Naftyfina, Naftifinum - Zastosowanie, działanie, opis

Podstawowe informacje o naftyfinie

Rok wprowadzenia na rynek: 1990

Substancje aktywne: naftyfina, naftyfiny chlorowodorek

Działanie naftyfiny: bakteriobójcze, grzybobójcze, grzybostatyczne, przeciwbakteryjne, przeciwgrzybicze, przeciwzapalne

Postacie naftyfiny: krem

Układy narządowe: powłoka wspólna (skóra i błony śluzowe)

Specjalności medyczne: Dermatologia i wenerologia, Medycyna rodzinna

Wzór sumaryczny naftyfiny: C₂₁H₂₁N

Spis treści

Wybrane produkty lecznicze dopuszczone do obrotu w RP zawierające naftyfinę
Wskazania do stosowania naftyfiny
Dawkowanie naftyfiny
Przeciwskazania do stosowania naftyfiny
Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania naftyfiny
Przeciwwskazania naftyfiny do łączenia z innymi substancjami czynnymi
Wpływ naftyfiny na prowadzenie pojazdów
Wpływ naftyfiny na ciążę
Wpływ naftyfiny na laktację
Wpływ naftyfiny na płodność
Inne możliwe skutki uboczne
Objawy przedawkowania naftyfiny
Mechanizm działania naftyfiny
Wchłanianie naftyfiny
Metabolizm naftyfiny
Wydalanie naftyfiny

Wskazania do stosowania naftyfiny

Naftyfina jest wskazana w leczeniu miejscowym zakażeń mieszanych bakteryjno-grzybiczych oraz grzybic stóp, podudzi i tułowia wywołanych przez dermatofity (Trichophyton spp., Microsporum spp., Epidermophyton spp.), drożdżaki (Candida spp., Malassezia furfur), grzyby pleśniowe (Aspergillus spp.).

Dawkowanie naftyfiny

Naftyfinę w postaci preparatów do użytku zewnętrznego stosujemy na umytą i osuszoną skórę chorobowo zmienioną oraz okolicę, cienką warstwą raz na dobę. Czas stosowania winien mieścić się w zakresie od siedmiu dni do dwóch tygodni od ustąpienia objawów.

Przeciwskazania do stosowania naftyfiny

Reakcje nadwrażliwości są przesłanką do nie wdrażania lub zaprzestania kuracji naftyfiną.

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania naftyfiny

Ze względu na ryzyko wystąpienia podrażnień należy unikać kontaktu preparatów naftyfiny z błonami śluzowymi oczu, nosa, ust. Nie aplikować na otarcia i rany.

Przeciwwskazania naftyfiny do łączenia z innymi substancjami czynnymi

Brak jest badań donoszących o przeciwwskazaniach do łączenia naftyfiny z innymi lekami.

Wpływ naftyfiny na prowadzenie pojazdów

Nie odnotowano wpływu naftyfiny na zdolności psychomotoryczne.

Wpływ naftyfiny na ciążę

Ze względu na brak wystarczających danych o bezpieczeństwie stosowania naftyfiny, w ciąży nie należy jej wdrażać do leczenia.

Wpływ naftyfiny na laktację

Mimo badań na zwierzętach nie stwierdzających negatywnego wpływu na rozwój osesków z ostrożności nie stosuje się naftyfiny w okresie laktacji.

Wpływ naftyfiny na płodność

Brak jest badań określających wpływ naftyfiny na płodność.

Inne możliwe skutki uboczne

Działania uboczne są ograniczone do miejsca podania naftyfiny. Mogą obejmować: zaczerwienienie, przesuszenie i pieczenie skóry.

Objawy przedawkowania naftyfiny

W związku z niskim wchłanianiem naftyfiny przez skórę nie odnotowano objawów ogólnoustrojowych nawet przy dużych dawkach zastosowanych miejscowo. W miejscu podania może pojawić się zaczerwienienie, pieczenie, suchość.

Mechanizm działania naftyfiny

Jednym z mechanizmów działania naftyfiny jest hamowanie monooksygenazy skwalenowej. W wyniku tego wzrasta stężenie skwalenu i spada ilość steroli (ergosterol), a w następstwie zwiększa się przepuszczalność błony komórkowej grzyba, utrata substancji niezbędnych do życia i obumarcie komórki.

Opisuje się również niekontrolowaną syntezę chityny lub wręcz przeciwnie jej zahamowanie przez blokadę polimerazy RNA. W każdym z tych przypadków komórki grzyba ulegają zniszczeniu.

Wykazano, że naftyfina działa bakteriobójczo na bakterie Gram-ujemne i Gram-dodatnie oraz przeciwzapalnie.

Wchłanianie naftyfiny

Szacuje się, że po podaniu miejscowym naftyfina dobrze przenika do skóry, do krwioobiegu w ilości 3-6% podanej dawki.

Metabolizm naftyfiny

Wchłonięta dawka naftyfiny jest metabolizowana na drodze utleniania i N-dealkilacji.

Wydalanie naftyfiny

Dawka naftyfiny, która uległa wchłonięciu oraz jej metabolity są wydalane z moczem i kałem.