Miwakurium, Mivacurium chloratum - Zastosowanie, działanie, opis

Miwakurium ma zastosowanie jako lek zwiotczający mięśnie szkieletowe oraz ułatwiający intubację dotchawiczą w znieczuleniu ogólnym.

Miwakurium podaje się dożylnie w dawce 0,07 mg - 0,25 mg/ kg masy ciała. Dawka jest dobierana indywidualnie dla każdego pacjenta.

Podeszły wiek, niewydolność układu sercowo-naczyniowego, nerek, wątroby są wskazaniem do modyfikacji dawki i czasu podania.

Przeciwwskazaniem do stosowania miwakurium są nadwrażliwość na lek oraz genetyczna wada cholinesteazy osoczowej.

Ze względu na swój mechanizm działania miwakurum blokuje przewodnictwo nerwowo-mięśniowe, co może doprowadzić do porażenia mięśni oddechowych, dlatego zabieg powinien wykonać doświadczony anestezjolog w warunkach umożliwiających wykonanie sztucznej wentylacji. Zastosowanie miwakurium u osób będących homozygotami atypowego genu kodującego cholinoesterazę osoczową powoduje wydłużenie czasu działania o co najmniej 10 minut.

Ciąża, gruźlica, przewlekłe choroby wyniszczające, nowotwory złośliwe, anemia, niedożywienie, niewyrównane choroby serca, niewydolność wątroby i nerek, wrzody żołądka i dwunastnicy, oraz oparzenia to stany, które charakteryzują się obniżoną aktywnością cholinesterazy osoczowej. Ze względu na ryzyko przedłużonego i pogłębionego bloku przewodnictwa nerwowo-mięśniowego należy dostosować dawkę miwakurium.

Szczególnej uwagi podczas stosowania miwakurium wymagają również pacjenci nadwrażliwi na histaminę, inne środki zwiotczające, w stanie hipowolemii lub zagrożeni hipotonią.

Ze względu na ograniczone dane nie zaleca się stosowania miwakurium u niemowląt poniżej drugiego miesiąca życia.

Nie należy podejmować czynności wymagających pełnej sprawności psycho-fizycznej do czasu ustąpienia działania miwakurium.

Miwakurium można stosować w ciąży tylko gdy korzyści dla matki przewyższą ryzyko zagrożenia dla płodu.

Miwakurium należy do kategorii L3 wg klasyfikacji profesora Hale'a. Brak jest wystarczających danych potwierdzających bezpieczeństwo stosowania miwakurium w okresie laktacji. Może być zastosowany gdy korzyść dla matki przewyższa potencjalne ryzyko u dziecka.

Po podaniu dożylnym obserwowano zaczerwienienie skóry, rumień , pokrzywkę, hipotonię, tachykardię oraz skurcz oskrzeli. Bardzo rzadko donosi się o reakcjach anafilaktycznych i anafilaktoidalnych.

Po przedawkowaniu miwakurium obserwuje się przedłużenie porażenia mięśni oraz nadmierny spadek ciśnienia tętniczego krwi.

Miwakurium blokuje  kompetycyjnie  receptory cholinergiczne w obrębie płytki motorycznej, w wyniku czego dochodzi do zwiotczenia mięśni szkieletowych.

Miwakurium hydrolizowane jest do nieaktywnych metabolitów przez cholinesterazę osoczową.

Nieaktywne metabolity są wydalane z moczem i żółcią.