Chlormidazol, Chlormidazoli hydrochloridum - Zastosowanie, działanie, opis

Chlormidazol to substancja lecznicza o działaniu przeciwgrzybiczym i przeciwbakteryjnym. Lek wykazuje skuteczność głównie wobec grzybów z rodzaju Epidermophyton, Trichophyton i Microsporum. Udowodniono jego skuteczność również wobec Aspergillus, Candida, Sporothrixschenkii, Cryptococcus neoformans i Torulopsis glabrata. Chlormidazol działa bakteriostatycznie na bakterie gram-dodatnie. Wskazaniami do stosowania miejscowego leku w postaci roztworu na skórę są zakażenia grzybicze i bakteryjne skóry oraz paznokci. Chlormidazol wchodzi w skład preparatu szczególnie polecanego w grzybicach międzypalcowych i przypaznokciowych.

Chlormidazol należy nanosić na zmienioną chorobowo skórę 2-3 razy na dobę. Nie ma konieczności modyfikowania dawkowania dla osób w podeszłym wieku oraz pacjentów z zaburzeniami pracy nerek i wątroby. Należy unikać przypadkowego podawania leku na błony śluzowe.

Chlormidazolu nie mogą stosować osoby nadwrażliwe na tą substancję czynną.

Należy zachować ostrożność podczas aplikowania leku na skórę. W przypadku dostania się chlormidazolu do oczu lub błony śluzowe konieczne jest przepłukanie ich dużą ilością wody.

Chlormidazol nie wywiera wpływu na zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznych, w tym samochodów.

Ze względów bezpieczeństwa nie zaleca się stosowania chlormidazolu przez kobiety ciężarne, chyba że lekarz prowadzący ciążę zdecyduje inaczej.

Nie zaleca się stosowania chlormidazolu w okresie karmienia piersią. Brak jest badań opisujących stopień przenikania substancji leczniczej do mleka matki karmiącej.

Chlormidazol może wywoływać miejscowe działania niepożądane takie jak zaczerwienienie, pieczenie i swędzenie skóry.

Brak jest w literaturze opisanych przypadków przedawkowania chlormidazolu stosowanego miejscowo.

Chlormidazol należy do grupy leków przeciwgrzybiczych zwanych azolami. Leki z tej grupy działają przeciwgrzybiczo poprzez blokowanie syntezy składowych błony komórkowej grzyba. Mechanizm działania chlormidazolu wynika z blokowania enzymu 14-α-demetylazy cytochromu P-450 w procesie syntezy ergosterolu. Dochodzi do utworzenia kompleksu między atomem azotu w cząsteczce chlormidazolu i żelazem hemowym cytochromu P450. Uniemożliwia to zajście procesu demetylacji przy atomie węgla w pozycji 14 sterolu i prowadzi do wytworzenia toksycznego dla komórki grzyba produktu pośredniego. Duże dawki azoli do  których należy chlormidazol wykazują działanie grzybobójcze poprzez oddziaływanie na błonę komórkową grzybów.