na ciążę

Ze względu na brak przeprowadzonych badań u kobiet w ciąży należy zachować szczególną ostrożność. Badania na zwierzętach nie wykazały działania teratogennego.

Wpływ cefaleksyny na laktację

Cefaleksyna przenika do mleka matki, dlatego też należy zachować szczególną ostrożność w przypadku kobiet karmiących.

Skutki uboczne

biegunka
nudności
pokrzywka
wysypka
zwiększenie aktywności AspAT i AlAT
świąd
eozynofilia
ból głowy
bóle brzucha
niestrawność
obrzęk naczynioruchowy
reakcje anafilaktyczne
rumień wielopostaciowy
trombocytopenia
wymioty
zawroty głowy
zespół Stevensa-Johnsona
zmęczenie
niedokrwistość hemolityczna
neutropenia
śródmiąższowe zapalenie nerek
rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego
zapalenie pochwy
żółtaczka zastoinowa
zapalenie wątroby
świąd narządów płciowych
toksyczna rozpływowa martwica naskórka
bóle mięśniowe
dezorientacja
omamy
pobudzenie
gorączka
dodatni odczyn Coombs'a
kandydoza pochwy

Działania niepożądane zostały podzielone ze względu na częstotliwość występowania u pacjentów. (Klasyfikacja MdDRA)

Bardzo często
(≥1/10)
Często
(≥1/100 do <1/10)
Niezbyt często
(≥1/1000 do <1/100)
Rzadko
(≥1/10 000 do < 1/1000)
Bardzo rzadko
(<1/10 000)
Częstość nieznana
Nie można ocenić na podstawie dostępnych danych

Objawy przedawkowania cefaleksyny

Głównymi objawami przedawkowania leku są nudności, wymioty, dolegliwości w nadbrzuszu, biegunka, krwiomocz. W przypadku dzieci zaobserwowano krwiomocz bez zaburzenia czynności nerek.

Mechanizm działania cefaleksyny

Mechanizm działania leku polega na zahamowaniu biosyntezy ściany komórkowej poprzez hamowanie enzymu odpowiedzialnego za tworzenie wiązań poprzecznych między łańcuchami peptydoglikanu, co zapobiega wzrostowi bakterii.

Wchłanianie cefaleksyny

Lek jest dobrze wchłaniany z górnego odcinka przewodu pokarmowego wykazuje prawie 100% biodostępności po podaniu doustnym. Cefaleksyna nie jest wchłaniana w żołądku, ale wchłania się w jelicie górnym. Pacjenci przyjmujący 250 mg cefaleksyny osiągają maksymalne stężenie w osoczu 7,7 mcg / ml, a pacjenci przyjmujący 500 mg osiągają 12,3 mcg / ml.

Metabolizm cefaleksyny

Cefaleksyna nie podlega metabolizmowi w organizmie.

Wydalanie cefaleksyny

Cefaleksyna jest wydalana w ponad 90% z moczem po 6 godzinach na skutek przesączania kłębuszkowego i wydzielania kanalikowego. Lek pozostaje w moczu w postaci niezmienionej.

Porozmawiaj z farmaceutą
Infolinia: 800 110 110

Zadzwoń do nas jeśli potrzebujesz porady farmaceuty.
Jesteśmy dla Ciebie czynni całą dobę, 7 dni w tygodniu, bezpłatnie.

Pobierz aplikację mobilną Pobierz aplikację mobilną Doz.pl

Ikona przypomnienie o zażyciu leku.
Zdarza Ci się ominąć dawkę leku?

Zainstaluj aplikację. Stwórz apteczkę. Przypomnimy Ci kiedy wziąć lek.

Dostępna w Aplikacja google play Aplikacja appstore
Dlaczego DOZ.pl
Niższe koszta leczenia

Darmowa dostawa do Apteki
Bezpłatna Infolinia dla Pacjentów.

ikona niższe koszty leczenia
Bezpieczeństwo

Weryfikacja interakcji leków.
Encyklopedia leków i ziół

Ikona encklopedia leków i ziół
Wsparcie w leczeniu

Porady na czacie z Farmaceutą.
E-wizyta z lekarzem specjalistą.

Ikona porady na czacie z farmaceutą
Newsletter

Bądź na bieżąco z DOZ.pl

Ważne: Użytkowanie Witryny oznacza zgodę na wykorzystywanie plików cookie. Szczegółowe informacje w Regulaminie.

Zamnij