Tolutris, 80 mg + 10 mg + 25 mg, tabletki, 28 szt.

Opis

Tolutris to lek złożony w postaci tabletek, zawierający trzy substancje czynne, telmisartan, amlodypinę i hydrochlorotiazyd. Wszystkie te substancje pomagają kontrolować wysokie ciśnienie tętnicze.

Skład

Substancjami czynnymi leku są telmisartan, amlodypina i hydrochlorotiazyd.

Każda tabletka zawiera 80 mg telmisartanu, 10 mg amlodypiny (w postaci amlodypiny bezylanu) i 25 mg hydrochlorotiazydu.

Substancje pomocnicze: powidon K30; sodu wodorotlenek; laktoza jednowodna; meglumina; krospowidon; celuloza mikrokrystaliczna; sodu stearylofumaran; skrobia żelowana; karboksymetyloskrobia sodowa (typ A); magnezu stearynian; krzemionka koloidalna bezwodna; żelaza tlenek żółty (E 172); żelaza tlenek czerwony (E 172).

Dawkowanie

Ten lek należy zawsze stosować dokładnie według zaleceń lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Dawkowanie ustala lekarz indywidualnie dla pacjenta.

Lek należy stosować doustnie. 

Działanie

Tolutris łączy działanie trzech substancji czynnych:
Telmisartan: antagonista receptora angiotensyny II typu 1 (AT₁), który blokuje działanie angiotensyny II, prowadząc do rozszerzenia naczyń krwionośnych i obniżenia ciśnienia tętniczego.
Amlodypina: antagonista wapnia, który hamuje napływ jonów wapnia do komórek mięśni gładkich naczyń, powodując ich rozkurcz i redukcję ciśnienia.
Hydrochlorotiazyd: lek moczopędny z grupy tiazydów, zwiększający wydalanie sodu i wody przez nerki, co również przyczynia się do obniżenia ciśnienia krwi.

Wskazania

Tolutris jest wskazany w leczeniu samoistnego nadciśnienia tętniczego u dorosłych pacjentów, u których ciśnienie tętnicze jest odpowiednio kontrolowane podczas jednoczesnego stosowania telmisartanu, amlodypiny i hydrochlorotiazydu w takich samych dawkach jak w Tolutris, ale podawanych oddzielnie.

Przeciwwskazania

Leku Tolutris nie należy stosować u pacjentów z nadwrażliwością na którąkolwiek substancję leku oraz z nadwrażliwością inne pochodne sulfonamidowe. Przeciwwskazaniem do zastosowania jest również ciężka niewydolność wątroby, ciężka niewydolność nerek, zastój żółci i niedrożność dróg żółciowych, ciężkie niedociśnienie tętnicze, drugi i trzeci trymestr ciąży, wstrząs (w tym wstrząs kardiogenny), hemodynamicznie niestabilną niewydolność serca po przebytym ostrym zawale mięśnia sercowego,zwężenie drogi odpływu z lewej komory (np. stenoza aortalna dużego stopnia).

Działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią. 

Działanie niepożądane występujące bardzo częste działania niepożądane (mogą wystąpić częściej niż u 1 na 10 pacjentów): Zatrzymanie płynów w organizmie (obrzęk).

Działanie niepożądane występujące często (mogą wystąpić u nie więcej niż u 1 na 10 pacjentów): Zawroty głowy, złe samopoczucie (nudności), małe stężenie magnezu we krwi, ból głowy, senność (szczególnie na początku leczenia), kołatanie serca (świadomość rytmu serca), duszność, zaczerwienienie twarzy, ból brzucha, zmiana rytmu wypróżnień, biegunka, zaparcia, niestrawność, zmęczenie, osłabienie, zaburzenia widzenia, podwójne widzenie, obrzęk kostek, kurcze mięśni.

Więcej informacji w ulotce dołączonej do leku.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Należy zachować ostrożność i poinformować lekarza, jeśli pacjent ma: niskie ciśnienie tętnicze krwi (niedociśnienie); znaczne zwiększenie ciśnienia krwi (przełom nadciśnieniowy); chorobę nerek lub przeszczep nerki; zwężenie tętnicy nerkowej (zwężenie naczyń krwionośnych jednej czynnej nerki lub obu nerek); chorobę wątroby; problemy dotyczące serca, w tym niewydolność serca i niedawno przebyty zawał serca; cukrzycę; dnę moczanową; zwiększone stężenie aldosteronu; toczeń rumieniowaty układowy.

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.

Stosowanie innych leków

Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować, w tym również o tych, które wydawane są bez recepty.

Szczególnie ważna jest informacja jeśli pacjent stosuje: preparaty litu stosowane w leczeniu niektórych rodzajów depresji, leki związane z występowaniem małego stężenia potasu we krwi (hipokaliemia), takie jak inne leki moczopędne (tabletki odwadniające), leki przeczyszczające (np. olej rycynowy), kortykosteroidy (np. prednizon), ACTH (hormon adrenokortykotropowy), amfoterycynę (lek przeciwgrzybiczy), karbenoksolon (stosowany w leczeniu owrzodzeń jamy ustnej), sól sodową penicyliny G (antybiotyk), kwas salicylowy oraz jego pochodne, leki mogące podwyższać stężenie potasu we krwi, np. leki moczopędne oszczędzające potas, suplementy potasu, substytuty soli zawierające potas, inhibitory ACE, cyklosporynę (lek immunosupresyjny) i inne produkty lecznicze, np. heparynę sodową (lek przeciwzakrzepowy), leki, na które wpływają zmiany stężenia potasu we krwi, takie jak leki nasercowe (np. digoksyna) czy te regulujące częstość akcji serca (np. chinidyna, dyzopiramid, amiodaron, sotalol), leki używane w leczeniu zaburzeń psychicznych (np. tiorydazyna, chlorpromazyna, lewomepromazyna) oraz inne leki, takie jak niektóre antybiotyki (np. sparfloksacyna, pentamidyna) lub pewne leki stosowane w terapii odczynów alergicznych (np. terfenadyna), leki stosowane w cukrzycy (insulina lub leki doustne, takie jak metformina), cholestyraminę, kolestypol lub symwastatynę (leki obniżające stężenie tłuszczów we krwi), leki podwyższające ciśnienie krwi, takie jak noradrenalina, leki zwiotczające mięśnie, takie jak tubokuraryna, suplementy wapnia i (lub) witaminy D, leki o działaniu antycholinergicznym (stosowane w leczeniu szeregu zaburzeń, takich jak stany skurczowe w obrębie przewodu pokarmowego, skóra pęcherza moczowego, astma, choroba lokomocyjna, skurcze mięśni, choroba Parkinsona oraz wspomagająco przy znieczuleniu), takie jak atropina i biperyden, amantadynę (lek stosowany w chorobie Parkinsona, a także w leczeniu lub zapobieganiu pewnych chorób wirusowych), pozostałe leki stosowane w leczeniu nadciśnienia, kortykosteroidy, leki przeciwbólowe (np. niesteroidowe leki przeciwzapalne, NLPZ), leki stosowane w leczeniu nowotworów, dny moczanowej lub zapalenia stawów, przyjmowane inhibitory ACE lub aliskiren, ketokonazol, itrakonazol (leki przeciwgrzybicze), rytonawir, indynawir, nelfinawir (tzw. inhibitory proteazy stosowane w leczeniu zakażenia wirusem HIV), ryfampicynę, erytromycynę, klarytromycynę (antybiotyki stosowane w leczeniu zakażeń bakteryjnych), ziele dziurawca, werapamil, diltiazem (leki stosowane w chorobach serca), barbiturany (leki stosowane w ciężkich zaburzeniach temperatury ciała), takrolimus, syrolimus, temsyrolimus i ewerolimus (leki hamujące układ odpornościowy).

Ciąża i karmienie piersią

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży, lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Nie zaleca się stosowania leku Tolutris podczas ciąży i nie wolno go stosować po trzecim miesiącu ciąży. Nie zaleca się również stosowania leku w okresie karmienia piersią,

Stosowanie leku u dzieci i młodzieży

Nie należy stosować leku u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat.

Prowadzenie pojazdów i obsługa maszyn

Ze względu na możliwość wystąpienia zawrotów głowy lub uczucia zmęczenia, należy zachować ostrożność, szczególnie na początku leczenia.