Kalcytonina, Clcitoninum - Zastosowanie, działanie, opis

Kalcytonina stosowana jest w terapii hiperkalcemii, osteoporozy pomenopauzalnej, choroby Pageta. Kalcytoninę stosuje się również w celu zapobiegania utracie masy kostnej w wyniku unieruchomienia np. przy złamaniach, a także w leczeniu hiperkalcemii w przebiegu nowotworów złośliwych. 

Kalcytonina stosowana jest w formie iniekcji podskórnych lub domięśniowych oraz w podaniu donosowym.

Dawka stosowana w leczeniu zależna jest od jednostki chorobowej, wieku, drogi podania, wskazań lekarza itp.

Podanie donosowe:

Dawki zwykle stosowane (dobowe) u osób dorosłych: 200 j.m.

Podanie domięśniowe oraz podskórne:

Dawki zwykle stosowane (dobowe) u osób dorosłych: 50–100 j.m.

Przeciwwskazaniem do stosowania jest nadwrażliwość na kalcytoninę. 

Podczas stosowania kalcytoniny możliwe jest wystąpienie reakcji alergicznych oraz wstrząsu anafilaktycznego. Przed rozpoczęciem kuracji zalecane jest wykonanie testów skórnych w celu wykrycia nadwrażliwości na substancję. 

Przyjmowanie kalcytoniny może zwiększać prawdopodobieństwo występowania nowotworów. 

Podczas przyjmowania kalcytoniny możliwe jest wystąpienie objawów niepożądanych takich jak zawroty głowy, zmęczenie oraz problemy z widzeniem. W takiej sytuacji prowadzenie pojazdów oraz obsługa maszyn są przeciwwskazane. 

Kalcytonina przyjmowana jednocześnie z litem może obniżać jego stężenie w osoczu. 

Ze względu na brak wystarczających danych klinicznych przyjmowanie kalcytoniny w czasie ciąży jest przeciwwskazane. 

Brak informacji dotyczących zdolności kalcytoniny do przenikania do mleka kobiecego. Przyjmowanie podczas laktacji jest przeciwwskazane. 

Podanie domięśniowe oraz podskórne: nowotwory złośliwe, reakcje anafilaktyczne, wstrząs anafilaktyczny, hipokalcemia, zawroty głowy, ból głowy, zaburzenia smaku, drżenie mięśniowe, zaburzenia widzenia, nadciśnienie, nudności, wymioty, ból brzucha, świąd, wysypka, bóle mięśniowo-stawowe, wielomocz, zmęczenie, objawy grypopodobne, obrzęk.

Podanie donosowe: nadwrażliwość, ból oraz zawroty głowy, zaburzenia smaku, zaburzenia widzenia, zaczerwienienie, zaburzenia widzenia, nadciśnienie, przekrwienie błony śluzowej nosa, kichanie, nieżyt nosa, suchość śluzówek nosa, alergiczny nieżyt nosa, podrażnienie jamy nosowej, otarcie śluzówki nosa, rumień śluzówki nosa, zapalenie zatok, krwotok z nosa, nieżyt wrzodziejący, kaszel, zapalenie gardła, nadciśnienie, nudności, wymioty, ból brzucha, świąd, wysypka, bóle mięśniowo-stawowe, zmęczenie, objawy grypopodobne.

W zależności od wielkości przyjętej dawki kalcytoniny wśród objawów przedawkowania mogą wystąpić: nudności, wymioty, zaczerwienienie twarzy, zawroty głowy.

Kalcytonina wytwarzana jest naturalnie przez komórki C gruczołu tarczowego. Kalcytonina wiąże się z receptorami kalcytoniny, pobudza enzymy produkujące witaminę D, hamuje aktywność osteoklastów, zmniejsza szybkość przemiany kostnej. Substancja zwiększa również wydalanie sodu, wapnia oraz fosforu z moczem, zmniejsza usuwanie hydroksyproliny przez nerki, wykazuje działanie przeciwbólowe i przeciwzapalne. Kalcytonina wytwarzana syntetycznie wykazuje większe powinowactwo do receptorów kalcytoniny, ma silniejsze oraz dłuższe działanie. 

Biodostępność kalcytoniny przy podaniu domięśniowym lub podskórnym wynosi około 70%, stężenie maksymalne substancja osiąga po 23-60 minutach po podaniu. 

Kalcytonina wiąże się z białkami osocza w 30–40%.

Kalcytonina metabolizowana jest głównie w nerkach, krwi oraz tkankach obwodowych do nieaktywnych metabolitów. 

Czas półtrwania kalcytoniny wynosi od 1 do 1,5 godziny. Wydalanie substancji oraz metabolitów odbywa się głównie z moczem, nieznaczne ilości usuwane są z kałem.