Dokozanol, Docosanolum - Zastosowanie, działanie, opis
Podstawowe informacje o dokozanolu
- Rok wprowadzenia na rynek
-
2000
- Substancje aktywne
-
dokozanol
- Działanie dokozanolu
-
przeciwwirusowe
- Postacie dokozanolu
-
krem
- Układy narządowe
-
powłoka wspólna (skóra i błony śluzowe)
- Specjalności medyczne
-
Choroby zakaźne i pasożytnicze, Dermatologia i wenerologia, Medycyna rodzinna
- Rys historyczny dokozanolu
-
Dokozanol został wprowadzony na rynek w 2000 roku przez podmiot odpowiedzialny GlaxoSmithKline.
- Wzór sumaryczny dokozanolu
-
C22H46O
Spis treści
- Wybrane produkty lecznicze dopuszczone do obrotu w RP zawierające dokozanol
- Wskazania do stosowania dokozanolu
- Dawkowanie dokozanolu
- Przeciwskazania do stosowania dokozanolu
- Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania dokozanolu
- Inne rodzaje interakcji
- Inne możliwe skutki uboczne
- Mechanizm działania dokozanolu
- Metabolizm dokozanolu
Wskazania do stosowania dokozanolu
Dokozanol jest substancją o działaniu przeciwwirusowym. Stosowany jest w leczeniu wczesnych objawów nawracającej opryszczki wargowej, wywołanej wirusem Herpes simplex, u osób powyżej 12 roku życia z prawidłową odpornością.
Dawkowanie dokozanolu
Dokozanol stosuje się zewnętrznie na skórę.
Dawka zwykle stosowana u osób dorosłych: 5 razy na dobę na cały obszar zmian opryszczkowych.
Leczenie powinno być rozpoczęte niezwłocznie po zaobserwowaniu pierwszych objawów opryszczki wargowej, takich jak: ból, zaczerwienienie, uczucie palenia, mrowienia lub świądu i trwać do ustąpienia opryszczki. Czas terapii wynosi zwykle od 4 do 6 dni, lecz nie dłużej niż 10 dni.
Przeciwskazania do stosowania dokozanolu
Dokozanol przeciwwskazany jest w przypadku występowania nadwrażliwości na substancję.
Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania dokozanolu
Należy unikać kontaktu dokozanolu z oczami.
Dokozanol nie powinien być stosowany u osób z obniżoną odpornością oraz u pacjentów z rozwiniętymi pęcherzykami lub owrzodzeniami, ponieważ nie ma dowodów na skuteczność działania substancji na tym etapie choroby.
Inne rodzaje interakcji
Należy unikać jednoczesnego stosowania dokozanolu z innymi substancjami leczniczymi i kosmetykami na te same miejsca, ze względu na brak przeprowadzonych badań dotyczących interakcji.
Inne możliwe skutki uboczne
Podczas miejscowego stosowania dokozanolu mogą wystąpić bóle głowy, suchość skóry, obrzęk twarzy i wysypka. Na podstawie przeprowadzonych badań klinicznych stwierdzono, że częstość występowania wymienionych działań niepożądanych jest taka sama w przypadku stosowania dokozanolu i placebo.
Mechanizm działania dokozanolu
Dokozanol zapobiega przedostawaniu się wirusa do komórek i późniejszej replikacji wirusa, poprzez hamowanie fuzji między błoną komórkową a lipidową otoczką wirusa opryszczki pospolitej (HSV). Substancja nie wykazuje aktywności przeciwwirusowej wobec wirusów nieposiadających otoczki. W przeciwieństwie do innych leków przeciwwirusowych stosowanych w leczeniu opryszczki, dokozanol nie działa bezpośrednio na wirusa i w związku z tym nie prowadzi to tworzenia lekoopornych mutantów.
Metabolizm dokozanolu
Głównym metabolitem dokozanolu jest o kwas dokozanoidowy.