Lauromakrogol 400, Polidocanolum, lauromacrogolum 400 - Zastosowanie, działanie, opis
Podstawowe informacje o lauromakrogolu 400
- Rok wprowadzenia na rynek
-
1967
- Substancje aktywne
-
lauromakrogol 400
- Działanie lauromakrogolu 400
-
powoduje zamykanie żylaków, znieczulające miejscowo
- Postacie lauromakrogolu 400
-
roztwór do wstrzykiwań
- Układy narządowe
-
układ krwionośny (sercowo-naczyniowy)
- Specjalności medyczne
-
Angiologia, Chirurgia naczyniowa
- Rys historyczny lauromakrogolu 400
-
Lauromakrogol 400 został zarejestrowany do użytku medycznego przez Swissmedic w Szwajcarii dnia 2 października 1967 roku. Podmiotem odpowiedzialnym za wprowadzenie substancji czynnej na rynek farmaceutyczny była firma Pro Farma. Z kolei Agencja Żywności i Leków (FDA) w Stanach Zjednoczonych wydała taką zgodę dnia 30 marca 2010 roku. W tym przypadku podmiotem odpowiedzialnym za wprowadzenie leku była firma CHEMISCH FBRK KRSSLR.
- Wzór sumaryczny lauromakrogolu 400
-
C30H62O10
Spis treści
- Wskazania do stosowania lauromakrogolu 400
- Dawkowanie lauromakrogolu 400
- Przeciwskazania do stosowania lauromakrogolu 400
- Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania lauromakrogolu 400
- Wpływ lauromakrogolu 400 na prowadzenie pojazdów
- Inne rodzaje interakcji
- Wpływ lauromakrogolu 400 na ciążę
- Wpływ lauromakrogolu 400 na laktację
- Wpływ lauromakrogolu 400 na płodność
- Inne możliwe skutki uboczne
- Objawy przedawkowania lauromakrogolu 400
- Mechanizm działania lauromakrogolu 400
- Wchłanianie lauromakrogolu 400
- Dystrybucja lauromakrogolu 400
- Wydalanie lauromakrogolu 400
Wskazania do stosowania lauromakrogolu 400
Lauromakrogol 400 jest stosowany w terapii przewlekłej niewydolności żylnej, która objawia się żylakami kończyn dolnych.
Dawkowanie lauromakrogolu 400
Lauromakrogol 400 stosuje się dożylnie. Wstrzyknięcie wykonuje się w kończynę dolną, która zawsze powinna znajdować się w pozycji poziomej.
Dawka stosowana w leczeniu zależna od rodzaju żylaków (pajączki żylne, żylaki siatkowate, małe żylaki, żylaki średniej wielkości, duże żylaki, choroba hemoroidalna I i II stopnia) oraz indywidualnego stanu pacjenta.
Dawki zwykle stosowane (dobowe) u osób dorosłych: 2 mg/kg masy ciała.
Przeciwskazania do stosowania lauromakrogolu 400
Przeciwwskazaniem są nadwrażliwość na lauromakrogol 400, schorzenia zakrzepowo–zatorowe oraz obciążenie czynnikami, które predysponują do rozwoju zakrzepicy (palenie tytoniu, hormonalna terapia zastępcza, otyłość). Wśród przeciwwskazań można wyróżnić również:
- chorobę obturacyjną tętnic kończyn dolnych (według skali Fontaine faza III oraz IV);
- unieruchomienie pacjenta;
- ciężkie choroby układowe.
Jeśli substancja czynna podawana jest w formie mikropiany to przeciwwskazaniem jest również objawowy przeciek lewo–prawy.
Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania lauromakrogolu 400
Lauromakrogolu 400 nie wolno wstrzykiwać do tętnic. Istnieje ryzyko ciężkiej martwicy tkanek (łącznie z amputacją na przykład kończyny dolnej).
Jeśli u pacjenta dojdzie do wstrząsu anafilaktycznego, należy jak najszybciej wdrożyć odpowiednie leczenie.
Substancję czynną należy stosować ostrożnie u pacjentów z gorączką, alergiami, astmą oskrzelową oraz nie mogących się w pełni poruszać. Środki ostrożności należy zachować również wobec chorych z objawami neuropatii i mikroangiopatii, ze stanami zapalnymi skóry w miejscu leczenia, obrzękami nóg, z pajączkami naczyniowymi (zamknięcie tętnicy) oraz z ogólnym słabym stanem zdrowia.
Jeśli substancja czynna podawana jest w formie mikropiany, należy zachować ostrożność wśród pacjentów z neurologicznymi lub widocznymi objawami, które pozostały po wcześniejszej skleroterapii.
Wpływ lauromakrogolu 400 na prowadzenie pojazdów
Lauromakrogol 400 nie powoduje objawów wpływających na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.
Inne rodzaje interakcji
Ze względu na to, że substancja czynna ma działanie miejscowo znieczulające, nie zaleca się jej podawania z innymi środkami o tym samym działaniu. Może dojść do skumulowania znieczulającego działania związków na układ krwionośny.
Wpływ lauromakrogolu 400 na ciążę
Brak danych klinicznych opisujących wpływ substancji czynnej na ciążę. Dane związane z badaniami na zwierzętach wykazały jej toksyczne działanie, ale nie teratogenne. Nie zaleca się stosowania lauromakrogolu 400 w ciąży.
Wpływ lauromakrogolu 400 na laktację
Brak danych dotyczących obecności substancji czynnej w mleku kobiecym. Nie zaleca się jej stosowania w okresie laktacji.
Wpływ lauromakrogolu 400 na płodność
Brak danych klinicznych dotyczących płodności podczas stosowania lauromakrogolu 400. Dane związane z badaniami na zwierzętach nie wykazały wpływu substancji na płodność.
Inne możliwe skutki uboczne
Podanie dożylne: uszkodzenia nerwów, ból kończyn, zaburzenia ciśnienia krwi, zasinienia, przebarwienia skóry, pokrzywka kontaktowa, rumień, skórne reakcje alergiczne, nadmierne owłosienie w miejscu zabiegu, nudności, wymioty, zaburzenia smaku, kaszel, duszność, ból w klatce piersiowej, zaburzenia rytmu serca, zapalenie naczyń, omdlenie, zator płucny, zapaść naczyniowa, zapaść sercowa, zakrzepica żył głębokich, zakrzepowe zapalenie żył powierzchniowych, krwiaki, neowaskularyzacja, zaburzenia widzenia, napady astmy, pokrzywka, wstrząs anafilaktyczny, obrzęk naczynioruchowy, ból głowy, migrena, zawroty głowy, ataksja, afazja, niedowład połowiczy, zaburzenia krążenia mózgowego, dezorientacja, utrata przytomności, parestezja miejscowa, osłabienie, nagłe zaczerwienienie w miejscu podania, opuchnięcie, stwardnienie, martwica, zakrzepica i ból w miejscu wstrzyknięcia.
Objawy przedawkowania lauromakrogolu 400
W zależności od przyjętej dawki substancji czynnej może dojść do miejscowej martwicy.
Mechanizm działania lauromakrogolu 400
Mechanizm działania substancji czynnej jest dwukierunkowy. Lauromakrogol 400 niszczy śródbłonek naczyń krwionośnych. Poza tym związek wykazuje działanie miejscowo znieczulające. Zmniejsza zdolność przewodzenia impulsów przez włókna nerwów czuciowych oraz tłumi pobudliwość receptorów.
Wchłanianie lauromakrogolu 400
Stężenie maksymalne substancji czynnej osiągane jest po około 15 minutach po podaniu dożylnym.
Dystrybucja lauromakrogolu 400
W wyniku badań farmakokinetycznych obliczono, że objętość dystrybucji wynosi około od 35 do 82 l.
Wydalanie lauromakrogolu 400
Okres półtrwania substancji czynnej wynosi około 1,5 godziny.