Folitropina beta, Follitropin beta - Zastosowanie, działanie, opis

Folitropina beta jest stosowana w leczeniu niepłodności. U mężczyzn z hipogonadyzmem hipogonadotropowym jest używana w celu wywołania spermatogenezy. U kobiet, u których zdiagnozowano pierwotną niewydolność jajników, substancję czynną stosuje w celu wspomagania owulacji i płodności. Folitropina beta może być również stosowana w celu spowodowania, aby jajnik wytwarzał kilka pęcherzyków, które następnie można zebrać do użycia w transferze gamet do jajowodu lub zapłodnieniu in vitro.

Folitropinę beta stosuje się we wstrzyknięciu domięśniowym lub podskórnym. W celu uniknięcia lipoatrofii (zaniku tkanki tłuszczowej w obszarze wstrzykiwania substancji), zaleca się ciągłą zmianę miejsca podawania leku.

Dawka stosowana w leczeniu zależna jest od jednostki chorobowej (brak owulacji, kontrolowana hiperstymulacja jajników w programach wspomaganego rozrodu, zaburzenia spermatogenezy), płci oraz odpowiedzi klinicznej pacjenta na zastosowane leczenie.

Brak jednolitego schematu dawkowania. Dobór dawki zależny od wyżej wymienionych czynników.

Przeciwwskazaniem są nadwrażliwość na folitropinę beta, nowotwory przysadki lub podwzgórza. Dodatkowo wśród przeciwwskazań u kobiet można wyróżnić: nowotwory macicy, jajnika, piersi, włókniakomięśniaki macicy, wady rozwojowe narządów rozrodczych, krwawienia z pochwy o nieznanej etiologii oraz torbiele jajników (bez związku z zespołem policystycznych jajników). W przypadku mężczyzn dodatkowym przeciwwskazaniem są nowotwory jąder.

W wyniku stosowania folitropiny beta u kobiet, może dojść do wystąpienia zespołu hiperstymulacji jajników. Aby zmniejszyć ryzyko rozwoju schorzenia zaleca się regularne oznaczanie estradiolu w surowicy krwi oraz wykonywanie badań ultrasonograficznych rozwijających się pęcherzyków jajnikowych.

Należy poinformować pacjentkę, że stosowanie substancji czynnej wiąże się z ryzykiem ciąży mnogiej, ciąży pozamacicznej oraz poronień samoistnych.

Częstość występowania wad rozwojowych, w wyniku zastosowania technik wspomaganego rozrodu z użyciem substancji czynnej, może być większa, niż u kobiet zachodzących w ciążę w sposób naturalny.

Należy poinformować pacjentkę, że stosowanie substancji czynnej wiąże się z ryzykiem nowotworów narządów układu rozrodczego.

W wyniku stosowania folitropiny beta zgłaszano przypadki skrętu jajnika.

Należy poinformować pacjentkę, że stosowanie substancji czynnej wiąże się z ryzykiem powikłań zakrzepowo–zatorowych.

Leczenie substancją czynną mężczyzn z pierwotną niewydolnością jąder jest nieskuteczne.

Folitropina beta nie powoduje objawów wpływających na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

W badaniach klinicznych nie stwierdzono, aby substancja czynna powodowała wady wrodzone. Jednakże dane dotyczące działania teratogennego są niewystarczające. Nie zaleca się stosowania folitropiny beta w ciąży.

Brak danych klinicznych oraz związanych z badaniami na zwierzętach dotyczących obecności folitropiny beta w mleku kobiecym. Substancja czynna ma dużą masę cząsteczkową, dlatego przenikanie jej do mleka matki karmiącej jest mało prawdopodobne. Związek może za to wpływać na produkcję mleka.

Folitropina beta stosowana jest w leczeniu niepłodności.

Podanie domięśniowe lub podskórne (zastosowanie u kobiet): wzdęcia, ból brzucha, ból głowy, zaparcia, biegunki, nudności, dyskomfort w jamie brzusznej, ból w obrębie miednicy, krwotok maciczny, powiększenie jajników, torbiel jajnika, powiększenie macicy, skręt jajnika, krwotok z pochwy, dolegliwości ze strony piersi, zespół hiperstymulacji jajników, reakcje nadwrażliwości, reakcje w miejscu wstrzyknięcia.

Podanie domięśniowe lub podskórne (zastosowanie u mężczyzn): trądzik, wysypka, ból głowy, ginekomastia, torbiel jądra, reakcje w miejscu wstrzyknięcia.

W zależności od przyjętej dawki folitropiny beta mogą wystąpić działania niepożądane w postaci nasilonej stymulacji jajników. W badaniach klinicznych nie stwierdzono, aby substancja czynna była dla ludzi toksyczna.

Folitropina beta to rekombinowana postać endogennego hormonu folikulotropowego (FSH). FSH wiąże się z receptorem hormonu folikulotropowego. Substancja czynna stymuluje wzrost oraz dojrzewanie pęcherzyków jajnikowych. Związek ma również wpływ na czas w jakim pęcherzyki dojrzewają oraz jaka jest ich liczba.

W wyniku badań farmakokinetycznych stwierdzono, że biodostępność substancji czynnej wynosi około 66%–76%. Stężenie maksymalne folitropiny beta osiągane jest po 8–16 godzinach u kobiet i po 11–20 godzinach u mężczyzn.

Okres półtrwania substancji czynnej w krążeniu wynosi 3–4 godziny, natomiast okres półtrwania eliminacji związku wynosi 35-40 godzin.