Belara, 0,03mg + 2mg, tabletki powlekane, 21 szt.

Belara - Ethinylestradiolum, Chlormadinoni acetas - zastosowanie i działanie

Skład:

etynyloestradiol chlormadynonu octan

Postać:

tabletki powlekane

Kategoria: :

Układ moczowo-płciowy i hormony płciowe

Specjalności: :

Ginekologia i położnictwo

Działanie :

antykoncepcja hormonalna

Wskazania do stosowania:

Lek Belara jest hormonalnym środkiem antykoncepcyjnym do stosowania doustnego. Doustny środek antykoncepcyjny, który zawiera dwa hormony, tak jak lek Belara, zwany jest także złożonym hormonalnym środkiem antykoncepcyjnym. Ponieważ w każdej z 21 tabletek powlekanych w opakowaniu przeznaczonym do zużycia w jednym cyklu zawarta jest taka sama ilość obydwu hormonów, lek Belara zwany jest także produktem jednofazowym.

Dawkowanie:

Doustnie. Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza.

Poinformuj lekarza:

Gdy masz nadwrażliwość na którykolwiek ze składników preparatu, choroby układu krążenia, cukrzycę ze zmianami naczyniowymi, zaburzenia gospodarki lipidowej, zaburzenia funkcji wątroby, występujące obecnie lub w przeszłości zapalenia trzustki, guzy w obrębie narządów rodnych lub sutka, krwawienia z dróg rodnych o niewyjaśnionej przyczynie, migrenę, zaburzenia widzenia lub słuchu, zaburzenia ruchowe (niedowłady), skłonność do drgawek, stany depresyjne, nietolerancję niektórych cukrów (lek zawiera laktozę). Gdy przyjmujesz inne leki. Działanie antykoncepcyjne leku Belara może być zaburzone, jeżeli w tym samym czasie stosowane są inne substancje czynne. Należą do nich: leki przeciwpadaczkowe (takie jak karbamazepina, fenytoina i topiramat), leki stosowane w leczeniu gruźlicy (np. ryfampicyna i ryfabutyna), niektóre antybiotyki, takie jak ampicylina, tetracyklina i gryzeofulwina, barbiturany, barbeksaklon, prymidon, modafinyl, niektóre leki stosowane w leczeniu infekcji HIV (np. rytonawir) i leki zawierające dziurawiec (Hypericum perforatum). Leki, które pobudzają ruchy jelit (np. metoklopramid) i węgiel aktywowany, mogą wpłynąć na wchłanianie substancji czynnych leku Belara. Nie należy przyjmować preparatów ziołowych zawierających dziurawiec wraz z lekiem Belara. W przypadku przyjmowania lub rozpoczęcia przyjmowania leku zawierającego jedną z substancji czynnych wymienionych wyżej (oprócz dziurawca), można kontynuować przyjmowanie leku Belara. Podczas przyjmowania tych leków należy zastosować dodatkowe mechaniczne metody antykoncepcji (np. prezerwatywy) w czasie stosowania leku Belara oraz przez co najmniej 7 do 28 dni po zakończeniu leczenia. Należy poinformować lekarza o przyjmowaniu insuliny lub innych leków obniżających stężenie cukru we krwi. Może być konieczna zmiana dawkowania tych leków. Podczas stosowania doustnych środków antykoncepcyjnych wydalanie diazepamu, cyklosporyny, teofiliny lub prednizolonu może się zmniejszyć, co może powodować zwiększenie i wydłużenie działania tych substancji czynnych. Działanie stosowanych jednocześnie produktów zawierających klofibrat, paracetamol, morfinę lub lorazepam może być zmniejszone. Gdy jesteś lub przypuszczasz, że jesteś w ciąży lub karmisz piersią. Nie stosować w okresie ciąży i karmienia piersią.

Skutki uboczne:

Bardzo często: nudności, upławy, bolesne miesiączkowanie, brak miesiączki, krwawienie międzymiesiączkowe, plamienie, ból głowy, ból piersi; często: depresja, drażliwość, nerwowość, zawroty głowy, migrena (i/lub nasilenie migreny), zaburzenia widzenia, wymioty, trądzik, ból brzucha, zmęczenie, uczucie ciężkości nóg, obrzęki, zwiększenie masy ciała, zwiększenie ciśnienia tętniczego krwi. Niezbyt często: ból brzucha, nadwrażliwość na lek, w tym skórne reakcje alergiczne, wzdęcie, biegunka, zaburzenia pigmentacji, brązowe plamy na twarzy, łysienie, suchość skóry, ból pleców, dolegliwości ze strony mięśni, wydzielina z piersi, łagodne zmiany w tkance łącznej piersi, zakażenie grzybicze pochwy, zmniejszenie popędu płciowego, nadmierne pocenie się, zmiany stężenia tłuszczów we krwi, w tym zwiększenie stężenia triglicerydów. Rzadko: szkodliwe zakrzepy krwi w żyle lub tętnicy, na przykład: w nodze lub stopie (np. zakrzepica żył głębokich), w płucach (np. zatorowość płucna), zawał serca, udar, miniudar lub przejściowe objawy udaru, znane jako przemijający napad niedokrwienny, zakrzepy krwi w wątrobie, żołądku/jelicie, nerkach lub oku - prawdopodobieństwo powstania zakrzepów krwi może być większe, jeśli u pacjentki występują jakiekolwiek inne czynniki zwiększają ce to ryzyko, zapalenie spojówek, uczucie dyskomfortu po założeniu soczewek kontaktowych, głuchota, szum w uszach, wysokie ciśnienie tętnicze, niskie ciśnienie tętnicze, zapaść krążeniowa, żylakowatość, pokrzywka, wyprysk, zapalenie skóry, świąd, pogorszenie łuszczycy, nadmierne owłosienie ciała lub twarzy, powiększenie piersi, zapalenie pochwy, przedłużone i (lub) nasilone krwawienie miesiączkowe, zespół napięcia przedmiesiączkowego (zaburzenia fizyczne i emocjonalne przed rozpoczęciem krwawienia miesiączkowego), zwiększenie apetytu; bardzo rzadko: rumień guzowaty, ponadto, stosowanie złożonych hormonalnych środków antykoncepcyjnych zwiększało ryzyko wysępienia poważnych chorób i działań niepożądanych: zakrzepów żylnych lub tętniczych, ryzyko zaburzeń w obrębie dróg żółciowych, ryzyko wystąpienia guzów (takich jak guzy wątroby, które w pojedynczych przypadkach mogą powodować zagrażające życiu krwawienia do jamy brzusznej, rak szyjki macicy i rak piersi, zaostrzenia przewlekłych zapalnych chorób jelit (choroba Leśniowskiego-Crohna, wrzodziejące zapalenie jelita grubego. Nie jest znany negatywny wpływ złożonych hormonalnych środków antykoncepcyjnych na zdolność do prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.