ApoSerta (Sertraline Aurovitas), 50 mg, tabletki powlekane, 30 szt.

Opis

ApoSerta to lek w postaci tabletek powlekanych, zawierający substancję czynną sertralinę. Sertralina należy do grupy leków nazywanych selektywnymi inhibitorami zwrotnego wychwytu serotoniny (SSRI). Sertralina stosowana jest w leczeniu zaburzeń depresyjnych i/lub zaburzeń lękowych.

Skład

Substancją czynną leku jest sertralina (Sertralinum).

Każda tabletka powlekana zawiera 56 mg sertraliny chlorowodorku, co odpowiada 50 mg sertraliny.

Substancje pomocnicze: Rdzeń tabletki: celuloza mikrokrystaliczna (PH-101); karboksymetyloskrobia sodowa, typ A; hydroksypropyloceluloza; wapnia wodorofosforan dwuwodny; magnezu stearynian. Otoczka tabletki: Opadry White OY-S-7355 zawierająca: tytanu dwutlenek (E 171); hypromeloza 5cp (Niska lepkość); makrogol 400; polisorbat 80.

Dawkowanie

Ten lek należy zawsze stosować dokładnie według zaleceń lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Dawkowanie ustala lekarz indywidualnie dla pacjenta.

Lek należy przyjmować doustnie, podczas posiłków lub niezależnie od nich. Lek przyjmować jeden raz na dobę, rano lub wieczorem.

Działanie

Setrtalina należy do grupy leków nazywanych selektywnymi inhibitorami zwrotnego wychwytu serotoniny (SSRI). ApoSerta to lek przeciwdepresyjny. 

Wskazania

Wskazania do stosowania leku: zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne (ZO-K) u pacjentów dorosłych oraz dzieci i młodzieży w wieku 6-17 lat; zspół lęku społecznego; zespół stresu pourazowego, tzw. post-traumatic stress disorder (PTSD).

Przeciwwskazania

Nie należy stosować leku w przypadku nadwrażliwości na którykolwiek składnik produktu oraz u pacjentów: stosujących jednocześnie nieodwracalnye inhibitory monoaminooksydazy (MAO).

Działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Działania niepożądane występujące bardzo często (mogą wystąpić częściej niż u 1 na 10 pacjentów): bezsenność, zawroty głowy, senność, bóle głowy, biegunka, nudności, suchość w jamie ustnej, zaburzenia wytrysku, zmęczenie.

Działania niepożądane występujące często (mogą wystąpić u 1 na 10 pacjentów): przeziębienie, ból gardła, katar; jadłowstręt, zwiększone łaknienie; lęk, depresja, pobudzenie nerwowe, zmniejszenie zainteresowania seksem, nerwowość, dziwne samopoczucie, koszmary senne, zgrzytanie zębami; drżenie, problemy z ruchliwością mięśni (takie, jak nasilona ruchliwość, zwiększone napięcie mięśniowe, trudności w chodzeniu i sztywność, drgawki (skurcz mięśni bez wpływu na ich prawidłowy ruch), mimowolne ruchy mięśni)*, uczucie drętwienia i mrowienia, zaburzenia koncentracji, zaburzenia smaku; zaburzenia widzenia; dzwonienie w uszach; kołatanie serca; uderzenia gorąca; ziewanie; zaburzenia żołądkowe, zaparcia, ból brzucha, wymioty, oddawanie gazów; zwiększone pocenie, wysypka skórna; ból pleców, bóle stawów, bóle mięśni; nieregularne miesiączkowanie, zaburzenia wzwodu; ogólne złe samopoczucie, ból w klatce piersiowej, osłabienie, gorączka; zwiększenie masy ciała; urazy.

Więcej informacji w ulotce dołączonej do leku.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Przed rozpoczęciem przyjmowania leku należy poinformować lekarza, jeśli pacjent: ma padaczkę; ma chorobę maniakalno-depresyjną (dwubiegunową) lub schizofrenię; stosuje produkty lecznicze zawierające buprenorfinę; ma obniżone stężenie sodu we krwi; jest w podeszłym wieku; ma chorobę wątroby; ma cukrzycę; ma zaburzenia krwotoczne; ma mniej niż 18 lat; ma terapię elektrowstrząsową; ma problemy z oczami (np. jaskra); ma choroby serca.

Leki takie jak ApoSerta (tak zwane SSRI lub SNRI) mogą spowodować wystąpienie objawów zaburzeń czynności seksualnych.

Podczas stosowania leku ApoSerta mogą wystąpić myśli samobójcze, zwłaszcza jeśli: pacjent w przeszłości miał myśli samobójcze lub chęć samookaleczenia; pacjent jest młodym dorosłym; dane z badań klinicznych wskazują na zwiększone ryzyko wystąpienia zachowań samobójczych u osób w wieku poniżej 25 lat z zaburzeniami psychicznymi, którzy byli leczeni lekami przeciwdepresyjnymi.

Należy natychmiast skontaktować się z lekarzem lub udać się natychmiast do szpitala, w przypadku występowania myśli samobójczych lub myśli o samookaleczeniu.

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.

Stosowanie innych leków

Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować, w tym również o tych, które wydawane są bez recepty.

Szczególnie ważna jest informacja jeśli pacjent stosuje: leki zawierające amfetaminy; Leki roślinne zawierające ziele dziurawca zwyczajnego (Hypericum perforatum). Działanie ziela dziurawca zwyczajnego może utrzymywać się przez 1-2 tygodni; preparaty zawierające aminokwas tryptofan; leki stosowane w leczeniu silnego bólu (np. tramadol) oraz uzależnienie od opioidów (leki zawierające buprenorfinę); leki stosowane w znieczuleniu lub w leczeniu przewlekłego bólu (fentanyl, miwakurium oraz suksametonium); leki stosowane w leczeniu migren (np. sumatryptan); leki przeciwdziałające krzepnięciu krwi (warfaryna); leki stosowane w leczeniu bólu/zapalenia stawów (niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ), np. ibuprofen, kwas salicylowy (aspiryna); leki uspokajające (diazepam).; leki moczopędne (tzw. diuretyki); leki stosowane w leczeniu padaczki (fenytoina, fenobarbital, karbamazepina); leki stosowane w leczeniu cukrzycy (tolbutamid); leki stosowane w leczeniu nadmiernego wydzielania kwasu żołądkowego, choroby wrzodowej i zgagi (cymetydyna, omeprazol, lanzoprazol, pantoprazol, rabeprazol); leki stosowane w leczeniu manii i depresji (lit); inne leki stosowane w leczeniu depresji (np. amitryptylina, nortryptylina, nefazodon, fluoksetyna, fluwoksamina); leki stosowane w leczeniu schizofrenii i innych zaburzeń psychicznych (takie jak perfenazyna, lewomepromazyna i olanzapina); leki stosowane w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi, bólu w klatce piersiowej lub do regulacji prędkości i rytmu serca (takie jak werapamil, diltiazem, flekainid, propafenon); leki stosowane w leczeniu infekcji bakteryjnych (takie jak ryfampicyna, klarytromycyna, telitromycyna, erytromycyna); leki stosowane w leczeniu zakażeń grzybiczych (takie jak ketokonazol, itrakonazol, pozakonazol, worykonazol, flukonazol); leki stosowane w leczeniu zakażenia wirusem HIV/AIDS oraz zapalenia wątroby typu C (inhibitory proteazy, takie jak rytonawir, telaprewir); leki stosowane w zapobieganiu nudnościom i wymiotom po chemioterapii (aprepitant); leki zwiększające ryzyko zmian w elektrycznej aktywności serca (np. leki przeciwpsychotyczne i antybiotyki); metamizol, lek stosowany w leczeniu bólu i gorączki.

Ciąża i karmienie piersią

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży, lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Decyzję o stosowaniu leku w okresie ciąży i karmienia piersią, podejmuje lekarz.

Stosowanie leku u dzieci i młodzieży

Nie należy stosować leku u dzieci w wieku poniżej 6 roku życia.

Prowadzenie pojazdów i obsługa maszyn

Lek ApoSerta może wywierać wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów lub obsługi maszyn, dlatego po przyjęciu leku należy odczekać z wykonywaniem tych czynności do chwili, gdy będzie wiadomo, w jaki sposób lek ApoSerta wpływa na zdolność pacjenta do ich wykonywania.