Metronidazol 0.5% Fresenius, roztwór do infuzji, 100 ml, 40 pojemników

Opis

Metronidazol 0.5% Fresenius to roztwór do wstrzykiwań i infuzji o działaniu przeciwpierwotniakowym i przeciwbakteryjnym.

Skład

Substancją czynną leku jest metronidazol (Metronidazolum).

1 ml roztworu zawiera 5 mg metronidazolu (Metronidazolum).

Każdy pojemnik o pojemności 100 ml zawiera 500 mg metronidazolu (Metronidazolum).

Substancje pomocnicze: sodu chlorek, disodu fosforan dwunastowodny, kwas cytrynowy jednowodny, woda do wstrzykiwań.

Dawkowanie

Ten lek należy zawsze stosować dokładnie według zaleceń lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Dawkowanie ustala lekarz indywidualnie dla pacjenta.

Metronidazol 0.5% Fresenius może być podawany dożylnie w postaci nierozcieńczonej lub (u pacjentów otrzymujących dożylnie płyny infuzyjne) rozcieńczony w odpowiedniej ilości 0,9% roztworu chlorku sodu, 5% roztworu glukozy, 5% roztworu glukozy w 0,9% roztworze chlorku sodu , 20 i 40 mmol/l roztworu chlorku potasu (roztwór do infuzji należy przygotować bezpośrednio przed zastosowaniem).

Działanie

Lek Metronidazol Fresenius ma działanie przeciwpierwotniakowe i przeciwbakteryjne.

Wskazania

Metronidazol Fresenius jest wskazany w: Leczeniu zakażeń bakteryjnych beztlenowych z rodzaju Bacteroides, Fusobacterium, Clostridium, Eubacterium, Veilonella, Peptococcus, Peptostreptococcus: posocznica, bakteriemia, zapalenie otrzewnej, ropień mózgu, zapalenie płuc, zapalenie szpiku, gorączka połogowa, ropień w obrębie miednicy mniejszej, zapalenie przymacicza, zakażenia ran po zabiegach chirurgicznych; Profilaktyce okołooperacyjnej zakażeń spowodowanych bakteriami beztlenowymi szczególnie gatunkami z rodzaju Bacteroides i Streptococcus. Produkt zmniejsza częstość występowania zakażeń pooperacyjnych powodowanych przez bakterie beztlenowe.

Przeciwwskazania

Leku nie należy stosować w przypadku nadwrażliwości na którykolwiek składnik preparatu oraz w pierwszym trymestrze ciąży.

Działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Działania niepożądane występujące bardzo rzadko (rzadziej niż 1 na 10 000 osób): senność, zawroty głowy, drgawki, bóle głowy; zaburzenia widzenia, takie jak podwójne widzenie i krótkowzroczność, w większości przypadków przemijające; zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych (AspAT, AlAT, fosfatazy alkalicznej); wysypka, wysypka krostkowa, świąd, zaczerwienienie; bóle mięśni, bóle stawów; ciemniejsze zabarwienie moczu spowodowane obecnością dobrze rozpuszczalnych w wodzie barwników, powstających w wyniku przemian metronidazolu.

Więcej informacji w ulotce dołączonej do leku.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Należy zachować ostrożność jeśli u pacjenta występuje lub występowały w przeszłości: czynna lub przewlekła choroba ośrodkowego i obwodowego układu nerwowego (mózgu, rdzenia kręgowego lub nerwów); wystąpiły zaburzenia neurologiczne (drętwienie, mrowienie kończyn, zawroty głowy, niezborność ruchów lub drgawki); ciężkie uszkodzenia wątroby lub nerek; znaczne nieprawidłowości w obrazie krwi i wzorze odsetkowym. W razie konieczności powtórnego zastosowania metronidazolu, pacjent taki powinien pozostawać pod kontrolą lekarza. W czasie leczenia lekarz powinien kontrolować obraz krwi, szczególnie liczbę leukocytów (białe krwinki). Jeśli lek stosuje się dłużej niż przez 10 dni, kontrola taka jest bezwzględnie konieczna.

Lek może powodować ciemniejsze zabarwienie moczu.

Metronidazol nie wykazuje bezpośredniego działania bakteriobójczego w stosunku do bakterii tlenowych i względnych beztlenowców.

Po zastosowaniu metronidazolu może wystąpić kandydoza w obrębie jamy ustnej, pochwy i przewodu pokarmowego, które wymagają odpowiedniego leczenia.

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci, w temperaturze poniżej 25°C.

Stosowanie innych leków

Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować, w tym również o tych, które wydawane są bez recepty.

W szczególności należy powiedzieć lekarzowi jeżeli pacjent przyjmuje: doustne leki przeciwzakrzepowe (np. acenokumarol, warfaryna); soli litu (leki stosowane w chorobach psychicznych); terfenadynę i astemizol (leki przeciwalergiczne); disulfiram (lek stosowany w leczeniu alkoholizmu); 5-fluorouracylu lub busulfan (leki stosowane w leczeniu nowotworów); cyklosporynę (lek stosowany u pacjentów po przeszczepach); leki zwiększające aktywność enzymów wątrobowych (np. fenytoina, fenobarbital); leki zmniejszające aktywność enzymów wątrobowych (np. cymetydyna); leki metabolizowane przez enzym wątrobowy P-450 CYP 3A4 (np. niektóre antybiotyki).

Ciąża i karmienie piersią

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży, lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Lek jest przeciwwskazany w pierwszym trymestrze ciąży. W drugim i trzecim trymestrze ciąży o stosowaniu leku decyduje lekarz.

Stosowanie leku u dzieci i młodzieży

Decyzję o stosowaniu leku u dzieci podejmuje lekarz.