Desmopressin Aristo, 60 mikrogramów, tabletki podjęzykowe, 30 szt.

Opis

Desmopressin Aristo to lek zawierający desmopresynę, substancję czynną działającą podobnie do naturalnego hormonu antydiuretycznego, wazopresyny. Preparat wpływa na zdolność nerek do zagęszczania moczu, co prowadzi do zmniejszenia jego objętości i ograniczenia nocnego oddawania moczu. Lek stosowany jest w leczeniu zaburzeń związanych z nadmiernym wydzielaniem moczu zarówno u dzieci, jak i u dorosłych.

Skład

Substancją czynną jest desmopresyna.

Każda tabletka podjęzykowa zawiera 60 mikrogramów desmopresyny (w postaci octanu desmopresyny).

Substancje pomocnicze: Laktoza jednowodna; Skrobia kukurydziana; Kwas cytrynowy; Kroskarmeloza sodowa; Magnezu stearynian.

Dawkowanie

Ten lek należy zawsze stosować dokładnie według zaleceń lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Dawkowanie ustala lekarz indywidualnie dla pacjenta.

Działanie

Desmopresyna działa podobnie do naturalnej wazopresyny, regulując zdolność nerek do zagęszczania moczu. Powoduje zmniejszenie ilości wydalanego moczu, co pomaga kontrolować objawy związane z nadmiernym oddawaniem moczu, szczególnie w nocy.

Wskazania

Lek Desmopressin Aristo jest wskazany do stosowania w leczeniu moczówki prostej ośrodkowej. Preparat stosuje się również w leczeniu pierwotnego izolowanego moczenia nocnego u dzieci w wieku od 5 lat z prawidłową zdolnością zagęszczania moczu. Ponadto lek jest wskazany do objawowego leczenia nokturii u pacjentów dorosłych w wieku poniżej 65 lat, związanej z nocnym wielomoczem, czyli stanem, w którym objętość moczu produkowanego w nocy przekracza czynnościową pojemność pęcherza moczowego.

Przeciwwskazania

Nie należy stosować leku w przypadku: nadwrażliwości na desmopresynę lub którykolwiek składnik preparatu; nawykowej lub psychogennej polidypsji prowadzącej do zwiększonej ilości wydalanego moczu; znanej lub podejrzewanej niewydolności serca oraz innych stanów wymagających leczenia lekami moczopędnymi; umiarkowanej do ciężkiej niewydolności nerek (klirens kreatyniny mniejszy niż 50 ml/min); hiponatremii w wywiadzie; zespołu niewłaściwego wydzielania hormonu antydiuretycznego (SIADH); u pacjentów w wieku poniżej 5 lat, jeśli produkt leczniczy stosowany jest w leczeniu pierwotnego izolowanego moczenia nocnego; u pacjentów w wieku poniżej 65 lat, jeśli produkt leczniczy stosowany jest w leczeniu pierwotnego izolowanego moczenia nocnego; u pacjentów, którzy nie są zdolni do przestrzegania zaleceń dotyczących ograniczenia przyjmowania płynów.

Działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Działania niepożądane występujące bardzo często (mogą dotyczyć więcej niż 1 na 10 pacjentów): ból głowy.

Działania niepożądane występujące często (mogą dotyczyć nie więcej niż 1 na 10 pacjentów): niskie stężenie sodu we krwi; zawroty głowy; wysokie ciśnienie krwi; ból brzucha; nudności; biegunka; zaparcia; wymioty; dyskomfort w obrębie pęcherza i cewki moczowej; obrzęk dłoni, ramion, stóp lub nóg; zmęczenie.

Więcej informacji w ulotce dołączonej do leku.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Należy zachować ostrożność oraz poinformować lekarza, jeśli: pacjent ma chorobę wieńcową (choroba naczyń krwionośnych zaopatrujących serce) lub wysokie ciśnienie krwi; pacjent ma chorobę tarczycy (gruczołu w gardle) lub nadnerczy (gruczołu nad nerką); podczas leczenia wystąpi u pacjenta stan chorobowy z gorączką, wymiotami, biegunką; podczas leczenia pacjent poczuje ból głowy, wystąpi brak apetytu, nudności, wymioty, zwiększenie masy ciała, dezorientacja, objawy te mogą być oznakami niebezpiecznego stanu zwanego hiponatremią (niskie stężenie sodu we krwi); u pacjenta występuje ryzyko zwiększonego ciśnienia w czaszce.

Podczas leczenia pierwotnego izolowanego moczenia nocnego oraz moczenia nocnego należy maksymalnie ograniczyć spożycie płynów w okresie od 1 godziny przed zastosowaniem leku do 8 godzin po jego przyjęciu. Lek Desmopressin Aristo powinien być stosowany ze szczególną ostrożnością u pacjentów z zaburzeniami równowagi płynowej i (lub) elektrolitowej.

Przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.

Stosowanie innych leków

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować, w tym również o tych, które wydawane są bez recepty.

W szczególności należy powiedzieć lekarzowi, jeśli pacjent przyjmuje lub planuje przyjmować: leki stosowane w leczeniu depresji, w tym trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne oraz selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny; leki stosowane w leczeniu psychoz, takie jak chlorpromazyna; leki przeciwpadaczkowe, w tym karbamazepinę; leki stosowane w leczeniu cukrzycy z grupy pochodnych sulfonylomocznika, takie jak chlorpropamid; leki przeciwbiegunkowe, w tym loperamid; niesteroidowe leki przeciwzapalne stosowane w leczeniu bólu i stanów zapalnych; leki stosowane w leczeniu dolegliwości związanych z nadmiernym gromadzeniem gazów w przewodzie pokarmowym, takie jak symetykon.

Ciąża i karmienie piersią

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży, lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Stosowanie leku u dzieci i młodzieży

Decyzję o stosowaniu leku u dzieci podejmuje lekarz.