Cytrynian magnezu, Magnesii citras - Zastosowanie, działanie, opis

Cytrynian magnezu jest stosowany w celu zmniejszenia objawów wynikających z niedoboru tego związku takich jak: ospałość, zmęczenie oraz umiarkowane zaburzenia snu. Substancja czynna wskazana jest również w złagodzeniu nerwowości, wahań nastrojów, drażliwości i objawów lęku (skurcze przewodu pokarmowego i kołatanie serca). Cytrynian magnezu może łagodzić także objawy drgania powiek, skurczów mięśni i mrowienia.

Cytrynian magnezu stosuje się doustnie, podczas posiłku.

Dawka stosowana w leczeniu zależna od jednostki chorobowej, wieku, masy ciała, chorób towarzyszących (zaburzona praca nerek).

Dawki zwykle stosowane (dobowe) u osób dorosłych: od 320 do 420 mg.

Przeciwwskazaniem jest nadwrażliwość na cytrynian magnezu oraz ciężka niewydolność nerek. W przeciwwskazaniach można wyróżnić również znaczne niedociśnienie tętnicze, hipermagnezemię, blok przedsionkowo–komorowy, a także myasthenia gravis.

Cytrynian magnezu należy stosować ostrożnie u pacjentów z umiarkowaną niewydolnością nerek.

Jeśli u chorego występuje niedobór wapnia i magnezu, w pierwszej kolejności zaleca się wyrównanie doboru magnezu.

Długotrwałe przyjmowanie cytrynianu magnezu może prowadzić do hiperkaliemii oraz rozwoju próchnicy.

Stosowanie cytrynianu magnezu w dawkach wyższych niż są zalecane, może powodować wystąpienie biegunki.

Cytrynian magnezu nie powoduje objawów wpływających na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

Badania kliniczne nie wykazały, aby cytrynian magnezu działał teratogennie i toksycznie w przypadku kobiet ciężarnych. Można przyjmować substancję czynną w ciąży, jeśli istnieje wskazanie do stosowania od lekarza.

Cytrynian magnezu może być stosowany w okresie laktacji. Dane w literaturze potwierdzają, że przyjmowanie przez matkę karmiącą piersią substancji czynnej w dawkach terapeutycznych jest bezpieczne dla dziecka.

Przedawkowanie cytrynianu magnezu może wystąpić przede wszystkim u osób z niewydolnością nerek. W zależności od przyjętej dawki mogą pojawić się takie objawy jak nudności, wymioty, zespół bezmoczu, obniżenie ciśnienia krwi, zaburzenia elektrolitowe, depresja ośrodka oddechowego, śpiączka, zatrzymanie akcji serca, porażenie układu oddechowego oraz depresja ośrodkowego układu nerwowego.

Cytrynian magnezu bierze udział w licznych reakcjach enzymatycznych w organizmie człowieka. Jednym z mechanizmów działania jest obniżenie pobudliwości komórek nerwowych oraz zwolnienie przekaźnictwa nerwowo–mięśniowego. Substancja czynna wpływa również na proces skurczu mięśnia sercowego.

Cytrynian magnezu jest wchłaniany z przewodu pokarmowego maksymalnie w 50%. Proces odbywa się na zasadzie transportu biernego. Średnie stężenie substancji czynnej w osoczu po podaniu doustnym wynosi około 0,7 mmol/l, natomiast stężenie w ślinie 0,28 mmol/l. Początek działania cytrynianu magnezu może nastąpić po 30 minutach od podania, natomiast średni czas jego działania wynosi około 4 godziny.

Około 30% jonów magnezu wiąże się we krwi z białkami osocza. Zjonizowana frakcja substancji czynnej wynosi około 60% i jest aktywna biologicznie. Magnez przenika przez błony komórkowe poprzez różne kanały (na przykład TRPM7) i za pośrednictwem nośników. Następnie substancja czynna jest transportowana do wątroby, a potem poprzez krążenie systemowe do pozostałych tkanek. Ponad połowa jonów jest przechowywana w kościach, a reszta w mięśniach i innych tkankach.

Chociaż cytrynian magnezu uczestniczy we wielu procesach metabolicznych w organizmie człowieka, to sam pozostaje dwuwartościowym kationem, który nie zmienia swojego stopnia utlenienia.

Sole magnezu są głównie wydalane w z moczem. Po podaniu doustnym następuje wzrost wydalania substancji czynnej tą drogą o 40%. Z kałem ulega wydaleniu substancja czynna niewchłonięta do krwioobiegu z przewodu pokarmowego. Z potem może ulegać wydaleniu od 4 mg/l do 45 mg/l.