Beraktant, Beractantum - Zastosowanie, działanie, opis

Beraktant znajduje zastosowanie w leczeniu oraz zapobieganiu zespołu zaburzeń oddychania u noworodków, w tym wcześniaków. 

Dawkowanie beraktantu jest zależne od masy ciała niemowlęcia i wynosi 400mg/kg masy ciała na dobę. Lek jest podawany dotchawiczo, przez pierwsze 48 godzin życia dziecka można zastosować do czterech dawek beraktantu. Lek powinien być podawany przez lekarza doświadczonego w leczeniu zaburzeń oddychania u noworodków. 

W przypadku wystąpienia bradykardii lub zmniejszenia wysycenia krwi tlenem, należy przerwać podawanie beraktantu i zaczekać do ustąpienia objawów niepożądanych. Po ich ustąpieniu można wznowić podawanie leku. 

Po podaniu dotchawiczym beraktantu mogą wystąpić następujące działania niepożądane: krótkotrwałe zwolnienie czynności serca noworodka oraz obniżenie stężenia tlenu we krwi, rzężenie, wilgotne szmery oddechowe, zwiększone ryzyko zakażeń oraz zwiększone ryzyko wystąpienia krwawienia do płuc i mózgu oraz bezdech. 

Beraktant uzupełnia niedobory naturalnego surfaktantu w płucach niemowląt, zwłaszcza wcześniaków. Obniża napięcie powierzchniowe pęcherzyków płucnych, przez co umożliwia prawidłowe oddychanie. 

Beraktant podaje się dotchawiczo i przez odpowiednie układanie dziecka w określonych pozycjach umożliwia się wniknięcie leku bezpośrednio do płuc, gdzie na powierzchni pęcherzyków płucnych występują efekty lecznicze. 

Badania na przedwcześnie urodzonych królikach i jagniętach wykazały, iż klirens pęcherzykowy znakowanych radioaktywnie składników lipidowych beraktantu jest szybki. Większość lipidów wiąże się z płucami w ciągu kilku godzin od podania, a następnie ulega ponownemu wykorzystaniu.