Eftrenonakog alfa, Eftrenonacogum alpha - Zastosowanie, działanie, opis

Substancja czynna znalazła zastosowanie w zapobieganiu krwawieniom oraz w leczeniu osób dorosłych i dzieci cierpiących na hemofilię typu B.

Schemat dawkowania jest zależny od stanu organizmu pacjenta, lokalizacji oraz nasilenia krwawienia, a także od stopnia niedoboru czynnika IX i jego okresu półtrwania w organizmie pacjenta.

Siła działania eftrenonakogu alfa jest wyrażona w jednostkach międzynarodowych. Jedna jednostka międzynarodowa odpowiada ilości czynnika IX, która znajduje się w jednym mililitrze osocza. 

Dawka dobowa eftrenonakogu alfa powinna być dostosowana indywidualnie do każdego pacjenta. Podczas terapii zalecane jest monitorowanie aktywności czynnika IX w osoczu. Wymagana ilość substancji leczniczej jest różna w zależności od występującej przyczyny podania. Eftrenonakog alfa należy podawać drogą dożylną, w postaci wlewu o maksymalnej szybkości przepływu wynoszącej 10 ml/min.

W przypadku pacjentów cierpiących na ciężką postać hemofilii B, lek można stosować w celu zapobiegania krwawieniom. 
Zwykle stosowana dawka wynosi 50 j.m. na kilogram masy ciała pacjenta dorosłego, podawane co siedem dni. W niektórych przypadkach zalecane jest stosowanie 100 j.m. co dziesięć lub czternaście dni.

Schemat terapii może wymagać dostosowania w przypadku dzieci lub młodzieży. Zalecana dawka dla pacjentów poniżej 12 roku życia mieści się w zakresie od 50 j.m. do 60 j.m. na kilogram masy ciała co siedem dni.

Przeciwwskazaniem do stosowania eftrenonakogu alfa jest wystąpienie reakcji nadwrażliwości na tę substancję czynną.

Podczas stosowania eftrenonakogu alfa istnieje prawdopodobieństwo pojawienia się w osoczu przeciwciał neutralizujących działanie czynnika IX. Pojawienie się przeciwciał skierowanych przeciwko cząsteczce leku zwiększa prawdopodobieństwo pojawienia się reakcji uczuleniowej podczas terapii. W razie wystąpienia podczas terapii objawów alergii lub wstrząsu anafilaktycznego należy rozpocząć odpowiednie leczenie.

Eftrenonakog alfa może zwiększać ryzyko wystąpienia zawału mięśnia sercowego lub udaru mózgu podczas terapii osób cierpiących na choroby układu sercowo–naczyniowego.

Podczas stosowania eftrenonakogu alfa istnieje prawdopodobieństwo pojawienia się objawów reakcji alergicznej. W trakcie terapii może wystąpić pokrzywka, wysypka, niedociśnienie, reakcja anafilaktyczna, zaburzenia oddechowe lub wstrząs. Ryzyko wystąpienia nadwrażliwości lub wstrząsu anafilaktycznego rośnie w przypadku osób z potwierdzoną obecnością inhibitorów czynnika IX w osoczu.

Należy zachować szczególną ostrożność podczas stosowania leku u pacjentów cierpiących na zaburzenia czynności wątroby, noworodków, osób po wykonanych zabiegach chirurgicznych oraz u pacjentów z podwyższonym ryzykiem wystąpienia powikłań zakrzepowych lub zespołu wykrzepiania wewnątrznaczyniowego. Zalecane jest staranne obserwowanie pacjentów ze względu na zwiększenie prawdopodobieństwa pojawienia się zdarzeń zakrzepowo – zatorowych podczas leczenia.

W niektórych przypadkach podczas terapii eftrenonakogu alfa konieczne może być stosowanie centralnego cewnika żylnego. Wykorzystanie cewnika niesie ze sobą ryzyko rozwoju zakrzepicy, bakteriemii oraz infekcji w miejscu wkłucia.

Lek nie wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługi maszyn.

Brak badań potwierdzających bezpieczeństwo i skuteczność substancji leczniczej u kobiet w ciąży. Badania potwierdziły przenikanie niewielkich ilości leku przez łożysko po podaniu eftrenonakogu alfa samicom myszy.

Eftrenonakog alfa może być stosowany u kobiet ciężarnych jedynie w przypadku wyraźnej konieczności, po wcześniejszej analizie zagrożenia występującego dla przebiegu ciąży. 

Przyjmowanie leku podczas laktacji nie jest zalecane. Brak badań potwierdzających bezpieczeństwo substancji leczniczej podczas karmienia piersią. 

Terapia eftrenonakogiem alfa u kobiety karmiącej piersią powinna być wyraźnie uzasadniona oraz przeprowadzona z zasadami należytej ostrożności po wcześniejszej konsultacji z lekarzem.

W wyniku dożylnego podania eftrenonakogu alfa u leczonych pacjentów istnieje ryzyko wystąpienia:

• częstego bólu głowy, zahamowania aktywności czynnika IX, wystąpienia reakcji nadwrażliwości lub uropatii zaporowej, pojawienia się rumienia w miejscu podania;
• niezbyt częstego zmniejszenia apetytu, zaburzenia smaku, nieświeżego oddechu, krwiomoczu, kolki nerkowej, zmęczenia, bólu w miejscu iniekcji, niedociśnienia, kołatania serca, zawrotów głowy.

Eftrenonakog alfa jest rekombinowanym czynnikiem krzepnięcia IX zależnym od witaminy K. Czynnik IX jest kowalentnie połączony z domeną Fc immunoglobuliny G1, której receptory występują w organizmie. Połączenie z domeną Fc zapewnia substancji leczniczej długi okres półtrwania. Podanie leku prowadzi do zwiększenia stężenia czynnika IX w osoczu, dzięki czemu ryzyko wystąpienia krwawień lub krwotoków zmniejsza się.
Kompleks czynnika IX oraz czynnika VIII jest odpowiedzialny za prawidłową aktywację czynnika X, który bierze udział w przekształceniu protrombiny w trombinę. Następnie trombina odpowiada za przekształcenie fibrynogenu w fibrynę i powstanie skrzepu.

Domena Fc połączona z czynnikiem IX ulega prawdopodobnie lizosomalnemu rozkładowi po biotransformacji czynnika IX.