Deksibuprofen, Dexibuprofenum - Zastosowanie, działanie, opis

Podstawowe informacje o deksibuprofenie

Rok wprowadzenia na rynek
2009
Substancje aktywne
deksibuprofen
Działanie deksibuprofenu
przeciwbólowe (bez opioidów), przeciwgorączkowe, przeciwzapalne
Postacie deksibuprofenu
tabletki powlekane
Układy narządowe
układ kostny, układ mięśniowy, układ nerwowy i narządy zmysłów, układ płciowy żeński, układ połączeń kości (stawy i jego elementy)
Specjalności medyczne
Ginekologia i położnictwo, Medycyna rodzinna, Reumatologia
Wzór sumaryczny deksibuprofenu

C13H18O2

Spis treści

Wybrane produkty lecznicze dopuszczone do obrotu w RP zawierające deksibuprofen

Wskazania do stosowania deksibuprofenu

Deksibuprofen jest wskazany w leczeniu ostrego bólu menstruacyjnego oraz innych rodzajów bólu - od łagodnego do umiarkowanego - takich jak: bóle mięśniowe, bóle szkieletowe, ból zęba.

Dawkowanie deksibuprofenu

W leczeniu bólu od łagodnego do umiarkowanego podaje się początkowo dawkę 200 mg, którą zazwyczaj zwiększa się do 600 mg w ciągu doby, przy czym u chorych z ostrym bólem można zastosować maksymalnie 400 mg jednorazowo i 1200 mg deksibuprofenu dobowo. W leczeniu bólu menstruacyjnego podaje się 600-900 mg w ciągu doby. U osób w podeszłym wieku, z niewydolnością nerek lub wątroby, powinno stosować się jak najmniejsze skuteczne dawki leku.

Przeciwskazania do stosowania deksibuprofenu

Deksibuprofen przeciwwskazany jest przy nadwrażliwości na ten oraz inne leki z grupy niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ), przy pokrzywce i obrzęku naczynioruchowym spowodowanym NLPZ, aspiryną i podobnymi, przy perforacjach lub krwawieniach z przewodu pokarmowego związanych z wcześniejszym stosowaniem NLPZ oraz jeśli występują napady astmatyczne, skurcz oskrzeli, polipy nosa bądź ostre zapalenie śluzówki nosa. Pozostałe przeciwwskazania obejmują: czynną lub nawracająca chorobę wrzodową żołądka lub dwunastnicy, krwawienia z przewodu pokarmowego (minimum dwa wyraźne epizody owrzodzenia lub krwawienia), krwawienia z naczyń mózgowych lub inne czynne krwawienia, czynną chorobę Leśniowskiego-Crohna, czynną postać wrzodziejącego zapalenia jelita grubego, a takżę ciężką niewydolność serca (klasa IV wg NYHA), ciężkie zaburzenia funkcji nerek (GFR <30 ml/min) lub wątroby oraz ciążę od 6 do 9 miesiąca.

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania deksibuprofenu

Deksibuprofenu, podobnie jak innych leków z grupy NLPZ, nie należy stosować jednocześnie z innymi lekami z tej grupy, zwłaszcza z selektywnymi inhibitorami COX-2 (celekoksyb, etorykoksyb). Leki z grupy NLPZ mogą dawać działania niepożądane ze strony układu pokarmowego, zwłaszcza u osób w podeszłym wieku, gdyż zwiększają ryzyko krwawień z przewodu pokarmowego oraz perforacji grożących zgonem. Podczas stosowania każdego leku z grupy NLPZ opisywano potencjalnie śmiertelne krwawienia z przewodu pokarmowego oraz owrzodzenia i perforacje (z objawami ostrzegawczymi lub bez), z poważnymi zdarzeniami w obrębie układu pokarmowego w wywiadzie lub bez. Ryzyko wymienionych incydentów wzrasta wraz z dawką NLPZ u osób ze stwierdzoną w wywiadzie chorobą wrzodową (szczególnie z powikłaniami w postaci krwawień lub perforacji, chorobą alkoholową oraz podeszłym wieku)  - w tych grupach pacjentów leczenie rozpoczyna się od możliwie najmniejszej dawki. U tych pacjentów oraz u chorych przyjmujących jednocześnie małe dawki kwasu acetylosalicylowego lub innych leków zwiększających ryzyko działań niepożądanych w obrębie układu pokarmowego, należy rozważyć wprowadzenie leku osłonowego (np. mizoprostolu lub inhibitora pompy protonowej). Pacjenci, u których w przeszłości występowało działanie toksyczne na układ pokarmowy, zwłaszcza osoby w wieku podeszłym, powinni zgłaszać lekarzowi wszelkie niepokojące objawy, złaszcza krwawienia, szczególnie te w początkowej fazie leczenia. Zaleca się zachowanie ostrożności u pacjentów jednocześnie przyjmujących leki mogące zwiększać ryzyko owrzodzeń przewodu pokarmowego lub krwawień (np. kortykosteroidy, leki przeciwzakrzepowe, przeciwpłytkowe, selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny). W przypadku wystąpienia krwawienia z przewodu pokarmowego lub owrzodzenia podczas stosowania deksibuprofenu, należy przerwać stosowanie. Deksibuprofen oraz inne NLPZ należy stosować ostrożne, jeśli w wywiadzie stwierdzono zaburzenia w obrębie przewodu pokarmowego (m.in.: wrzodziejące zapalenie okrężnicy, chorobę Leśniowskiego-Crohna) ze względu na ryzyko zaostrzenia choroby. Podczas stosowania deksibuprofenu mogą wystąpić reakcje nadwrażliwości, reakcje alergiczne, w tym anafilaktyczne bądź anafilaktoidalne, nawet, jeśli lek jest stosowany po raz pierwszy. Szczególną ostrożność powinno się zachować w przypadku pacjentów z czynną lub stwierdzoną w wywiadzie astmą oskrzelową (deksibuprofen oraz inne NLPZ mogą powodować skurcz oskrzeli). Szczególną kontrolą należy objąć pacjentów z nadciśnieniem tętniczym, zastoinową niewydolnością serca (od łagodnej do umiarkowanej), z zatrzymaniem płynów i z obrzękami. Na podstawie badań klinicznych stwiedzono, iż zażywanie  ibuprofenu, zwłaszcza w dużej dawce (2400 mg na dobę), może w niewielkim stopniu zwiększać ryzyko wystąpienia tętniczych incydentów zatorowo-zakrzepowych (takich jak zawał mięśnia sercowego czy udar). Badania epidemiologiczne nie dowodzą, iż przyjmowanie ibuprofenu w małych dawkach (do 1200 mg na dobę) zwiększa ryzyko tętniczych incydentów zatorowo-zakrzepowych. Przyjmuje się, że ryzyko dla dużej dawki deksibuprofenu (1200 mg na dobę) jest podobne do ryzyka dla dużej dawki ibuprofenu (2400 mg na dobę).

Zastosowanie deksibuprofenu, najlepiej w dawce nie większej niż 1200 mg na dobę, należy starannie rozważyć w grupach pacjentów: z niekontrolowanym nadciśnieniem tętniczym, zastoinową niewydolnością serca (II-III stopień wg NYHA), chorobą niedokrwienną serca, chorobą naczyń obwodowych bądź mózgowych. Długotrwałe leczenie należy rozważyć u chorych z występującymi czynnikami ryzyka incydentów sercowo-naczyniowych: nadciśnieniem tętniczym, hiperlipidemią, cukrzycą, palaczy tytoniu, zwłaszcza jeśli wymagane są dawki powyżej 1200 mg na dobę. Należy zachować ostrożność u pacjentów z chorobami wątroby i nerek, dawkę ograniczyć do minimum oraz kontrolować czynność nerek, ze względu na ryzyko zatrzymania płynów w organizmie, wystąpienia obrzęków oraz pogorszenia funkcji nerek. Stosowanie deksibuprofenu, podobnie jak innych NLPZ, może prowadzić do pojawienia się działań niepożądanych w obrębie nerek, prowadzących do zapalenia kłębuszków nerkowych, ostrego śródmiąższowego zapalenia nerek, zespołu nerczycowego czy ostrej niewydolności nerek. Może zwiększać się również stężenie azotu mocznikowego w osoczu oraz kreatyniny. Deksibuprofen może powodować również zwiększenie innych wskaźników laboratoryjnych, takich jak wskaźniki czynności wątroby (AspAT, AlAT) - w takim wypadku produkt leczniczy należy odstawić. Nadużywanie leków z grupy NLPZ oraz stosowanie kilku NLPZ naraz zwiększa ryzyko trwałych zmian w nerkach (tzw. nefropatia poanalgetyczna), które zwiększają ryzyko wystąpienia niewydolności nerek. Zażywanie leków z grupy NLPZ do których należy deksibuprofen bardzo rzadko może prowadzić do ciężkich reakcji skórnych, czasem śmiertelnych (złuszczające zapalenie skóry, zespół Stevensa-Johnsona, toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka). Największe ryzyko ich wystąpienia istnieje na początku terapii (zazwyczaj w pierwszym miesiącu). Po zastosowaniu ibuprofenu zgłaszano również przypadki ostrej uogólnionej osutki krostkowej, dlatego też po wystąpieniu pierwszych objawów wysypki na skórze, uszkodzeń błony śluzowej lub innych objawów nadwrażliwości, należy natychmiast zaprzestać stosowania produktu leczniczego. Deksibuprofen, podobnie jak inne NLPZ, może odwracalnie hamować agregację oraz czynność płytek krwi, prowadząc do wydłużenia czasu krwawienia. Należy zachować szczególną ostrożność u chorych ze skazą krwotoczną oraz innymi zaburzeniami krzepnięcia, a także podczas stosowania doustnych leków przeciwzakrzepowych. Z badań klinicznych wynika, iż hamowanie agregacji płytek przez małe dawki kwasu acetylosalicylowego przy jednoczesnym stosowaniu deksibuprofenu,  może być zmniejszone i może osłabiać ono mechanizm ochronnego działania na układ sercowo-naczyniowy (zaleca się szczególną ostrożność). Osoby poddawane długotrwałemu leczeniu deksibuprofenem wymagają nadzoru lekarskiego i kontrolowania parametrów nerek, wątroby, układu krwiotwórczego, morfologii krwi. Należy zachować dużą ostrożność u pacjentów z jednocześnie występującym układowym toczniem rumieniowatym oraz mieszaną chorobą tkanki łącznej, gdyż choroby te mogą sprzyjać występowaniu działań niepożądanych w obrębie nerek i OUN (m.in. aseptycznego zapalenia opon mózgowych), indukowanych przez niesteroidowe leki przeciwzapalne. Leki te, w tym deksibuprofen, mogą maskować objawy zakażeń. W wyjątkowych przypadkach, przyczyną ciężkich powikłań w postaci zakażeń skóry i tkanek miękkich może być ospa wietrzna - obecnie nie jest możliwe wykluczenie roli niesteroidowych leków przeciwzapalnych w nasileniu tych infekcji, dlatego też należy unikać stosowania deksibuprofenu w przebiegu ospy wietrznej. Długotrwałe zażywanie leków przeciwbólowych w dużych dawkach, niezgodnie ze wskazaniami, może powodować pojawienie się bólów głowy, których nie należy leczyć dużymi dawkami deksibprofenu. Istnieją dowody na to, że leki z grupy NLPZ, w tym deksibuprofen, mogą powodować zaburzenia płodności poprzez przez wpływ na owulację, jednak działanie to jest przemijające i ustępuje po zakończeniu stosowania leku. Ze względu na swoje działanie, deksibuprofen może maskować objawy zakażeń, a przez to opóźniać podjęcie stosownego leczenia i pogarszać skutki infekcji (zjawisko to zaobserwowano w przypadku pozaszpitalnych bakteryjnych zapaleń płuc oraz powikłań bakteryjnych po ospie wietrznej). Jeśli deksibuprofen stosowany jest z powodu gorączki lub bólu w przebiegu zakażenia, zaleca się kontrolowanie przebiegu infekcji (pacjent powinien konsultować się z lekarzem, jeśli objawy infekcji utrzymują się bądź nasilają).

Interakcje deksibuprofenu z innymi substancjami czynnymi

Deksibuprofen, podobnie jak inne niesteroidowe leki przeciwzapalne, może nasilać działanie leków przeciwzakrzepowych i zwiększać ryzyko krwawienia.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Abcyksymab (Abciximab) leki przeciwzakrzepowe - inhibitory agregacji płytek
Acenokumarol (Acenocoumarol) leki przeciwzakrzepowe - antagoniści witaminy K
Anagrelid (Anagrelide) inne leki przeciwnowotworowe
Apiksaban (Apixaban) leki przeciwzakrzepowe - inhibitory czynnika Xa
Dapoksetyna (Dapoxetine) SSRI - selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny
Edoksaban (Edoxaban) leki przeciwzakrzepowe - inhibitory czynnika Xa
Kangrelor (Cangrelor) leki przeciwzakrzepowe - inhibitory agregacji płytek
Klopidogrel (Clopidogrel) leki przeciwzakrzepowe - inhibitory agregacji płytek
Rywaroksaban (Rivaroxaban) leki przeciwzakrzepowe - inhibitory czynnika Xa
Tikagrelor (Ticagrelor) leki przeciwzakrzepowe - inhibitory agregacji płytek
Tiklopidyna (Ticlopidine) leki przeciwzakrzepowe - inhibitory agregacji płytek
Warfaryna (Warfarin) leki przeciwzakrzepowe - antagoniści witaminy K
Może dochodzić do zwiększenia stężenia metotreksatu w osoczu i nasilenia jego działania toksycznego.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Metotreksat (Methotrexate) antymetaboilty kwasu foliowego (inhibitory reduktazy kwasu dihydrofoliowego)
Deksibuprofen może osłabiać wydalanie litu z organizmu i zwiększać jego stężenie we krwi.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Węglan litu (Lithium carbonate) neuroleptyki atypowe
Jednoczesne przyjmowanie deksubuprofenu oraz innych niesterodiowych leków przeciwzpalnych zwiększa ryzyko owrzodzeń oraz krwawień w obrębie przewodu pokarmowego.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Aceklofenak (Aceclofenac) NLPZ hamujące silniej COX-2 niż COX-1
Acemetacyna (Acemetacin) NLPZ hamujące nieswoiście COX-1 i COX-2 oraz paracetamol
Celekoksyb (Celecoxibum) NLPZ hamujące wybiórczo COX-2 - koksyby
Deksketoprofen (Dexketoprofen) NLPZ hamujące nieswoiście COX-1 i COX-2 oraz paracetamol
Etorykoksyb (Etoricoxib) NLPZ hamujące wybiórczo COX-2 - koksyby
Fenylobutazon (Phenylbutazone) NLPZ hamujące nieswoiście COX-1 i COX-2 oraz paracetamol
Ibuprofen (Ibuprofen) NLPZ hamujące nieswoiście COX-1 i COX-2 oraz paracetamol
Indometacyna (Indomethacin) NLPZ hamujące nieswoiście COX-1 i COX-2 oraz paracetamol
Ketoprofen (Ketoprofen) NLPZ hamujące nieswoiście COX-1 i COX-2 oraz paracetamol
Ketorolak (Ketorolac) NLPZ hamujące nieswoiście COX-1 i COX-2 oraz paracetamol
Lornoksykam (Lornoxicam) NLPZ hamujące nieswoiście COX-1 i COX-2 oraz paracetamol
Nabumeton (Nabumetone) NLPZ hamujące silniej COX-2 niż COX-1
Naproksen (Naproxen) NLPZ hamujące nieswoiście COX-1 i COX-2 oraz paracetamol
Nimesulid (Nimesulide) NLPZ hamujące silniej COX-2 niż COX-1
Parekoksyb (Parecoxib) NLPZ hamujące wybiórczo COX-2 - koksyby
Piroksykam (Piroxicam) NLPZ hamujące nieswoiście COX-1 i COX-2 oraz paracetamol
Diklofenak (Diclofenac) NLPZ hamujące nieswoiście COX-1 i COX-2 oraz paracetamol
Etofenamat (Etofenamate) NLPZ hamujące nieswoiście COX-1 i COX-2 oraz paracetamol
Jednoczesne stosowanie deksibuprofenu z kwasem acetylosalicylowym może zwiększać ryzyko wystąpienia owrzodzeń oraz krwawień z układu pokarmowego oraz ograniczać działanie kardioprotekcyjne aspiryny.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Kwas acetylosalicylowy (Acetylsalicylic acid) leki przeciwzakrzepowe - inhibitory agregacji płytek
Może dojść do zwiększenia stężenia pemetreksedu we krwi i nasilenia działań niepożądanych.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Pemetreksed (Pemetrexed) antymetaboilty kwasu foliowego (inhibitory reduktazy kwasu dihydrofoliowego)
Istnieje zwiększone ryzyko krwawienia dostawowego oraz powstawania krwiaków u pacjentów chorych na hemofilię.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Zydowudyna (Azydotymidyna, AZT) (Zidovudine) nukleozydowe inhibitory odwrotnej transkryptazy
Może dochodzić do wahań poziomu glukozy we krwi.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Gliklazyd (Gliclazide) doustne leki przeciwcukrzycowe - pochodne sulfonylomocznika
Glikwidon (Gliquidone) doustne leki przeciwcukrzycowe - pochodne sulfonylomocznika
Glimepiryd (Glimepiride) doustne leki przeciwcukrzycowe - pochodne sulfonylomocznika
Glipizyd (Glipizide) doustne leki przeciwcukrzycowe - pochodne sulfonylomocznika
Glibenklamid (Glibenclamide) doustne leki przeciwcukrzycowe - pochodne sulfonylomocznika

Interakcje deksibuprofenu z alkoholem

Jednoczesne zażywanie deksibuprofenu i nadużywanie alkoholu może prowadzić do częstszego pojawienia się bądź nasilenia objawów niepożądanych ze strony żołądka oraz jelit.

Wpływ deksibuprofenu na ciążę

Nie przeprowadzano badań deksibuprofenu na grupie kobiet ciężarnych, jednak wiadomo, że w pierwszym i drugim trymestrze leki z grupy niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ) wolno stosować jedynie w przypadkach bezwzględnej konieczności, w jak najmniejszych dawkach przez jak najkrótszy okres.

W okresie trzeciego trymestru wszystkie niestreoidowe leki przeciwzapalne (w tym deksibuprofen), mogą powodować u płodu wady w obrębie serca, płuc, nerek, zaburzenia krzepnięcia, a u matki zahamowanie czynności skurczowej macicy. Z tego względu podawanie deksibuprofenu od początku 6 miesiąca ciąży jest przeciwwskazane.

Wpływ deksibuprofenu na laktację

Deksibuprofen, podonbnie jak ibuprofen, w niewielkim stopniu przenika do mleka kobiecego, dlatego też matki karmiące mogą stosować ten lek w małych dawkach i krótkotrwale.

Wpływ deksibuprofenu na płodność

Deksibuprofen, podobnie jak inne leki z grupy niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ), mogą odwracalnie zaburzać płodność i nie są zalecane u kobiet planujących ciążę.

Skutki uboczne

astenia
bezsenność
bradykardia
ból głowy
zawroty głowy
ból brzucha
obniżenie libido
nudności
świąd
wymioty
uczucie duszności
ziębnięcie kończyn
osłabienie
hipotonia
obrzęk naczynioruchowy
plamica
nasilenie stanów zapalnych wywołanych zakażeniem (martwicowe zapalenie powięzi)
skurcz oskrzeli
splątanie
wysypka
wzdęcia
zapalenie wątroby
zaparcia
hipoglikemia
halucynacje
niewydolność serca
koszmary senne
biegunka
zmniejszone wydzielanie łez
zapalenie płuc
ból mięśni
bóle stawów
ból w klatce piersiowej
depresja
pokrzywka
obrzęk obwodowy
bóle pleców
dyzuria
nykturia
Kichanie
psychoza
zwolnienie przewodnictwa przedsionkowo-komorowego
nasilenie wcześniej istniejącego bloku przedsionkowo-komorowego
wystąpienie lub nasilenie objawów zespołu Raynaud
nasilenie lub wystąpienie chromania przestankowego
nieżyt nosa i gardła
toczeń rumieniowaty
nasilenie objawów łuszczycy i wykwity łuszczycopodobne
zwiększona częstość oddawania małych ilości moczu
obecność przeciwciał przeciwjądrowych
reakcje anafilaktyczne
zaburzenia obrazu krwi
toczeń układowy

Działania niepożądane zostały podzielone ze względu na częstotliwość występowania u pacjentów. (Klasyfikacja MdDRA)

Bardzo często
(≥1/10)
Często
(≥1/100 do <1/10)
Niezbyt często
(≥1/1000 do <1/100)
Rzadko
(≥1/10 000 do < 1/1000)
Bardzo rzadko
(<1/10 000)
Częstość nieznana
Nie można ocenić na podstawie dostępnych danych

Objawy przedawkowania deksibuprofenu

Dawka toksyczna deksibuprofenu wynosi powyżej 80–100 mg/kg masy ciała, a przedawkowanie zazwyczaj przebiega bezobjawowo. Ewentualne objawy pojawiają się zwykle w ciągu 4 h od przyjęcia toksycznej ilości. Najczęściej symptomy są łagodne i obejmują między innymi: bóle brzucha, nudności lub wymioty, senność, bóle głowy, oczopląs, szumy uszne bądż ataksje, a rzadko mogą pojawiać się objawy o średnim lub ciężkim nasileniu: krwawienie z przewodu pokarmowego, hipotensja, hipotermia, kwasica metaboliczna, drgawki, śpiączka, zaburzenie funkcji nerek, zespół niewydolności oddechowej dorosłych lub epizody bezdechu u bardzo małych dzieci.

Mechanizm działania deksibuprofenu

Deksibuprofen, jak każdy niesteroidowy lek przecizapalny działa poprzez hamowanie enzymu cyklooksygenazy, zwłaszcza COX-2, przez co hamuje syntezę prostaglandyn odpowiedzialnych za proces zapalny oraz ból w organizmie. W ten sam sposób lek hamuje także agregację płytek krwi.

Deksibuprofen, inaczej S(+)–ibuprofen jest jedną z dwóch odmian ibuprofenu, różniących się czynnością optyczną. Obie substancje należą do niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ), jednak tylko deksibuprofen jest substancją aktywną biologicznie i posiadającą aktywność farmakologiczną. Ibuprofen jest mieszaniną formy R(–) oraz S(+), jednak forma R(–) tylko w niewielkim stopniu przekształca się formą aktywną S(+). Dlatego też, w przypadku deksibuprofenu, cała podana dawka posiada działanie lecznicze. Deksibuprofen jest skuteczniejszy od zwykłego ibuprofenu w łagodzeniu bólów towarzyszących osteoporozie,  bólów menstruacyjnych i innych rodzajów bólu, a także wykazuje mniej działań niepożądanych i jest mniej toksyczny.

Wchłanianie deksibuprofenu

Deksibuprofen po podaniu doustnym szybko wchłania się z przewodu pokarmowego - najpierw zachodzi częściowa absporpcja w żołądku, następnie w jelicie cienkim, zaś maksymalne stężenie osoczowe występuje po 2 godzinach. Przyjęcie deksibuprofenu w trakcie posiłku zmniejsza jego maksymalne stężenie osoczowe i wydłuża czas do osiagnięcia tego stężenia do około 2,8 godziny.

Dystrybucja deksibuprofenu

Deksibuprofen w 99% wiąże się z białkami osocza.

Metabolizm deksibuprofenu

Deksibuprofen jest metabolizowany w wątrobie na drodze hydroksylacji oraz karboksylacji.

Wydalanie deksibuprofenu

Nieaktywne metabolity deksibuprofenu są całkowicie wydalane przez nerki, natomiast niewielka część metabolitów wydalana jest także z żółcią. Okres półtrwania leku w fazie eliminacji wynosi 1,8–3,5 godziny.

Porozmawiaj z farmaceutą
Infolinia: 800 110 110

Zadzwoń do nas jeśli potrzebujesz porady farmaceuty.
Jesteśmy dla Ciebie czynni całą dobę, 7 dni w tygodniu, bezpłatnie.

Pobierz aplikację mobilną Pobierz aplikację mobilną Doz.pl

Ikona przypomnienie o zażyciu leku.
Zdarza Ci się ominąć dawkę leku?

Zainstaluj aplikację. Stwórz apteczkę. Przypomnimy Ci kiedy wziąć lek.

Dostępna w Aplikacja google play Aplikacja appstore
Dlaczego DOZ.pl
Niższe koszta leczenia

Darmowa dostawa do Apteki
Bezpłatna Infolinia dla Pacjentów.

ikona niższe koszty leczenia
Bezpieczeństwo

Weryfikacja interakcji leków.
Encyklopedia leków i ziół

Ikona encklopedia leków i ziół
Wsparcie w leczeniu

Porady na czacie z Farmaceutą.
E-wizyta z lekarzem specjalistą.

Ikona porady na czacie z farmaceutą
Newsletter

Bądź na bieżąco z DOZ.pl

Ważne: Użytkowanie Witryny oznacza zgodę na wykorzystywanie plików cookie. Szczegółowe informacje w Regulaminie.

Zamnij