Laktobionian wapnia, Calcii lactobionas - Zastosowanie, działanie, opis

Laktobionian wapnia jest stosowany w zapobieganiu i uzupełnieniu niedoborów wapnia. Zwiększone zapotrzebowanie na wapń towarzyszy m.in. ciąży, laktacji, osteoporozie, krzywicy, złamaniom kości, demineralizacji kości, intensywnemu wzrostowi. Laktobionian wapnia jest także stosowany pomocniczo w objawach alergii i infekcji górnych dróg oddechowych.

Laktobionian wapnia przyjmuje się doustnie.
U dzieci w wieku do 6 lat stosuje się zwykle maksymalne dawki dobowe 960 mg laktobionianu wapnia.
U dzieci i młodzieży w wieku 6-17 lat stosuje się zwykle maksymalne dawki dobowe 1920 mg laktobionianu wapnia.
U osób dorosłych stosuje się zwykle maksymalne dawki dobowe 2880 mg laktobionianu wapnia.

Przeciwwskazaniem są nadwrażliwość na laktobionian wapnia, zbyt wysoki poziom wapnia we krwi (np. u pacjentów z nadczynnością przytarczyc, hiperwitaminozą D, ciężką niewydolnością nerek), kamica nerkowa, blok przedsionkowo-komorowy oraz wzrost wydalania wapnia z moczem (hiperkalciuria).

Szczególną ostrożność należy zachować u pacjentów ze skłonnością do tworzenia się kamieni nerkowych, niewydolnością nerek, chorobą nerek, dną moczanową, sarkoidozą oraz u osób przyjmujących duże dawki witaminy D, diuretyki tiazydowe, glikozydy nasercowej lub epinefrynę. Należy regularnie monitorować stężenie wapnia w surowicy, a także czynność serca i nerek.
W trakcie jednoczesnej terapii antybiotykami z grupy tetracyklin lub innymi związkami zawierającymi fluor należy pamiętać o zachowaniu co najmniej 3-godzinnego odstępu pomiędzy przyjęciem leków.

Zwiększenie wchłaniania soli wapnia i zmniejszenie wydalania wapnia w moczu. Ryzyko wystąpienia objawów zespołu mleczno-alkalicznego.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Hydrochlorotiazyd (Hydrochlorothiazide)	leki moczopędne, diuretyk - tiazydy i tiazydopodobne

Zaburzenie wchłaniania tetracyklin (tetracykliny należy przyjąć co najmniej 2 h przed lub 4-6 h po przyjęciu laktobionianu wapnia).

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Chlorotetracyklina (Chlortetracycline)	antybiotyki tetracyklinowe - tetracykliny
Doksycyklina (Doxycycline)	antybiotyki tetracyklinowe - tetracykliny
Oksytetracyklina (Oxytetracycline)	antybiotyki tetracyklinowe - tetracykliny
Tetracyklina (Tetracyline)	antybiotyki tetracyklinowe - tetracykliny

Ryzyko zaburzeń rytmu serca.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Digoksyna (Digoxin)	glikozydy nasercowe
Metylodigoksyna (Metildigoxin)	glikozydy nasercowe

Osłabienie działania wymienionych leków.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Amlodypina (Amlodipine)	leki blokujące kanały wapniowe - działające na naczynia krwionośne
Diltiazem (Diltiazem)	leki blokujące kanały wapniowe - działające na mięsień sercowy
Felodypina (Felodipine)	leki blokujące kanały wapniowe - działające na naczynia krwionośne
Isradypina (Isradypine)	leki blokujące kanały wapniowe - działające na naczynia krwionośne
Lacydypina (Lacidipine)	leki blokujące kanały wapniowe - działające na naczynia krwionośne
Lerkanidypina (Lercanidipine)	leki blokujące kanały wapniowe - działające na naczynia krwionośne
Nimodypina (Nimodipine)	leki blokujące kanały wapniowe - działające na naczynia krwionośne
Nitrendypina (Nitrendipine)	leki blokujące kanały wapniowe - działające na naczynia krwionośne
Werapamil (Verapamil)	leki blokujące kanały wapniowe - działające na mięsień sercowy

Nasilenie działania wymienionych leków.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Kotrimoksazol (Sulfametoksazol+Trimetoprim) (Co-trimoxazole (sulfamethoxazole+trimethoprim))	sulfonamidy i trimetoprim
Sulfasalazyna (Sulfasalazine)	pochodne kwasu aminosalicylowego

Zmniejszenie wchłaniania bisfosfonianów (bisfosfoniany należy przyjąć co najmniej 1 h przed podaniem laktobionianu wapnia).

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Kwas ibandronowy (Ibandronic acid)	bisfosfoniany
Kwas pamidronowy (Pamidronic acid)	bisfosfoniany
Kwas zoledronowy (Zoledronic acid)	bisfosfoniany

Zmniejszenie wchłaniania lewotyroksyny (należy zachować 4-godzinny odstęp między przyjęciem leków).

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Lewotyroksyna (Levothyroxine (sodium))	hormony tarczycy

Zwiększenie wchłaniania soli wapnia.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Witamina D (Cholekalcyferol) (Cholecalciferol)	witamina D i jej pochodne
Metyloprednizolon (Methylprednisolone)	glikokortykosteroidy
Prednizolon (Prednisolone)	glikokortykosteroidy
Prednizon (Prednisone)	glikokortykosteroidy

Zmniejszenie wchłaniania soli wapnia.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Fosforan glinu (Aluminium phosphate)	substancje zobojętniające
Glicerofosforan sodu (Sodium glycerophosphate)	dodatki do płynów infuzyjnych
Kalcytonina (Calcitonin)	inne leki hormonalne

Zmniejszenie wchłaniania antybiotyków chinolonowych (antybiotyki chinolonowe należy przyjąć co najmniej 2 h przed lub 6 h po podaniu laktobionianu wapnia).

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Ciprofloksacyna (Ciprofloxacin)	fluorochinolony
Kwas pipemidynowy (Pipemidic acid)	chinolony - inhibitory gyrazy
Lewofloksacyna (Levofloxacin)	fluorochinolony
Moksyfloksacyna (Moxifloxacin)	fluorochinolony
Norfloksacyna (Norfloxacin)	fluorochinolony
Ofloksacyna (Ofloxacin)	fluorochinolony
Pefloksacyna (Pefloxacin)	fluorochinolony

Zmniejszenie wchłaniania wymienionych leków (należy zachować co najmniej 2-godzinny odstęp między przyjęciem wymienionych leków i laktobionianu wapnia).

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Glukonian cynku (Zinc gluconate)	związki cynku
Glukonian żelaza (Ferrous gluconate)	związki żelaza
Wodoroasparaginian cynku (Zinc hydro aspartate)	związki cynku
Izomaltozyd 1000 żelaza (III) (Iron isomaltoside 1000)	związki żelaza
Kompleks wodorotlenku żelaza (III) z dekstranem (Ferric hydroxide dextran complex)	związki żelaza
Kompleks wodorotlenku żelaza (III) z sacharozą (Ferric hydroxide sucrose complex)	związki żelaza
Kompleks wodorotlenku żelaza z polimaltozą (Iron polymaltose)	związki żelaza
Octan cynku (Zinc acetate)	substancje stosowane w rzadkich chorobach metabolicznych
Proteinianobursztynian żelaza (Iron protein succinylate)	związki żelaza
Ranelinian strontu (Strontium ranelate)	VARIA / INNE
Siarczan cynku (Zinc sulfate)	związki cynku
Siarczan żelaza (Ferrous sulfate)	środki stosowane w niedokrwistościach
Maltol żelaza (Ferric maltol)	związki żelaza
Orotonian cynku (Zinc orotate)	związki cynku

Zmniejszenie wchłaniania penicylaminy.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Penicylamina (Penicillamine)	antidota - odtrutki i środki chelatujące

Należy zwrócić uwagę na spożywanie produktów bogatych w wapń (np. mleko) ze względu na ryzyko hiperkalcemii, zespołu mleczno-alkalicznego i powikłań ze strony nerek.
Fityniany (produkty zbożowe), szczawiany (szpinak, rabarbar) i fosforany mogą zmniejszać wchłanianie laktobionianu wapnia.

Nie wykazano, aby laktobionian wapnia wpływał negatywnie na przebieg ciąży i rozwój dziecka, dlatego lek można stosować w okresie ciąży w dawkach zalecanych przez lekarza.

Laktobionian wapnia może być stosowany w okresie laktacji w dawkach zalecanych przez lekarza.

Wśród objawów przedawkowanie laktobionianu wapnia można wyróżnić nudności, wymioty, wzdęcia, zaburzenia żołądkowo-jelitowe, wzmożone pragnienie, utratę apetytu, wielomocz i osłabienie mięśniowe.

Wapń to główny składnik kości, który pomaga w utrzymaniu prawidłowej gęstości kości. Wzrost uwalniania kalcytoniny nasila pobieranie wapnia z krwi w celu uzupełnienia jego poziomu w tkankach kostnych. Działanie to zapewnia ochronę przed utratą tkanki kostnej i zmniejsza ryzyko złamań kości.
Istnieją doniesienia, że uzupełnienie niedoborów wapnia zmniejsza ryzyko nadciśnienia, w tym korzystnie obniża ciśnienie tętnicze u kobiet ciężarnych.
Wapń nasila rozkład ATP do postaci, która zapewnia dostarczenie energii potrzebnej do skurczu mięśni (wpływa na próg pobudliwości na skutek regulacji przepuszczalności błon komórkowych dla jonów sodu). Wapń wpływa również korzystnie na funkcjonowanie układu nerwowego poprzez regulację uwalniania neuroprzekaźników i przesyłania impulsów nerwowych.
Wapń uczestniczy w procesie krzepnięcia krwi poprzez nasilenie tworzenia płytek krwi i produkcję fibryny, która stanowi rusztowanie skrzepu. Wapń zmniejsza odczyny alergiczne i reguluje transport wody i soli w jelitach. Wapń zmniejsza przepuszczalność naczyń krwionośnych zapewniając działanie przeciwobrzękowe, przeciwzapalne i przeciwwysiękowe.

Wapń wchłaniany jest w jelicie cienkim na drodze transportu aktywnego (20-30%). Stopień wchłaniania zależny jest od pH w przewodzie pokarmowym (spadek pH powoduje wzrost zjonizowanego wapnia) i obecności w posiłkach m.in. dużych ilości fitynianów i błonnika. Wraz z wiekiem spada przyswajalność wapnia.

Wapń wiąże się w około 45% z białkami osocza. Ilość wapnia w postaci zjonizowanej odpowiada ilości wapnia związanego w układzie kostno-szkieletowym.

Wapń wchłonięty z przewodu pokarmowego wydalany jest głównie z moczem (około 20% dawki), natomiast wydalanie niewchłoniętego wapnia odbywa się głównie z kałem. Niewielkie ilości wydalane są ze śliną, potem i mlekiem. Wydalanie wapnia uzależnione jest od wpływu hormonów kalcytropowych.