Cefiksym, Cefiximum - Zastosowanie, działanie, opis

Podstawowe informacje o cefiksymie

Substancje aktywne
cefiksym
Działanie cefiksymu
przeciwbakteryjne
Postacie cefiksymu
tabletki powlekane
Układy narządowe
układ moczowy, układ oddechowy, układ płciowy męski, układ płciowy żeński
Specjalności medyczne
Choroby płuc, Dermatologia i wenerologia, Ginekologia i położnictwo, Medycyna rodzinna, Nefrologia, Otolaryngologia, Pediatria, Pulmonologia, Urologia
Wzór sumaryczny cefiksymu

C16H15N5O7S2

Spis treści

Wybrane produkty lecznicze dopuszczone do obrotu w RP zawierające cefiksym

Wskazania do stosowania cefiksymu

Cefiksym wskazany jest w leczeniu niepowikłanych zakażeń dróg moczowych wywołane przez E. coli i Proteus mirabilis, w zapaleniu ucha środkowego wywołane przez Haemophilus influenze, Moraxella catarrhalis i S. pyogenes, w ostrym zapaleniu oskrzeli i ostrym zaostrzeniu przewlekłego zapalenia oskrzeli wywołanego przez Streptococcus pneumoniae i Haemophilus influenzae oraz niepowikłanej rzeżączce (szyjki macicy, cewki moczowej, odbytu) wywołanej przez Neisseria gonorrhoeae (szczepy nie wytwarzające penicylinazy). Rekomenduje się zastosowanie cefiksymu również w bakteryjnym zapaleniu zatok oraz ucha środkowego, w boreliozie, zakażeniu pałeczką Salmonelli, Shigeli, w streptokokowym zapaleniu gardła oraz migdałków.

Dawkowanie cefiksymu

Dawka stosowana w leczeniu zależna jest od jednostki chorobowej, wieku, masy ciała, chorób towarzyszących (zaburzona praca nerek, niewydolność wątroby).

Rekomendowana dawka dobowa u osób dorosłych wynosi 200-400 mg.

W przypadku chorych w wieku podeszłym, jeżeli występuje trudność w połykaniu, można zastosować cefiksym w postaci proszku do sporządzania zawiesiny. W tej grupie terapeutycznej, jeżeli nie występują zaburzenia w pracy nerek, nie ma konieczności modyfikowania dawki leku.

U dzieci poniżej 12 roku życia zalecana dawka wynosi 3-8 mg/kg masy ciała na dobę. 

U pacjentów z zaburzeniami pracy nerek, u których klirens kreatyniny spada poniżej 20 ml/min/1,73 m2 należy zastosować 200 mg cefiksymu na dobę.

Nie należy podawać cefiksymu noworodkom, dzieciom urodzonym przedwcześnie oraz niemowlętom poniżej 6 miesiąca życia.

W większości schorzeń lek podawany jest przez 7-10 dni. W terapii niepowikłanych zakażeń dróg moczowych u kobiet starcza kuracja 1-3 dniowa, natomiast w niepowikłanej rzeżączce wystarczy podać jednorazowo 400 mg cefiksymu.

Przeciwskazania do stosowania cefiksymu

Przeciwskazaniem do zażywania cefiksymu jest stwierdzona nadwrażliwość na substancję czynną lub na antybiotyki z grupy cefalosporyn.

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania cefiksymu

U chorych poniżej 12 roku życia rekomenduje się podawanie cefiksymu w postaci proszku do sporządzania zawiesiny.

Podczas terapii cefiksymem należy rozważyć możliwość alergii krzyżowej z innymi lekami  β-laktamowymi. Szczególną ostrożność należy zachować podając cefiksym chorym posiadającym dodatni wywiad w kierunku zaistnienia reakcji nadwrażliwości na penicyliny lub astmę oskrzelową. Jeżeli podczas terapii cefiksymem dojdzie do reakcji anafilaktycznej, należy bezzwłocznie przerwać terapię tym lekiem i wdrożyć leczenie ratunkowe.

Cefalosporyny mogą powodować niedokrwistość hemolityczną. Odnotowano kilka przypadków, które zakończyły się śmiercią oraz takie, u których doszło do wznowienia stanu z nieprawidłowo ilością krwinek czerwonych po ponownym podaniu antybiotyku cefalosporynowego.

Należy zwrócić uwagę, że podawanie antybiotyków cefalosporynowych (w tym cefiksymu) może wywołać ostrą niewydolność nerek, w tym śródmiąższowo-kanalikowe zapalenie nerek. Jeżeli taki stan zaistnieje u chorego poddanego kuracji cefiksymem należy zarządzić  terminację takiej terapii. W związku z tym cefalosporyny III generacji należy podawać bardzo ostrożnie u osób z nieprawidłową czynnością narządów wydalniczych.

U pacjentów, u których występują ostre zaburzenia żołądkowo-jelitowe przebiegające z gwałtownym wyrzutem treści pokarmowej z żołądka na zewnątrz oraz licznymi wodnistymi, luźnymi stolcami w ciągu dnia podawanie cefiksymu jest bezcelowe, gdyż nie zdąży się on w odpowiedniej ilości wchłonąć z przewodu pokarmowego.

Należy zwrócić uwagę na nadkażenia, które mogą pojawić się u chorych poddanych długotrwałej terapii cefalosporynami, spowodowane przez niewrażliwe na cefiksym bakterie lub drożdżaki.

Należy ze szczególną uwagą przyjrzeć się pacjentom, u których po leczeniu cefiksymem pojawi się ostra lub uporczywa biegunka. Mogą to być symptomy rzekomobłoniastego zapalenia okrężnicy, które wymaga zakończenia podawania leku i wdrożenia stosowanej terapii.

W przypadku nieznacznego odsetka chorych poddanych leczeniu cefiksymem zaobserwowano reakcje uboczne w postaci reakcji skórnych. Manifestują się one takimi symptomami jak: toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka, zespół Stevensa-Johnsona i wysypka polekowa z eozynofilią i objawami układowymi. Wystąpienie takich objawów jest wskazaniem do terminacji leczenia cefalosporynami.

Interakcje cefiksymu z innymi substancjami czynnymi

Równoczesne zażywanie obu leków może spowodować spotęgowane działanie oraz podwyższone ryzyko wystąpienia skutków niepożądanych.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Entekawir (Entecavir) inne substancje przeciwwirusowe działające bezpośrednio na wirusy
Zażywanie obu leków równocześnie osłabić antykoncepcyjnego działania etynyloestradiolu.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Etynyloestradiol (Ethinylestradiol) estrogeny naturalne i syntetyczne
Stosowanie w jednym terminie wymienionych leków i cefiksymu nasila działanie przeciwzakrzepowe, co wiąże się z większym ryzykiem krwawień i krwotoków.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Acenokumarol (Acenocoumarol) leki przeciwzakrzepowe - antagoniści witaminy K
Warfaryna (Warfarin) leki przeciwzakrzepowe - antagoniści witaminy K
Zastosowanie wymienionych leków równolegle z cefiksymem może spotęgować ryzyko wystąpienia zaburzeń w pracy nerek.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Amikacyna (Amikacin) aminoglikozydy
Furosemid (Furosemide) leki moczopędne, diuretyk - pętlowe
Gentamycyna (Gentamicin) aminoglikozydy
Kolistyna (kolistymetat sodowy) (Colistin) antybiotyki polipeptydowe
Streptomycyna (Streptomycin) aminoglikozydy
Tobramycyna (Tobramycin) aminoglikozydy
Torasemid (Torasemide) leki moczopędne, diuretyk - pętlowe
Zastosowanie tych leków w równoległej terapii może spowodować wystąpienie drgawek.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Bencyklan (Bencyclane) leki blokujące kanały wapniowe - działające na naczynia krwionośne

Wpływ cefiksymu na prowadzenie pojazdów

Cefiksym nie oddziałuje w sposób negatywny na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

Inne rodzaje interakcji

W trakcie zażywania cefiksymu może wystąpić nieprawdziwie dodatni wynik badania wykrywającego glukozę w moczu w przypadku, gdy używa się roztworów Benedicta lub Fehlinga lub test tabletkowy z siarczanem miedzi. W takim przypadku oznaczenie cukru w moczu należy wykonać z użyciem testów enzymatycznych z oksydazą glukozową.

Podczas kuracji cefiksymem może pojawić się fałszywie dodatni wynik bezpośredniego odczynu Coombsa.

Terapia cefiksymem może dać fałszywie dodatni wynik oznaczenia ciał ketonowych w moczu, jeżeli użyje się testów zawierających nitroprusydek. W takim przypadku należy zastosować testy z cyjanonitrozylożelazianem.

Wpływ cefiksymu na ciążę

Nie istnieją potwierdzone wyniki badań dotyczących zażywania cefiksymu u kobiet w ciąży. Badania na zwierzętach nie wykazały toksycznego wpływu na płód. Przed zastosowaniem cefiksymu w pierwszym trymestrze ciąży, należy dokładnie rozważyć bilans korzyści i ryzyka. Wprowadzić cefiksym do leczenia można tylko wtedy, gdy jest to niezbędne. Cefiksym przenika przez łożysko. Jego stężenie we krwi pobranej z pępowiny osiąga do 1/6-1/2 stężenia oznaczonego w surowicy matki.

Wpływ cefiksymu na laktację

Nie istnieją potwierdzone dane na temat przenikania cefiksymu do pokarmu naturalnego. Dlatego cefiksymu nie należy stosować w okresie laktacji lub rekomenduje się przerwanie karmienia w trakcie kuracji tym antybiotykiem.

Wpływ cefiksymu na płodność

Badania przedkliniczne przeprowadzone na szczurach, myszach i królikach nie potwierdziły uszkadzającego płód działania cefiksymu. Antybiotyk ten nie wpływa na płodność szczurów ani na ich rozwój zarówno w łonie matki jak i zaraz po urodzeniu.

Skutki uboczne

biegunka
ból głowy
nudności
wymioty
wysypka
ból brzucha
zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych
eozynofilia
nadwrażliwość
obrzęk naczynioruchowy
świąd
zawroty głowy
zwiększenie stężenia mocznika we krwi
jadłowstręt
zapalenie błony śluzowej jamy ustnej
wzdęcie brzucha
agranulocytoza
leukopenia
trombocytopenia
zwiększenie stężenia kreatyniny we krwi
pancytopenia
niedokrwistość hemolityczna
wstrząs anafilaktyczny
żółtaczka cholestatyczna
śródmiąższowe zapalenie nerek
choroba posurowicza
zapalenie jelita grubego i uchyłków
nadaktywność psychoruchowa
toksyczna nekroliza naskórka
trombocytoza
neutropenia

Działania niepożądane zostały podzielone ze względu na częstotliwość występowania u pacjentów. (Klasyfikacja MdDRA)

Bardzo często
(≥1/10)
Często
(≥1/100 do <1/10)
Niezbyt często
(≥1/1000 do <1/100)
Rzadko
(≥1/10 000 do < 1/1000)
Bardzo rzadko
(<1/10 000)
Częstość nieznana
Nie można ocenić na podstawie dostępnych danych

Objawy przedawkowania cefiksymu

Objawy przedawkowania obejmują: krew w moczu, biegunkę, nudności, wymioty oraz ból w nadbrzuszu.

Mechanizm działania cefiksymu

Mechanizm działanie cefiksymu polega na łączeniu się ze specyficznymi białkami wiążącymi penicyliny (PBP) znajdującymi się wewnątrz ściany komórkowej bakterii, powodując zahamowanie ostatniego, trzeciego etapu syntezy ściany komórkowej bakterii. W lizie komórkowej uczestniczą następnie enzymy autolityczne ściany komórkowej bakterii, takie jak autolizyny. Jest wysoce prawdopodobne, że cefiksym oddziaływuje z inhibitorem autolizyny.

Wchłanianie cefiksymu

Po podaniu doustnym cefiksym wchłania się w 40-50%, niezależnie od tego, czy podawany jest z pokarmem czy bez niego. Jednakże czas do maksymalnego wchłonięcia wydłuż się o ok. 0,8h gdy lek podany jest wraz z posiłkiem.

Dystrybucja cefiksymu

Około 65% cefiksymu w surowicy krwi wiąże się z białkami. Okres półtrwania w fazie eliminacji cefiksymu wynosi 2-4 godzin.

Metabolizm cefiksymu

Lek ulega metabolizmowi wątrobowemu.

Wydalanie cefiksymu

Około 50% wchłoniętej dawki jest wydalane w postaci niezmienionej z moczem w ciągu 24 h. Okres półtrwania leku wynosi 3-4 godziny, może trwać do 9 godzin. W ciężkich zaburzeniach czynności nerek (klirens kreatyniny 5-20 ml/min) okres półtrwania wydłużał się średnio do ok. 11,5 h.

Porozmawiaj z farmaceutą
Infolinia: 800 110 110

Zadzwoń do nas jeśli potrzebujesz porady farmaceuty.
Jesteśmy dla Ciebie czynni całą dobę, 7 dni w tygodniu, bezpłatnie.

Pobierz aplikację mobilną Pobierz aplikację mobilną Doz.pl

Ikona przypomnienie o zażyciu leku.
Zdarza Ci się ominąć dawkę leku?

Zainstaluj aplikację. Stwórz apteczkę. Przypomnimy Ci kiedy wziąć lek.

Dostępna w Aplikacja google play Aplikacja appstore
Dlaczego DOZ.pl
Niższe koszta leczenia

Darmowa dostawa do Apteki
Bezpłatna Infolinia dla Pacjentów.

ikona niższe koszty leczenia
Bezpieczeństwo

Weryfikacja interakcji leków.
Encyklopedia leków i ziół

Ikona encklopedia leków i ziół
Wsparcie w leczeniu

Porady na czacie z Farmaceutą.
E-wizyta z lekarzem specjalistą.

Ikona porady na czacie z farmaceutą
Newsletter

Bądź na bieżąco z DOZ.pl

Ważne: Użytkowanie Witryny oznacza zgodę na wykorzystywanie plików cookie. Szczegółowe informacje w Regulaminie.

Zamnij