Humulin M3 (30/70), iniekcje, 300 j.m./ 3 ml, 5 wkładów

Opis

Humulin M3 to lek zawierający insulinę ludzką stosowaną w leczeniu cukrzycy. Humulin M3 stosuje się w celu długotrwałego kontrolowania poziomu glukozy. Jest to mieszanka szybkodziałającej i długodziałającej insuliny. Czas działania tej insuliny został wydłużony poprzez zastosowanie w zawiesinie siarczanu protaminy.

Skład

Substancją czynną leku jest insulina ludzka (Insulinum humanum).

1 ml Humulin M3 (30/70) zawiera 100 j.m. ludzkiej insuliny (Insulinum humanum) otrzymywanej metodą rekombinacji DNA E.coli. Jeden wkład do wstrzykiwacza zawiera 3 ml zawiesiny, co odpowiada 300 j.m. insuliny dwufazowej w proporcjach 30% insuliny rozpuszczalnej i 70% insuliny izofanowej.

Substancje pomocnicze: m-krezol, glicerol, fenol, protaminy siarczan, disodu fosforan siedmiowodny, cynku tlenek, woda do wstrzykiwań, 10% roztwór kwasu solnego i 10% roztwór wodorotlenku sodu (do ustalenia pH).

Dawkowanie

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza.

Należy wstrzyknąć dawkę insuliny zgodnie z zaleceniami lekarza lub pielęgniarki z poradni diabetologicznej. Dawkowanie insuliny jest indywidualne dla każdego pacjenta.

Humulin M3 (30/70) we wkładach przeznaczony jest wyłącznie do podawania we wstrzyknięciach podskórnych za pomocą wstrzykiwacza wielokrotnego użytku. Jeśli konieczne jest podanie insuliny inną metodą, należy poradzić się lekarza.

Wkłady Humulin M3 (30/70) należy stosować wyłącznie we wstrzykiwaczach insulinowych firmy Lilly, aby umożliwić podanie odpowiedniej dawki. Nie mogą być używane z żadnym innym wstrzykiwaczem wielokrotnego użytku.

W trakcie podawania leku należy przestrzegać zasad higieny: umyć ręce przed podaniem, zdezynfekować miejsce podania.

Działanie

Lek Humulin M3 reguluje metabolizm glukozy. Wywiera również działanie anaboliczne i antykataboliczne.

Wskazania

Wskazania do stosowania: leczenie pacjentów z cukrzycą, którzy wymagają stosowania insuliny dla utrzymania prawidłowego metabolizmu glukozy.

Przeciwwskazania

Nie należy stosować produktu leczniczego Humulin M3 w przypadku nadwrażliwości na którykolwiek składnik produktu oraz jeśli pacjent ma hipoglikemię.

Działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Lek Humulin M3 może powodować hipoglikemię (niskie stężenie cukru we krwi).

Działania niepożądane występujące najczęściej: miejscowa reakcja alergiczna w miejscu wstrzyknięcia insuliny może wystąpić rumień, obrzęk i swędzenie. Objawy te zwykle ustępują w ciągu kilku dni lub kilku tygodni. W niektórych przypadkach objawy miejscowe mogą być spowodowane innymi czynnikami niż insulina, np. substancjami drażniącymi występującymi w środkach do odkażania skóry lub stosowaniem złej techniki wykonania iniekcji.

Zmiany skórne w miejscu wstrzyknięcia Jeżeli insulina jest wstrzykiwana w to samo miejsce zbyt często, to tkanka tłuszczowa może ulec obkurczeniu (lipoatrofii) albo zgrubieniu (lipohipertrofii) (nie częściej niż u 1 na 100 pacjentów). Grudki pod powierzchnią skóry mogą być też spowodowane przez gromadzenie się białka o nazwie amyloid (amyloidoza skórna, częstość jej występowania jest nieznana). Insulina wstrzyknięta w obszar, w którym występują grudki, może nie działać odpowiednio. Za każdym razem należy zmieniać miejsce wstrzyknięcia — pomoże to zapobiec wystąpieniu tych zmian skórnych.

Więcej informacji w ulotce dołączonej do leku.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Należy zachować ostrożność i skonsultować się z lekarzem, jeśli pacjent: miał kiedykolwiek reakcje uczuleniową na jakikolwiek preparat insuliny, a także na inne leki, pokarmy, środku konserwujące, barwniki; ma cukrzycę związaną z chorobami trzustki; ma zaburzenia czynności przysadki mózgowej, nadnerczy lub tarczycy; ma zaburzenia czynności nerek; jest w podeszłym wieku; spożywa alkohol (mogą pojawić się objawy zapowiadające hipoglikemię i nigdy nie pić alkoholu na pusty żołądek); wykonuje większy wysiłek fizyczny niż zwykle lub zmienia dotychczas stosowaną dietę; planuje wyjazd za granicę (zmiana strefy czasowej może spowodować inne zapotrzebowanie na insulinę i zmianę godzin wstrzyknięć).

Lek Humulin M3 we wkładach 3 ml jest przeznaczony wyłącznie do podawania we wstrzyknięciach podskórnych za pomocą wstrzykiwacza wielokrotnego użytku. Jeśli konieczne jest podanie insuliny inną metodą, należy poradzić się lekarza.

Lek należy przechowywać w temperaturze od 2°C do 8°C. Nie zamrażać. Po pierwszym otwarciu opakowania bezpośredniego lek przechowywać w temperaturze do 25°C przez 28 dni. Chronić przed światłem. Fiolek lub wkładów, które są używane lub mają być używane, nie przechowywać w lodówce. Można je nosić przy sobie. Lek Humulin M3 należy chronić przed wysoką temperaturą.

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.

Stosowanie innych leków

Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować, w tym również o tych, które wydawane są bez recepty.

W szczególności należy poinformować lekarza, jeśli pacjent stosuje: niektóre leki obniżające ciśnienie, leki nasercowe, leki zmniejszające stężenie lipidów w surowicy, stosowane w schorzeniach tarczycy, niektóre leki przeciwdepresyjne, przeciwpadaczkowe, salicylany, leki przeciwbakteryjne, doustne środki antykoncepcyjne, doustne leki hipoglikemizujące (przeciwcukrzycowe); salicylany (np. kwas acetylosalicylowy), niektóre leki przeciwdepresyjne (inhibitory monoaminooksydazy, MAOI), niektóre inhibitory konwertazy angiotensyny (ACEI) (kaptopril, enalapril), antagoniści receptora angiotensyny II, nieselektywne leki beta-adrenolityczne (propranolol, sotalol) i alkohol etylowy; glikokortykosteroidy, hormony tarczycy, hormon wzrostu, danazol, beta2-sympatykomimetyki (ritodryna, salbutamol, terbutalina), tiazydy moczopędne (np. hydrochlorotiazyd).

Ciąża i karmienie piersią

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży, lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

U kobiet chorych na cukrzycę, w okresie rozrodczym, należy bezwzględnie dążyć do uzyskania prawidłowych wartości stężenia cukru we krwi w trakcie leczenia insuliną. Insulina nie przenika przez łożysko do krwi płodu. Decyzje o stosowaniu i dawkowaniu leku w okresie ciąży i karmienia piersią podejmuje lekarz.