Pabi Dexamethason, 20 mg, tabletki, 20 szt.

Opis

Pabi Dexamethason to lek, który zawiera syntetyczny deksametazon. Naturalnie substancja ta jest hormonem wytwarzanym przez korę nadnerczy, czyli należy do glikokortykosteroidów. Pabi Dexamethason działa przeciwzapalnie, przeciwbólowo a także antyalergicznie i zmniejsza odpowiedź immunologiczną. Lek stosuje się między innymi w chorobach reumatycznych, autoimmunologicznych czy skóry.

Skład

Substancją czynną leku jest deksametazon.

Każda tabletka zawiera 20 mg deksametazonu.

Substancje pomocnicze to: laktoza jednowodna; skrobia kukurydziana, żelowana; krzemionka koloidalna bezwodna; magnezu stearynian; sodu stearylofumaran.

Dawkowanie

Ten lek należy zawsze stosować dokładnie tak, jak to opisano w ulotce dla pacjenta lub według zaleceń lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Lek podaje się doustnie. Tabletki można dzielić na połowy.

Tabletki Pabi Dexamethason przyjmuje się po lub w trakcie posiłku, co zmniejsza podrażnienia przewodu pokarmowego. Zaleca się małe porcje posiłku często spożywane. Podczas leczenia można stosować leki zobojętniające sok żołądkowy. Stosując Pabi Dexamethason nie należy spożywać alkoholu i produktów zawierających kofeinę.

Dawkowanie ustala indywidualnie lekarz w zależności od stanu i schorzenia pacjenta.

Działanie

Lek zawiera syntetyczny deksametazon, który naturalnie jest wytwarzany przez korę nadnerczy. Pabi Dexamethason działa przeciwzapalnie, przeciwbólowo jak również przeciwalergicznie i immunosupresyjnie.

Wskazania

Pabi Dexamethason stosuje się w leczeniu chorób: dermatologicznych (pęcherzyca zwykła); autoimmunologicznych i reumatycznych (zapalenie mięśni); hematologicznych (idiopatyczna plamica małopłytkowa u dorosłych); onkologicznych (przerzutowy ucisk rdzenia kręgowego; profilaktyka i leczenie wymiotów wywołanych przez cytostatyki, chemioterapię emetogenną wraz z innymi lekami przeciwwymiotnymi; leczenie objawowego szpiczaka mnogiego, ostrej białaczki limfoblastycznej, choroby Hodgkina i chłoniaka nieziarniczego, w połączeniu z innymi lekami).

Przeciwwskazania

Leku nie należy stosować, jeśli pacjent jest uczulony na deksametazon lub którykolwiek z pozostałych składników leku. Przeciwwskazaniem do stosowania Pabi Dexamethason jest infekcja obejmująca cały organizm (chyba, że jest już leczona) a także choroba wrzodowa żołądka albo dwunastnicy. W przypadku zbliżające się terminu szczepienia szczepionką żywą nie należy stosować leku.

Działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

U około 5 na 100 osób przyjmujących deksometazon mogą wystąpić problemy psychiczne, takie jak: przygnębienie (z myślami samobójczymi), zmienność nastrojów, poczucie niepewności, bezsenność, kłopoty z racjonalnym myśleniem lub poczucie zagubienia i zaniki pamięci, odczuwanie, postrzeganie lub słyszenie nieistniejących rzeczy. Jeśli wystąpią tego typu objawy należy poinformować lekarza.

W przypadku wystąpienia objawów wskazujących na niedoczynność kory nadnerczy, jak: zaburzeń żołądkowo-jelitowych, znacznego osłabienia mięśni i przemęczenia, bardzo niskiego ciśnienia krwi, spadku masy ciała oraz gorączki, należy natychmiast skonsultować się z lekarzem. Należy również poinformować lekarza jeśli wystąpią objawy mogące sygnalizować pęknięcie ściany jelita, typu: nagły ból brzucha, tkliwość, wymioty, krew w stolcu, gorączka.

Pabi Dexamethason może zaostrzać choroby serca, na które pacjent już choruje, dlatego jeśli nastąpi skrócenie oddechu lub obrzęk kostek, należy natychmiast zwrócić się do lekarza.

Więcej informacji w ulotce dołączonej do leku.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Należy poinformować lekarza o problemach ze zdrowiem psychicznym (szczególnie depresji lub choroby maniakalno-depresyjnej) pacjenta oraz jeśli występowały one u członków bliskiej rodziny.

Przed zastosowaniem leku należy skonsultować się z lekarzem w przypadku: chorób nerek lub wątroby (marskość wątroby lub przewlekła niewydolność wątroby), guza nadnerczy (pheochromocytoma), nadciśnienia tętniczego, choroby serca lub przebytego niedawno zawału serca (występowały przypadki pęknięcia serca), cukrzycy lub występowania kiedykolwiek cukrzycy w rodzinie, osteoporozy (ubytku masy kostnej), zwłaszcza u kobiet po menopauzie, wystąpienia w przeszłości osłabienia mięśni spowodowanego tym lub innym lekiem steroidowym, jaskry (nadmiernego wzrostu ciśnienia w gałce ocznej) lub występowania kiedykolwiek jaskry lub zaćmy w rodzinie (zmętnienie soczewki w oku prowadzące do osłabienia wzroku), miastenii gravis (choroby powodującej osłabienie mięśni), choroby pęcherza lub wrzodu żołądka, problemów psychiatrycznych lub choroby psychicznej, która uległa zaostrzeniu w wyniku stosowania tego typu leków, padaczki (choroby charakteryzującej się powtarzającymi się utratami przytomności lub napadami drgawek), migreny, niedoczynności tarczycy, zakażenia pasożytami, gruźlicy, posocznicy lub grzybiczego zakażenia oka, malarii mózgowej, wirusa opryszczki (ust lub narządów płciowych oraz oka, ze względu na możliwą perforację rogówki), astmy, trwającej terapii z powodu zablokowania naczyń krwionośnych przez skrzepy (choroba zakrzepowo-zatorowa), owrzodzenia rogówki i urazów rogówki.

Stosowanie kortykosteroidów może zmniejszać zdolność organizmu do zwalczania infekcji (działanie immunosupresyjne). Może to powodować infekcje opurnistyczne, czyli zakażenia mikroorganizmami, które zwykle rzadko powodują infekcję. W przypadku jakiekolwiek zakażenia należy poinformować o tym lekarza, zwłaszcza jeśli są to objawy zapalenia płuc jak również o przebytej gruźlicy i pobycie na obszarach częstych zakażeń glistami.

Podczas leczenia deksametazonem należy unikać kontaktu z osobami chorującymi na choroby zakaźne.

Stosowanie leku może wywołać zapalenie ścięgna, dlatego jeśli wystąpi bolesność, sztywność albo obrzęk stawów czy ścięgien, należy skontaktować się z lekarzem. Ryzyko wystąpienia zapalenia ścięgna rośnie jeśli podczas leczenia deksametazonem stosowane są także niektóre antybiotyki lub występują problemy z nerkami.

Pabi Dexamethason może prowadzić do niedoczynności kory nadnerczy, a w konsekwencji na skuteczność działania leku w sytuacjach dużego obciążenia organizmu, jak: operacja, poród, choroba czy zabieg chirurgiczny, dlatego należy poinformować lekarza o stosowaniu steroidów.

Deksametazon wpływa na wynik: testu hamowania (określający poziom hormonu we krwi), uczuleniowych testów skórnych a także badań wykrywających zakażenia bakteryjne.

W przypadku osób w podeszłym wieku niektóre skutki uboczne stosowania tego leku mogą być poważniejsze, w szczególności zmniejszenie gęstości kości (osteoporoza), nadciśnienie tętnicze, obniżenie stężenia potasu, cukrzyca, podatność na zakażenia i ścieńczenie skóry.

Dexamethasone Krka zawiera laktozę, więc jeśli pacjent nie toleruje niektórych cukrów, to przed zastosowaniem leku powinien skonsultować się z lekarzem.

Stosowanie innych leków

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować, w tym również o tych, które wydawane są bez recepty.

Pabi Dexamethason może wchodzić w interakcje z: lekami przeciwzakrzepowymi (np. warfaryna); kwasem acetylosalicylowym lub niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi; lekami stosowanymi w leczeniu cukrzycy, nadciśnienia tętniczego, chorób serca; lekami moczopędnymi,;amfoterycyną B podawaną w iniekcjach; fenytoiną, karbamazepiną, prymidonem (leki stosowane w leczeniu padaczki); ryfabutyną, ryfampicyną (antybiotyk stosowany w leczeniu gruźlicy); lekami zobojętniającymi sok żołądkowy, szczególnie z zawierającymi trójkrzemian magnezu; barbituranmi (leki stosowane w celu ułatwienia zasypiania i zmniejszenia lęku); aminoglutetimidem (lek stosowany w leczeniu przeciwnowotworowym); karbenoksolonem (lek stosowany w leczeniu wrzodów żołądka); efedryną (lek stosowany w celu obkurczenia naczyń w stanach zapalnych błon śluzowych nosa); acetazolamidem (lek stosowany w leczeniu jaskry i padaczki); hydrokortyzonem, kortyzonem i inne kortykosteroidami; ketokonazolem, itrakonazolem (lek stosowany w leczeniu zakażeń grzybiczych); rytonawirem; antybiotykami w tym erytromycyną, fluorochinolonami; lekami wspomagającymi ruch mięśni w miastenii (np. neostygmina); cholestyramina (lek stosowany w przypadku zwiększonego stężenia cholesterolu); hormonami z grupy estrogenów w tym pigułki antykoncepcyjne; tetrakozaktydem (wykorzystany w teście oceny funkcji kory nadnerczy); sultoprydem (stosowany jako lek uspokajający); cyklosporyną (stosowaną w celu zapobiegania odrzuceniu przeszczepu); talidomidem stosowanym m. in. w leczeniu szpiczaka plazmocytowego; prazykwantelem (lek stosowany w leczeniu zakażeń pasożytniczych); chlorochiną, hydrochlorochiną, meflochiną (leki stosowane w leczeniu malarii); hormonem wzrostu; protyreliną.

Podczas stosowania leku Pabi Dexamethason nie należy przeprowadzać szczepienia „żywymi szczepionkami”.

Ciąża i karmienie piersią

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Ciąża:
Pabi Dexamethason powinien być stosowany w ciąży a szczególnie w pierwszym trymestrze jedynie w przypadku, gdy w opinii lekarza korzyść dla matki przeważa nad potencjalnym zagrożeniem dla płodu. Jeśli podczas leczenia deksametazonem pacjentka zajdzie w ciążę to nie powinna przerywać stosowania i niezwłocznie poinformować o tym lekarza.

Karmienie piersią:
Leki z grupy kortykosteroidów przenikają do mleka matki, dlatego możliwe jest ryzyko wystąpienia skutków ubocznych u karmionego dziecka. O tym czy można stosować lek w czasie laktacji decyduje lekarz.

Stosowanie leku u dzieci i młodzieży

W czasie terapii lekiem dzieci należy uważnie obserwować jego wzrost oraz rozwój. W przypadku wcześniaków z niewydolnością układu oddechowego leku nie podaje się.

Prowadzenie pojazdów i obsługa maszyn

Jeśli wystąpią u pacjenta efekty uboczne ograniczające jego zdolność do prowadzenia pojazdów i obsługi maszyn (dezorientacja, zawroty głowy, halucynacje, senność, zmęczenie, niewyraźne widzenie) to należy nie wykonywać tych czynności.