Urofolitropina, Uroflitropinum - Zastosowanie, działanie, opis

Urofolitropina stosowana jest w leczeniu niepłodności u kobiet. Wskazaniem jest brak owulacji u kobiet, również z zespołem policystycznych jajników, u których leczenie cytrynianem klomifenu nie dawało efektów. Urofolitropinę stosuje się także do stymulacji wielopęcherzykowej u kobiet w procesie wspomaganiu rozrodu, np. gdy chodzi o zapłodnienie in vitro. 

Urofolitropinę podaje się domięśniowo lub podskórnie. Dawka ustalana jest w zależności od reakcji jajników oraz stężenia poziomu estradiolu. Dawka zwykle stosowana wynosi od 75 do 150 j.m. urofolitropiny na dobę. 

Wśród przeciwwskazań do stosowania urofolitropiny jest nadwrażliwość na substancję czynną, a także:

• choroby jajników (nowotwory jajnika, powiększenie jajników, torbiele jajników, które nie są zależne od zespołu policystycznych jajników, niewydolność jajników o charakterze pierwotnym);
• nowotwory macicy, piersi, przysadki mózgowej lub podwzgórza,;
• ciąża lub okres karmienia piersią;
• krwawienia z dróg rodnych o nieustalonej przyczynie;
• wady rozwojowe narządów płciowych uniemożliwiające prawidłowy rozwój ciąży. 

Lek należy przechowywać w temperaturze poniżej 25°C. Roztwór należy przygotować bezpośrednio przed podaniem. Lek powinien być podany przez lekarza lub jeśli pacjentka podaje lek sama, musi być odpowiednio przeszkolona przez fachowy personel.  

Brak wystarczających danych odnośnie wpływu urofolitropiny na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania urządzeń mechanicznych. 

Nie zaleca się stosowania urofolitropiny w okresie ciąży, gdyż nie ma wystarczających danych odnośnie działania teratogennego. 

Nie zaleca się stosowania urofolitropiny u kobiet karmiących, ponieważ prolaktyna wydzielana podczas karmienia może osłabiać działanie leku. 

Wśród działań niepożądanych urofolitropiny po podaniu w postaci iniekcji wymienia się: ból głowy, zaparcia, wzdęcia, zespół hiperstymulacji jajników, ból w miejscu podania, zaczerwienienie, krwiaki, zaburzenia nastroju, nadczynność tarczycy, letarg, zawroty głowy, duszności, krwawienia z nosa, nudności, bóle brzucha, niestrawność, rumień, świąd, zapalenie pęcherza moczowego, przerost piersi, ból piersi, uderzenia gorąca, zmęczenie, przedłużony czas krwawienia, zakrzep tętniczy z zatorami, skęt jajnika, występowanie ciąży pozamacicznej i ciąży mnogiej. 

Brak danych odnośnie przedawkowania urofolitropiny. Zwiększone dawki mogą doprowadzić do hiperstymulacji jajników, co może objawiać się nudnościami, biegunką, bólami brzucha, powiększeniem jajników, torbielami jajników. Rzadziej może pojawić się wodobrzusze, wysięk opłucnowy, przybieranie na wadze, a także zakrzepy z zatorami. 

Mechanizm działania urofolitropiny polega na wiązaniu się z receptorem hormonu folikulotropowego, co wpływa na stymulację do rozwoju i dojrzewania pęcherzyków Graafa w jajnikach.

Biodostępność uroflitropiny po podaniu domięśniowym lub podskórnym mieści się na poziomie 70%. Po pojedynczym podaniu maksymalne stężenie uzyskiwano po 21 godzinach, a po podaniu wielokrotnym stężenie takie osiągano po 10 godzinach.   

Okres półtrwania uroflitropiny  wynosi od około 30 do 40 godzin w zależności od tego, czy podanie było pojedyncze czy wielokrotne. 

Uroflitropina metabolizowana jest w wątrobie, jednak brak danych o metabolitach.

Urofolitropina usuwana jest przez nerki z moczem.