Emanera, 40 mg, kapsułki dojelitowe twarde, 28 szt.

Opis

Emanera to lek w postaci kapsułek dojelitowych, twardych, zawierający w składzie ezomeprazol. Należy do grupy leków o nazwie ''inhibitory pompy protonowej", których działanie polega na zmniejszaniu wydzielania kwasu solnego w żołądku.

Skład

Substancją czynną leku jest ezomeprazol (Esomeprazolum).

Każda kapsułka dojelitowa, twarda zawiera 40 mg ezomeprazolu (Esomeprazolum), w postaci dwuwodnej soli magnezowej.

Substancje pomocnicze: Rdzeń kapsułki (peletki): sacharoza, skrobia kukurydziana, powidon K30, sodu laurylosiarczan, alkohol poliwinylowy, tytanu dwutlenek (E 171), makrogol 3000, makrogol 6000, talk, magnezu węglan ciężki, kwasu metakrylowego i etylu akrylanu kopolimer (1:1) dyspersja 30%, polysorbat 80. Otoczka kapsułki: żelatyna, tytanu dwutlenek (E 171), żelaza tlenek czerwony (E 172).

Dawkowanie

Ten lek należy zawsze stosować dokładnie według zaleceń lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Dawkowanie ustala lekarz indywidualnie dla pacjenta.

Lek może być stosowany o każdej porze dnia. Zaleca się stosować lek z jedzeniem lub na czczo. Kapsułki należy połykać w całości, popijając szklanką wody. Nie należy żuć ani kruszyć kapsułek, ponieważ otoczka, która chroni peletki leku przed działaniem soku żołądkowego, może zostać uszkodzona. Jest ważne, aby peletki nie uległy uszkodzeniu.

Działanie

Emanera to lek zawierający ezomeprazol, który należy do inhibitorów pompy protonowej. Zmniejsza ilość wydzielanego kwasu solnego w żołądku.

Wskazania

Wskazania do stosowania leku Emanera:

U dorosłych: Choroba wrzodowa dwunastnicy; zapobieganie nawrotom choroby wrzodowej dwunastnicy; choroba wrzodowa żołądka; Owrzodzenia zakażone bakteriami nazywanymi „Helicobacter pylori”; Owrzodzenia spowodowane przez leki określane jako NLPZ; Choroba refluksowa przełyku; Zbyt duża ilość kwasu w żołądku będąca skutkiem obecności zmiany rozrostowej w trzustce (zespół Zollingera-Ellisona).

U młodzieży w wieku 12 lat i powyżej: choroba refluksowa przełyku; leczenie nadżerek w przebiegu refluksowego zapalenia przełyku; zapobieganie nawrotom refluksowego zapalenia przełyku; leczenie objawowe choroby refluksowej przełyku (GERD).

Przeciwwskazania

Nie należy stosować leku w przypadku nadwrażliwości na którykolwiek składnik produktu oraz jednocześnie z nelfnawirem.

Działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Działania niepożądane występujące często (mogą wystąpić u 1 na 10 pacjentów): ból głowy; objawy ze strony układu pokarmowego: bóle brzucha, zaparcia, biegunka, wzdęcia (z oddawaniem wiatrów), łagodne polipy żołądka; nudności, wymioty.

Działania niepożądane występujące niezbyt często (mogą wystąpić u 1 na 100 pacjentów): obrzęki stóp i wokół kostek; zaburzenia snu (bezsenność); zawroty głowy, uczucie kłucia, mrowienia i drętwienia (parestezje), senność; zawroty głowy pochodzenia błędnikowego; suchość w jamie ustnej; zmiany w badaniach krwi oceniających czynność wątroby; wysypka, swędzenie i swędząca wysypka; złamania kości biodrowej, kości nadgarstka lub kręgosłupa (jeśli Mesporal jest stosowany w dużych dawkach i długotrwale).

Więcej informacji w ulotce dołączonej do leku.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Przed zastosowaniem leku Emanera, należy poinformować lekarza, jeśli pacjent: ma ciężką chorobę  wątroby, ma ciężką chorobę nerek, kiedykolwiek miał reakcję skórną w wyniku stosowania leku podobnego do leku Emanera; planuje specyficzne badaniu krwi (stężenie chromograniny A).

Lek Emanera może maskować objawy innych chorób, dlatego też należy niezwłocznie poinformować lekarza, jeśli przed zastosowaniem lub podczas stosowania leku występuje którykolwiek z podanych niżej objawów: znaczna, niezamierzona utrata masy ciała i zaburzenia połykania, bóle brzucha lub objawy niestrawności, wymioty lub wymioty z domieszką krwi, czarne, smoliste stolce (ze śladami krwi.

Stosowanie inhibitorów pompy protonowej, w okresie dłuższym niż jeden rok, może zwiększyć ryzyko wystąpienia osteoporozy. 

Stosowanie innych leków

Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować, w tym również o tych, które wydawane są bez recepty.

Szczególnie ważna jest informacja jeśli pacjent stosuje: Atazanawir (stosowany w leczeniu zakażenia HIV); Klopidogrel (stosowany w celu zapobiegania powstawania zakrzepów krwi). - Ketokonazol, itrakonazol lub worykonazol (leki stosowane w leczeniu zakażeń grzybiczych); Erlotynib (stosowany w leczeniu nowotworów); Cytalopram, imipramina lub klomipramina (leki stosowane w leczeniu depresji); Diazepam (lek stosowany w leczeniu niepokoju, padaczki lub w celu rozluźnienia mięśni); Fenytoina (lek stosowany w leczeniu padaczki). W przypadku przyjmowania fenytoiny, lekarz może zalecić dodatkowe badanie na początku i po zakończeniu leczenia lekiem Emanera; Leki rozrzedzające krew, takie jak warfaryna. Lekarz może zalecić dodatkowe badanie na początku i po zakończeniu leczenia lekiem Emanera; Cylostazol (stosowany w leczeniu chromania przestankowego - ból w nogach podczas chodzenia spowodowany niedostatecznym ukrwieniem); Cyzapryd (lek stosowany w leczeniu niestrawności lub zgagi); Digoksyna (lek stosowany w leczeniu chorób serca); Metotreksat (lek chemioterapeutyczny, stosowany w dużych dawkach w leczeniu nowotworów) - jeśli pacjent stosuje duże dawki metotreksatu, lekarz może zalecić tymczasowe zaprzestanie przyjmowania leku Emaneral; Takrolimus (stosowany po przeszczepie organu); Ryfampicyna (lek stosowany w leczeniu gruźlicy); Dziurawiec zwyczajny (Hypericum perforatum) (lek stosowany w leczeniu depresji).

Ciąża i karmienie piersią

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży, lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Decyzję o stosowaniu leku w okresie ciąży, podejmuje lekarz.

Nie należy stosować leku, podczas karmienia piersią.

Stosowanie leku u dzieci i młodzieży

Nie zaleca się stosowania leku Emanera u dzieci w wieku poniżej 12 lat.