Samobadanie piersi – jak prawidłowo badać piersi?

27.02.2011

Samobadanie piersi jest jednym z najważniejszych badań umożliwiających wykrycie zmian w piersiach. Wyjaśniamy, jak należy je przeprowadzić.

Samodzielna kontrola swoich piersi przynajmniej raz w miesiącu przynosi wymierne korzyści. Oczywiście nie każda zmiana jest wyczuwalna, ale badania pokazują, że większość guzków kobiety znajdują same. Wiele kobiet nie bada się regularnie, twierdząc, że nie potrafi. Poniżej przedstawione zostaną podstawowe zasady samobadania piersi. Po każdym kolejnym badaniu kobieta zyskuje większe doświadczenie i jej obserwacje stają się coraz cenniejsze.

Wczesne wykrycie raka piersi leży także w Twoich rękach!

Ważne wskazówki w samobadaniu piersi

Bądź systematyczna i konsekwentna.
Wybierz sobie dzień, który łatwo zapamiętasz (np. ostatni dzień miesiąca).
Jeżeli miesiączkujesz, wybierz dzień kilka dni po zakończeniu okresu, kiedy piersi są mniej wrażliwe i łatwiejsze w badaniu.
Prowadź dzienniczek swoich obserwacji.
Pierś prawą badaj lewą ręką, a lewą pierś prawą ręką.

Sposób samodzielnego badania piersi

Krok 1.

Stań przed lustrem.
Najpierw popatrz na odbicie piersi w lustrze bez ich dotykania. Zwróć uwagę czy są symetryczne, zwróć uwagę na skórę.
Te same czynności powtórz, kładąc ręce na biodrach.
Te same czynności powtórz, unosząc ramiona do góry.

Krok 2.

Delikatnie, ale zdecydowanie uciśnij każdą brodawkę między palcami, by sprawdzić czy nie wydobywa się z nich żadna wydzielina.
Jeśli coś z niej wypływa, oceń, czy jest to treść mleczna, krwista, ropna czy może surowicza (żółta i przezroczysta).

Krok 3.

Wykonaj ten etap na leżąco.
Wykonuj badanie swoich piersi wyprostowanymi, złączonymi palcami.
Badanie nie może być zbyt delikatne – dotyk musi być zdecydowany. By przyzwyczaić piersi do ucisku zacznij delikatnie, by ocenić obszar pod skórą i stopniowo go zwiększaj, by dotrzeć do najgłębszych warstw, położonych przy żebrach.
Ważne jest, by badać całe piersi. Musisz wypracować swój sposób możesz zacząć od brodawki i zataczać coraz szersze koła, albo badaj pierś w pionowych albo poziomych pasach.

Krok 4.

Na koniec powtórz schemat badania z kroku 3 w pozycji stojącej.
Rękę po stronie badanej unieś do góry.
Ten etap można wykonać pod prysznicem, kiedy skóra jest mokra i śliska.
Pamiętaj, by zbadać całą pierś.

lek. med.

Michał Posmykiewicz

O Autorze

Od siedmiu lat pracuje na Oddziale Chirurgii Onkologicznej i Rekonstrukcyjnej z Pododdziałem Chemioterapii oraz w poradniach chirurgii ogólnej. Jest również pracownikiem hospicjum domowego na teranie województwa łódzkiego, a przez wiele lat związany był z Polskim Czerwonym Krzyżem ucząc pierwszej pomocy.

Obserwuj

Inne publikacje autora

Choroba Gravesa-Basedova – objawy, rozpoznanie, leczenie

Przeczytane 84504 razy

4 min
Czytaj dalej
Lipodemia – przyczyny, objawy, leczenie obrzęku tłuszczowego

Przeczytane 123026 razy

3 min
Czytaj dalej

CZYTAJ WIĘCEJ >

Twoje sugestie

Dokładamy wszelkich starań, aby podane zdjęcie i opis oferowanych produktów były aktualne, w pełni prawidłowe oraz kompletne. Jeśli widzisz błąd, poinformuj nas o tym.

Zgłoś uwagi

Polecane artykuły

Kortyzol – norma, badanie, objawy podwyższonego i obniżonego kortyzolu

Kortyzol (hydrokortyzon) jest naturalnym hormonem steroidowym produkowanym w organizmie przez korę nadnerczy. Nazywany jest hormonem stresu. Wywiera bardzo duży wpływ na metabolizm, w tym na stężenie glukozy we krwi, podnosząc jej poziom w reakcji na stres. Stężenie kortyzolu jest zależne od pory dnia – w godzinach porannych jest najwyższe, a w godzinach wieczornych najniższe. Tę zależność należy wziąć pod uwagę podczas interpretacji wyników badania. Czy można zbadać poziom stresu, wykonując oznaczenie poziomu kortyzolu? Odpowiedź w artykule.
Czytaj dalej
GGTP – skierowanie, refundacja, cena

GGTP to enzym pomocny w diagnozowaniu między innymi chorób wątroby, trzustki czy nerek. Jego wysoki poziom obserwuje się również u osób z problemem nadużywania alkoholu. Istnieje szereg objawów towarzyszących chorobom wątroby i dróg żółciowych, które powinny skłonić pacjenta do oznaczenia poziomu gamma-glutamylotranspeptydazy. Uwagę powinno przykuć chociażby żółte zabarwienie skóry i błon śluzowych, obrzęki i świąd skóry czy ból po prawej stronie brzucha. Jak się przygotować do badania GGTP? Ile kosztuje to oznaczenie i czy do badania należy zgłosić się na czczo? Odpowiadamy w niniejszym artykule.
Czytaj dalej
Cholesterol HDL – badanie, normy. Co oznacza obniżony poziom „dobrego cholesterolu”?

Badanie poziomu cholesterolu HDL jest jednym z głównych oznaczeń zlecanych osobom, u których ryzyko wystąpienia chorób sercowo-naczyniowych jest wysokie. Pacjenci chorujący na cukrzycę, po przebytym zawale serca, palacze oraz kobiety przyjmujące hormonalną terapię antykoncepcyjną, beta-blokery lub retinoidy powinni częściej oznaczać poziom dobrego cholesterolu i jego stosunek do LDL. Badaniami dodatkowymi, które zaleca się wykonać przy oznaczeniu HDL, są stężenia cholesterolu całkowitego, LDL i trójglicerydów. Jak należy się przygotować do oznaczenia poziomu HDL? Ile kosztuje badanie? Czy może być refundowane? Czy aby zbadać poziom cholesterolu HDL, trzeba być na czczo? Odpowiedzi na te pytania znajdują się w niniejszym artykule.
Czytaj dalej
Cholesterol LDL – badanie, normy, podwyższony. Jak obniżyć zbyt wysoki poziom „złego cholesterolu”?

Badanie poziomu cholesterolu LDL jest jednym z elementów tzw. lipidogramu, który zaleca się wykonywać minimum raz do roku, w ramach badań profilaktycznych. Przeprowadzenie tego oznaczenia ma na celu potwierdzenie wydolności lub dysfunkcji pracy wątroby. Na zaburzenia ilości „złego cholesterolu” wpływa szereg czynników, które są związane głównie z dietą i stylem życia. Jak wygląda badanie, jakie są normy cholesterolu LDL, ile kosztuje oznaczenie i czy na pobranie krwi trzeba być na czczo? Odpowiedzi na te pytania znajdują się w niniejszym artykule.
Czytaj dalej
Badanie poziomu miedzi – wskazania, normy, interpretacja wyników

Badanie poziomu miedzi we krwi może być przeprowadzone w celu wykrycia lub monitorowania chorób wątroby, niedoborów składników odżywczych, chorób genetycznych (takich jak choroba Wilsona) lub toksyczności miedziowej. Zwykle badanie to wymaga od pacjenta pobrania próbki krwi. Przed badaniem należy poinformować lekarza o jakichkolwiek lekach, suplementach diety lub innych czynnikach, które mogą wpłynąć na wyniki badania. Po otrzymaniu wyników lekarz omówi z pacjentem dalsze kroki, które będą konieczne, aby zapewnić zdrowie i dobre samopoczucie.
Czytaj dalej
Cholesterol całkowity – badanie, norma i interpretacja wyników. Co zrobić, kiedy wynik wskazuje na podwyższony poziom?

Badanie poziomu cholesterolu całkowitego to jedno z podstawowych badań, które ocenia ogólny poziom cholesterolu we krwi. Cholesterol całkowity to suma cholesterolu LDL (lipoproteiny o niskiej gęstości), cholesterolu HDL (lipoproteiny o wysokiej gęstości) oraz cholesterolu VLDL (lipoproteiny o bardzo niskiej gęstości).
Czytaj dalej
Badanie poziomu serotoniny – normy, cena, interpretacja wyników

Serotonina stanowi jeden z najbardziej znanych neurotransmiterów modulujących aktywność komórek nerwowych oraz szeroką gamę procesów neuropsychologicznych. Jako że większość puli serotoniny w organizmie zlokalizowana jest poza układem nerwowym, substancja ta ma również wpływ m.in. na funkcjonowanie układu sercowo-naczyniowego, pokarmowego i moczowo-płciowego. Może także regulować proces krzepnięcia i agregację płytek krwi. Oznaczenie poziomu serotoniny wykonywane jest m.in. w diagnostyce rakowiaków, czyli nowotworów wywodzących się z komórek neuroendokrynnych.
Czytaj dalej
IgE całkowite – wskazania do badania poziomu immunoglobuliny typu E (IgE), normy, wyniki

Przeciwciała klasy IgE, obok przeciwciał klasy IgG, IgM, IgA i IgD, należą do jednej z pięciu podklas immunoglobulin wytwarzanych przez komórki układu odpornościowego. Cząsteczki immunoglobulin klasy IgE wytwarzane są w odpowiedzi na alergeny i obecność pasożytów. Badanie poziomu IgE całkowitego wykonywane jest w przebiegu diagnostyki alergii, atopii i parazytoz (obecność pasożytów w organizmie). Poziom IgE całkowitego zależy od wieku pacjenta, najniższy jest u noworodków i niemowląt, a maksimum osiąga pomiędzy 10. a 15. rokiem życia pacjenta.
Czytaj dalej