Symglic, tabletki, 6 mg, 30 szt

Symglic - Glimepiridum - zastosowanie i działanie

Skład:

glimepiryd

Postać:

tabletki

Kategoria: :

Przewód pokarmowy i metabolizm

Specjalności: :

Diabetologia

Działanie :

obniża poziom cukru we krwi zwiększa wrażliwość komórek na insulinę zmniejsza wychwyt insuliny przez wątrobę pobudza komórki trzustki do wydzielania insuliny

Wskazania do stosowania:

Leczenie cukrzycy typu 2, gdy dieta, ćwiczenia fizyczne oraz zmniejszenie masy ciała nie są wystarczająco skuteczne.

Dawkowanie:

Doustnie. Dawkę i częstotliwość stosowania leku ustala lekarz. Lek należy  zażywać na krótko przed lub w trakcie obfitego śniadania, a w przypadku, gdy śniadanie nie jest spożywane, na krótko przed lub w trakcie pierwszego głównego posiłku. Tabletki należy połykać w całości, popijając niewielką ilością wody. Uwaga! W trakcie leczenia nie wolno spożywać alkoholu.

Poinformuj lekarza:

Gdy masz uczulenie na glimepiryd, inne pochodne sulfonylomocznika (np. glibenklamid), sulfonamidy (np. sulfacetamid) bądź na którykolwiek ze składników leku Symglic, zaburzenia czynność wątroby i/lub nerek. Gdy przyjmujesz inne leki. Nasilenie działania glimepirydu, prowadzące w niektórych przypadkach do hipoglikemii, może wystąpić na skutek jednoczesnego stosowania leku Symglic i jednego z następujących leków: niesteroidowe leki przeciwzapalne (fenylbutazon, azapropazon i oksyfenbutazon), insulina lub doustne leki przeciwcukrzycowe (np. metformina), salicylany lub kwas p-aminosalicylowy, steroidy anaboliczne i męskie hormony płciowe (np. testosteron), antybiotyki chinolonowe (np. ofloksacyna) lub chloramfenikol, leki przeciwzakrzepowe z grupy kumaryny (np. acnekumarol), fenfluramina (lek hamujący apetyt do krótkotrwałego stosowania w leczeniu otyłości), fibraty - stosowane w celu obniżenia poziomu cholesterolu (np. gemfibrozil), inhibitory konwertazy angiotensyny (np. enalapril), fluoksetyna, leki stosowane w leczeniu dny (np. allopurynol, probenecyd, sulfinpyrazon) sympatykolityki (np. tymolol), cyklofosfamid, trofosfamid oraz ifosfamid, niektóre długodziałające sulfonamidy, tetracykliny - antybiotyki stosowane w leczeniu zakażeń wywołanych przez bakterie (np. doksycyklina), inhibitory monoaminooksydazy (np. selegilina), leki stosowane w leczeniu grzybic (np. mikonazol), pentoksyfilina (duże dawki podawane pozajelitowo), leki przeciwhistaminowe (np. trytokwalina), flukonazol. Osłabienie działania glimepirydu, prowadzące w niektórych przypadkach do zwiększenia stężenia glukozy we krwi, może wystąpić, gdy jednocześnie z lekiem Symglic stosowane są: estrogeny i progestageny (np. gestoden), saluretyki, niektóre leki moczopędne (np. hydrochlorotiazyd), leki stymulujące czynność tarczycy (leki zawierające jod), glikokortykosteroidy (np. prednizon), pochodne fenotiazyny (np. chlorpromazyna), sympatykomimetyki (np. adrenalina), kwas nikotynowy (w dużych dawkach) i jego pochodne (np. acipimoks), leki przeczyszczające stosowane długotrwale (np. bisakodyl), fenytoina, diazoksyd, glukagon, barbiturany (np. tiopental), ryfampicyna, acetazolamid. Antagoniści receptora H2 (np. ranitydyna), leki blokujące receptory β-adrenergiczne (np. metoprolol), klonidyna oraz rezerpina mogą powodować zarówno nasilenie jak i osłabienie działania hipoglikemizującego leku Symglic. Pod wpływem leków sympatykolitycznych, takich jak leki blokujące receptory β-adrenergiczne, klonidyna, guanetydyna i rezerpina, niektóre objawy hipoglikemii mogą ulec osłabieniu lub nie wystąpić. Symglic może zarówno nasilać, jak i osłabiać działanie leków przeciwzakrzepowych -pochodnych kumaryny. Gdy jesteś lub przypuszczasz, że jesteś w ciąży lub gdy karmisz piersią. Stosowanie leku Symglic podczas ciąży jest przeciwwskazane. Ponieważ pochodne sulfonylomocznika, takie jak glimepiryd, przenikają do mleka, nie zaleca się karmienia piersią podczas leczenia preparatem Symglic.

Skutki uboczne:

Rzadko: zmiany w obrazie krwi (zbyt małe stężenie płytek krwi, granulocytów, wszystkich rodzajów krwinek, niedokrwistość hemolityczna), które zwykle ustępują po odstawieniu leku; hipoglikemia (niskie stężenie cukru we krwi). Bardzo rzadko: reakcje nadwrażliwości mogą nasilać się do ciężkich reakcji przebiegających z dusznością, spadkiem ciśnienia tętniczego, niekiedy ze wstrząsem;alergiczne zapalenie naczyń; nadwrażliwość krzyżowa na pochodne sulfonylomocznika, sulfonamidy lub pokrewne substancje chemiczne;  nudności, wymioty, biegunka, ucisk lub wrażenie pełnego żołądka, ból brzucha; zaburzenie czynności wątroby (np. zastój żółci i żółtaczka), zapalenie wątroby, niewydolność wątroby; zmniejszenie stężenia sodu w surowicy. Ponadto mogą również wystąpić: przemijające zaburzenia widzenia, szczególnie podczas rozpoczynania leczenia, spowodowane zmianami stężenia glukozy we krwi, Objawy alergii skórnej, takie jak świąd, wysypka i pokrzywka;  nadwrażliwość na światło (bardzo rzadko). Zdolność koncentracji i szybkość reakcji chorych na cukrzycę może ulec osłabieniu na skutek hipoglikemii (zbyt niskie stężenie glukozy we krwi) lub hiperglikemii (zbyt wysokie stężenie glukozy we krwi), np. z powodu zaburzeń widzenia. Może to stwarzać zagrożenie w sytuacjach wymagających szczególnej koncentracji (np. prowadzenie pojazdu lub obsługiwanie maszyny).