Ruskogenina, Ruscogeninum - Zastosowanie, działanie, opis
Podstawowe informacje o ruskogeninie
- Substancje aktywne
-
ruskogenina
- Działanie ruskogeniny
-
przeciwobrzękowe i przeciwwysiękowe, przeciwświądowe, przeciwzapalne, zmniejsza przepuszczalność naczyń i zwiększa ich elastyczność
- Postacie ruskogeniny
-
czopki doodbytnicze, kapsułki, maść doodbytnicza
- Układy narządowe
-
powłoka wspólna (skóra i błony śluzowe), układ pokarmowy (trawienny)
- Specjalności medyczne
-
Angiologia, Chirurgia naczyniowa, Dermatologia i wenerologia, Diabetologia, Medycyna rodzinna, Proktologia
- Rys historyczny ruskogeniny
-
Ruskogenina jest saponiną sterolową wchodzącą w skład kompleksu substancji czynnych Ruszczyka kolczystego (Ruscus aculeatus) oraz Konwalnika japońskiego (Ophiopogon japonicus).
Wykorzystywana w leczeniu stanów zapalnych i chorób układu krążenia już 4 tysiące lat temu w Chinach.
- Wzór sumaryczny ruskogeniny
-
C27H42O4
Spis treści
- Wybrane produkty lecznicze dopuszczone do obrotu w RP zawierające ruskogeninę
- Wskazania do stosowania ruskogeniny
- Dawkowanie ruskogeniny
- Przeciwskazania do stosowania ruskogeniny
- Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania ruskogeniny
- Przeciwwskazania ruskogeniny do łączenia z innymi substancjami czynnymi
- Interakcje ruskogeniny z innymi substancjami czynnymi
- Wpływ ruskogeniny na prowadzenie pojazdów
- Wpływ ruskogeniny na ciążę
- Wpływ ruskogeniny na laktację
- Skutki uboczne
- Inne możliwe skutki uboczne
- Objawy przedawkowania ruskogeniny
- Mechanizm działania ruskogeniny
- Wchłanianie ruskogeniny
- Wydalanie ruskogeniny
Wybrane produkty lecznicze dopuszczone do obrotu w RP zawierające ruskogeninę
Wskazania do stosowania ruskogeniny
Wskazaniem do stosowania ruskogeniny jest przewlekła choroba żylna. Podawana jest przy stanach zapalnych żył i zakrzepicy oraz krwawieniach ginekologicznych o podłożu innym niż menstruacyjne.
Miejscowo stosuje się ruskogeninę wykorzystuje się w leczeniu żylaków, stanów zapalnych, przetok i świądu odbytu.
Zalecana jest również w terapii teleangiektazji, trądziku różowatego, sterydowego i kosmetycznego oraz plamic i dermatozy okołoustnej.
Dawkowanie ruskogeniny
W terapii przewlekłej choroby żylnej rekomenduje się 7 - 11 mg ruskogeniny na dobę. Odpowiada to 140 - 220 mg suchego wyciągu.
Dawkowanie jest uzależnione od wskazań, odpowiedzi na leczenie.
Nie analizowano wpływu wielkości dawki na efekt terapeutyczny.
Przeciwskazania do stosowania ruskogeniny
Nadwrażliwość na substancję czynną jest przesłanką do nie wdrażania jej do terapii.
Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania ruskogeniny
U pacjentów nadwrażliwych może pojawić się biegunka. Jest to wskazanie do zaprzestania leczenia.
Stan zapalny, zgrubienia czy owrzodzenia skóry oraz nagły obrzęk, zaczerwienienie i ból mogą świadczyć o nieskuteczności terapii lub wystąpieniu powikłań i muszą być skonsultowane przez lekarza.
Przeciwwskazania ruskogeniny do łączenia z innymi substancjami czynnymi
Doniesienia z badań klinicznych nie donoszą o istnieniu przeciwwskazań bezwzględnych dotyczących łączenia ruskogeniny z innymi substancjami aktywnymi biologicznie.
Interakcje ruskogeniny z innymi substancjami czynnymi
Substancja czynna: | Grupa farmakoterapeutyczna: |
---|---|
Amlodypina (Amlodipine) | leki blokujące kanały wapniowe - działające na naczynia krwionośne |
Diltiazem (Diltiazem) | leki blokujące kanały wapniowe - działające na mięsień sercowy |
Felodypina (Felodipine) | leki blokujące kanały wapniowe - działające na naczynia krwionośne |
Nitrendypina (Nitrendipine) | leki blokujące kanały wapniowe - działające na naczynia krwionośne |
Werapamil (Verapamil) | leki blokujące kanały wapniowe - działające na mięsień sercowy |
Wpływ ruskogeniny na prowadzenie pojazdów
Brak jest badań w zakresie wpływu na sprawność psychofizyczną. Nie przypuszcza się jednak aby taki wpływ mógł mieć miejsce.
Wpływ ruskogeniny na ciążę
Badania na zwierzętach z wykorzystaniem 25 krotnie wyższej dawki niż zalecana u ludzi nie wykazały działań teratogennych czy fetotoksyczności.
Nie zaleca się jednak stosowania ruskogeniny u ciężarnych z powodu braku badań bezpieczeństwa w tej grupie.
Wpływ ruskogeniny na laktację
Ze względu na niewystarczające dane dotyczące profilu bezpieczeństwa stosowania ruskogeniny w laktacji, nie zaleca się jej stosowania.
Skutki uboczne
- biegunka
- bóle brzucha
- wzrost stężenia aminotransferazy alaninowej
Działania niepożądane zostały podzielone ze względu na częstotliwość występowania u pacjentów. (Klasyfikacja MdDRA)
- Bardzo często
- (≥1/10)
- Często
- (≥1/100 do <1/10)
- Niezbyt często
- (≥1/1000 do <1/100)
- Rzadko
- (≥1/10 000 do < 1/1000)
- Bardzo rzadko
- (<1/10 000)
- Częstość nieznana
- Nie można ocenić na podstawie dostępnych danych
Inne możliwe skutki uboczne
Po podaniu miejscowym, doodbytniczym obserwowane są biegunki oraz nasilenie pieczenia w okolicy odbytu.
Objawy przedawkowania ruskogeniny
Nie odnotowano przypadków przedawkowania ruskogeniny.
Mechanizm działania ruskogeniny
Mechanizm wazoprotekcyjny (ochronny wobec naczyń krwionośnych) polega na inhibicji przez ruskogeninę elastazy, zmniejszaniu przylegania leukocytów do śródbłonka naczyń, pobudzaniu postsynaptycznych receptorów α1 i α2 oraz uwalnianiu noradrenaliny.
Wchłanianie ruskogeniny
Ruskogenina po podaniu doustnym bardzo dobrze wchłania się z przewodu pokarmowego.
Wydalanie ruskogeniny
Badania na zwierzętach skłaniają do poglądu, że ruskogenina jest wydalana głównie z kałem.