Kolesewelam, Colesevelamum - Zastosowanie, działanie, opis
Podstawowe informacje o kolesewelamie
- Rok wprowadzenia na rynek
-
2000
- Substancje aktywne
-
kolesewelam
- Działanie kolesewelamu
-
hipocholesterolemiczne (obniża stężenie cholesterolu)
- Postacie kolesewelamu
-
granulat do sporządzenia zawiesiny doustnej, tabletki, tabletki powlekane
- Układy narządowe
-
układ pokarmowy (trawienny), układ krwionośny (sercowo-naczyniowy)
- Specjalności medyczne
-
Chirurgia naczyniowa, Choroby wewnętrzne, Kardiologia, Medycyna rodzinna
- Rys historyczny kolesewelamu
-
Kolesewelam został wprowadzony na rynek w maju 2000 roku w Stanach Zjednoczonych przez podmiot odpowiedzialny Daiichi Sankayo.
Używany jest w terapii hiperlipidemii w połączeniu z aktywnością fizyczną i zmianą nawyków żywieniowych (dieta niskotłuszczowa). Wykorzystuje się go również w leczeniu niedrożności dróg żółciowych oraz w leczeniu świądu związanego z przewlekłymi chorobami wątroby.
- Wzór sumaryczny kolesewelamu
-
C31H67Cl3N4O
Spis treści
- Wskazania do stosowania kolesewelamu
- Dawkowanie kolesewelamu
- Przeciwskazania do stosowania kolesewelamu
- Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania kolesewelamu
- Przeciwwskazania kolesewelamu do łączenia z innymi substancjami czynnymi
- Interakcje kolesewelamu z innymi substancjami czynnymi
- Wpływ kolesewelamu na prowadzenie pojazdów
- Inne rodzaje interakcji
- Wpływ kolesewelamu na ciążę
- Wpływ kolesewelamu na laktację
- Skutki uboczne
- Objawy przedawkowania kolesewelamu
- Mechanizm działania kolesewelamu
- Wchłanianie kolesewelamu
- Dystrybucja kolesewelamu
- Metabolizm kolesewelamu
- Wydalanie kolesewelamu
Wskazania do stosowania kolesewelamu
Kolesewelam stosuje się w leczeniu hiperlipidemii i hipercholesterolemii, najczęściej w kombinacji z innymi lekami, na przykład statynami czy ezetimibem. Substancja wykorzystywana jest również w terapii świądu w przewlekłej chorobie wątroby oraz niedrożności dróg żółciowych.
Dawkowanie kolesewelamu
Kolesewelam stosuje się doustnie z posiłkiem, popijając wodą. Powinno się zachować odstęp miedzy przyjmowaniem kolesewelamu i innych leków minimum 4 godziny, ponieważ kolesewelam może zaburzać ich wchłanianie z przewodu pokarmowego.
Dawka stosowana w leczeniu zależna jest od jednostki chorobowej, wieku, masy ciała, chorób towarzyszących (zaburzona praca nerek, niewydolność wątroby) oraz wdrożonej diety i reakcję pacjenta na jej zastosowanie.
Zalecana dawka dobowa kolesewelamu wynosi od 4 do 7 tabletek na dobę (od 2,5 g do ok. 4,4 g).
Przeciwskazania do stosowania kolesewelamu
Przeciwskazaniem są nadwrażliwość na kolesewelam, niedrożność jelit lub dróg żółciowych.
Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania kolesewelamu
Przed podjęciem leczenia kolesewelamem lekarz powinien wykluczyć wtórne przyczyny podwyższonego poziomu cholesterolu. Należy tu wymienić źle kontrolowaną cukrzycę, nieleczoną niedoczynność tarczycy, zespół nerczycowy, dysproteinemie, brak drożności dróg żółciowych Schorzenia te powinny być poddane diagnozie i w odpowiedni sposób leczone.
Przed rozpoczęciem leczenia należy również zbadać poziom trójglicerydów we krwi. Jeżeli poziom tej frakcji lipidów przekracza 3,4 mmol/l, należy rozważyć terapię kolesewelamem, ponieważ substancja ta powoduje wzrost stężenia trójglicerydów.
Należy skonsultować się z lekarzem, jeśli pacjent cierpi na przewlekłe zaparcia, gdyż kolesewelam może nasilić tą dolegliwość. Jest to szczególnie istotne u pacjentów z chorobą niedokrwienną serca i dławicą piersiową. Należy zachować szczególną ostrożność w przypadku pacjentów u których występuje problem z przełykaniem, poważne zaburzenia żołądkowo-jelitowe, w tym zapalenie jelit lub wcześniejsze zabiegi chirurgiczne w obrębie przewodu pokarmowego.
Przeciwwskazania kolesewelamu do łączenia z innymi substancjami czynnymi
Kolesewelam może zmniejszać wchłanianie i obniżać stężenie we krwi innych, równolegle stosowanych leków. Aby zmniejszyć ryzyko interakcji, należy zachować minimum czterogodzinny odstęp pomiędzy przyjęciem kolesewelamu i innych medykamentów.
Interakcje kolesewelamu z innymi substancjami czynnymi
Substancja czynna: | Grupa farmakoterapeutyczna: |
---|---|
Gestoden (Gestodene) | progestageny |
Substancja czynna: | Grupa farmakoterapeutyczna: |
---|---|
Aceklofenak (Aceclofenac) | NLPZ hamujące silniej COX-2 niż COX-1 |
Acemetacyna (Acemetacin) | NLPZ hamujące nieswoiście COX-1 i COX-2 oraz paracetamol |
Acenokumarol (Acenocoumarol) | leki przeciwzakrzepowe - antagoniści witaminy K |
Acetazolamid (Acetazolamide) | inhibitory anhydrazy węglanowej |
Alfakalcydol (Alfacalcidol) | witamina D i jej pochodne |
Celekoksyb (Celecoxibum) | NLPZ hamujące wybiórczo COX-2 - koksyby |
Witamina D (Cholekalcyferol) (Cholecalciferol) | witamina D i jej pochodne |
Ciprofibrat (Ciprofibrate) | fibraty |
Cyklosporyna (Cyclosporine) | inhibitory kalcyneuryny |
Fenytoina (Phenytoin) | leki przeciwpadaczkowe - blokujące kanały sodowe i stabilizujące błony neuronów |
Glimepiryd (Glimepiride) | doustne leki przeciwcukrzycowe - pochodne sulfonylomocznika |
Glipizyd (Glipizide) | doustne leki przeciwcukrzycowe - pochodne sulfonylomocznika |
Kwas acetylosalicylowy (Acetylsalicylic acid) | leki przeciwzakrzepowe - inhibitory agregacji płytek |
Lewotyroksyna (Levothyroxine (sodium)) | hormony tarczycy |
Lomitapid (Lomitapide) | inne substancje zmniejszające stężenie cholesterolu i trójglicerydów we krwi o zróżnicowanym mechanizmie działania |
Olmesartan (Olmesartan) | ARB, sartany - blokery receptora angiotensyny II |
Warfaryna (Warfarin) | leki przeciwzakrzepowe - antagoniści witaminy K |
Glibenklamid (Glibenclamide) | doustne leki przeciwcukrzycowe - pochodne sulfonylomocznika |
Substancja czynna: | Grupa farmakoterapeutyczna: |
---|---|
Amiodaron (Amiodarone) | leki przeciwarytmiczne - klasa III |
Substancja czynna: | Grupa farmakoterapeutyczna: |
---|
Wpływ kolesewelamu na prowadzenie pojazdów
Kolesewelam nie wpływa istotnie na prowadzenie pojazdów oraz obsługę maszyn.
Inne rodzaje interakcji
Kolesewelam podwyższa poziom trójglicerydów we krwi, może zatem znacząco wpływać na wyniki lipidogramu oraz zwiększać stężenie tej frakcji lipidów. Substancja zmniejsza wchłanianie witamin rozpuszczalnych w tłuszczach, w tym witaminy D i K, co może wywierać wpływ na wyniki badań poziomu tych witamin oraz metabolitów w surowicy. Podczas stosowania kolesewelamu stwierdzono również wzrost aktywności aminotransferaz w surowicy.
Wpływ kolesewelamu na ciążę
Kolesewelam nie jest wchłaniany z przewodu pokarmowego, zatem przypuszcza się, że substancja nie wywiera wpływu na ciążę i płód. Brak natomiast wiarygodnych badań potwierdzających tą tezę. Badania na zwierzętach nie wykazały szkodliwego wpływu na przebieg ciąży i rozwój płodowy. Należy zachować ostrożność w przypadku leczenia kobiet ciężarnych kolesewelamem.
Wpływ kolesewelamu na laktację
Nie ma danych klinicznych dotyczących stosowania preparatu u kobiet w okresie karmienia piersią.
Kolesewelam nie powinien przenikać do mleka kobiety karmiącej, ze względu na brak wchłaniania w przewodzie pokarmowym. Należy podkreślić, że dłuższe stosowanie kolesewelamu może obniżyć wchłanianie witamin rozpuszczalnych w tłuszczach u matki (A,D,E i K), co może skutkować zmniejszoną zawartością tych witamin w mleku.
Skutki uboczne
- wzdęcia
- zaparcia
- biegunka
- ból głowy
- niestrawność
- nudności
- wymioty
- ból brzucha
- zwiększone stężenie trójglicerydów
- bóle mięśniowe
- trudności z połykaniem
- zwiększenie aktywności aminotransferaz
- zapalenie trzustki
- niedrożność jelit
Działania niepożądane zostały podzielone ze względu na częstotliwość występowania u pacjentów. (Klasyfikacja MdDRA)
- Bardzo często
- (≥1/10)
- Często
- (≥1/100 do <1/10)
- Niezbyt często
- (≥1/1000 do <1/100)
- Rzadko
- (≥1/10 000 do < 1/1000)
- Bardzo rzadko
- (<1/10 000)
- Częstość nieznana
- Nie można ocenić na podstawie dostępnych danych
Objawy przedawkowania kolesewelamu
Ryzyko przedawkowania i wystąpienia ogólnoustrojowych działań toksycznych jest niskie, ponieważ kolesewelam nie jest wchłaniany z jelit. Do objawów przyjęcia zbyt dużej ilości kolesewelamu zalicza się podrażnienie oczu, zaparcia, bóle brzucha, nudności, wymioty i biegunkę. Nie badano dawki powyżej 4.5 g.
Mechanizm działania kolesewelamu
Kolesewelam jest substancją nie wchłaniającą się z przewodu pokarmowego, wiążącą kwasy żółciowe. Związki te powstają przez rozpad cholesterolu w wątrobie i są transportowane do jelit. Kolesewelam zapobiega ich zwrotnemu wchłanianiu z jelit do krwi, w wyniku czego obniża poziom cholesterolu.
Wchłanianie kolesewelamu
Kolesewelam nie ulega wchłanianiu z przewodu pokarmowego.
Dystrybucja kolesewelamu
Kolesewelam nie podlega dystrybucji.
Metabolizm kolesewelamu
Kolesewelam nie ulega metabolizmowi w organizmie.
Wydalanie kolesewelamu
Substancja nie wchłania się z przewodu pokarmowego zatem wydalana jest prawie wyłącznie z kałem. Wykazano, że 0.05% podanej dawki kolesewelamu wydala się z moczem.