Encyklopedia leków

Doustnie. Leczenie preparatem powinno być rozpoczynane i kontynuowane przez lekarzy doświadczonych w terapii immunosupresyjnej po przeszczepieniu narządów, posiadających możliwość monitorowania stężenia ewerolimusu we krwi.

Gdy masz nadwrażliwość na składniki preparatu, cierpisz na dziedziczną nietolerancję glukozy, zespół złego wchłaniania glukozo-galaktozy, niedobór laktazy Lappa.

Gdy przyjmujesz: ketokonazol, itrakonazol, worykonazol, klarytromycynę, telytromycynę, rytonawir, ryfampicynę, ryfabutynę, flukonazol, erytromycynę, werapamil, diltiazem, indynawir, amprenawir, fenobarbital, preparaty ziela dziurawca, leki przeciwmiażdżycowe.

Jeśli jesteś lub przypuszczasz, że jesteś w ciąży, a także gdy karmisz piersią.

Bardzo często: leukopenia (spadek liczby białych krwinek); zwiększenie poziomu "złego cholesterolu" i trójglicerydów we krwi. Często: zakażenia wirusowe, bakteryjne i grzybicze, posocznica; anemia, nadciśnienie, torbiel limfatyczna, zakrzepy żylne z zatorami; zapalenie płuc; ból brzucha, biegunka, nudności, wymioty; trądzik, powikłania ran chirurgicznych; zakażenia układu moczowego; obrzęk i ból; niedoczynność gonad u mężczyzn (zmniejszenie stężenia testosteronu); atypowe zapalenie płuc; zapalenie wątroby, żółtaczka, wysypka skórna; bóle mięśni.