Dexamethasone Zentiva, 4 mg, tabletki, 20 szt.

Opis

Dexamethasone Zentiva to lek, który zawiera syntetyczny deksametazon. Dexamethasone to glikokortykosteroid syntetyczny, czyli hormon wytwarzany przez korę nadnerczy. Lek działa przeciwzapalnie, przeciwbólowo a także antyalergicznie i zmniejsza odpowiedź immunologiczną. Lek stosuje się między innymi w chorobach reumatycznych, autoimmunologicznych czy skóry.

Skład

Substancją czynną leku jest deksametazon.

Każda tabletka zawiera 4 mg deksametazonu.

Substancje pomocnicze to: laktoza jednowodna; karboksymetyloskrobia sodowa (typ A); magnezu stearynian; krzemionka koloidalna bezwodna.

Dawkowanie

Ten lek należy zawsze stosować dokładnie tak, jak to opisano w ulotce dla pacjenta lub według zaleceń lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Lek podaje się doustnie. 

Tabletki Dexamethasone Zentiva przyjmuje się po lub w trakcie posiłku, co zmniejsza podrażnienia przewodu pokarmowego. Zaleca się małe porcje posiłku często spożywane. Podczas leczenia można stosować leki zobojętniające sok żołądkowy. Stosując Dexamethasone Zentiva nie należy spożywać alkoholu i produktów zawierających kofeinę.

Dawkowanie ustala indywidualnie lekarz w zależności od stanu i schorzenia pacjenta.

Działanie

Lek zawiera syntetyczny deksametazon, który naturalnie jest wytwarzany przez korę nadnerczy. Dexamethasone Zentiva działa przeciwzapalnie, przeciwbólowo jak również przeciwalergicznie i immunosupresyjnie.

Wskazania

Dexamethasone Zentiva jest stosowany w leczeniu: obrzęku mózgu spowodowanego guzem mózgu, interwencją neurochirurgiczną, bakteryjnym zapaleniem opon mózgowo-rdzeniowych, ropniem mózgu; ciężkiego ostrego napadu astmy; początkowego doustnego etapu leczenia rozległych, ciężkich chorób skóry o ostrym przebiegu, wrażliwych na działanie glikokortykosteroidów (np. erytrodermia, pęcherzyca zwykła, ostra egzema); początkowego doustnego etapu leczenia chorób autoimmunologicznych, takich jak układowy toczeń rumieniowaty (zwłaszcza jego postacie trzewne); ciężkiego, postępującego przebiegu aktywnego reumatoidalnego zapalenia stawów (np. szybko postępujące destrukcyjne postacie choroby i/lub objawy pozastawowe); ciężkich chorób zakaźnych ze stanami toksycznymi (np. gruźlica, dur brzuszny; wyłącznie w połączeniu z terapią przeciwzakaźną); w leczeniu paliatywnym nowotworów złośliwych; choroby wywołanej przez koronawirusa 2019 (COVID-19) u dorosłych i młodzieży (w wieku ≥12 lat, o masie ciała ≥40 kg), wymagających tlenoterapii.

Przeciwwskazania

Leku nie należy stosować, jeśli pacjent jest uczulony na deksametazon lub którykolwiek z pozostałych składników leku. Przeciwwskazaniem do stosowania Dexamethasone Zentiva jest infekcja obejmująca cały organizm (chyba, że jest już leczona) a także choroba wrzodowa żołądka albo dwunastnicy. W przypadku zbliżające się terminu szczepienia szczepionką żywą nie należy stosować leku.

Działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

U około 5 na 100 osób przyjmujących deksometazon mogą wystąpić problemy psychiczne, takie jak: przygnębienie (z myślami samobójczymi), zmienność nastrojów, poczucie niepewności, bezsenność, kłopoty z racjonalnym myśleniem lub poczucie zagubienia i zaniki pamięci, odczuwanie, postrzeganie lub słyszenie nieistniejących rzeczy. Jeśli wystąpią tego typu objawy należy poinformować lekarza.

W przypadku wystąpienia objawów wskazujących na niedoczynność kory nadnerczy, jak: zaburzeń żołądkowo-jelitowych, znacznego osłabienia mięśni i przemęczenia, bardzo niskiego ciśnienia krwi, spadku masy ciała oraz gorączki, należy natychmiast skonsultować się z lekarzem. Należy również poinformować lekarza jeśli wystąpią objawy mogące sygnalizować pęknięcie ściany jelita, typu: nagły ból brzucha, tkliwość, wymioty, krew w stolcu, gorączka.

Dexamethasone Zentiva może zaostrzać choroby serca, na które pacjent już choruje, dlatego jeśli nastąpi skrócenie oddechu lub obrzęk kostek, należy natychmiast zwrócić się do lekarza.

Więcej informacji w ulotce dołączonej do leku.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Należy poinformować lekarza o problemach ze zdrowiem psychicznym (szczególnie depresji lub choroby maniakalno-depresyjnej) pacjenta oraz jeśli występowały one u członków bliskiej rodziny.

Przed zastosowaniem leku należy skonsultować się z lekarzem w przypadku: chorób nerek lub wątroby (marskość wątroby lub przewlekła niewydolność wątroby), guza nadnerczy (pheochromocytoma), nadciśnienia tętniczego, choroby serca lub przebytego niedawno zawału serca (występowały przypadki pęknięcia serca), cukrzycy lub występowania kiedykolwiek cukrzycy w rodzinie, osteoporozy (ubytku masy kostnej), zwłaszcza u kobiet po menopauzie, wystąpienia w przeszłości osłabienia mięśni spowodowanego tym lub innym lekiem steroidowym, jaskry (nadmiernego wzrostu ciśnienia w gałce ocznej) lub występowania kiedykolwiek jaskry lub zaćmy w rodzinie (zmętnienie soczewki w oku prowadzące do osłabienia wzroku), miastenii gravis (choroby powodującej osłabienie mięśni), choroby pęcherza lub wrzodu żołądka, problemów psychiatrycznych lub choroby psychicznej, która uległa zaostrzeniu w wyniku stosowania tego typu leków, padaczki (choroby charakteryzującej się powtarzającymi się utratami przytomności lub napadami drgawek), migreny, niedoczynności tarczycy, zakażenia pasożytami, gruźlicy, posocznicy lub grzybiczego zakażenia oka, malarii mózgowej, wirusa opryszczki (ust lub narządów płciowych oraz oka, ze względu na możliwą perforację rogówki), astmy, trwającej terapii z powodu zablokowania naczyń krwionośnych przez skrzepy (choroba zakrzepowo-zatorowa), owrzodzenia rogówki i urazów rogówki.

Stosowanie kortykosteroidów może zmniejszać zdolność organizmu do zwalczania infekcji (działanie immunosupresyjne). Może to powodować infekcje opurnistyczne, czyli zakażenia mikroorganizmami, które zwykle rzadko powodują infekcję. W przypadku jakiekolwiek zakażenia należy poinformować o tym lekarza, zwłaszcza jeśli są to objawy zapalenia płuc jak również o przebytej gruźlicy i pobycie na obszarach częstych zakażeń glistami.

Podczas leczenia deksametazonem należy unikać kontaktu z osobami chorującymi na choroby zakaźne.

Stosowanie leku może wywołać zapalenie ścięgna, dlatego jeśli wystąpi bolesność, sztywność albo obrzęk stawów czy ścięgien, należy skontaktować się z lekarzem. Ryzyko wystąpienia zapalenia ścięgna rośnie jeśli podczas leczenia deksametazonem stosowane są także niektóre antybiotyki lub występują problemy z nerkami.

Dexamethasone Zentiva może prowadzić do niedoczynności kory nadnerczy, a w konsekwencji na skuteczność działania leku w sytuacjach dużego obciążenia organizmu, jak: operacja, poród, choroba czy zabieg chirurgiczny, dlatego należy poinformować lekarza o stosowaniu steroidów.

Deksametazon wpływa na wynik: testu hamowania (określający poziom hormonu we krwi), uczuleniowych testów skórnych a także badań wykrywających zakażenia bakteryjne.

W przypadku osób w podeszłym wieku niektóre skutki uboczne stosowania tego leku mogą być poważniejsze, w szczególności zmniejszenie gęstości kości (osteoporoza), nadciśnienie tętnicze, obniżenie stężenia potasu, cukrzyca, podatność na zakażenia i ścieńczenie skóry.

Dexamethasone Zentiva zawiera laktozę, więc jeśli pacjent nie toleruje niektórych cukrów, to przed zastosowaniem leku powinien skonsultować się z lekarzem.

Stosowanie innych leków

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować, w tym również o tych, które wydawane są bez recepty.

Dexamethasone Zentiva może wchodzić w interakcje z: lekami przeciwzakrzepowymi (np. warfaryna); kwasem acetylosalicylowym lub niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi; lekami stosowanymi w leczeniu cukrzycy, nadciśnienia tętniczego, chorób serca; lekami moczopędnymi,;amfoterycyną B podawaną w iniekcjach; fenytoiną, karbamazepiną, prymidonem (leki stosowane w leczeniu padaczki); ryfabutyną, ryfampicyną (antybiotyk stosowany w leczeniu gruźlicy); lekami zobojętniającymi sok żołądkowy, szczególnie z zawierającymi trójkrzemian magnezu; barbituranmi (leki stosowane w celu ułatwienia zasypiania i zmniejszenia lęku); aminoglutetimidem (lek stosowany w leczeniu przeciwnowotworowym); karbenoksolonem (lek stosowany w leczeniu wrzodów żołądka); efedryną (lek stosowany w celu obkurczenia naczyń w stanach zapalnych błon śluzowych nosa); acetazolamidem (lek stosowany w leczeniu jaskry i padaczki); hydrokortyzonem, kortyzonem i inne kortykosteroidami; ketokonazolem, itrakonazolem (lek stosowany w leczeniu zakażeń grzybiczych); rytonawirem; antybiotykami w tym erytromycyną, fluorochinolonami; lekami wspomagającymi ruch mięśni w miastenii (np. neostygmina); cholestyramina (lek stosowany w przypadku zwiększonego stężenia cholesterolu); hormonami z grupy estrogenów w tym pigułki antykoncepcyjne; tetrakozaktydem (wykorzystany w teście oceny funkcji kory nadnerczy); sultoprydem (stosowany jako lek uspokajający); cyklosporyną (stosowaną w celu zapobiegania odrzuceniu przeszczepu); talidomidem stosowanym m. in. w leczeniu szpiczaka plazmocytowego; prazykwantelem (lek stosowany w leczeniu zakażeń pasożytniczych); chlorochiną, hydrochlorochiną, meflochiną (leki stosowane w leczeniu malarii); hormonem wzrostu; protyreliną.

Podczas stosowania leku Dexamethasone Zentiva nie należy przeprowadzać szczepienia „żywymi szczepionkami”.

Ciąża i karmienie piersią

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Ciąża:
Dexamethasone Zentiva powinien być stosowany w ciąży a szczególnie w pierwszym trymestrze jedynie w przypadku, gdy w opinii lekarza korzyść dla matki przeważa nad potencjalnym zagrożeniem dla płodu. Jeśli podczas leczenia deksametazonem pacjentka zajdzie w ciążę to nie powinna przerywać stosowania i niezwłocznie poinformować o tym lekarza.

Karmienie piersią:
Leki z grupy kortykosteroidów przenikają do mleka matki, dlatego możliwe jest ryzyko wystąpienia skutków ubocznych u karmionego dziecka. O tym czy można stosować lek w czasie laktacji decyduje lekarz.

Stosowanie leku u dzieci i młodzieży

W czasie terapii lekiem dzieci należy uważnie obserwować jego wzrost oraz rozwój. W przypadku wcześniaków z niewydolnością układu oddechowego leku nie podaje się.

Prowadzenie pojazdów i obsługa maszyn

Jeśli wystąpią u pacjenta efekty uboczne ograniczające jego zdolność do prowadzenia pojazdów i obsługi maszyn (dezorientacja, zawroty głowy, halucynacje, senność, zmęczenie, niewyraźne widzenie) to należy nie wykonywać tych czynności.