Kompleks osseinowo-hydroksyapatytowy, Osseinum hydroxyapatitum compositum - Zastosowanie, działanie, opis

Substancja lecznicza znalazła zastosowanie w regulowaniu gospodarki wapnia i fosforanów u kobiet karmiących oraz w okresie ciąży. Ponadto, lek jest wykorzystywany w terapii osteoporozy o różnej etiologii (związanej z wiekiem, stosowaniem innych leków lub zjawiskiem menopauzy). Kompleks osseinowo–hydroksyapatytowy jest również podawany pomocniczo po złamaniach kości. 

Schemat dawkowania substancji czynnej jest zależny od rodzaju występującego schorzenia.  Lek należy popijać odpowiednią ilością wody. 

W przypadku terapii osteoporozy u pacjentów dorosłych zalecana dobowa dawka substancji czynnej wynosi od 3320 mg do 6640 mg. 

Podczas stosowania leku w celu wyregulowania stężeń wapnia i fosforanów w osoczu oraz w pomocniczej kuracji złamań zalecana dawka kompleksu osseinowo–hydroksyapatytowego wynosi od 830 mg do 1660 mg substancji czynnej na dobę. 

Przeciwwskazaniem do stosowania kompleksu osseinowo–hydroksyapatytowego jest wystąpienie reakcji nadwrażliwości na tę substancję czynną. Ponadto lek jest również przeciwwskazany w przypadku:

• pacjentów cierpiących na ciężką niewydolność nerek;
• osób poddawanych dializom;
• podwyższonego stężenia wapnia w osoczu lub moczu.

Pacjenci cierpiący na niewydolność nerek powinni zachować szczególną ostrożność podczas stosowania produktów leczniczych zawierających kompleks osseinowo-hydroksyapatytowy. Ze względu na współistniejącą niewydolność nerek zalecane jest regularne monitorowanie stężenia wapnia i fosforu w osoczu pacjenta.

U pacjentów z upośledzoną czynnością nerek długotrwałe stosowanie leku nie jest zalecane. Jeżeli występuje konieczność długotrwałego przyjmowania substancji leczniczej konieczne jest monitorowanie stężenia wapnia w moczu podczas terapii oraz dostosowanie dawki w przypadku stwierdzenia podwyższonego stężenia wapnia lub fosforanów w moczu. 

Podczas stosowania kompleksu osseinowo–hydroksyapatytowego u pacjentów ze współistniejącą kamicą nerkową należy ograniczyć ilość przyjmowanej substancji czynnej, a także zmniejszyć podaż przyjmowanego wapnia z odpowiednio dobraną dietą oraz należy unikać suplementacji witaminą D.

Zwiększone ryzyko pojawienia się hiperkalcemii (podwyższonego stężenia wapnia w osoczu).

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Hydrochlorotiazyd (Hydrochlorothiazide)	leki moczopędne, diuretyk - tiazydy i tiazydopodobne
Indapamid (Indapamide)	sulfonamidy

Zwiększenie prawdopodobieństwa zaburzeń rytmu mięśnia sercowego.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Digoksyna (Digoxin)	glikozydy nasercowe
Metylodigoksyna (Metildigoxin)	glikozydy nasercowe

Prawdopodobieństwo zmniejszenia wchłaniania wapnia podczas jednoczesnego stosowania substancji czynnych. Zalecane zachowanie dwugodzinnego odstępu.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Deksametazon (Dexamethasone)	glikokortykosteroidy
Hydrokortyzon (Hydrocortisone)	glikokortykosteroidy
Metyloprednizolon (Methylprednisolone)	glikokortykosteroidy
Prednizolon (Prednisolone)	glikokortykosteroidy
Prednizon (Prednisone)	glikokortykosteroidy

Istnieje prawdopodobieństwo tworzenia chelatów podczas jednoczesnego stosowania. Ryzyko niepowodzenia terapii przeciwbakteryjnej. Zalecane jest zachowanie dwugodzinnego odstępu pomiędzy lekami.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Ciprofloksacyna (Ciprofloxacin)	fluorochinolony
Lewofloksacyna (Levofloxacin)	fluorochinolony
Moksyfloksacyna (Moxifloxacin)	fluorochinolony
Norfloksacyna (Norfloxacin)	fluorochinolony
Ofloksacyna (Ofloxacin)	fluorochinolony
Pefloksacyna (Pefloxacin)	fluorochinolony

Istnieje prawdopodobieństwo tworzenia chelatów podczas jednoczesnego stosowania. Ryzyko niepowodzenia terapii przeciwbakteryjnej. Zalecane jest zachowanie dwugodzinnego odstępu pomiędzy lekami.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Chlorotetracyklina (Chlortetracycline)	antybiotyki tetracyklinowe - tetracykliny
Oksytetracyklina (Oxytetracycline)	antybiotyki tetracyklinowe - tetracykliny
Tetracyklina (Tetracyline)	antybiotyki tetracyklinowe - tetracykliny

Istnieje prawdopodobieństwo tworzenia chelatów podczas jednoczesnego stosowania. Ryzyko niepowodzenia terapii. Zalecane jest zachowanie dwugodzinnego odstępu pomiędzy lekami.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Alendronian sodu (Sodium alendronate, alendronic acid)	bisfosfoniany
Kwas zoledronowy (Zoledronic acid)	bisfosfoniany

Ryzyko zmniejszenia wchłaniania hormonów tarczycy podczas jednoczesnego stosowania. Zalecane jest zachowanie dwugodzinnego odstępu pomiędzy lekami.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Lewotyroksyna (Levothyroxine (sodium))	hormony tarczycy

Podczas stosowania substancji czynnej może dojść do ograniczenia wchłaniania żelaza i cynku dostarczanych podczas suplementacji lub z pokarmem. 

Kompleks osseinowo–hydroksyapatytowy może ograniczać wchłanianie strontu z powodu tworzenia się związków chelatowych podczas jednoczesnego stosowania. 

Substancja czynna może być przyjmowana przez kobiety ciężarne, w przypadku gdy występuje wskazanie do stosowania leku. Przeprowadzone badania nie potwierdziły negatywnego wpływu kompleksu osseinowo–hydroksyapatytowego na rozwój ciąży.

Kompleks osseinowo–hydroksyapatytowy może być stosowany podczas karmienia piersią. Badania nie wykazały zmian w transferze wapnia do mleka podczas suplementacji niewielkich ilości wapnia w okresie laktacji. Substancja czynna może przenikać do pokarmu matki karmiącej, jednak podczas stosowania leku w dawkach leczniczych prawdopodobieństwo wpływu terapii na karmione dziecko jest niewielkie. 

Substancja czynna nie wpływa na płodność u mężczyzn lub kobiet. 

W przypadku przyjęcia zbyt dużej ilości produktu leczniczego zawierającego kompleks osseinowo–hydroksyapatytowy istnieje ryzyko wystąpienia hiperkalcemii (zbyt wysokiego stężenia wapnia w osoczu). Do objawów, które mogą wystąpić w wyniku przedawkowania substancji czynnej zaliczamy: zmniejszenie apetytu, nadmierne pragnienie, zaburzenia ze strony przewodu pokarmowego (nudności, wymioty, zaparcia), kamicę nerkową, zwapnienie nerek, zaburzenia psychiczne, wielomocz, odwodnienie, zaburzenia ze strony układu sercowo–naczyniowego (nadciśnienie, zaburzenia rytmu serca). 

Kompleks osseinowo–hydroksyapatytowy jest składnikiem macierzy kostnej występującej w organizmie człowieka. Badania potwierdziły, że wchłanianie składników mineralnych jest większe w przypadku stosowania kompleksu osseinowo–hydroksyapatytowego niż soli wapniowych. Lek zawiera kryształy hydroksyapatytu, które składają się między innymi z wapnia i fosforu występującego w proporcjach fizjologicznych.

Wyrównanie niedoboru wapnia i innych składników występujących w kompleksie osseinowo–hydroksyapatytowym pozwala na zmniejszenie objawów osteoporozy, przyspieszenie regeneracji tkanki kostnej oraz regulację gospodarki wapnia i fosforu w organizmie. 

Kompleks osseinowo–hydroksyapatytowy wchłania się z przewodu pokarmowego powoli. Stopniowe wchłanianie leku pozwala na zmniejszenie wahań stężenia wapnia w osoczu podczas terapii.